Sizsiz (roman-xatirə) Həyatım ağrıyır (povest-xatirə)



Yüklə 4,02 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə40/219
tarix25.06.2018
ölçüsü4,02 Mb.
#51340
1   ...   36   37   38   39   40   41   42   43   ...   219

 134 

halda deyil – iki addım atmağa taqəti yoxdur. 

Beləysə, dağın üstünə dağ çəkəkmi? Öz ağır xəstəliyinə bu 

itkinin çəkilməz yükü də əlavə olunsun, həm də dəfn gününün 

vaxtını, saatını bilib ərini basdıra bilməsin, yasını, matəmini 

xəstəxanada, yad adamların içində tutsun? Əgər sağalmasına 

cüzi bir ümid varsa, bu dərdin acı ruzigarı o zəif çırağı da 

keçirməzmi? 

Yaxşı, ona deməsək, ondan gizlətsək necə? Və gizlətsək nə 

müddət gizlədə biləcəyik? Necə, nə sayaq? Bir gün – gec-tez – 

biləndə bunu bizə bağışlayarmı? 

Qoca qarılar xeyir-dua verəndə  bəzən belə ifadə  işlədirlər 

"görüm səni neyləyim, necə eləyim deməyəsən" – Məhz bu 

vəziyyətdə idik indi. Bilmirdik neyləyək, necə eləyək. 



Nigar xala 

niyə demədim sənə: 

–Rəsul öldü 

Niyə aldım əlindən 

neçə il bir yastığa baş qoyduğun 

acıdil, alagöz ərinin üstündə 

 dil  deyib, 

  

diz  döyüb 

  

 

ağlamaq haqqını?  

Eh, Nigar xala... 

eh, Rəsul əmi... 

Fələk də ayıra bilməzdi sizi 

bu dünyada  

bir-birinizdən. 

İndi o dünyada 

Necə tapacaqsınız bir-birinizi!  

Necə tapacaqsan, Nigar xala, 

sən onun ölümündən

o sənin ölümündən xəbərsiz! 

Necə 

  

necə Nigar xala? 


 135 

Bəlkə gəldiyimiz bir dünyada 

  

unutduğumuz tək 

getdiyimiz dünyada da unuduruq 

gəldiyimiz bu dünyanı? 

Hələ soyumamış meyitinin yaddaşından 

çıxmayıb ki, Rəsul əmi? 

Yerişi ağır, ayağındakı yaradan azacıq axsaq, 

oturuşu xan oturuşu, 

ürəyi pambıq, 

dili bıçaq, 

gözləri ala 

Görəndə tanı, 

tanı, Nigar xala 

  

Nigar  xala... 

 

Vaqif Səmədoğlu bu yanıqlı misraları sonralar yazdı, amma 



o günlər həmin çətin problem-məhz bizim problemimiz idi: 

deyib-deməmək qərarını biz verməliydik. 

–Hər halda dəfnə  qədər bilməsin, – dedik, – sonrasına 

baxarıq. 

Əgər yanına gedib-gəlməsəydik

şübhələnəcəkdi. 

Ömrümüzün bu çətin çağında bacılarım dözüm və  rəşadət 

örnəyi oldular. Mən bir daha əmin oldum ki, qadınlar kişilərə 

nisbətən daha böyük iradəyə, gücə, səbrə malikdirlər. Həm də 

onlar–anasının qızları idi, ən ağır dəqiqələrdə  təmkinlərini 

saxlamağı bacarırdılar. Atamın ölümündən elə bircə gün sonra 

matəm izlərini silib təmizləyib dodaqları  təbəssümlü anamın 

palatasına girə bildilər, ona "atamdan salam" yetirdilər, mənim 

gəlməməyimin səbəbləri barəsində  nə isə bir əfsanə 

uydurdular. 

O gecə  təbii ki, gözümü yuma bilmədim. Arada bir-iki 

dəqiqəlik huşum yuxuya yuvarlananda, mənə elə gəlirdi ki, heç 

bir şey olmayıb, hər şey əvvəlki qaydasındadır, indi də yuxuda 

deyiləm, oyağam və atam da sağdır, ölümü-vahiməli yuxudur, 

məni qara basıb, vəssalam, amma dərhal, həmin andaca 




 136 

ayılırdım, dərk edirdim ki, yox, yuxu onun diriliyi imiş, ölümü 

isə yuxu deyil, acı, qaçılmaz həqiqətdir, o biri otaqda, masanın 

üstündə atamın cənazəsidir, iki gündən sonra isə bu evdə heç 

cənazəsi də qalmayacaq. Qırx dörd il sahibi olduğu bu evdə 

keçirdiyi son iki gecədən-birincisidir. 

Səhərisi gün matəmlə, dəfnlə  əlaqədar yüz cür işə qarışdı 

başımız-bəlkə də bu qədim adət-ənənə – yasla bağlı qayğılar – 

qalanlarçün müdrik bir xilas vasitəsidir. İtkinin ən yandırıcı ilk 

günlərində bütün bu cari və vacib işlər səni öz dərdinlə

fikirlərinlə, içərinlə baş-başa qalmağa qoymur... 

Moskvadan  Əkrəm zəng elədi, başsağlığı verdi, "əlbəttə, 

belə bir gündə mən gərək sənin yanında olaydım" – dedi. 

 

Rəsul Rzanın ölüm xəbəri məni dərindən kədərləndirdi. Biz 



böyük söz ustasını  və müdrik sənətkarı itirdik. Mən Rəsul 

müəllimi yaxşı tanıyırdım. Moskvadakı çoxillik görüşlərimiz 

zamanı o mənim  ən yaxın həmsöhbətim idi. Onun parlaq 

xatirəsi önündə baş əyirəm. 

Çingiz Aytmatov. 

 

Böyük sənətkarın,  əlçatmaz ustadın yaratdığı  şer və 

poemalar sosialist mədəniyyəti tarixinə, minnətdar oxucuların 

yaddaşına  əbədi həkk olub. Sizinlə birlikdə bu ağır itkiyə 

dərindən kədərlənirik, Kommunist Partiyasının sədaqətli oğlu

böyük yazıçı  və insan Rəsul Rzanın işıqlı xatirəsi bizim 

qəlbimizdə əbədi yaşayacaqdır. 

Şərəf Rəşidov, Daşkənd. 

 

...Yarım  əsrdən artıq duz–çörək kəsdiyim böyük şairin, 



mübarizə, məslək yoldaşımın və qardaşımın, ehtiraslı  həyat 

vurğununun həyatla birdəfəlik vidalaşmağına inanmaq, bu ağır 

qüssəyə dözmək nə  qədər çətindir. Rəsul Rzanın adı, Rəsul 

Rzanın böyük sənəti, gözəllik, mərdlik, cəsarət, həyatı idrak 

poeziyasının əbədi, ölməz rəmzidir. 

Mirzə İbrahimov, 


Yüklə 4,02 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   36   37   38   39   40   41   42   43   ...   219




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə