Tarbiya fanidan “Ona yurtim oltin beshigim”

Qashqadaryo viloyati___________ (shahar) tumani Xalq ta`lim bo`limiga qarashli ____- umumiy o`rta ta`lim maktabining tarbiya fani o`qituvchisi __________________________ning tarbiya fanidan “Ona yurtim - oltin beshigim” mavzusida tayyorlagan bir soatlik

Mavzu:―Ona yurtim - oltin beshigim
Mashg’ulotning maqsadi:`quvchilarga O`zbekiston muqaddas makon, Vatanga hurmat, qadriyatlarni ulug`lash, o`zlikni anglash tuyqularini shakllantirish..O`quvchilarni mustaqillik, erk va vatanparvarlik haqidagi dunyoqarashlarini o`stirish.
Tayanch kompetensiya elementlari:
O’z-o’zini rivojlantirish kompetensiyasi: kattalarni hurmat qilish, ularning nasihatiga amal qilish, jamoat joylarga o’zini tuta bilish.
Milliy va umummadaniy kompetensiyasi: milliy bayramlarni, milliy qadriyatlarni, o’zi yashab turgan tarixiy obidalarni bilish va bir-biridan farqlash.
Mashg’ulotning usuli: Aqliy xujum, savol javob, guruhlarda ishlash.
Mashg’ulotning shiori: Biz tanlagan yo‘l. O‘zbekiston ulkan imkoniyatlar yurti. !
Didaktik jihoz: Vatanimiz tarixiga oid rangli suratlar, alloma va buyuk shaxslar portretlari, tarqatma materiallar, slaydlar.
Texnik jihoz: Diaproektor, ekran. "Milliy istiqlol g`oyasi va ma'naviyat asoslari" fanlaridan tayyorlangan proeksion materiallardan mavzuga oid bo`lganlaridan foydalanish.
Darsning borishi:
1.Tashkiliy qism: Salomlashish,davomat,tozalik
II.Asosiy qism:
1-savol. Ushbu rasmlardan foydalanib, mustaqillik so`ziga izoh berishga harakat qiling
2-savol. "Shu aziz Vatan - barchamizniki" deganda nimani tushunasiz?
3-savol. Nima uchun "Tinchlik uchun kurashmoq kerak" deyiladi? Hech o`ylab ko`rganmisiz?
O`quvchilarning javoblarini o`qituvchi umumlashtiradi
Onayurtim–oltinbeshigim
Insonlarni, ularningnomi, yodiniazizetgantabarrukVatanundan-dazizroq. Dunyoningyarmidanko‘pazizuavliyosini, shohusultoninidunyogakeltirganmo‘tabarzamindirbizningdiyorimiz. Zarrasiko‘zlarga to‘tiyo, g‘ubori oltindan qimmat, har maysasi – ibrat, har boshog‘idan hadis unib chiqquvchi purhikmat tuproq. Bunda qatlam-qatlam ma’rifatu tamaddun, qatlam-qatlam bo‘lib azizu avliyolar yotibdilar. Ko‘hna kitoblarning shahodat berishicha, birgina Samarqand tuprog‘ining o‘zida 400 mingga yaqin valiylaru azizlar xoki o‘z mujassamini topgan. 400 ming bedor, uyg‘oq ruh kechayu kunduz yurt uzra panoh bo‘lib turibdi. Shu sababli, bu manzillarga qadam bosganda qalb ilohiy hayajonlar ila mavjlanadi, tan va ruh beixtiyor jimirlay boshlaydi.
Insonning azizligiyu millatning buyukligini, or-nomus va g‘ururni, iftixor bilan sha’nu shavkatni o‘zida mujassam etgan manzilu makonlar, shaharlar va kentlar, binolaru ko‘chalar, yo‘llar va ko‘priklar… Bular bir kundayoq, o‘z-o‘zidan osmondan tushgani yo‘q, albatta. Bular – Istiqlolning, shu davru zamonning inshootlarga, maydonlar, ko‘cha va xiyobonlarga aylangan eskirmas hujjatlari, orzu-maqsadlarimizning Vatan kitobidan mangu maqom topgan sarg‘aymas sahifalari, farzandlarimiz baxti-kelajagining nurlanib turgan timsollari.
Milliy ozodlikka erishgan qadim obidalar, qadamjolar.
Bushamollarko‘ksigategmog‘inizahmatkashxalqimizroppa-rosa 130 yilkutdi. Abdulhamid Cho‘lpon “Ey, sovuq ellardan muz kiyib kelg‘onlar. Ey, manim bog‘imdan mevamni terg‘onlar” deya nadomatli satrlar bitgan istibdod va malomat, mutelik va qaramlik yillari kunlarga bo‘linganda – 47 ming 450 kundan iborat erksizlik va haqsizlik davri.Shu bois Shahrisabzda – muhtasham Oqsaroy poyida, Sohibqiron Amir Temur qoshida buyukligini anglagan, Buxoroyi sharifda Bahouddin Naqshband bobo ayvonida turib azizligini bilgan, imom al-Buxoriy, imom at-Termiziylar ziyoratidan qayta tug‘ilganday bo‘lib kelayotgan, Andijonda Zahiriddin Muhammad Boburdan g‘ururlanib, Urganchda Jaloliddin Manguberdidan saboq olgan, Termizda Alpomish yonida ko‘kragida Boychiborlar depsinib uyg‘ongan avlodga – bugungi 19 yoshli vatandoshlarga necha zamonlaru asrlar havas qilsa arziydi.
Shu o‘rinda Istiqloldan bir yil avval, mustabid tuzum jonbergisi kelmay, zug‘um va zo‘ravonligi talvasaga aylangan qaltis bir davrda, yurtimizda davlatimiz

Birinchi rahbari Islom Karimov tashabbusi bilan amalga oshirilgan bir ma’naviy-ma’rifiy jasoratni eslab o‘tmoq g‘oyat ibratlidir. Buyuk muhaddis Iso at-Termiziy tavalludining 1200 yilligi munosabati bilan xaroba choldivor holida, g‘arib va qarovsiz yotgan allomaning maqbarasi, yon-atrofi obod etilib, ko‘rkam va mahobatli ziyoratgoh majmuaga aylantirildi. Ilmiy anjumanga kelgan ko‘plab xorijiy mehmonlar, vatandoshlarimiz ushbu hodisani buyuk o‘zgarishlarga, bu yurtda ham hurriyat shamollari esajagiga timsol deb bilib, ko‘zda yoshu tilda duo bilan ketgan edilar.

Oradan bir yil o‘tib, xalqimiz tarixidagi eng buyuk olamshumul voqea – O‘zbekiston mustaqilligi e’lon qilingandan keyin, Istiqlolning ilk sanasiga hazrat Alisher Navoiy yili deb ramziy-timsoliy nom berilishi bilan davlatimiz o‘z tanlagan yo‘li, insonparvarlik va tinchliksevarlik g‘oyasi, maqsad va muddaosini jahon ahliga ma’lum qildi.
O‘shanda, ya’ni, 1991 yilning 28 sentabr kuni Toshkent shahrida Alisher Navoiy haykali va O‘zbekiston Milliy bog‘ining ochilish marosimida Prezidentimiz so‘zlagan nutq, jumladan, ta’kidlab aytilgan quyidagi so‘zlar barchamizni hamisha ogohlik va hamjihatlikka undab turadi: