səviyyələrində - kosmosda, təbiətdə, sosiumda və hüquq düşüncəsində
hökmranlıq edən ümumi normativ prinsiplərin eyniliyini sübut edir.
Sosiologiya metafizika ilə yanaşı özünü pozitiv biliklərin daşıyıcısı kimi
dərk edir. Bu zaman o, sosial təcrübənin hüdudlarından kənara çıxmağa
soy göstərmir. Daha praqmatik olan sosiologiya həyati reallıqların
kristallaşıuış nüvəsində möhkəm dayanır.
Ayrıca şəxsiyyət, eləcə də bütövlükdə cəmiyyət hüquq fəlsəfəsindən
konkret praktiki tövsiyələr gözləmədiyi halda, hüquq sosiologiyasından
sosial-hiiquqi institutların fəaliyyətinə, uğurlu addımlarına kimin cavab
verməsinə, kimlərin məsuliyyət daşımasına dair bütün cavabları gözləyir.
Mor iki elmi fənnin - hüquq sosiologiyası və hüquq fəlsəfəsinin bir-
birinə rəqib olmadan birgə mövcud olmaları tamamilə mümkündür. Ək
sinə, onlar bir-birinə yaxın və doğma olan bilik sahələri kimi, ənənəvi
olaraq bir-birini qarşılıqlı surətdə zənginləşdirir. Məsələn, əgər hüquq
sosiologiyası hüquq normasının ictimai qaydanı təmin etmək və sosial
sistemin həyati bütövlüyünü möhkəmləndirmək üzrə konkret hərəkət
mexanizmlərini tədqiq edirsə, hüquq fəlsəfəsi insan birliklərində, ayrı-
ayrı sosial qruplarda tarixi iradənin və ictimai zərurətin hüquq normaları
vasitəsilə ııcco təzahür etdiyini sübut etməyə səy göstərir.
Öz mahiyyətinə görə kosmosentrik olan və hüquq qaydasının dünya
qaydaları, qanunları ilə qarşılıqlı münasibətinə xeyli diqqət yetirən hüquq
fəlsəfəsindən fərqli olaraq, hüquq sosiologiyası sosiosentrikdir və o,
sosial strukturların mümkün təhlili çərçivəsində öz suallarına cavablar
axtarır. Hüquq sosiologiyası üçün hüquqi fenomenlərin tapmacalı sirləri
cəmiyyətin özündədir. Hüquq sosiologiyası üçün sosiuın öz qanunları ilə
hüququn təbiətinə şamil olunan kifayətedici makrokosmdur.
Hüquq sosiologiyası özünün nəzəri hissəsində kifayət qədər qüdrətli
cvristik potensiala malikdir və bu gün hüquq fəlsəfəsinin konseptual
cəhətdən zənginləşməsinə yardım edə bilər. Nəzəri hüquq sosiologiyası
öz klassiklərinin - M.Vbcrin, Y.Erlixin, T.Gcygerin, T.Parsonsun şəx
sində hələ uzun müddət müasir hüquq fəlsəfəsi üçün sonsuz ideyalar
mənbəyi və ilhamverici olacaqdır.1
Hüquq elminin özünün daxilində diferensiasiyanın inkişafı əsasında
bir sıra səbəblər - tarixi, qnoscoloji və ideoloji səbəblər dayanır. Fəlsəfi-
hüquqi ədəbiyyatda düzgün olaraq göstərilir ki, ...biliklərin diferensiasi
1 Касьянов B.B., Нечипуренко B.II. G öst. kitab, s.17.
4 8
yasının əsasını obyektiv tələbatlar və müəyyən dərəcədə də obyektiv
proseslər təşkil edirlər.1 Bu prosesin təşkilinin səciyyəvi cəhəti kompleks
institutların, kompleks elmi qrupların və kompleks metodların yaradıl
masından ibarətdir.
Sosial-hüquqi tədqiqatlar öz təbiətinə görə kompleks xarakter da
şıyırlar. Sosioloji tədqiqat bu və ya digər sosial problemin hərtərəfli və
tam öyrənilməsindən ibarətdir. Belə tədqiqat xüsusi olaraq işlənib ha
zırlanmış metodikanın tətbiqinə söykənir. Bu zaman ilkin materialın təd
qiq edilməsi də zərurət təşkil edir. Bunu tam şəkildə hüquq elmləri sa
həsində aparılan sosioloji tədqiqatlara da aid etmək olar. Hüquq so
siologiyası özünəməxsus xüsusi nəzəri hissəyə malikdir. Onun bu hissəsi
xüsusi hissəni və tədqiqatın metodologiyasına və proseduruna aid olan
mürəkkəb kompleks məsələləri əhatə edir.
Lakin istənilən mürəkkəb prosesi, yaxud kompleks problemi müs
təqil elmin fərqləndirilməsi üçün kifayətedici əsas kimi qiymətləndirmək
olmaz. Aydındır ki, bunun üçün hansı dərin və əsaslandırılmış kriteriyalar
lazımdır. Məhz belə kriteriyalar yeni elmi istiqamətin və ya fənnin fərqli
cəhətlərini müəyyən etməyə imkan verir.
Hüquq sosiologiyası elmi bir istiqamət kimi əsas, məhz onun özünə
xas olan problemlərə malikdir. Hüquq sosiologiyasının ümumi problem
lərilə yanaşı, hüququn sosial mənbələri, sosial sistem və hüquq institut
larının fəaliyyətinin sosial mexanizmləri, hüququn sosial funksiyalarının
sistemi, sosial tən/.imctmənin hüquqi problemləri, hüququn və ictimai
rəyin qarşılıqlı fəaliyyəti və s. bu kimi problemləri də mühüm yer tutur.
Beləliklə, hüquq sosiologiyası və hüquq fəlsəfəsinin qarşılıqlı müna
sibəti, bir-birilə qırılmaz əlaqəsi onların eyni yönümlü ümumi elmlər
kimi təzahür etmələrini şərtləşdirir. Bu iki bilik sahəsi bir-birini nəinki
sıxışdırmır, əksinə, onların eyni mahiyyətli istiqamətləri daha da yaxın
laşmalarına şərait yaradar.
4. Hüquq sosiologiyasının dərketmə metodları
Sosiologiya on müxtəlif planda zəruri informasiyanı - seçicilərin
rəyi, məktəblilərin asudə vaxtı, prezidentin reytinqi, ailə büdcəsi, işsizlə
rin sayı, doğumun, evlənmənin və ya boşanmanın səviyyəsi və s. haq-
1 Керимов Д .Л . Философские проблемы права. М., «Мысль», 1972, с.32.
49
qında informasiyanı əldə etmədən mövcud ola bilməz. Tədqiqatçı ilk
növbədə qəzet və jurnallarda, bülletenlərdə və məruzələrdə dərc edilmiş
rəsmi statistikadan istifadə edir. İnformasiyanı əldə edə bilməyən sosio
loq «insanların subyektiv rəyinin izah olunduğu sosioloji sorğuya müra
ciət edir. Sosioloq belə insanları ankctləşdirərkən onlar respondentlər
adını alırlar. Ümumiləşdirilmiş məlumatlar statistik cədvəllər şəklində
təqdim olunur, onların qanunauyğunluqları izah edilir. Yekun nəticə elmi
nəzəriyyənin qurulmasından ibarətdir. Bu da öz növbəsində gələcək ha
disələr haqqında qabaqcadan müəyyən mülahizələr yürütməyə və praktiki
tövsiyələr işləyib hazırlamağa imkan yaradır.
Hüquq sosiologiyası özünün dərketmə metodlarını ümumi sosiolo
giyadan əxz edir. Məlum olduğu kimi, ümumi sosiologiya eyni zamanda
həm nəzəri, həm də empirik fəndir. Buna müvafiq surətdə o, həm nəzəri,
həm də empirik metodlardan istifadə edir. Hüquq sosiologiyasının isti
fadə etdiyi empirik metodlara müşahidə, sorğu, sənədlərin təhlili və eks
periment aid edilir. Hüquq sosiologiyası üçün ən əlverişli metod müqa-
yisoli-tarixi metoddur. Bu metoddan sənədlərin mütaliəsi və təhlil edil
məsi zamanı daha çox istifadə olunur. Miiqayisəli-tarixi metod adətən,
fenomen institutlara tətbiq edilir. Belə ki, artıq qeyd olunduğu kimi o,
yalnız tarixi və etnoqrafik sənədlərin oxunmasını və təhlilini tələb edir.
Əgər eyni hadisə bir çox hüquq sistemlərində müşahidə olunarsa, onun
ümumi xarakteri barəsində danışmaq üçün əsas yaranmış olar.
Deməli, sosioloji tədqiqat heç də anketin tərtibilə başlanmır. Belə təd
qiqat problemlərin işlənib (tədqiqata) hazırlanması, məqsəd və hipotezalann
irəli sürülməsi və nəzəri modellərin qurulması ilə başlanır. Yalnız bundan
sonra sosioloq alətlərin işlənib hazırlanmasına, daha sonra ilkin matcriallann
toplanmasına və onların təhlilinə keçir. Son mərhələdə isə yenidən nəzəri
təhlillər aparılır. Çünki artıq məlumatların həqiqiliyi və düzgünlüyü bəlli
olur. Yəni onlar nəzəriyyə ilə irəli sürülmüş məlumatlarla uyğunluq təşkil
edir. Deməli, onları interpretasiya və izah etmək zərurəti yaranır. Yalnız
bundan sonra praktiki tövsiyələri vermək imkanı əldə olunur.
Sosioloji müşahidələr prosesində hadisələrin qeyri-oxşarlığı tədqiqat
çını kauzal əlaqələrin izinə sala bilər. Ona görə də fenomen kazuslar
özlərinin təsvir olunmalarını tələb edirlər. Fenomen kazuslann hadisələrin
məcmusundan ibarət olduqları vaxt onların Öyrənilməsinin müasir aləti
statistika olur. Lakin bunun üçün müasir statistik texnologiya da tələb olunur.
Hüquq sosiologiyası belə müasir stistik texnologiyaya malik deyildir. Hüquq
50
sosiologiyası başqa məqsədlərlə apanlan hesablamalardan istifadə (məsələn,
narkomanların qeydiyyatının aparıldığı qeydiyyat aktları) edir.
İlkin materialların toplanması zamanı hüquq sosiologiyasında altı
əsas metoddan - müşahidə, sənədlərin təhlili, sorğu, statistik, müqayisəli
metoddan və eksperimentdən istifadə olunur. Qeyd etmək lazımdır ki,
göstərilən əsas metodların hər biri özünəməxsus iki növü ilə fərqlənir.
Həmin növlər aşağıdakılardan ibarətdir:
1) müşahidə metodu (daxil edilməyən və daxil edilən müşahidə);
2) sənədlərin təhlili (keyfiyyət və kəmiyyət kontcnt-təhlil);
3) sorğu (anketləşdirilən və inteı vüləşdirilən sorğu);
4) statistik metod (rəqəmli cədvəliər tərtib edilməsi və faizli
cədvəllər tərtib edilməsi);
5) müqayisəli metod (müvəqqəti və ya tarixi-coğrafi metod);
6) eksperiment (nəzarət edilən və ya nəzarət edilməyən eksperiment.
1. Müşahidə metodu. Müasir sosiologiyada müşahidə dedikdə,
tədqiqat obyekti ilə başı olan ilkin məlumatların toplanması başa düşülür.
Müşahidə sosioloq-tədqiqatçı tərəfindən şəxsən bilavasitə qavrama yolu
ilə həyata keçirilir. Müşahidə zamanı qavramanın (hissi idrakın) müxtəlif
üsul və vasitələrindən istifadə oluna bilər. Belə üsul və vasitələrin tətbiqi
tədqiqi edilən obyektin, yəni öyrənilən hüquqi fenomenlərin tarixi mən
subiyyətilə müəyyən edilir. Belə ki, müşahidə öyrənilən obyektin konkret
olaraq hansı cəmiyyətə aid olması müəyyən edildikdən sonra ona uyğun
üsul və ya vasitə tətbiq edilir.
Deməli öyrənilən hüquqi fenomenlərin bilavasitə hansı cəmiyyətə
aid olması müşahidə metodunun ilkin şərtlərindən biridir. Belə cəmiyyət
lərə aşağıdakılar aid etmək olar:
a) miiasir dövrün inkişaf etmiş sənaye cəmiyyətləri;
b) arxaik tipli müasir ənənəvi cəmiyyətlər;
v) tarixi inkişafın müəyyən mərhələsində baş vermiş sosial hadisələr
(məsələn, təbii fəlakətlər, müharibələr, sosial inqilablar və s) nəticəsində
tarixin səhnəsindən getmiş, yox olmuş cəmiyyətlər.
Müşahidənin müasir sənaye cəmiyyətlərində aparılması daha asandır.
Burada informasiyanın mənbələri çoxsaylı və müxtəlif olur. Arxaik
cəmiyyətlərlə bağlı tədqiqatlarda isə müşahidə vasitələrindən istifadə
xeyli mürəkkəbləşir və çətin olur. Bu zaman tədqiqata arxaik cəmiyyətə
xas olan spesifik xüsusiyyətlər, adət və ənənələr tədqiqata sanki müqavi
mət göstərir. Digər tərəfdən, arxaik cəmiyyətlər üzrə müşahidələrdə əldə
edilmiş faktların interpretasiyası çətinliklərlə qarşılaşır.
51
Dostları ilə paylaş: |