11. Alisher Navoiyning lirik janirlarning o’ziga xos
janrlari.
Alisher Navoiy
ilm o’rganishga
intilishni
inson
kamolotini ta’minlash uchun
xizmat qiluvchi eng zarur
fazilatlardan biri deb biladi. Ilmni insonni, xalqni nodonlikdan,
jaholatdan qutqazuvchi omil sifatida ta’riflaydi. Asarlari
mazmunida ilgari surilgan g’oyalar
yordamida kishilarni ilmli
va ma’rifatli bo’lishga undaydi. Mutafakkir ilm o’rganishni
har bir kishining insoniy burchi deya e’tirof etadi. Zero, ilm
o’rganishdan maqsad ham xalqning farovon,
baxtli-saodatli
hayot kechirishini, mamlakatning obod bo’lishini ta’minlashga
hissa qo’shishdir, deya ta’kidlaydi. Bilimli va dono kishilar
hamisha o’z xalqining manfaati hamda mamlakatining ravnaqi
yo’lida faoliyat olib borishlariga ishonadi.
Mazkur o’rinda Mirzo Ulug’bekni
ana shunday
xislatga ega bo’lgan kishilardan biri bo’lganligiga
urg’u beradi hamda uning nomi tarix sahifalarida
abadiy
saqlanib qoladi, deb hisoblaydi. Alisher
Navoiy orzu qilgan komil inson faqat ilmli bo’lish
bilan qanoatlanib qolmaydi.
Uni yetuk inson sifatida
ta’riflash uchun unda, yana shuningdek, sabr-qanoat,
saxiylik, himmat, to’g’rilik, rostgo’ylik, tavoze, adab,
vafo va hokazo sifatlarning ham mavjud bo’lishi
taqozo etiladi.
