12
edilir. Brest-Litovsk müqaviləsinin imzalanmasından sonra bütövlükdə Qars
vilayətində olduğu kimi, Ağbabada da qaçqın əhali də öz yerlərinə qayıdır.
Türkiyənin Birinci Dünya Müharibəsində məğlubiyyəti nəticəsində
bağlanan Mudros sazişinin (30 oktyabr 1918-ci il) şərtlərinə əsasən türk qoşunları
1914-cü il sərhədlərinə geri çəkilməli olur, bölgəyə ingilis qoşunları nəzarət
edirlər. Lakin Sovet Rusiyasının 29 dekabr 1917-ci il tarixli «Türkiyə Ermənistanı
haqqında dekret»inə əsaslanan ermənilər həmin ərazilərə sahib çıxmaq istəyirdilər.
Bunun qarşısını almaq üçün 1918-ci il noyabrın 5-də Qars İslam Şurası yaradılır.
Şuranın sədri Borçalının Kəpənəkçi kəndindən olan Emin ağa seçilir. Noyabrın 15-
də I Qars konqresi keçirilir. Konqresdə Gümrü və Ağbabanı Peterburqda ali təhsil
almış Vəkil Xəlilbəyoğlu Əli bəy təmsil edir. Konqresdə Fəxrəddin Ərdoğanın
başçılığı ilə «Müvəqqəti heyət» seçilir. Ağbabanın Qaraçanta kəndindən Əhməd
bəy Hacıyev heyətin tərkibinə daxil olur. Konqres Qafqazdan geri çəkilən türk
ordusundan silah əldə etməyi və Üç Sancaq çevrəsində Qars İslam Şurasının
şöbələrini açmağı qərara alır. Həmin ərəfədə, yəni oktyabrın 20-də Axıskada
Müvəqqət Hökuməti və noyabrın 3-də Naxçıvanda Araz-Türk hökuməti
qurulmuşdu. Noyabrın 30-da keçirilən II Qars konqresinə qədər Ağbaba Milli
Şurası təşkil edildi. Ağababanın Köhnə İbiş kəndindən olan Hacı Abbas oğlu
Kərbəlayı Məhəmməd ağa şuranın sədri və konqresə nümayəndə seçildi. Şuranın
tərkibi 7 nəfərdən - Hacı Abbas oğlu Kərbəlayı Məhəmməd ağa, onun qardaşları
Mahmud və Əsəd ağalar, Babaş ağa Bayramoğlu, Haşım Ağbaba, Xəlil Vəli oğlu
Budaq və İbişli Həmzə ağadan ibarət idi.
Üç gün davam edən II Qars konqresində Batumdan Naxçıvanadək əraziləri
birləşdirən Qars İslam Şurası Hökuməti qurulur. Hökumətin rəisi əslən gümrülü
İbrahim bəy Cahangirzadə seçilir. Parlament funksiyasını icra edən 12 nəfərdən
ibarət Mərkəzi Müməssələr Heyətinin tərkibinə Ağbabadan Hacı Abbas oğlu
Kərbəlayı Məhəmməd ağa və qarançantalı Əhməd bəy Hacıyev daxil olurlar.
Ağbaba Şurası bölgə əhalisini erməni hücumlarından qorumaq üçün yerli
səfərbərlik keçirir və Ağbaba süvari alayını təşkil edir. Belə qayda qoyulubmuş ki,
əsgər verə bilməyən ailələr bir tüfəngin pulunu və bir at, yaxud bir inək verməli
idilər. Bu qaydaya əməl etməyənlər ciddi cəzalandırılmışlar.
1914-cü il Rusiya-Türkiyə sərhəddinə doğru geri çəkilən türk ordusunun
zabiti yüzbaşı Xurşud bəy Ağbabada qalıb, könüllü dəstələrin təlimi vəzifəsini öz
üzərinə götürmüş, onları erməni qoşunlarına qarşı mücadilə edəcək bir səviyyəyə
çatdırmışdır.
1919-cu il yanvarın 17-18-də 141 nümayəndənin iştirak etdiyi III Qars
konqresi hökumətin adını dəyişdirərək Cənubi Qərbi Qafqaz Hökuməti Müvakkati
Milliyəsi adlandırmış, onun Anayasası (Konstitusiya) qəbul edilmişdir. Bu arada
ermənilər ara-sıra Ağbabanın Gümrüyə yaxın olan aran kəndlərinə hücumlar
edirdilər. Yanvarın 21-də Arpaçayın qərbinə (yəni Ağbabaya) keçməyi
bacarmayan ermənilər Gümrü ətrafındakı kəndlərə hücumlar edib, xalqın hər cür
13
ərzaq və mülkünü talan edib, əhalisini ucdantutma güllələmişdilər. Cənubi-Qərbi
Qafqaz hökuməti 1919-cu il yanvarın 27-də Azərbaycan hökumətinə müraciət
etmiş, ondan bölgə əhalisinə hərbi təlimlər keçmək üçün zabitlər, silah-sursat
almaq üçün pul istəmişdi.
Cənubi-Qərbi Qafqaz Hökumətinin xarici işlər naziri olmuş Fəxrəddin
Ərdoğan xatirələrində yazır ki, ermənilərin alayları və topları ilə türk köyləri
üzərinə yürüdüklərini görən Çıldırdan Qoca oğlu Məhəmməd bəylə doktor Əsəd
bəy və Ağbabadan Hacı Abbas oğlu Kərbəlayi Məhəmməd Axılkələyə gələrək,
Borçalı yolu ilə Bakıya getdilər, yardım üçün Azərbaycan hökumətindən əsgəri
qüvvə istədilər. Azərbaycan hökumətinin bir tümən (min) əsgəri qüvvəsini
Gürcüstan ərazisindən Qarsın bölgələrinə göndərilməsinə gürcülər icazə
vermədilər. Əvəzində Bakıdan, albay (polkovnik) İsmayıl bəy Yadigarov, Yusif
Kənan bəy, İsmayıl bəy Nəzərəliyevlə birlikdə xeyli Azərbaycan parası götürərək,
Ağbabaya gəldilər, oradan da Çıldıra keçdilər.
Azərbaycan hökumətinin Ağbabaya göstərdiyi kömək haqqında başqa bir
sənəddə deyilir: «İngilislərdən maddi və mənəvi kömək alan ermənilər getdikcə
Qarsda qırğın və zülmlərini artırırdılar. Bu səbəbdən çoxlu məhrumiyyətlərə məruz
qalan Şörəyel kəndlərindən İran yolu ilə Azərbaycan Demokratik Cümhuriyyətinə
qaçaraq yardım istəyənlər olmuşdu. Mərkəzi Bakıdan, könüllü silahlı dəstələrini
çoxaltsın deyə, əlaltından bir diplomatik nümayəndənin gətirdiyi heybədə bir neçə
min altun (qızıl) Ağbabada qəhrəman mücahid Hacı Abbas oğlu Məhəmməd bəyə
«yardım» olaraq göndərmişdilər.
1919-cu il martın 25-də Cənubi Qərbi Qafqaz Hökuməti öz müstəqilliyini
elan edir və özünü Cənubi-Qərbi Qafqaz Demokratik Cümhuriyyəti adlandırır.
İngilislərin 1919-cu il aprelin 12-də CQQDR-i süquta yetirməsindən bir
neçə gün sonra Gümrüdən general Osipyanın komandanlığı altında daşnak
hökumətinin Qars valisi təyin etdiyi Korqanovla birlikdə respublikanın
sərhədlərinə daxil oldular. İngilislər CQQDR-in parlament və hökumət üzvlərini
həbs edib, onlardan 11 nəfərini Malta adasına sürgün edirlər. Aprelin 19-da
İngilislərin müşayiəti ilə Qarsa daxil olan Korqanovu yerli əhali rədd edir.
Nəhayət, aprelin 30-da daşnak hökuməti Qarsda öz fəaliyyətinə başlayır və
bölgələrdə qəza təşkilatlarını qurmaq üçün öz nümayəndələrini yerlərə göndərir.
F.Ərdoğan xatirələrində yazır: «Çıldırda doktor Əsəd bəy, Arpaçayın quzey
bölgəsində Qocaoğlu Məhəmməd bəy əllərindəki qüvvətlərini gecə-gündüz çalışıb
yerləşdirdikdən sonra, bura ermənilərin girməsinə mane olurlar. Ermənilər də
burada qəza təşkilatlarını qurmaq üçün alay komandanı Marzmanovun idarəsindən
iki top, səkkiz ağır makinalı tüfənglə bu qüvvətlər üzərinə hücuma başladı. Milli
qüvvətlərimiz birləşərək Marzmanova qarşı vuruşur və onu geri çəkilməyə məcbur
edirlər».
Daha sonra F.Ərdoğan yazır ki, milli təşkilatlarımız erməniləri elə
sıxışdırmışdı ki, onlar «Böyük Ermənistan» xülyasından əl çəkib, kiçik