Redaksiya şurasi misir Mardanov
Yüklə 4,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
246 Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası Könlü yemiş istayan, dolanar tağ başına. Göz görmasa, Könül bulanmaz . Gözdan iraq, Könüldan uzaq. Ca mal gedar, Karnal qalar. Aila Kişi öz sözünün ağası olar. Kişisi olmayan evin ruzisi olmaz . ar-arvadın savaşı, yaz gününün yağışı! ar ila arvadın torpağı bir yerdan götürülüb . Arvad var ev tiKar, arvad var ev yıxar. Arvad yıxan evi, falaK da yıxa bilmaz . Arvadsız ev - susuz dayirman! Ana qızına taxt verar, ata qızına baxt! Anasına bax qızını al, qırağına bax bezini. Anasından qabaq düşan qulunu qurd yeyar! Yanan da ana, yaman da ana! Ata malından mal olmaz , özün qazanmaq garaK! Ata olarsan, ata qadrini bilarsan! Atalar na aKiblar, oğullar onu biçiblar. Qızın ismati - atanın dövlati! Oğlan yetir, qız yetir, yÜKÜ ye na san gatir! Oğlanı Karnal ila, qızı camal ila. Qız ağacı - qoz ağacı, har galan bir daş atar. Qız - qızıl alma, qızı gözdan salma. Qız ev larda tanınar, i paK - dazgahda! Qız yÜKÜ - duz yüKü! Qız evinda taydur, oğlan evinin xabari yox! Od qalar KÖZ olar, qız qalar söz olar. BöyüK - KİÇİK BöyüK olan yerda KiçiK danışmaz . Böyüyü - axmaq, Kiçiyi - toxmaq. BöyüK sözüna baxmayan böyüra-böyüra qalar. BöyüKsüz evda xeyir-baraKat olmaz . Kiçiyin KiÇiK yeri var, böyüyün - böyüK! Yol böyüyündür, su Kiçiyin! Qocadan demaK , cavandan KÖmaK! Babadan h üromat - n avadan xidmat .
Atalar sözü va masallar Dövlatda dava, övladda nava! Ölmaz , itmaz Xadica, görar nava-natica! Cavanlıqda daş daşı, qocalıqda ye aşı! Bal� baldan şirindir. Uşaq atasından güclüsünü sevmaz . Uşağa buyur, dalınca yüyür! Uşağa yüz öyrat, gördüyün deyacaK . U şaqlı evda qeybat olmaz . Ağlamayan uşağa süd vermazlar. Evin yaraşığı uşaqdır, süfranin yaraşığı qonaq! Dost - düşman Dost ağlar, düşman gülar. Dost arası paK garaK! Dost başa baxar, düşman ayağa! Dost dosta tan garaK, tan olmasa gen geraK! Dost dostu dar gü nda sınayar. Dost min isa - azdır, düşman bir isa çoxdur. Dostunu mana söyla, sanin Kim olduğunu deyim. Dostun versa qum , san onu ovcunda yum! Örtülü b azar - dos tl uğu pozar. TiKa ila dost olanlar, illar ila Küsülü qalar. Davaçi ila dost olanın darvazası gen garaK . Adı var, özü yox Adın nadir? - Daşdamir. Yumşalısan, yumşalı! Adın nadir? - Darviş. Pul ila olur har iş! Adımı sana qoyum , sani yana-yana qoyum! Ca hannama gedan özü na yoldaş axtarar. Quş qanadı ila tanınar, insan adı ila. Qılınc - bağlayanındır, at - mina nin! Qılınc öz qınını Kasmaz! Qonaq sevanin süfrasi boş olmaz! Qonağın ruzisi özündan qabaq galar. Qonaqsız ev - susuz dayirman! Qonşu qonşu olsa, Kor qız ara gedar. Qonşu payı qarın doyurmaz . Qonşu toyuğu qonşuya qaz görünar. Qonşuda bişar, biza da düşar! 24 7
248 Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası Qonşunu iKi inaKli ista, özün da bir inaKli olarsan! Evda bişmayib, qonşudan galmayib! Zülm ila abad olan, adl ila barbad olar. Zülm yerda qalmaz . İstadiyim yar idi, yetirdi parvardigar. Yarı gör özün danış, ev yıxar ara sözü. Mard - namard M ard ali Kasad olmaz . Marddan bir çıxar, namarddan iKi. Keçma namard Körpüsündan, qoy aparsın sel sani. Namard galib mard olmaz , yüz ataKla, yüz yalvar! Narnardin plovundan, mardin qaşıq aşı! Vura bilmayan daşın böyüyündan yapışar. Vuran igid dayısına baxmaz! Kasıbı dava üsta böv vurar! Qanı qan ila yumazlar. Qanlını qan tutar! Qaşınmayan yerdan qan çıxardır. İgid qovğasız olmaz . İgid basdığını Kas m az . İgid odur atdan düşa atlana, İgid odur har azaba qatlana! İgidin başı qalda garaK! Qorx payızdan - qabağınca qış galir, Qorxma qışdan - qabağınca yaz galir. Qorxa-qorxa cannata gedinca, güla-güla cahannama get! Qorxaq har şeyi dörd görar. Qorxan göza çöp düşar. Qorxursan pişiKdan, niya çıxırsan deşiKdan? Göz gördü yü ndan qorxar. Sarçarlan qorxan darı aKmaz! Yaxşı - yaman Yaxşı at özüna qamçı vurdurmaz . Yaxşı at yemini artırar, yaman at qamçını! Yaxşı igidin adını eşit, üzünü görma! Yaxşılıq et at daryaya, balıq bil masa, xaliq bilar. Y axşılıq yerda qalmaz . Yaxşını yada verma - hayıfdır, yamanı yada verma - ayıbdır! Atalar sözü va masallar Pis olmasa yaxşının qadri bilinmaz . Pisliyi torpağa aKdilar, göyarmadi! Ara sözü ev yıxar. Kadar - sevine At ölüb, itlarin bayramıdır. Zurnanı versan naşı alina, gen tarafindan üflayar. Zurnaçı zorunu püfüna verar. Dumbulla galan zurna ila gedar. Oynamaq bilmaz , "yerim dardır" - deyar. Du m bul görar oynar, mehrab görar ağlar. Odu söndürüb Külü ila oynayır. Gülma qonşuna, galar başına! Ağlarsa anam ağlar, qalanı yalan ağlar. 249 Keçinin acali galanda buynuzunu çobanın çomağına sürtar. Galdi acal , vermadi macal . Ölma eşşayim, ölma, yaz galar, yonca bitar. Ölü qabristandan qayıtmaz . Ölülar e la bilir Ki, dirilar hal va yeyir. Haynan galan, vaynan gedar! Tısbağanı ya öldür, ya arxası üsta çevir! Damiri nam çürüdar, insanı qam . Sabah - natica Ağ gün ağardar, qara gün qaraldar. Ağa ağ deyiblar, qaraya qara. Ağın adı var, qaranın dadı! Qara günün ağ günü da var! Qara mani basınca, man qaranı basım. Qaradan artıq rang yoxdur! Zor qapıdan galanda haqq bacadan qaçar. Yaş da quru oduna yanar. Dayça at olunca, yiyasi mat olar. Mal yi yasina oxşar. Yıxılana balta çalan çox olar. İlan har yera ayri gedar, öz yuvasına düz! Ac toyuq yuxuda darı görar! Güc birliKdadir! Gücüna bax, şalani bağla! Od yanmasa tüstü çıxmaz . ayri otur, düz danış!
Yüklə 4,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|