58
istehsalı artırılırdı. Pula və kreditə tələbat artdığından və mis sikkələr artıq ticarət
üçün məhdud miqdarda olduğundan, qısa müddətdə dövriyyəyə dəmir valyuta
büraxılsa da, digər həll yolu kimi “uçan pul” adlanan yerli icaddan istifadə ediliməyə
başlandı. Uçan pullar əvvəlcə tacirlər arasında istifadə olunurdu, sonra isə dövlət duz
inhisarı agentliyi tərəfindən banknot kimi buraxıldı. Bu kağız pulun müjdəsi olmaqla,
nəticədə Sun dövründə qanuni qaydada istifadə olunmağa keçdi. Bu həm də çap
işində hərəkət edən tipdən istifadənin yaxşılaşdırılması ilə bağlı idi. Tan sülaləsi və
Sun dövrü ərzində yaxşı çapetmə artıq mövcud idi.
İqtisadiyyatla bağlı olan estetika alimlik öyrənməsinin «dörd xəzinəsi» idi,
bunlar fırça, qələm, kağız, qatı mürəkkəb və plitka şəklindəki mürəkkəb olmaqla, ən
yaxşıları Tay gölünün qərb sahillərindən gətirilirdi. Axırıncı Tan hökmdarı təslim
olduqdan sonra paytaxt Nankindəki əvəzi olmayan saray kitabxanası Şimala
köçürüldü. Onunla birlikdə incəsənət, ədəbiyyat və biblioqrafiya üzrə qabiliyyətli
məmurların çoxu oraya yollandı. Digər çarlıq da təslim olanda eyni belə hadisə baş
verdi.
Buna baxmayaraq, cənubi-şərqi Çin öz mədəni yüksəkliyini saxlayırdı.
Sun sülaləsi
Şimali Sun (həm də sadə qaydada Sun kimi tanınır) heç də şərəfli başlanğıca
malik deyildi. Onun banisi Çao Kian-yin (Tay Tsu) paytaxt zonasının komandanı və
imperial qüvvələrin baş inspektoru olmaqla, sadəcə olaraq Beş sülalədən axırıncısı
olan Çjounu uzurpasiya etdi. Özünün hərbçi olmasına baxmayaraq, Çao öz
hərbçiliyini uzurpator kimi başa vurdu. İmperator kimi Çao (960-976-cı illərdə
hökmranlıq etmişdi) digər qüdrətli generalları öz əvvəlki sələfləri qaydasında olan
kimi məhv etmədi. Bunun əvəzinə onları inandırdı ki, şərəfli titullar, sinekura
vəzifələri və böyük pensiyalar naminə öz komandanlıqlarından imtina etsinlər. Belə
bir razılaşma Çin tarixində işlədilməmişdi. O, öz hiyləgərliyi ilə bütöv ölkəni yenidən
birləşdirmək üçün xalqa böyük təsir göstərdi. Praqmatik mülki məhdudlaşdırma və
tarazlaşdırılma sistemi yaratdı. İmperator, akademiklərdən və digər məsləhətçilərdən
əlavə məsləhətlər alırdı, axırıncılar rəy məmurları kimi tanınırdı, onların funksiyası
ayrı-ayrı informasiya kanalları ilə sarayı təmin etmək və inzibatçılıq qollarını
yoxlamaq idi.