Nəsr əsərləri
Yüklə 2,65 Mb. Pdf görüntüsü
|
| Rəfiqə başını
aşağı dikib susur). Düzdürmü? Rəfiqə—Olduğu kimidir. (
Yox, mən Sizdən qorxuram. Adil—Əgər biri o birinin qəlbindəki şeiriyyəti açırsa, bu- rada qorxulu nə ola bilər? Rəfiqə—Yox, Sizin elm şeiriyyətin əleyhinədir. Şeiriyyət gərək öz-özünə açılsın. Bütün insanlar bir-birinin sirrini bilsə- lər həyat çox mənasız olmazmı? Adil—Siz sirrlərin açılmasından qorxursunuz, gözəl qız? Rəfiqə—Siz mənə gözəl qız deməyin. Adil—Çənəniz bir qədər uzun olmasaydı, qüsursuz bir gözəl olardınız. ( Rəfiqə əlini çənəsinə anarır). Görürsünüzmü, həqiqətin amansızlığından qorxursunuz. Halbuki, çənənizin bu çatışmazlığı, daha doğrusu, artıqlıq eləməsi sifətinizin başqa cizgilərinin ahəngdarlığını daha qabarıq göstərir. Siz hələ çox uşaqsınız. Rəfiqə
—Mənim iyirmi beş yaşım var. Adil—Yalan deyirsiniz. Rəfiqə—Mən sizin atmacaları çox yaxşı başa düşürəm. Bu o deməkdir ki, mənim iyirmi beş yaşım var. Adil—Sən iyirmi beş yaşa doğru gedirsən. Rəfiqə
Tutaq ki, elədir. Adil—Adam anadan olandan iyirmi beş, hətta yüz yaşa doğru getməyə başlayır. Rəfiqə—Sizinlə zarafatım var? Deyirəm iyirmi beş yaşım var.
Adil—Mən ciddi deyirəm. (Fəridə gəlir). Necədirlər? Fəridə—Yaxşıdırlar. Amma mən bir az tez getməliyəm. Adil—Şahini ötürərik, sonra gedərsən. Fəridə—Elə mən də onu gözləyirəm.
Seçilmiş əsərləri
Adil (Rəfiqəyə) —Gözəl qız necə, evdə onun üçün darıx- mırlar ki? Rəfiqəsinin gözü yolda qalmaz ki?
Rəfiqə—Qalmasına sizin könlünüz varmı? Romanlardakı üçlük yaranmamış ki? Fəridə
(Rəfiqənin saçlarını tumarlayır).—Nə danışırsan. Rəfiqə. Bu gün səni görən kimi elə bildim ki, illər arxasındakı bir güzgüyə baxdım, orda özümü gördüm. Adil—Balaca, nazlı Fəridəni gördün. Fəridə—Doğrudan. Adil—Demək sən gəncliyinlə bir yerdəsən. Mənim kimi qocalmamısan. Fəridə—Elədir. İndi sən
məni yenə sevə bilərsən. Mən keçmişim və bu günümlə sənin qarşındayam
Görünür insan təklikdə natamam- dır.
gülümsünür).
Adil—Demək ikiarvadlılığa bəraət qazandırırsan. (Adil birdən Rəfiqəylə göz-gözə gəlir. Üzünü yana çevirir). Adil (
pauza) —Laboratoriyanın işığı niyə yanır? Fəridə—İxtiyar gecələr gəlib işləyir. Adil—O kimdir? Fəridə—O, bizim işçi. Köhnə şöbə müdirimiz. Sərxoşluq üstündə vəzifəsini kiçiltdilər. İndi onun yerində Şahindir. De- yəsən, Şahin onu öz yerinə qoyub getmək istəyir. Adil—Hansı yaxşıdır? Fəridə—İxtiyar əliaçıq adamdır. Sənin kimi. Adil—Onu görə bilərəmmi? Fəridə—O işləyəndə heç kimi içəri buraxmaz. Adil—Bəs sərxoş halda necə işləyir? Fəridə—Bir onu bilirəm ki, içəri buraxmaz. Adil—Yenə də bir hərəkət elə Yüklə 2,65 Mb. Dostları ilə paylaş:
|