210
Qüds sınağı
Hicri V (miladi XII) əsrin əvvəlləri Qüds şəhəri üçün ilk
sınaq oldu. Bu sınaq doxsan il çəkdi. Nəhayət, Səlahəddin
Əyyubi Qüdsü səlibçilərdən azad etdi, oranı tükürpərdici
vəhşiliklər törətmiş vandalların murdarlığından təmizlədi.
Amma o da məlumdur ki, bu müsəlman sərkərdəsi bura-
ları tamamilə təmizləməmişdi! Çünki səlibçilər çox saylı xris-
tian kütlələrini özləri ilə birlikdə bu torpaqlara gətirmişdilər.
Onlar da İslam dünyasındakı dini etiqad azadlığından istifa-
də edərək müsəlman torpaqlarında qalıb-yaşamağa üstünlük
verdilər.
Düşünürəm ki, xristian kütlələrin müsəlman torpaqlarında
məskunlaşmalarının ciddi fəsadları olmuşdur. Çünki müsəl-
manları taleyin dönüklüyü gözləyirdi. Üfüqləri qara buludlar
örtən kimi, həmin xristianların əsil siması üzə çıxdı!
Bağdad süqut etdikdən sonra onlar namərdcəsinə hərəkətə
keçdilər. Bax bunu öyrənməyə dəyər.
“İslam dövlətləri” kitabında Zəhəbi Abbasilər xilafətinin sü-
qutundan iki il sonrakı hadisələr haqda yazırdı:
“Xristianlar Dəməşqdə baş qaldırdılar. Ölkənin hər ye-
rində xaçlar asdılar. Hətta adi aşxanalarda insanları məcbur
etdilər ki, xaça təzim göstərsinlər. Müsəlmanlarla bağladıqları
müqaviləni təkzib etdilər. Ramazan ayının iyirmi ikisi idi.
“Doğru din – İsanın dini qayıtdı!” – deyə bağırmağa başladılar.
211
Sonra Misir əsgərləri Şama yetişdilər. Onları Hülakunun
ordusu qarşıladı. Başlarında xristianlığı qəbul etmiş Ketbo-
ğa Noyan adlı sərkərdə dayanırdı. Eyni-Calutda toqquşma
baş verdi (1260). Allah öz dininə kömək etdi. Tatarlar
məğlub oldular, sərkərdələri də öldürüldü.
Bu xəbər Dəməşqə gecə gəlib çatdı. Xristianlar öldürülüb
qarət edildilər. Onların baş kilsəsi də yandırıldı...”.
Mən özümdən asılı olmayaraq, təəssüf doğuran bu hadi-
səni danışıram. Nə edə bilərəm axı?! Görəndə ki, Cənubi Li-
van ordusu yəhudi yaşayış məskənlərinin keşiyini çəkir, ta-
rixin təkrarlandığını düşünürəm. “Səbra” və “Şatilla” qaçqın
düşərgələrində ərəblərin vəhşicəsinə qətlə yetirildiyi o mə-
şum səhnə gözlərimin önündən getmir. Vaxtı ilə bu ərəb-
ləri səlibçilər rəhmsizcəsinə qılıncdan keçirmişdilər. Müsibət-
lər bir-birini əvəz edir...
Dövrümüzdə Livan hadisələri baş verdi. Ərəb liderləri Taif
müqaviləsini (1989) imzalayıb razılaşdılar ki, Livanın pre-
zidenti xristian ərəblərdən seçilsin. Və müsəlmanlar da onun-
la şərəfli əməkdaşlığa girsinlər!
Ay barışıq oldu ha! Əslində məqsəd ərəbliyi və islamı
məhv etmək üçün İsraillə əməkdaşlıq edəcək, ümmətin bağ-
rındakı yaranı dərinlədəcək, müsəlmanların dağınıqlığını bö-
yüdəcək bir sistem yaratmaq idi.
Bu günün faciəsi dünənin faciəsindən doğub. Bu ümməti
diri saxlamaq üçün “Vay islamın halına!” – deyə hayqıran
kimsə vardırmı?
Məhəmməd peyğəmbər
(Ona Allahın xeyir-duası və salamı olsun!)
aləmlərə
rəhmət olaraq göndərilmişdi. İslam millətçilik cərəyanı və ya
212
irqi oyanış deyildi. Tarixdən məlumdur ki, bizanslılar Af-
rikanın şimalını, Anadolunu (Kiçik Asiyanı), Şamı və Şimali
Ərəbistanı öz hakimiyyətləri altına almışdılar...
İslam bütün bu əraziləri azad edib, Bizans despotizmi-
nin buxovlarını qırıb atdı. Bizanslılar islama oğrunun polisə
baxdığı kimi baxmağa başladılar. Çünki “polis” “oğru”nun
işinə mane olmuş, caynaqlarını kəsmiş, ədəb-ərkanın nə ol-
duğunu ona başa salmışdı!
Bizanslılar heç də səmimi xristian deyildilər. Azğınlıq və
zorakılıq onları İsanın dinindən uzaqlaşdırmışdı.
Qulaqburması aldıqdan sonra öz qınlarına çəkilib him göz-
ləməyə başladılar. Hicri V əsrin əvvəllərindən etibarən bütün
Avropanın iştirak etdiyi dəhşətli yürüşlər təşkil olundu. Şərq-
dən İslam dünyasına hücum etsinlər deyə monqollarla mü-
qavilə bağladılar. Səlibçilər də qərbdən hücuma keçdilər.
Müharibə dəyirmanı öz daşını təxminən üç əsr hərlədi; in-
sanlar qətlə yetirildi, ölkələr viran qaldı.
Allah “quduz sel”in geri çəkilməsini istədi və müsəl-
manlar öz torpaqlarının hər bir qarışını azad etdilər. Tarix
səhnəsində osmanlı türkləri göründülər: bizanslıların paytax-
tını fəth edib, Vyanaya qədər irəlilədilər.
Amansız müharibələr sonrakı əsrlərdə də davam etdi. Nə-
hayət, türklər məlum səbəblərə görə məğlub oldular. Bu məğ-
lubiyyətin ardından bütün islam dünyası süquta uğradı. Məhz
bu süqut haqda bir az şərh vermək lazımdır.
Rusiya Şimal Buzlu okeanın cənubunda yerləşən və Sakit
okeanınadək uzanan torpaqları təkbaşına ələ keçirib, ərazi-
sini dəfələrlə genişlədib. Bununla da, Sibir, Türküstan, Ural,
Dostları ilə paylaş: |