90
məhdudlaşdırıcılıq meydana gələ bilir. Belə hökmlər və
nəticədən çıxış etmək olar. Hüquq insana aiddir. Hüquq
məfhumdur. Deməli, insan hüquqları məfhumdur. Onun
tərkibi var. Hüquq əxlaqı da özündə birləşdirir. Eyni zamanda
ixtiyar və səlahiyyətləri və s. kimi kriteriyaları, komponentləri
də özündə cəmləşdirir. Belə bir fikir var ki, hər bir mücərrəd
təfəkkür məfhum formasında həyata keçirilir.
72
İ
nsan hüquqları bir məfhum kimi əlamət müəyyənedicidir.
İ
nsanların həyat tərzini, hərəkətlərini, öz aralarında olan
münasibətlərini və aralarında olan əlaqələrini müəyyən
edəndir. (Qeyd: əlamət müəyyən cisim və hadisələr arasındakı
oxşar və yaxud fərqli cəhətlərdir. Obyektiv gerçəklikdəki cisim
və hadisələrin öz aralarında həm oxşar, həm də fərqli
cəhətləri, tərəfləri vardır, bu oxşar və fərqli cəhətlər cisimlərin
əlamətləri adlanır).
73
Əlamətlər mühüm və qeyri-mühüm olur.
Mühüm əlamətlər zəruri olaraq cismə xas olan, onun daxili
təbitəini və mahiyyətini ifadə edən əlamətlərdir. Cisim və
hadisələrə aid, yaxud aid olmayan və onun mahiyyətini əks
etdirən əlamətlər isə qeyri-mühüm əlamətlər adlanır.
74
Məntiq
elminin izahına əsasən, məfhumlar məntiqi quruluşa malikdir.
Hər bir məfhumun predmetindən asılı olmayaraq iki cür
xarakteristikası vardır: 1) məzmun; 2) həcm. Məzmun
müəyyən məfhumda əks olunan cisim və hadisələrin mühüm və
ən ümumi əlamətlərinin məcmusudur.
75
Həcm məfhumda əks
olunan
cisim
və
hadisələrin
məcmusudur).
76
İ
nsan
hüqüqlarının həcminə onun ünsürlər daxildir. İnsan
hüquqlarının həcminə insanların hüquqlarını yaradan tərkib
komponentləri aid olur. Məsələn, ləyaqət, şərəf, azadlıq
(hərəkətlərin və ifadələr bildirməyin azadlığı, azad cəmiyyətdə
yaşamaq), sərbəstlik, vicdan, namus, ədalət, bərabərlik və s.
72
M.M. İsrafilov. Məntiq: Dərs vəsaiti.-B.: Maarif, 1987.-333 səh., s. 50.
73
Yenə orada. s. 53.
74
Yenə orada. s. 54.
75
Yenə orada. s. 62.
76
Yenə orada. s. 63.
91
kriteriyalar insan hüquqlarının tərkibidir, onun həcmidir.
(Qeyd: hüquq və azadlıq məfhumları qarşılıqlı şərtləndirici
məfhumlardır. Azadlıq hüququ yaradır, hüquq da azadlığın
əsaslarını təşkil edir. Hüquq özü azad şəraitdə meydana gələn
məfhuma çevrilir. Hüquq onunla bağlı olan bütün məfhumlar
üçün səlahiyyət rolunu oynayır. Səlahiyyətli hərəkət, sərbəst
hərəkət elə azadlığı yaradır. Bu hərəkətlərin azad şəkildə
edilməsi də hüquqlardan və hüquqların azadlığından ortaya
çıxır. Azadlıq və hüquq digər məfhumlıar üçün də tamamlayıcı
məzmun rolunu oynayır. Məsələn, İnsan Hüquqlarının və əsas
azadlıqların müdafiəsi haqqında Avropa Konvensiyasında (4
noyabr 1950-ci ildə Romada qəbul olunmuşdur) yazılır: Hər
kəsin azadlıq və şəxsi toxunulmazlıq hüququ vardır. Heç kəs
qanunla müəyyən olunmuş hallardan və qaydadan başqa
azadlıqdan məhrum edilə bilməz. (Maddə-5); Hər kəsin fikir,
vicdan və din azadlığı hüququ vardır; bu hüquqda öz dinini və
ya əqidəsini dəyişmək azadlığı öz dininə və ya əqidəsinə həm
təkbaşına, həm də başqaları ilə birlikdə etiqad etmək və açıq
yaxud şəxsi qaydada ibadəti, təlimləri, dini və mərasim
ayinlərini yerinə yetirmək azadlığı daxildir.(Maddə-9). Hər kəs
öz fikrini ifadə etmək azadlığı hüququna malikdir. Bu hüquqa
öz rəyində qalmaq azadlığı, dövlət hakimiyyəti orqanları
tərəfindən hər hansı maneə olmadan və dövlət sərhədlərindən
asılı olmayaraq, məlumat və ideyaları almaq və yaymaq
azadlığı daxildir. (Maddə-10)
77
.
Ümumiyyətlə isə, hər azadlıq
və sərbəstlik, azad hərəkət hüquq ola bilməz. O hərəkətlər və
hadisələr hüquq olur ki, orada azad şəraitdə müsbət və faydalı
hərəkətlər edilmiş olsun. Bu baxımdan da müsbət nəticələr
verən azadlıq hüququn əsasını təşkil edir. Məsələn, cinayətin
77
İnsan Hüquqlarının və əsas azadlıqların müdafiəsi haqqında
Avropa Konvensiyası. 4 noyabr 1950-ci ildə Romada qəbul
olunmuşdur. Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin 2001-ci il 25
dekabr tarixli, 236-II Q nömrəli Qanunu ilə ratifikasiya edilmişdir.
AMEA-nın İnsan Hüquqları İnstitutu. Din və etiqad azadlığı
beynəlxalq, regional və milli hüquqi sənədlərdə. Bakı, “Elm və Təhsil”
nəşriyyatı-2013, ss.93-100.
92
azad və sərbəst şəkildə törədilməsi heç də hüquq (müsbət
hüquq) ola bilməz. Hamı tərəfindən qəbul edilən deyil.
Azadlığın özü də məhdudlaşandır və bu, hüquq vasitəsilə, qəbul
edilən hüquq normaları ilə məhdudlaşır. Azadlığı da
hərəkətlər və onların edilməsinin əsasları, hərəkətlərin
məzmunu məhdudlaşdıra bilir. Məsələn, cinayətlərin
törədilməsi cinayəti törədən şəxslərin hüquqlarını
məhdudlaşdıra bilir. Bununla yanaşı, digər amillər, məsələn,
resurs çatışmazlığı, təbii olaraq ortaya çıxan məhdudlaşdırıcı
amillər də azadlığın məhdudlaşdırılmasının əsaslarını təşkil
edir. Hərəkət mənfiyə çevriləndə hüquqlar azadlığı və
hərəkətləri məhdudlaşdırır. Mənfi hərəkətlər o hərəkətlərə
deyilə bilər ki, bu hərəkərlər edilərkən əxlaqın sərhədlərindən
tamamilə qırağa çıxılsın. Bu anda hərəkət mənfi və cinayət
tərkibli olur. Azadlıq təbiidir, insanların daxilinə xasdır. Bu
baxımdan da hüquq da təbiidir. Hüquqlar azadlıqları doğurur,
azadlıqlar da hüquqların yaranmasını şərtləndirir. Bu
bağlayıcılıq həm də bir-birini məhdudlaşdıran vasitələrə
çevrilir ).
Eyni zamanda insan hüquqlarının həcminə vəzifə,
səlahiyyət, ixtiyar, məsuliyyət və öhdəlik kimi amillər də daxil
olur. İnsan hüquqlarının bütün tərkibi əsasən müsbətliklərdən
ibarət olur. İnsan hüquqları bölücü, birləşdirici, sistemləşdirici,
qruplaşdırıcı, sahələrə ayırıcı, uyğunlaşdırcı, oxşarlaşdırıcı və
s. kimi funksiyaları özündə əks etdirir. Hüquq qabiliyyətlərə
uyğun olaraq vəzifələr bölgüsünü, o da şəxslər arasında
subordinasiyanı (tabe olmanı) əmələ gətirir.
İ
nsan hüquqları ümumi məfhumdur. Lakin onun içərisində
fərdi məfhumlar da vardır. Məsələn, uşaqların hüquqları,
qadınların hüquqları, yaşlı insanların hüquqları; peşə fəaliyyəti
üzrə hüquqlar, məsələn, alimlərin hüquqları, müəllimlərin,
həkimlərin hüquqları, təyyarəçilərin hüquqları, əsgər və
zabitlərin hüquqları, dövlət qulluqçularının hüquqları və s.
ayrı-ayrı məfhumlar kimi qəbul olunmalıdır. İnsan hüquqları
həm də toplayıcı məfhumdur. (Qeyd: toplayıcı məfhumlar
Dostları ilə paylaş: |