İsa Muğanna yaradıcılığı “İdeal” işığında
193
Daxilimizdədi bu bataqlığa sürüyənlər institutlarda,
mədəniyyət ocaqlarındadılar!
Vətənin həqiqətlərini danan adam vətəndaş olammaz,
oğul!”
Dr. Fatih Yalçın beyin fikirləri bu məqamda fik-
rimizi daha aydın ifadə edər:
“Tarihsel bilginin nes-
nelliğinin bile tartışıldığı bir dönemde bir de yazarların
tarihî metinler üzerinde kurgu yapma özgürlüğü ortaya
çıkınca tarih bir fantezi alanına dönüşmüştür. Hiçbir etik
kaygı taşımayan bu tavır zaman zaman tarihin ideolojik
kaygılarla çarpıtılmasına, kişilik haklarının ihlaline kadar
ileri boyutlara varabilmektedir. Bu tür metinleri kurgusal
metinler olarak değerlendir(e)meyen okur zihninde tarih
bu yolla suistimal edilmekte, istikrarsızlaştırılmaktadır.
138
İdeal romanından sonra “Qəbiristan” (1991-92)
romanında İsa Muğanna “Kitabi-Dədə Qorqud”
mövzusuna bir daha qayıdır. Bu dəfə isə daha böyük
ürək yanğısı ilə gizlədilmiş tarixin – vərəsənin yerini
bilən Səməd Əmirli oğlu Səmiyə bu haqda danışır.
İsa Muğanna sonralar öz xatirələrində yazır ki,
“Ün
eşitməyimdə təbəddülat yaranmışdı. Məhz bu təbəddülata
görə romanda bəzi xırda-para nöqsanlar getmişdi. Həmin
nöqsanları əsər "Azərbaycan" jurnalında çap olunandan
sonra gördüm: "Kitabi-Dədə Qorqud" dastanındakı rəmz-
ləri açarkən nöqsana yol vermişdim. Dastanın əvvəlində
kişilərə Bağ rütbəsi vermək əvəzinə, "buğa" rütbəsi ver-
məklə kobud, təhqiramiz fiziki qüvvə təbliğ olunur. Bunu
emosional cəhətdən nöqsanlı yazmışdım. Oturub düzəlt-
138
Atatürk ÜniversitesiTürkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, Erzurum
2013, s 171-184,
İsa Muğanna yaradıcılığı “İdeal” işığında
194
dim.”
139
Nəzərinizə çatdırım ki, İsa Muğanna son əsərlə-
rini yazarkən iddia edirdi ki, o Ün eşidir və sonra
eşitdiklərini köçürür. Onun fikrincə Bağ Tanrı de-
məkdir.
“Ruscadakı Boq –Tanrı sözünün ilkin variantı
məhz Bağ olub.” Bağ, maq, muğ sözlərini bir biri ilə
əlaqələndirərək yeni etimologiya təqdim edirdi.
Əsərin qəhrəmanı Səmi xəyalən ölmüş atası ilə
söhbətləşir, atası ona deyir:
– Birinci başla “Dədə Qorqud”dan. “Salur Qazanın
evinin yağmalanması”ndan. Niyə? Çünki xalqın tarixi
məhz o dastanda dəfn olunub. Təhqirlər kitabıdı Dədə
Qorqud...
Səminin ağzı açıq qaldı:
– Ata!.. Ata, sən nə danışırsan?! Salur Qazan?!
Burla Xatun?! Beyrək?! Qaraca Çoban?! O biri boylar!..
Dəli Domrul təki qeyri-adi igidlik rəmzi! Necə yəni təh-
qir?
Səməd birdən-birə başdan-ayağa titrədi.
– Budur, bax, məhv olan xalqın məhv olan oğlu Səmi
Səməd oğlu Əmirli. “Domrul” domara deməkdi! Qozbel
deməkdi! Əzrayılla – əfsanəylə döyüşməyi!.. Təkcə “Yağ-
malanmaya” görə nə qədər işgəncə çəkirik biz?!”
140
“Yarımçıq əlyazma”nı da oxuyanda Səmədin oğlu
kimi bizim də ağzımız açıq qalır, ideoloji qəhrəman-
larımızın gözdən düşmüş vəziyyətinə görə heyrətlə-
nirik. Məhz bu baxımdan bütün tədqiqatçılar postmo-
dernizmin keçmişə bu cür qəddarcasına hücumuna
139
İsa Muğanna, İlan dərəsi, Bakı: Hədəf nəşrləri 2013, s 91
140
İsa Muğanna, Qəbiristan, Bakı: Hədəf nəşrləri 2013, s 269