1828-1829 OSMANLI-RUS SAVAŞI SONRASI RUSYA’NIN
DOĞU ANADOLU’DAKİ FAALİYETLERİNE DAİR BAZI
TESPİTLER
173
Brant ile de paylaştığı bu düşünceleri yersiz değildi. 2 Mart 1850 tarihli rapo-
runda Wiett, Gürcistan’daki Rus otoritelerinden, Prens Woronzof’un Vali
Hamdi Paşa’ya elmaslarla süslü bir tütün kutusu hediye ettiğini ve Erzurum
Rus Konsolosu Jaba’nın bu hediyeleri vermek için kalabalık bir kortej ile va-
liliğe gittiğini rapor ediyordu. Wiett’nin bu durumda sorduğu soru ise “Erzu-
rum gibi hassas bir bölgenin valisinin neden hükümetine danışmadan bu he-
diyeleri kabul” ettiğidir. Hatta Wiett, valinin bu hareketi ile Babıali’ye olan
sadakatinin sorgulanmaya başladığını, bu hediyelerin halkı rahatsız ettiğini ve
neden Hamdi Paşa’nın sürekli olarak Rus konsolosuna ayrı bir ilgi gösterdiği
konusunda akıllara değişik soruların geldiğini belirtiyordu.
109
Çok geçmeden
Hamdi Paşa hakkında çıkan söylentiler valinin görevden alınmasına neden ol-
muş, Wiett’nin ifadesi ile bu değişiklik en çok Rus Konsolosu Jaba’yı üz-
müştü. Elbette bu gelişme bölgede Rusların nüfuzunda çekinen İngiliz ve
Fransız konsolosları ise memnuniyetle karşıladığı bir gelişme oldu.
110
Genel Değerlendirme
Yukarıda da özetlediğimiz gibi 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı her açı-
dan Doğu Anadolu Bölgesi açısından önemli bir dönüm noktası oldu ve gü-
nümüze kadar devam eden siyasi manzaranın ortaya çıkmasına kaynaklık etti.
Savaşı önemli kılan husus şüphesiz Osmanlıların önemli kaleleri kaybetmesi-
nin yanında Rusların belki de savaştan daha tesirli sayılabilecek bir planı uy-
gulamaya koymaları oldu. Bu da iki sene evvel İran ile yapmış oldukları sa-
vaştan sonra tecrübe ettikleri İran tebaası Ermenilere yönelik “zorunlu göç”tü.
İran tarafından göçürülen Ermeni nüfusun neredeyse iki misli sayılabilecek
bir Osmanlı tebaası Ermeni’nin bölgeden çekilmesi her açıdan önemli bir ka-
yıp oldu. Savaşa hazır olmayan ve bundan dolayı Batı ve Doğu cephesinde
Rusya’dan beklenmediği bir mağlubiyet alan Osmanlı Devleti, kaynakların da
gösterdiği gibi Rusların bu uzun vadeli planlarını önceden sezememiş ve buna
yönelik bir politika geliştirememişti. Ancak metin içinde de gördüğümüz gibi
Ermeni reayanın göçürülmesi sadece savaş esnası ile sınırlı kalmamış, dahası
109
AMAE, CADC, CPC, Turquie, Erzeroum, III, Wiett’den Politik Departmana, Erzu-
rum, 2 Mart 1850.
110
AMAE, CADN, APD, Constantinople (Ambassade), Série D, Erzeroum, I, Wiett’den
La Valette’e, 27 Mayıs 1851.
174
ÖZGÜR YILMAZ
savaş sonrasında Rusya’nın elinde bir silaha dönüşerek Osmanlı iç işlerine
müdahalenin bir aracı haline gelmiştir.
Elbette burada Rusların her açıdan takip ettikleri etkili siyasetin rolünü
oraya koymak gerekir. Savaş sonrasında Osmanlı tarafında sistemli bir propa-
ganda faaliyeti ve istihbarat ağı kuran Rusya özellikle Erzurum’daki konso-
losluğu ile siyasi nüfuzunu göstermekten geri durmamıştır. Osmanlı tarafına
sürekli olarak gönderdiği ajanlar ile bölgeyi yakından takip etmiştir. Bu ko-
nuda Barrere’nin “Erzurum’da vali Kürt isyan bölgesinde nelerin olup bitti-
ğini öğrenmeden Rusların bu gelişmelerden haberdar olduğunu” belirtmesi
Rusların bölgedeki faaliyetlerinin yoğunluğunu anlatmak için yeterlidir.
111
Bu
bağlamda Fransız konsolosların bölgedeki faaliyetleri, Osmanlı-Fransız iliş-
kilerinin seyrine göre, Osmanlı Devleti’nin siyasi bütünlüğünün Rusya’ya
karşı devam ettirilmesi istikametinde olmuştur. Bu, elbette Fransa’nın, Os-
manlı tebaası Hristiyanlar üzerindeki bir himaye yarışının bir yansıması olarak
kabul edilebilir. Bu bakımdan Fransız konsolosların yazışmaları bölgedeki
Osmanlı-Rus rekabetini diğer bir rakip gücün gözünden takip etmek açısından
önemlidir. Son söz olarak, 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı sonrasında Ermeni
reaya üzerinden bir tesir oluşturmaya yönelik Rus faaliyetleri Kırım Savaşı’na
kadar devam edecek olan süreçte bölgedeki Osmanlı-Rus ilişkilerinin en
önemli meselelerinden birini oluşturmuştur. Bölgede Fransa örneğinde gördü-
ğümüz Osmanlı Devleti’nin bütünlüğünden yana olan büyük güçlerin tercihi
ise Kırım Savaşı’nda Rusya’ya karşı Osmanlı Devleti’nin yanında yer alma
şeklinde olmuştur.
111
AMAE, CADN, APD, Constantinople (Ambassade), Série D, Erzeroum, I, Barrère’den
Aupick’ye, Erzurum, 15 Temmuz 1848.
1828-1829 OSMANLI-RUS SAVAŞI SONRASI RUSYA’NIN
DOĞU ANADOLU’DAKİ FAALİYETLERİNE DAİR BAZI
TESPİTLER
175
Kaynakça
I. Arşiv Kaynakları
Archives du ministère des Affaires étrangères (AMAE) (Dışişleri Bakan-
lığı Arşivi, Fransa)
a) Centre des Archives diplomatiques de La Courneuve (CADC)
Série Personnel 1ère Série. Dossier Individuel : n° 1642, “ Victor Fontanier
“
Correspondance politique des consuls, (CPC), Turquie, Erzeroum et Trébi-
zonde Tome II, Erzeroum, Tome III.
Correspondance consulaire et commerciale (CCC): Erzeroum, Tome I; Trébi-
zonde, Tome III.
Mémoires et Documents: Turquie, Tome XXXIX.
b) Centre des Archives diplomatiques de Nantes (CADN)
Archives des Postes Diplomatiques, (APD): Constantinople (Ambassade),
Série D: Erzeroum, Tome 1; Trébizonde, Tome IV.
II. Diğer Kaynaklar
Armaoğlu, Fahir, 19. Yüzyıl Siyasi Tarih (1789-1914), TTK, Ankara, 2003.
Ateş, Sabri, Ottoman-Iranian Borderlands: Making a Boundary, 1843-
1914, Cambridge University Press, New York, 2013.
Attar, Aygün, Karabağ Sorunu Kapsamında Ermeniler ve Ermeni Siya-
seti, Atatürk Araştırma Merkezi Yay., Ankara, 2005.
Aykun, İbrahim, Erzurum Konferansı (1843-1847) ve Osmanlı-İran Hu-
dut Antlaşması, Basılmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sos-
yal Bilimler Enstitüsü, Erzurum, 1995.
Beydilli, Kemal, “1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı’nda Doğu Anadolu’dan
Göçürülen Ermeniler”, TTK Belgeler, Türk Tarih Belgeleri Dergisi,
C XIII, S 17, Ankara, 1988, s. 365-434.
Dostları ilə paylaş: |