Nəsrin SÜleymanli
Yüklə 2,28 Mb. Pdf görüntüsü
|
126 Y.Pompeyev öz kitabında ―Komsomolskaya Pravda‖ qəzetinə müsa- hibə vermiş başqa bir erməninin dediklərini də nümunə gətirir. Rele za- vodunda tokar işləyən Ovanes adlı erməni bildirirdi ki, nə üçün erməni- lərə görə əzab çəkməlidir? Onun sözlərinə görə, Dağlıq Qarabağ münaqi- şəsini qızışdıranlar vilayətdə onun kimi sadə ermənilər üçün heç nə et- məmişdilər və heç Qarabağ ermənilərinin problemlərindən də xəbərləri yox idi (33). Hadisələrin faciəli tarixindən məlumdur ki, erməni millətçiləri öz se- paratçı-təcavüzkar fəaliyyətindən əl çəkmədilər. İrəvanda təşkil olunan dəstə-dəstə silahlı saqqallılar, sonra isə formalaşdırılan Ermənistan silah- lı qüvvələrinin hissələri Dağlıq Qarabağ ərazisinə göndərildilər. Dağlıq Qarabağ məsələsini Dağlıq Qarabağda yaşayan ermənilər deyil, Ermənis- tan dövləti günü-gündən mürəkkəbləşdirdi və sonra da yaranmış konkret tarixi şəraitdə Azərbaycan ərazilərinin 20 faizini işğal etdilər. Münaqişə- nin atəşkəs dövründə ən nüfuzlu beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən Azər- baycan ərazilərinin işğalını təsdiqləyən sənədlərin qəbulu da onu göstərir ki, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi erməni informasiyasının təqdim etməyə çalışdığı kimi heç də Dağlıq Qarabağın erməni əhalisinin öz iradəsini ifa- də etməsi deyildi. Dağlıq Qarabağ münaqişəsi dünya erməniliyinin mü- daxiləsi, maraqlı dövlətlərin dəstəyi ilə Ermənistan Respublikası tərəfin- dən Azərbaycan ərazilərinin işğalı üçün ortaya atılmış hərbi-siyasi təxri- bat idi. Minsk Qrupunun vasitəçiliyi ilə münaqişənin həlli danışıqlarının Azərbaycanla Ermənistan arasında aparılması da Dağlıq Qarabağ müna- qişəsinin subyektlərinin məhz bu iki dövlət olduğunu nümayiş etdirir. b) Dağlıq Qarabağ münaqiĢəsinin Azərbaycan “millətçiliyinin” nəticəsi kimi təqdim olunması. Dağlıq Qarabağda millətçi-separatçı hə- rəkatın başlaması üçün erməni ideoloqlarının əl atdıqları bəhanələrdən biri də bölgə erməniliyinin Azərbaycanın milli istismarına dözməməsi və bunun üçün də milli diskriminasiyaya qarşı azadlıq mübarizəsinə baş- laması iddiasıdır. Bu çeynənmiş tezis istər münaqişənin ilkin dövründə, istərsə də elə indinin özündə yeri gəldi-gəlmədi təkrar olunmaqdadır. Bu- nunla da Dağlıq Qarabağda cərəyan edən separatçılığa və onun davamı olan erməni işğalının mahiyyətinin saxtalaşdırılmasına cəhd göstərilir. Qeyd etmək lazımdır ki, erməni millətçilərinin və İrəvan emissarlarının təhriki və təzyiqi ilə DQMV Xalq Deputatları Sovetinin münaqişə ilə bağlı qəbul etdiyi ilk sənədlərdə Dağlıq Qarabağ ermənilərinin azərbay- canlılar tərəfindən milli istismara və təzyiqlərə məruz qalması haqqında heç bir iddia yoxdur. Bu sənədlərdə ermənilər daha çox xalqların öz mü- 127 qəddəratını təyinetmə hüququndan, tarixi səhvin aradan qaldırılmasın- dan, Dağlıq Qarabağ ermənilərinin öz iradələrini ifadə etmələrindən da- nışılır. Lakin erməni millətçiləri Azərbaycan xalqının müqaviməti ilə rastlaş- dığından və SSRİ rəhbərliyinin qəbul etdiyi ilk sənədlərdə Dağlıq Qara- bağın Azərbaycandan qoparılması müstəqim şəkildə müdafiə edilmədik- dən sonra qəbul olunan erməni sənədlərində ermənilərin milli təzyiqlərə məruz qalması, milli ayrı-seçkilik və s. məqamlar yer almağa başladı. Mə- sələn, DQMV Xalq Deputatları Sovetinin 12 iyul 1988-ci il tarixli qəra- rında ―milli ədalətsizlik‖ ifadəsi vardır. Həmin qərarda daha sonra bildirilir ki, Azərbaycan rəhbərliyi erməni təhsil müəssisələrini, mədəniyyət ocaq- larını bağlayır, tarixi abidələri dağıdır, erməni xalqının tarixini saxtalaş- dırır. DQR(?)-in elan edilməsi haqqında bəyannamədə bildirilir ki, Azər- baycanda aparteid və diskriminasiya siyasətinin yeridilməsi Respublika- da erməni xalqına qarşı nifrət və dözümsüzlük atmosferi yaratmışdır (34). 1988-ci il mayın 24-də ―Novoye russkoye slovo‖ qəzetində çap olunan məktubunda erməni millətçiliyinin klassik təmsilçisi Silva Kapu- tikyan Qarabağ ermənilərinin milli və mənəvi zülmə məruz qalmasını xüsusilə qabardırdı (35). Hadisələrin başlanmasına Ermənistanın indiki rəhbəri S.Sarkisyanın münasibətində də Dağlıq Qarabağ ermənilərinin milli təzyiqlərə məruz qalması ilə bağlı fikirlər mövcuddur. O bildirirdi ki, böyük bir xalq məhv olmaq qarşısında qaldı. Ona görə ki, onlar erməni idilər və azad yaşamaq istəyirdilər (36). Erməni millətçilərinin mahiyyətini əksetdirən yazılar- dan birində deyilir ki, 1987-ci ildə Azərbaycanda antierməni əhval-ru- hiyyəsi gücləndi və bu da Dağlıq Qarabağın erməni əhalisinin narahatçı- lığına səbəb oldu. Azərbaycan SSR-də ermənilərə qarşı kütləvi zorakılıq- ların başlaması Dağlıq Qarabağın Azərbaycan tərkibindən çıxmasını zə- ruri etdi. Başqa bir yazıda isə deyilir ki, Qarabağ ermənilərinin öz iradə- sini demokratik şəkildə ifadə etməsindən və mübahisələrin həllini sivil yola çəkməyə cəhd göstərməsindən sonra erməni əhalisinin hüquqlarının kütləvi şəkildə tapdanması, zorakılıqların artması başladı (37). Bu tipli istinadların sayını çoxaltmaq da olar. Erməni siyasətçiləri, rəsmiləri və ideoloqları Azərbaycanda ermənilərin işğalçılıq siyasətinə qarşı tutulan mövqeni ―antierməni ideologiyası‖, ―Bakı rejiminin faşist ideologiyası‖, ―Azərbaycanın nasist təbliğatı‖ və s. kimi məntiqsiz və is- terik ifadələrlə qiymətləndirirlər. Erməni ideoloqları Dağlıq Qarabağda törədilən cinayətlərin və işğalın üstünün pərdələnməsi üçün Azərbaycana qarşı mütəmadi olaraq heç bir məntiqə sığmayan iddialar irəli sürürlər. Yüklə 2,28 Mb. Dostları ilə paylaş:
|