Vosifiy, Husayn Boyqaro, Bobur kabi tarixchi va davlat
arboblarining asarlarida aks etgan.
•
O`zbek olimlari O. Sharafiddinov, V.Mahmud, Oybek, Ya.
G`ulomov, I.Sulton. A.Zohidov, V.Abdullaev,
A.Qayumov, S.G`anieva v.b. Navoiyning hayot yo`li
haqida asarlar yaratishgan.
Lirik merosi
• Navoiy ijodi ixlosmandlari uning she`rlarini
yig`ib, «Ilk devon» (1464-65) tuzgan edilar,
so`ngra «Badoyiul-bidoya» («Go`zallikning
boshlanishi»), «Navodirun-nihoya» («Nodirliklar
nihoyasi») nomli devonlar (1470-yillar) tartib
berilgan. Lirik merosi umumiy hajmi 50000
misradan ortiq «Xazoyinul-maoniy» nomli to`rt
devon (1491—1498)ga jamlangan. Navoiy
she`riyatining mavzular doirasi keng, janrlar
ko`lami (16) xilma-xil. G`azallari «oshiqona,
orifona, rindona» (Shayxzoda) sifatlar bilan
o`rganiladi. G`azallarida insoniy muhabbat,
ilohiy ishq bilan uyg`un holda ulug`lanib,
«majoz - haqiqat ko`prigi» aqidasiga amal
qilingan. Alisher Navoiy she`riyatidagi zohiriy
ma`no yangiliklari bilan birga botiniy sifatlarni
ham o`rgangandagina ularni idrok etishga
erishish mumkin.
• «Nazmul-javohir» (1485) Hazrat Alining «Nasrul-laoliy» asarining turkiy
nazmga solingani bo`lib, 266 ruboiydan iborat bu asarda axloqiy-ta`limiy
qarashlar o`z aksini topgan.
• O`R FA ShIda (3-fond) Navoiyga mansub 24 asarning 254 qo`lyozmasi
saqlanadi, undan ko`pchiligi devonlarning nusxalari. Navoiy devonlari prof.
H.Sulaymon tomonidan yig`ilib, tasnif etilgan. «Ilk devon» Sankt-
Peterburgdagi Saltikov-Shedrin kutubxonasida (inv.564) saqlanadi.
«Navodirun-nihoya» O`R FA ShI (inv.1995) dagi nusxalari nihoyatda nodir
bo`lib, ular Navoiy davrida Hirotda Sulton Ali Mashhadiy (1487),
Abdujamil kotib (1487-88) tomonidan ko`chirilgan.
Xamsa
• Alisher Navoiy ijodining yuksak cho`qqisi
«Xamsa» asari (1483-85)dir, shoir
birinchilardan bo`lib, turkiy tilda to`liq
«Xamsa» yaratdi va turkiy tilda shunday
ko`lamdor asar yozish mumkinligini isbotlab
berdi.
• «Xamsa» tarkibiga «Hayratul-abror», «Farhod
va Shirin», «Layli va Majnun», «Sab`ai sayyor»,
«Saddi Iskandariy» kabi dostonlar kiradi.
• «Hayratul-abror»da hamd, munojot, na`t,
hayrat boblaridan keyin shoirning Yaratganga,
borliqqa, tabiatga, insonga bo`lgan falsafiy,
ijtimoiy-siyosiy, iqtisodiy, ilmiy, ma`rifiy,
axloqiy va estetik munosabati aks ettirilgan.
Podshoh bilan ulusning insonlik nuqtai
nazaridan ayirmasiz, farqsizligini, podshohning
hunar, axloq, adl, insof, mantiq, taqvo yo`lida
ulusdan o`ta olmaganini anglatish bilan
o`zining adolatli shoh haqidagi qarashlarini
anglatadi.
• «Farhod va Shirin»da qahramonlar sevgi sarguzashtlari
orqali insonning tarix va kelajak oldidagi vazifasini
belgilaydi, insonlik faqat muhabbatda emas, balki
o`sha sharafli nomning himoyasi orqali ekanini
uqdiradi. Sharq tarixidagi Xusrav va Shirin voqeasini
badiiy jihatdan qayta ishlab, Farhod orqali o`zining
komil inson haqidagi qarashlarini ifoda qilgan. Navoiy
dostoni orqali Firdavsiy, Nizomiy, Dehlaviy an`analari
yangilangan bo`lsa, undan keyin bu syujet turk
mumtoz adabiyotining o`zak muammolarini hal
etishda asosiy o`rin tutdi va bu yo`nalishda Ahmad
rizvon, Jaliliy, Harimiy, Bafqiy, Urfi Sheroziy, Lamiiy,
Nizoriy v.b. dostonlari yaratildi.
• «Layli va Majnun» dostonida arab ertaklari
orqali ma`lum syujet o`zining tugal shaklini
topdi, unda ishq falsafasi betakror uslubda ifoda
qilindi. Keyinroq yaratilajak Fuzuliy, Andalib,
Sayqaliy dostonlari uchun ma`naviy zamin
bo`ldi. «Xamsa» tarkibidagi «Sab`ai sayyor» va
«Saddi Iskandariy»da shohlik bilan bog`liq
masalalarni birinchi o`ringa olib chiqdi. Bu
dostonlar xamsanavislik an`anasida o`zining
ijtimoiy-siyosiy xarakteri va originalligi bilan
ajralib turadi. «Xamsa»ga ustoz Abdurahmon
Jomiy (1414—1492) yuqori baho berdi.
• O`R FA ShI qo`lyozmalar fondida 15-20 asrlarda
ko`chirilgan 166 qo`lyozma saqlanadi. Ulardan 84
tasida beshlikning hamma dostonlari berilgan.
• «Xamsa» haqida xorijiy olimlar A.Vamberi,
J.Malokolin, F.Richard, L.Vari, Y.Ekman, E.Partele;
rus tadqiqotchilari I.Krachkovskiy, V.Bartold,
E.Bertels, Konrad, B.Jirmunskiy, A.Yakubovskiy,
A.Semyonov; turk olimlari F.Ko`prulu, A.S.Levend,
K. Eraslon; ozar olimlari H. Arasli, G. Aliev; o`zbek
olimlari Fitrat, I.Sulton, V.Zohidov, A.Qayumov,
T.Jalolov, S.Nazrullaeva, A.Abdug`afurov,
M.Hakimov, S.Hasanov v.b. ishlari ma`lum.
• O`zMUda «Xamsa»ni tadqiq etish borasida
B.Qosimov, B.Akrom, H.Boltaboev, A.Erkinov,
D.Farmonova tadqiqot ishlari olib bormoqdalar.
Tasavvufiy asarlari
• Navoiyning tasavvufiy qarashlari deyarli barcha asarlarining
ruhiga singgan bo`lsa-da, maxsus «Lisonut-tayr»
dostoni(1499)da, «Nasoyimul-muhabbat» manqabasi]]"(1495-
96)da, «Tarixi anbiyo va hukamo»(1485-8), «Arbain»,
«Munojot» singari asarlarida aks etgan.
• «Lisonut-tayr»da borliq va ilohiyot haqaidagi qarashlarini, inson,
tabiat va hayot haqidagi fikrlarini qushlar tili va sarguzashtlari
orqali bayon qilgan.
• O`zbekiston mustaqillikka erishganidan so`ng Navoiy asarlarini
diniy va so`fiylik jihatidan o`rganish kengaydi, ular ob’ektiv va
ilmiy bahosini olmoqda. «Arbain», «Munojot» kabi asarlari
chop etildi. Jomiyning «Nafahotul-uns min hazarotil-quds»
tazkirasini tarjima qilib va to`ldirib, so`z yuritilgan 618ta
shayxlar sonini 770 taga yetkazdi.
Nasriy asarlari
• Navoiy merosining salmoqli qismi nasriy asarlardan
iborat. Ular ijtimoiy-siyosiy, axloqiy-ta`limiy va ilmiy-
falsafiy yo`nalishdadir.
• «Mahbubul-qulub»(1500-01) Navoiyning so`nggi yirik
asari bo`lib, unda ulug` mutafakkir adibning hayoti
davomidagi kuzatishlari, to`plagan boy tajribasi o`z
yuqori darajasida aksini topgan. Uch qismdan iborat
bu asarda «Soriun-nosning af'ol va ahvolining kayfiyati»
(1), axloqiy muammolar (2), «mutafarriqa favoyid va
amsol surati» (3) masalalari ifodalangan.
• Xamsatul-mutahayyirin»(«Besh hayrat»,1494) asarida
ustozi va do`sti Abdurahmon Jomiy, uning hayoti
lavhalari, tariqati, yozishmalari, asarlari haqida
hayratomuz hikoyalar keltiriladi.
• «Holoti Sayyid Hasan Ardasher» (1488-89), «Holoti
Rahlavon Muhammad»(1493) asarlari manoqib-holot
yo`nalishida bo`lib, ularda shoirga ustozlik qilgan
buyuk shaxslar hayoti, faoliyati yoritilgan.
• «Munshaot» (1498-99) Navoiyning maktublari
to`plami (jami 88 ta xat) bo`lib, ular sog`inchlik
xatlari, navro`z tabriklari, ta`ziyanomalar, siyosiy
o`gitlar, sulhnomalar va boshqa yo`nalishlardadir.
Ular Husayn Boyqaro, Badiuzzamon va boshqa tarixiy
shaxslarga bitilgan.
Ilmiy-filologik merosi
• «Majolisun-nafois» (1490-91; 1497-98) tazkirasi turk tilidagi
yozilgan dastlabki tazkira bo`lib, unda shoir sakkiz majlis
doirasida 459 shoir va adib haqida ma`lumot bergan. Birinchi
va ikkinchi majlisda tazkira tartib berilganda hayot bo`lmagan
shoirlar, uchinchi majlisda shoirning zamondoshlari, to`rtinchi
majlisda beshinchi majlisda Xuroson, oltinchisida
Movaraunnahr, Kichik Osiyo va Eron, yettinchi va sakkizinchi
majlislarda temuriylar sulolasiga mansub ijodkor shoh va
shahzodalar haqidagi ma`lumotlar jamlangan. Asar Fahriy
Hirotiy(1521-22), Muhammad Qazviniy(1522-23), Shoh Ali
Abdulali (1598) tomonidan uch marta fors tiliga tarjima
qilingan.
• Navoiy «Muhokamatul-lug`atayn» asarini o`z zamonidagi turkiy
lahjalar, ziyolilar nutqi, badiiy va ilmiy asarlarning leksik-
grammatik xususiyatlarini forsiy til xususitlari bilan qiyoslashga
bag`ishladi. Jonli xalq tilida qo`llanilgan ko`plab so`zlarni
asarga kiritib, adabiy tilda qo`llanilishiga sababchi bo`ldi.
O`zigacha ishlatilgan so`zlarni yangi ma`no qatlamlarini ochdi.
O`zbek tili grammatikasini Mahmud Koshg`ariydan so`ng
ilmiy asosga soldi. O`zbek tilining badiiy va estetik
imkoniyatlari kengayishiga sababchi bo`ldi. Fors va turk
tillarida yaratilgan eng yirik va e`tiborli asarlarga murojaat qildi,
shoir va olimlarni til istiqloli uchun kurashga chorladi.
• Aruz nazariyasiga bag`ishlangan «Mezonul-avzon»(1492)
asarida arab va fors aruzi qoidalarini turkiy tilda aniq va ravon
tushuntirdi. Turk yozma va og`zaki she`riyati namunalarining
vazn xususiyatlarini o`rgandi. Turkiy aruz tabiatini yoritish bilan
birga turk she`riyati murakkab aruz tizimini boyitganini
anglatdi. Bahrlar va doiralar haqidagi tasavvurni kengaytirdi.
To`qqizta yangi vazn va she`riy shaklni aniqladi. Turklik
tarixida ilk bor milliy vazn haqidagi qarashlarni ilgari surdi.
• Navoiyning ilmiy-filologik merosini muntazam tadqiq qilish 20
asrning 20-yillaridan yo`lga qo`yildi. Bu yo`nalishda Fitrat,
Oybek, A.Sa`diy, O.Sharafiddinov, A.Hayitmetov, I.Sulton,
H.Qudratullaev kabi adabiyotshunos va A.K.Borovkov,
O.Usmonov, A.Rustamov kabi tilshunos olimlarning ishlari
e`tiborli.
Dostları ilə paylaş: |