10
baxışda heç kəsdə şübhə doğurmamalıdır. Rusiyalı alim Yekatirina Naroçinskayanın
fikrincə, “Öz müqəddəratını təyin etməyin azadlıq kimi özünəməxsus paradoksu var.
Belə ki, heç nə ilə məhdudlaşdırılmamış azadlıq öz-özünü məhv etdiyi kimi, öz
müqəddəratını təyinetmə absolyut kimi qəbul olunarsa, dünyada dövlət adında
məfhum olmaz.
3
Belə ki, bu təqdirdə xaos və kollapsla nəticələnə biləcək bir-biri ilə
konfliktdə olan saysız tələblərin zəncirvarı reaksiyası başlaya bilər. Milli
ziddiyyətlərin həll olunma yolu kimi separatizmin fundamental qüsuru bax budur”.
Separatçılığı doğuran səbəblər sırasına ilk növbədə ərazi iddiaları aid edilsə də,
burada siyasi motivləri də nəzərdən qaçırmaq olmaz. Bunlar aşağıdakılardır: -
müxtəlif etnik qruplar arasında regional, yerli və ya dövlət səviyyəsində hakimiyyət
uğrunda mübarizə (Dağıstanda olduğu kimi); - hər hansı bir etnik qrupun vahid
dövlət daxilində siyasi status uğrunda apardığı mübarizə (Cavaxetiya ermənilərinin
indiki mərhələdə Gürcüstan qarşısında qaldırdıqları tələb kimi); - tam müstəqillik və
ya “ana vətənə” birləşmək uğrunda mübarizə (Dağlıq Qarabağ, Cənubi Osetiya,
Abxaziya və Kosovodakı kimi). Bundan əlavə, separatçılığa rəvac verən səbəblərdən
biri kimi iqtisadi amillər də göstərilir. Belə ki, polietnik dövlətlərin bir çoxunun
iqtisadi cəhətdən inki- şaf etməməsi səbəbindən bəzi milli azlıqların sosial vəziyyəti
titul xalqın sosial vəziyyətindən daha aşağı olur və milli azlıq bu bərabərsizliyə son
qoyulması üçün çıxış yolunu müstəqil dövlətin yaradılmasında görür. Müasir
dünyada separatçılığın intişar etməsinin əsas səbəbi keçən əsrin sonlarından
beynəlxalq münasibətlər sistemində hökm sürən “ikili standartlar” siyasətidir
4
. Həm
milli qanunvericilikdə, həm də hüquq nəzəriyyəsində xalqların öz müqəddəratını
təyinetmə hüququ konkret bir etnosa deyil, müəyyən bir ərazidə yaşayan xalqlara
şamil olunur. Buna baxmayaraq, praktikada hər hansı bir etnosun öz dövlətini qurmaq
tələbi ön plana çəkilir. Avropada və postsovet məkanında keçən əsrin sonlarında baş
verən hadisələr göstərdi ki, xalqların öz müqəddəratını təyinetmə tələbi, bir qayda
olaraq, vahid dövlətin parçalanması formasında realizə olunmuşdur. Buna gətirib
çıxaran əsas amil kimi bir sıra alimlər tərəfindən siyasi və hüquqi ədəbiyyatda
3
Hall, Raymond L. (1978), Black Separatism in the United States, University Press of New England
4
Utku Kızılok “Özerklik Tartışmaları ve Şovenizm” May 2014
11
xalqların öz müqəddəratını təyinetmə doktrinası şərh edilərkən dövlətlərin ərazi
bütövlüyü prinsipinin ikinci plana çəkilməsini və onun parçalanmasına haqq
qazandırılmasını göstərmək olar. Müasir dünyada separatçılıq hərəkatları ilk baxışda
oxşar olsalar da, onların yaranma səbəbləri, hərəkətverici qüvvələri, inkişaf
tendensiyaları fərqlidir. Məsələn, bəzi separatçılıq hərəkatlarının yaranma səbəbləri
xarici amildən (Azərbaycanda baş qaldırmış erməni və ləzgi separatçılığı kimi),
bəzilərinin dövlətin düzgün olmayan milli siyasətindən (Z. Qamsaxurdiyanın
hakimiyyəti dövründə Gürcüstanda dövlət siyasətinin “Gürcüstan gürcülər üçün”
prinsipinə uyğun aparılması nəticəsində Cənubi Osetiya və Abxaziyada separatçılıq
hərəkatlarının baş qaldırması), bəzilərinin isə tarixi (Şimali İrlandiyada və
İspaniyanın Bask torpaqlarında cərəyan edən hadisələr) aspektlərdən asılı olur
5
.
Bütün polietnik dövlətlərdə daim separatçılıq əhvali-ruhiyyəsi ilə yaşayan insanlar
olur və bu, qaçılmazdır. Lakin separatçılığın intişarı üçün dövlətin siyasi həyatında
bir neçə amilin təzahürü şərtdir
6
.
Birincisi, mərkəzi hakimiyyətin zəifləməsi nəticəsində yerli xalqlar arasında
ziddiyyətlərin baş qaldırması və problemlərin kökündə milli dövlətin olmaması
ideyasının təlqin edilməsi.
İkincisi, milli azlığın daxilində ictimai fikri formalaşdıra biləcək yüksək təhsilli
ziyalılar qrupunun formalaşması.
Üçüncüsü, dövlətin parçalanmasında və sabitliyin pozulmasında maraqlı xarici
qüvvələrin mövcudluğu. Məlumdur ki, xaricdən maddi və texniki dəstək almayan
separatçı hərəkatlar tez bir zamanda dövlət tərəfindən söndürülür (1993-cü ildə
Azərbaycanın cənub bölgələrində yaradılmış Talış Muğan Respublikasının aqibəti bu
fikrimizin təsdiqidir). Separatçılıq polietnik cəmiyyətlərdə milli azlıqla titul xalq
arasında bu və ya digər səbəblərdən yaranan problemlərin radikal həllinə yönəlmiş
hərəkat olduğu üçün birbaşa terrorçuluğu doğurur. Terrorçuluqla separatçılıq eyni
5
X. Malcolm (1964). By Any Means Necessary. New York City, New York
6
Qarabağ xəbərləri “Harınlıqdan doğan separatizm” 28.09.2010
12
mənbədən qaynaqlanır
7
. Bu, konfliktlər, qeyri-sabitlik, dünyanın barışmaz şəkildə
“biz” və “onlara” bölünməsidir. Separatçılıq həmişə milli müstəqilliyin daha
təcavüzkar tərəfdarlarının terrorçuluq fəaliyyəti ilə müşayiət olunur və bu elmi
ədəbiyyatda “təcavüzkar separatizm” kimi təsnifatlaşdırılır.
“Təcavüzkar separatizm” in ən bariz nümunəsi Dağlıq Qarabağda baş
qaldırmış erməni separatçılığıdır. Beynəlxalq münasibətlər sistemində bir qorxulu
tendensiya da var ki, bu da separatçılığın cəzalandırılması əvəzinə onun
həvəsləndirilməsi və müəyyən qüvvələr tərəfindən dəstəklənməsidir. Məsələn,
Kosovonun Serbiyadan ayrılmasının Qərb, Cənubi Osetiya və Abxaziyanın
Gürcüstandan ayrılmasının isə Rusiya tərəfindən dəstəklənməsi, Dağlıq Qarabağda
baş verən hadisələrin beynəlxalq birlik tərəfindən birmənalı qiymətləndirilməməsi
dünyanın bir sıra bölgələrində separatçıları ruhlandırır və onları “tam və qəti qələbə”
uğrunda mübarizəyə həvəsləndirir.
Beləliklə, separatçılıq cəzasız qaldıqda və dəstəkləndikdə ekstremist xarakter
daşımağa başlayır
8
. Separatçılıq qarşısında vahid dövlətin bölünməsi və yeni dövlətin
yaranması məqsədini qoyduğu üçün hər bir ölkənin təhlükəsizliyinə və suverenliyinə
qarşı yönəlmiş ciddi təhdiddir
9
. Çünki yeni dövlətin yaranması nəinki ərazinin itkisi,
həm də bu ərazidə yerləşən resurslardan məhrum olmaq deməkdir. Eyni zamanda,
dövlət öz sərhədlərində özünə qarşı düşmənçilik siyasəti yürüdəcək yeni dövlətin
mövcudluğu ilə barışmalıdır. Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, separatçılığın
ekstremizm, ekstremizmin isə terrorçuluğu doğurması səbəbindən onunla mübarizə
dövlətin milli təhlükəsizlik sistemində prioritet vəzifə kimi qiymətləndirilməlidir
10
.
Bununla bağlı dünyada cərəyan edən separatçılıq hərəkatlarının tarixinə və müxtəlif
7
Nurlan Qələndərov “Separatizm neqativ geopolitik faktor kimi”
8
Lenin “Sosyalizm ve Savaş”
9
Bell, H. H., Holly, J. T., & Harris, J. D. (1970). Black separatism and the Caribbean, 1860. Ann
Arbor: University of Michigan Press.
10
Jenkins, B. L., & Phillis, S. (1976). Black separatism: a bibliography. Westport, Conn: Greenwood
Press
Dostları ilə paylaş: |