47
də davam etdi. Türk birləşmələrinin şiddətli hücumu nəticəsində bolşeviklərin
Şamaxı müdafiəsi dağılmış və qələbə türk birləşmələrinin əlinə keçmişdir. Türk
birləşmələrinin təqibi ilə Mərəzə istiqamətinə geri çəkilən düşmən 21 iyuldakı
döyüşdən sonra buradan da çıxarıldı və Bakıya doğru qaçmağa başladı. Bu
döyüşdə 28-ci tabur komandiri mayor İzzət Əfəndi şəhid oldu. (Seçmələr bizimdir
– S.Q.).
Heybət Şikarovun dediklərindən: “Əgər, türk əsgərləri bir az da gec gəlsə
idi, demək olar ki, Azərbaycan həm də Şamaxı bütövlükdə erməni cəlladlarının
əlinə keçəcəkdir. Rəhmətlik atam həmin faciələrin hamısını öz gözləri ilə
görmüşdür. Əsrlərin şahidi, qədim mədəniyyət mərkəzi olan Şamaxının talan
edilməsi, yüzlərlə qədim tarixi abidələrin – məscid, hamam, mədrəsə, eləcə də xan,
bəy və tacirlərin bənzərsiz, qədim Şərq üslubunda tikilən mülklərinin yerlə-yeksan
olunmasının, yandırılmasının canlı şahidi olmuşdur. Dini bayramlar olanda atam
Qədir Əfəndinin ruhuna “Yasin” oxutdurardı. Bununla yanaşı, türk şəhidinin
məzarının üzərinə ilk dəfə daş saldırmış Məlikməmməd Məlik oğlu Tağıyevin də
adını hörmətlə çəkər və ona rəhmət diləyərdi. Atam deyərdi ki, o kişi öz canı
bahasına türk zabitinin adını əbədiləşdirdi. Belə ki, Məlikməmməd 30-cu illərdə
Şamaxıda yüksək vəzifəli ermənilərin yuxarılara verdikləri donoslar əsasənda 30-
cu ildə qardaşı və iki oğlu ilə həbs edildi. Sonralar bəlli oldu ki, 1937-ci ilin
ortalarında Məlikməmməd Şamaxıda Dövlət Təhlükəsizlik İdarəsində işləyən
Qavriloviç adlı erməninin göstərişi ilə “türkçülüyü yaymaq və müdafiə etmək”
üstündə ikinci dəfə həbs edildi və o “xalq düşməni” adı ilə də güllələndi.
55
İllər keçdikcə, güclü yağışlar zamanı dağlardan axan sellər həmin təpəni
yavaş-yavaş ovurdu. Məzar təhlükə qarşısında idi. Bu təhlükəni görən Babaxan
Qara oğlu heç nəyi fikriləşmədən qolunu çırmalayıb işə başladı.
Haşiyə: Babaxan Qara oğlu Rzaxanov, 1928-ci ildə Şamaxı rayonunun
Qaracüzlü kəndində anadan olub. Ailələri ilə Bakıya köçüb Razin (Bakıxanov)
qəsəbəsində yaşayıblar. Babaxan Suraxanıdakı qarajda sürücü işləmişdir. “O
zaman “ZSL”-i varmış. Qırmızı rəngli “Zil” ancaq Babaxanda idi. “Əhməd
haradadır” filmindəki Əhmədin “Zil”i onun olub”.
56
Gülnaz Babaxan qızının dediklərindən: “Atam 1954-cü ildə qəbri
abadlaşdırmağı qərara alır. Bunun üçün fəhlə, usta tutmaq istəyir. Çoxları
hökumətin qorxusundan razılıq vermir. Ən nəhayət, Kazım Süleymanov, Teymur
Haqverdiyev, Əliheydər Xasayev işə başlayırlar. Onlar qəbrin ətrafını daşla hörür,
dəmir çərçivəyə alırlar. Atam şəhərdən savadlı molla gətirir. Qəbir daşının üstündə
olan yazının pozulanlarını da bərpa etdirir. Bu iş hüquq mühafizə orqanlarına
çatdırılır. Vəzifədə olan ermənilərin şeytanlığı ilə atam müxtəlif təzyiqlərə məruz
qalır. Sorğuya tutulur. Ondan düzəltdiklərini sökməyi tələb edirlər. Atam isə, həbs
55
H.Şikarovun xatirəsi bizdədir – S.Q.
56
“Hər gün” qəzeti. 1998. 4.IX. Məzar Qədir Əfəndinindir.
48
olunmağına razı olur, ziyarətgaha əl vurulmağına yox.
Bu ara Türkiyə dövləti ilə SSRİ arasında yaranan yaxşı
münasibət atamı bəladan xilas edir. Biz hər il mart
ayında atamla Şamaxıya gedər, şəhid türk məzarını
ziyarət edər, üstünə tər çiçəklər düzərdik. O da
yadımdadır ki, atam bizi orada qoyub, Şamaxıya molla
dalınca gedərdi. Gətirdiyi mollaya Qədir Əfəndinin
ruhuna “Yasin” oxutdurardı.
Atam 1994-cü ildə dünyasını dəyişdi. Vəsiyyətlərinin biri də “şəhid türk
məzarına ziyarətə getməyi unutmayın”, - oldu. Ta bu günə kimi atamın vəsiyyətinə
əməl edirik”.
Azərbaycan soyqırımının 75 illiyi münasibətilə 1993-cü ildə məzarın
yanında Şamaxı yanında Şamaxı və Qobustan rayonları rəhbərliyinin və ziyalıların
məsləhəti ilə Türk məzarı yanında mitinq təşkil edilmişdir. Mitinqdə Türkiyənin
ölkəmizdəki sabiq Altan Karamanoğlu, səfirliyin işçiləri və səfirin atası da iştirak
etdi. Belə qərara aldılar ki, həmyerlimiz, bacarıqlı memar Cəfər Qiyasinin
hazırladığı layihə əsasında türk qəbrinin ətrafında məqbərə ucaldılsın. Bu məqsədlə
Qobustan rayon bankında 712 saylı hesab açıldı, imkanlı adamların xeyirxah işə
kömək etmələri arzu edildi.
Çox əfsus ki, istedadlı memar Cəfər Qiyasinin yaratdığı abidə elə kağız
üzərində qaldı. Amma 2000-ci ildə Qobustan Rayon icra Hakimiyyətinin səyi ilə
türk zabitinin qəbri təmir edildi və məzardan 30 metr kənarda, şosse yolunun
üstündə 1918-ci ildə döyüşlərdə həlak olmuş insanların adına abidə kompleksi
ucaldıldı.
* * *
Uzun zaman apardığımız elmi araşdırmalar nəticəsində Şamaxıda və eləcə
də, onun kəndlərində qətlə yetirilmiş bir çox insanların adını və soyadını
dəqiqləşdirə bilmişik. Şamaxıda qətlə yetirələnlər arasında yüzlərlə dövlət işçisi
bəy, tacir, axund, əfəndi, molla, mirzə, müəllim, şair, memar, aşıq, xanəndə və
başqa peşə, sənət sahibləri olmuşdur. Teymur Xudaverdiyev (şəhər qlavası), Hacı
Cəfər Qulu Axundov, Hacı Baba Abbasov, Əşrəf Hacıyev, Hacı Əbdülxalıq
Əhmədov, Hacı Əbdülhüseyn Zeynalov, (özünün üç qardaşı ilə) Hacı İsrafil
Məmmədov, Mir İbrahim Qasımov, Eyyub Ağa Veyisov, Zeynəb xanım
Veyisova, Əli Abbas bəy İbrahimbəyov, Ələkbər Qədirbəyov, Əbdürrəhim Ağa
Ağalarov, Məhyəddin Əfəndizadə, Zəkəriyyə Əfəndi, Mehdi Xəlil oğlu, Ziyyəddin
Abdullayev, Hacı Molla Həsən Zeynalov və arvadı, Mahmud Hacıağa oğlu arvadı
və oğlu ilə Vahab bəy, İsrafil bəy, Mecid bəy, Məlik bəy, Xaspolad bəy, Nağı bəy,
Tağı bəy, Soltan bəy, Mürşüd bəy, Hacı Murad, Hacı Musa Hacı Dadaş oğlu,
Kərbəlayi Misir Hacı Namaz oğlu, Hacı Bağı Kərbəlayi Mirzəxan oğlu, Hacı
Nurməmməd Hacı Axund oğlu, Mirzə Aslan Kərbəlayi Ağasəfoğlu, Axund Mecid
Hacı Salman oğlu, Axund Zülfüqar Molla Məhəmməd oğlu, Molla Mirbaba, Mirzə
Dostları ilə paylaş: |