92
Ramiz
Mehdiyev
Demokratiya
yolunda:
irs haqqında
düşünərkən
vaxt keçdikcə nail oluna bilən məqsəddir və ona cəhd gös-
tərilməsi elə bir qayda yaradılmasını şərtləndirir ki, burada fərd
formal surətdə nəinki ümuminin bir hissəsinə çevrilir, həm də
ümumi rifah naminə real olaraq ümuminin bir hissəsidir.
Bununla yanaşı, demokratiya cəmiyyətin az sivilizasiyalı
sosial qaydadan daha sivilizasiyalıya ictimai-siyasi transfor-
masiyasının təkcə təsdiqi demək deyildir. İctimai şüurda müsbət
dəyişikliklərlə yanaşı, demokratik baxışlar bir siyasi və iqtisadi
sistemdən digərinə keçidə təkan verir. Demokratiya in-
dustrializmin inkişafını təşviq etmişdir, çünki liberalizm azad
sahibkarlıq üçün ilkin zəmin yaratmış, xüsusi mülkiyyətin
təhlükəsizliyinə və toxunulmazlığına təminat vermiş, fərdi onun
həyatına kənar müdaxilədən qoruyaraq, privacy (şəxsi – privat
həyatın toxunulmazlığı hüququnu) təmin etmişdir. Sənayeləş-
dirmənin inkişafı qanunauyğun olaraq, növbəti – postindustrial
eranın meydana gəlməsinə gətirib çıxarmışdır ki, bu erada da
fərdin azadlığı şəksiz fakt sayılır, ictimai rifahın yeni istiqa-
mətləri isə təhtəlşüur sosiomədəni arxetipdə təsbit edilmişdir.
Postindustrial cəmiyyətin insanı özünün təhlükəsizliyi, şəxsi
həyatının və mülkiyyətinin toxunulmazlığı sarıdan narahatlığı
olmayan, azadlığı və bərabərliyi vətəndaşlara verilmiş dövlət
borcunun bir hissəsi kimi deyil, insana ancaq Allah və ya Təbiət
tərəfindən verilmiş müstəsna hüquq kimi dərk edən azad
vətəndaşdır. Bir çox yüzilliklər ərzində bəşəriyyət buna doğru
irəliləmişdir ki, hər bir fərd demokratiyanın və ona verilmiş
hüquq və azadlıqların mahiyyətini bütün varlığı ilə hiss etsin.
Sənayeləşdirmə insana azadlığın yalnız bir hissəsini ver-
mişdir. Bəli, o, insanı azad etmişdir, lakin bir epoxadan digərinə
keçidin problemlərinin, habelə industrial eranın xüsusiy-
yətlərinin doğurduğu çətinliklərlə qarşılaşan insanın təfəkkürü
şəxsiyyətin ancaq qismən azad olmasına imkan vermişdir. Əgər
sənayeləşdirmə epoxasında insanın azadlığı siyasi və iqtisadi
93
1‐ci fəsil
Əzablı
yollarla
ulduzlara
doğru
cəhətlərlə müəyyən olunurdusa, postindustrializm bu anla-
yışlara öz düzəlişlərini etmişdir. İndi biotexnologiyalar,
biotəbabət, gen mühəndisliyi və klonlaşdırma sahəsində yeni
nailiyyətlər insanların hüquqlarını, azadlığını və bərabərliyini
prinsipcə başqa müstəviyə keçirir.
Elə məsələlər meydana çıxır ki, əlli ildən çox bundan əvvəl
bəşəriyyət onları qaldırmağı heç ağlına da gətirmirdi, çünki belə
problemlərin aydın sərhədlərini görmürdü. Məsələn, insanın
koital (F.Fukuyama – hamılıqla qəbul edilmiş) vasitələrlə
artmasının məhdudlaşdırılmış və ya məhdudlaşdırılmamış azad-
lığı haqqında məsələnin müzakirəsi müasir dünyada zərurətə
çevrilmişdir. Liberal cəmiyyət üçün baza prinsipləri olan “etik
fərdiyyətçilik” prinsipləri gen mühəndisliyi haqqında ümum-
dünya diskussiyasının əsasını təşkil etmişdir. Postindustrial
dünyada insana bəxş edilmiş azadlıqlar cəmiyyətin elmi-texniki
inkişafı artdıqca meydana gələn hüquqlarla ziddiyyətə girir.
Lakin postindustrializm reallığında bir-biri ilə rəqabət aparan
heç də təkcə hüquqlar deyildir. Nobel mükafatı laureatı, DNT
strukturunu kəşf edən Ceyms Uotson yazır ki, tələbata və
maraqlara əsaslanan utilitar yanaşma mövcuddur.
Lakin postindustrial eranın hüquq və azadlıqları nə qədər cəlb-
edici olsa da, sosial gerçəkliyin qavranılmasının başlıca dayağı
maraqlar və tələbat deyil, yalnız bərabərlik və ədalətdir. Amerika
demokratiyasının atası Tomas Cefferson vaxtilə yazmışdır: “Biz
aşağıdakı həqiqətləri özlüyündə məlum olan həqiqətlər hesab
edirik: bütün insanlar bərabər yaranmışlar, Tanrı onlara müəyyən
ayrılmaz hüquqlar vermişdir, bunların arasında yaşamaq, azadlıq
və xoşbəxtliyə qovuşmağa çalışmaq hüququ da var”.
Məşhur Amerika politoloqu Frensis Fukuyamanın “Bizim
postbəşəri gələcəyimiz” əsərində həmin fikri əsaslandıran gözəl
misal var: “Mühüm vəzifə tutan ictimai liderə sərxoşluğu
ucbatından yeni qaraciyər gərəkdir, yoxsul və ictimai xəstə-
94
Ramiz
Mehdiyev
Demokratiya
yolunda:
irs haqqında
düşünərkən
xanada ölümcül xəstə olan mən isə borularla və aparatlarla
yaşayıram, amma qaraciyərim sağlamdır. İnsan tələbatının
maksimum ödənilməsinə nail olmağı qarşısına məqsəd qoyan
istənilən sadə utilitar yanaşma deyər ki, məni aparatlardan
məcburi qaydada ayırmaq və mühüm lider və ondan asılı olan
adamlar naminə qaraciyərimi çıxarmaq lazımdır. Heç bir liberal
cəmiyyətin bunu rəva görməyəcəyi isə belə bir nöqteyi-nəzəri
əks etdirir ki, bu cür hərəkətlərlə ödənilən tələbat nə qədər
zəruri olsa da, heç bir günahı olmayan insanın həyatdan məc-
buri məhrum edilməyə məruz qalmamaq hüququ var”
1
.
Postindustrializm insan azadlığı anlamına öz düzəlişlərini
etmişdir. Mahiyyət etibarilə, mənəvi və etik baxımlardan post-
industrializm insan həyatında mənəvi cəhətlərin rolunu əhəmiy-
yətli dərəcədə qabardaraq insanı ucaltmışdır. Bununla yanaşı, o,
industrial azadlıqla postindustrial azadlığı arasında > yaxud <
(“çox” və ya “az”) işarəsi qoymuşdur. Bu və ya digər epoxanın
üstünlüyü məhz azadlığın mahiyyətindən irəli gəlir. İrəlidə biz
postmodern insanının məhz hansı azadlığa qovuşmağa çalışmalı
olduğunu və onu qlobal dəyişikliklər və yeni kəşflər
baxımından hansı problemlər gözlədiyini müəyyənləşdirmək
üçün həmin məsələ üzərində daha ətraflı dayanacağıq.
Lakin bütün bu dəyişikliklər və transformasiyalar heç də təkcə
qlobal iqtisadi qarşılıqlı asılılıq və yeni eraya sıçrayış sayəsində
mümkün olmamışdır. İctimai-siyasi sistemin dəyişməsinin doğur-
duğu demokratik dəyişikliklər homo sapiens üçün yeni imkan və
bacarıqlar açmışdır. Demokratiyanın dəyişilən dalğaları bəşəriy-
yətin hərtərəfli inkişafı üçün zəmin yaratmışdır, çünki istibdad
idarə üsulunda xüsusən fərdin və ümumən cəmiyyətin keyfiyyətli
və səmərəli inkişafından danışmaq mümkün deyildir. Deməli, de-
mokratik idarəetmə sayəsində bəşəriyyət müasir dünyada malik
olduğu elmi-texniki zirvələrə çatmışdır.
1
Ф.Фукуяма. Наша постчеловеческое будущее. М., 2004, стр. 156.
Dostları ilə paylaş: |