1) mülk sahib olunan, üzərində sərəncam verilən və istifadə edilən
nemətdir;
2) mülk, həmin maddi nemətə sahibliyin özüdür;
3) mülk, sahibliyə təminat verən hakimiyyətdir.
Mülk qruplaşmaların primitiv həyat tərzindən tədricən sivilizasiyaya
keçidi nəticəsində yaranır. Sivilizasiya miilksüz, mülk isə sivilizasiyasız
mövcud ola bilməz.
İbn Iləldunun siyasi-hüquqi konsepsiyası öz mahiyyətinə görə ərob-
miisəlman sosial-siyasi və hüquqi fikrinin zirvəsidir. O, Yaxın və Orta
Şərqin ilk sosioloqudur. İbn Iləldunuı yaratdığı təlim yüksək zirvəyə mü
səlman siyasi-hüquqi fikrinin öz inkişafından dayandığı bir məqamda
qalxmışdır.
Sosiologiyanın baniləri - A.Kctlc, O.Kont, C.S.MiII, II.Spenser
və hüquq sosiologiyasının təşəkkülündə onların rolu. Sosiostatistik
tədqiqatların banisi belçikalı riyaziyyatçı və astronom, professor Adolf
Kctlc (1796-1874) sosiologiyanın əsaslarını O.Kontla paralel şəkildə ya
ratmışdır. Yeni sosial qcyri-mücərrəd elmin adlandırılması üçün hər iki
alim «sosial fizika» terminindən istifadə etmişdir. Lakin A.Kctlcnin
1835-ci ildə «Sosial fizika və ya insan qabiliyyətlərinin inkişafının təd
qiqi Təcrübəsi» adlı əsəri işıq üzü gördükdən sonra, O.Kont 1839-cıı ildə
son dərəcə həvəssiz olaraq «sosial fizika» terminini «sosiologiya» termini
ilə əvəz etdi.
A.Kctlc 1848-ci ildə nəşr edilmiş «Sosial fizika» və «Sosial sistem»
əsərlərində özünün cəmiyyətin öyrənilməsinə sosioloji yanaşmanın tərəf
darı olması haqqında məlumat verirdi. Onun öz qarşısına qoyduğu məq
səd sosial sistemin qanunlarını və onları statistik olaraq «saymaqdan»
ibarət idi. O yazırdı: «Bu (cəmiyyət - A.Q.) böyük bir bədəndir və öziinü-
qoruma prinsipləri sayəsində mövcuddur. Onun ö/, fiziologiyası vardır.
Biz, nərdivanın ən yüksək pilləsinə qalxaraq hər yerdə səma bədənini ida
rə edən qanunlar kimi möhkəm qanunlar tapırıq... Bu qanunlar... bütöv
lükdə xüsusi elmi təşkil edirlər və mən onları «sosial fizika» hesab
edirəm».
A.Kctlcnin fikrincə, sosial qanunlar statistik qanunlardır və onlar
təsadüfi böyük saylarm qanunları vasitəsilə təsvir olunurlar. A.Kctlc sta
tistik metodlara arxalanaraq orta (ortastatistik) insan adlanan fərdi
müəyyən edirdi. Onun məlumatına görə, məsələn, belçikalı kişilərin orta
boyu 1 m 69 sm, qadınların boyu isə 1 m 58 sm-dir».
90
A.Kctlc özünün sosial-statistik tədqiqatlarına Brüssel əhalisinin do
ğum və ölüm qanunauyğunluqlarım öyrənməkdən başlamışdı. Sonradan
o, elə həmin statistik metoddan ictimai həyatın ən müxtəlif sahələrinin, o
cümlədən cinayətkarlığın öyrənilməsi üçün istifadə etmək qərarına gəl
mişdir.
A.Kctlc «sosial fizika»da cinayətkarlığa dair tədqiqatının əsas
nəticələrini aşağıdakı kimi formula etmişdi: «Əslində dəhşətli dərəcədə
səliqə və düzgünlüklə ödənilən büdcə mövcuddur. Bu, həbsxanalar,
hövzələr və cşafotlar büdcəsidir... Neçə-neçə insanın ö/, əllərini yaxınının
qanma boyadığını qabaqcadan gördüyümüzü tam əminliklə söyləyə
bilərik. Biz bunu tam dəqiqliyi ilə edə bilərik. Biz, ölənlərin və doğum
hallarının sayını da yaxın il üçün qabaqcadan müəyyənləşdirə bilərik».
A.Kctlc statistik təhlillərə arxalanaraq cinayətkarlığın sabit statistik
xarakteristikasını müəyyən edir və onu «cinayətkarlığın cədvəli» adlandı
rırdı. Belə cədvəllər əhalinin müxtəlif yaş qruplarının cinayətə «meylli-
liyini» göstərirlər. Belə ki, Ketlenin sözlərinə görə, əgər 25 yaşdan 30
yaşadək olan bir milyon adam 40 yaşdan 50 yaşadək olan bir milyon
adama nisbətən iki dəfə artıq cinayət törətmişdirsə, bu, təsdiq etməyə
imkan vcıir ki, «birincilərin qətl törətmək mcyllil iy i ikincilərə nisbətən
iki dəfə güclüdür». Onlara cinayətkarlığın ümumi qanunauyğunluqları
sirayət etmişdir: «Cinayətə mcyllilik yetkinlik yaşa çatma dərəcəsi üzrə
kifayət qədər sürətlə artır, sonradan o, öz. maksimumuna nail olmaqla
həyatın sonunadək azalmaya doğru gedir».
A.Kctlc aşkar etmişdir ki, insanın cinayətə «meyliliyi» bir sıra amil
lərdən - fərdin «bədəninin təşkilindən», tərbiyəsindən, həyal şəraitindən
və «azad iradəsindən» asılıdır.
Cəmiyyət, qanunverici cinayətkarlıq əleyhinə nə edə bilər? A.Kctlc
hesab edirdi ki, cinayətkarlıq sosial, statistik hadisə olduğuna görə,
onunla mübarizəni elə tədbirlərlə aparmaq zəruridir ki, bu tədbirlər cə
miyyətə, adamların sosial həyat şəraitinin dəyişməsinə təsir göstərsin.
«Həmçinin də qətl və intihar salnaməsində hər il təsadüf'olunan kədərli
nəticələri dəyişdirməkdən ötrü, bizim sosial sistemimizi idarə edən sə
bəbləri dəyişdirmək heç şübhəsiz ki, kifayət edərdi».
Qanunverici sosial şəraiti dəyişdinnəyə qadir olan səviyyədə qərarlar
və qanunlar qəbul etmək üçün imkanlara malikdir. Lakin bunun üçün o,
«xalqın mənəviyyatını, ona etibar olunan taleyini dərindən öyrənməli»,
aşağıdakı üç qüvvə arasında «müvazinəti» müəyyən etməlidir:
91
1) «xalqın mənəvi qüvvəsi»;
2) «ictimai rəyin qüvvəsi»;
3) «qanunların qüvvəsi».
J.J.Russonun ardınca A.Ketle do ictimai rəyi «dövlətin əsil konsti
tusiyası» adlandırır və qeyd edirdi ki, «...cinayətlərin sayı nəinki şəxsiy
yətin mənəviyyatından və sosial şəraitdən..., həm də xalqların mənəviy
yatını onların tələbatları ilə həmahəng edən, etməli olan qanunlardan
asılıdır. Belə ahəngdarlığın olmaması, hər şeydən əvvəl ictimai iğtişaşlar
doğurur».
Oqyüst Kont (1798-1857) haqlı olaraq sosiologiyanın banisi hesab
olunur. Onun həyatındakı başlıca əsəri 6 cildlik «Pozitiv fəlsəfə kur-
su»dur (1830-1842). Bu əsərin sonuncu 3 cildi «sosial fizika»nm və ya
«sosiologiya»mn ifadəsinə həsr edilmişdir. O.Kontuk digər böyük əsəri
1851-1854-cü illərdə yazdığı «Pozitiv siyasətin sislcmi»dir. O.Kont «hü
quq sosiologiyası» üzərində tədqiqatlar aparmasa da, onun sosiologiyanın
ümumi əsasları ilə bağlı müddəaları hüquq sosiologiyasının təşəkkülü
üçün müəyyən əhəmiyyət kəsb etmişdir. O özünün ümumi pozitivist
mövqeyinə əsaslanaraq belə hesab edirdi ki, hüquqi qanun aprior (təc
rübədən kənar) anlayışlardan deyil, təcrübənin özündən doğmalıdır.
«Şübhəsiz ki, insanlıq öz davranış qaydalarını əbədi olaraq ancaq ximerik
motivlərlə əsaslandırmağa məhkum oluna bilməz...»' Qanunvericilik
aktları xalis şəxsi mənafeləri deyil, ictimai mənafelərin prioritetini ifadə
edirlər. Qanunvericilik cəmiyyətin təkamülü ilə birlikdə təkmilləşir.
O.Kont sosial təkamüldə prioriteti «pozitiv» təfəkkürün təşəkkülünə ve
rirdi. Məhz «pozitiv» təfəkkürün təsir sferasının genişlənməsi cəmiyyətin
tərəqqisini təmin etməli idi.
O.Kontun fikrincə, hüquq qaydası təbii sosial qaydaya əsaslanır:
«Yeni fəlsəfə üçün həm sosial, həm də bütün digər hadisələr kimi, süni
qaydanın hər yerdə real qanunların məcmusu ilə şərtləşən təbii qaydada
rahatlıq tapması zəruridir».2 «Qayda və tərəqqi» O.Kontun məşhur de
vizidir. Qayda sosial tərəqqinin dəyişməz şərti, tərəqqi isə qaydanın məq
sədidir. O.Kontun bu müddəası əsasında belə nəticəyə gəlmək olar ki,
hüquqi qanunlar qayda və tərəqqinin mexanizmlərindən biri kimi çıxış
edir. «Şübhəsiz ki, insan zəifliyi nəticəsində ən düzünə və ən təhlükəli
1 Конт О. Дух позитивной философии // Заподноевропсйская социология XIX века.
М„ 1996, с. 58.
2 Конт О. Система позитивной политики // Yeno orada, s. 229.
92
hüquq pozuntularının qarşısının alınması üçün xalis mənəvi idarəetmədən
başqa yenə də sözün xüsusi mənasında qanunlar zəruri olacaqdır».1
O.Kont hüququn institutisional öyrənilməsinin zəminlərini ifadə etmişdir.
Çon Stüart Mili (1006-1873) ingilis filosofu, məntiqçisi, iqtisadçısı,
habelə O.Kontun ideyalarının ilk ardıcıllarından biridir. O.Kont məhz
Millin sayəsində İngiltərədə məşhurlaşmışdır. C.S.Milliıı «Məntiqin sis
temi» (1843), «Azadlıq haqqında» (1859), «Utilitarizm» (1863) kimi
əsərləri öz müəllifinə böyük şöhrət qazandırmışdır.
C.S.Millin təsəvvüründə cəmiyyət mürəkkəb olan vahid «ictimai
orqanizmdir». «İctimai həyatın hər hansı elementlərindən birinə cüzi gö
rünən şəkildə toxunan hər şey, onun vasitəsilə ictimai həyatın bütün digər
elementlərinə də toxunur... Eyni cəmiyyətin hər cür başqa həyati faktı
tərəfində çox və ya az təsiri hiss etməyən heç bir ictimai hadisə yoxdur."
O, cəmiyyətin belə birliyini «razılıq», «konsensus» adlandırırdı. Ç.S.Mill
«ictimai orqanizm»in elementlərinə idrakın səviyyəsini, cəmiyyətin ağıl
və mənəvi mədəniyyət dərəcəsini, cəmiyyətin siniflərə bölgüsünü, cə
miyyətin zövqünü, onun estetik inkişafının xarakterini və dərəcəsini, ida
rəçilik formasını, qanunları və adətləri aid edirdi. Deməli, hüquq sosial
konsensusun bir hissəsi, adətlər və hüquqi qanunlar isə «süni sosial
şərtlər»dir. Bunlar xalqın milli xarakteri, rəyləri, hissləri və mənəviyyatı
ilə müəyyən edilirlər.3
C.S.Mili cəmiyyətdə möhkəm və sabit hüquq qaydasının müəyyən
edilməsi üçün zəruri olan üç mühüm amili fərqləndirirdi. Onlardan bi
rincisi tərbiyə sistemidir. «İnsanda vərdişlərin tərbiyə edilməsi öz şəxsi
niyyətlərini cəmiyyətin məqsədlərinə tabe etdirmək qabiliyyətinin tərbiyə
olunmasıdır».4
İkincisi, insanda bu və ya digər formada sadiqlik və ya loyallıq
hissinin olması. Cəmiyyətdə, dövlətdə müəyyən edilən, daimi olan və
şübhə doğurmayan elə bir şey olmalıdır ki, o, ətrafda baş verənlərə to
xunulmayan yerdə olmaq hüququna malik olsun.
Üçüncüsü, eyni cəmiyyətin və ya dövlətin üzvləri arasında «güclü və
Конт О. Обший обзор позитивизма // Заподноевропейская социология XIX века.
М., 1996, с. 149.
2 Милль Дж. С. Система логики силлогической и индуктивной И Заподноевро
пейская социология XIX века. М., 1996, с.247.
3 Yena orada, s. 254.
4 Yens orada, s.270.
93
Dostları ilə paylaş: |