62
to‘g‘risida kelishuv sifatida qayta tasniflash huquqiga ega). Kelishuvda ayblovning
mohiyati batafsil yoritiladi, ya’ni ayblanuvchi o‘z aybiga iqror ekanligi yoki
nocontest masalasiga alohida e’tibor beradi.
Kelishuv shartlarini tanlashda tomonlar keng miqyosda erkindir. AQShning
kontinental huquq oilasiga kiruvchi boshqa xorijiy mamlakatlardan farqli ravishda,
prokuror ayblanuvchiga nisbatan moddiy jinoiy-huquqiy da’volar erkinligiga, aybga
iqrorlik to‘g‘risida kelishuvni tuzishda ayblov doirasini o‘zboshimchalik
bilan
o‘zgartirishga haqli:
86
➢
jazoning aniq miqdori va turini belgilash yoki (sentencebargains)da nazarda
tutilgan jazo muddatining yuqori chegarasiga nisbatan kamroq bo‘lgan
muddatni prokuror ayblovda qo‘llab-quvvatlashi;
➢
jazo turini belgilash to‘g‘risida;
➢
jazo muddati yoki miqdorini belgilash/cheklash to‘g‘risida;
➢
sinov muddatini belgilash/cheklash (probation).
AQSH Federal Jinoyat-protsessual qoidalarining 11c Nizomi qoidalariga
muvofiq, odil sudlovga oid bitimlar prokuror va ayblanuvchi o‘rtasidagi maxfiy
muzokaralar orqali tuziladi. Ushbu muzokaralarda himoyachi ham ishtirok etadi,
ammo sudlanuvchi uning ishtirokini rad etishi mumkin. Barcha hollarda, odil sudlov
bilan kelishuv tuzishda himoyachi unga ishonch bildirgan ayblanuvchining
pozitsiyasi bilan hisoblashadi.
Kelishuv taraflar tomonidan
yozma ravishda imzolanadi, shundan so‘ng u
sudga taqdim etiladi, sud uni tasdiqlashi, rad etishi yoki u bo‘yicha qarorni
probatsiya komissiyasining dastlabki xulosasi o‘rganib chiqilgunga qadar
kechiktirishi mumkin (ushbu organ probatsiya tarzidagi
jinoiy jazolarni ijro etish
bilan shug‘ullanadi)
87
.
Shunday qilib, sud kelishuv shartlarini muhokama qilishda ishtirok etmaydi,
lekin ularni tasdiqlaydi. Kelishuv shartlari ayblov tomoni uchun majburiy, sud
86
Евстигнеева О.В. Сделка о признании вины» –международно-правовой институт в российском правовом
поле // Правовые проблемы научного прогресса. М.: Юриспруденция, 2010. С. 291.
87
Новиков С.А. Я виновен»: доказательственное значение собственного признания вины в современном
уголовном процессе России // Правоведение. 2009. № 1. С. 141.
63
uchun emas, chunki agar kelishuv shartlari jamoat manfaatlariga daxl qiladigan
bo‘lsa, sud ushbu kelishuvni rad etishi mumkin.
AQSh Federal Jinoyat-protsessual qoidalariga
muvofiq aybga iqrorlik
to‘g‘risida kelishuvni bekor qilish faqat ayblanuvchini uni tuzishga majburlash yoki
uni tuzish tartibini buzish bilan bog‘liq holda taqdim etiladi. Boshqa hollarda ham
ayblanuvchiga, ham prokurorga nisbatan odil sudlov bilan kelishuvlarni bekor qilish
taqiqlanadi.
Aksariyat shtatlarda odil sudlov bilan kelishuv jinoyat protsessining istalgan
bosqichida: dastlabki tergov jarayonida, sud muhokamasida yoki sud hukmini
apellyatsiya tartibida qayta ko‘rib chiqish bosqichida tuzilishi mumkin. Masalan,
birinchi instansiya sudi tomonidan ish qayta ko‘rib chiqilgandan keyin ayblov
hukmi bekor qilingandan so‘ng, aybga iqrorlik to‘g‘risida kelishuv tuziladigan
holatlar kamdan-kam uchraydi. Uchrab
turadigan holatlarda ham, asosan, dalillar
bazasining yetarli emasligi sababli sudyalar hay’atining oqlov hukmi chiqarishidan
qo‘rqib amalga oshiriladi
88
.
AQSh jinoiy protsessida odil sudlov bilan kelishuvdan foydalanishning keng
tarqalganligi, ular shartlarining “standart bitimlar” deb ataladigan doirada
birlashtirilishiga olib keldi. (standarddeal).
Har bir mahalliy prokuratura boshqarmasida sodir etilgan jinoyatning turi va
ijtimoiy xavflilik darajasiga qarab aybga iqrorlik to‘g‘risida kelishuv uchun maxsus
namunaviy shakllar ishlab chiqilgan. Ushbu tavsiyalar ayblanuvchi bilan Aybga
iqrorlik to‘g‘risida kelishuv tuzilgan taqdirda jinoyatni uncha og‘ir bo‘lmagan
jinoyatga qayta malakalash mumkin bo'lgan variantlarini belgilaydigan o‘ziga xos
“narxlar ro‘yxati”dir
89
.
88
Дементьев О.М. Сделка о признании вины» – сравнительно-правовой анализ некоторых аспектов // Вопросы
правоведения: Выпуск 5. Тамбов: Изд-во Тамбовского государственного технического университета, 2005. С.
91.
89
Евстигнеева О.В. Сделка о признании вины» – международно-правовой институт в российском правовом
поле // Правовые проблемы научного прогресса. М.: Юриспруденция, 2010. С. 291.