Xəyal cığırı – I cı̇ld
585
DİDVAN GÖLÜ
Çətin deyil axar çayi
Sussuz qalan boz dağlara,
Dərələrə dolandirmaq.
Qüdrət ilə, qüvvət ilə.
Olar coşqun axan çayi
Hər tərəfə yollandirmaq.
Olar, dəli coşan çayi
Hər səhraya qollandirmaq.
İnsan tapdi öz eşqini,
Dəli çaya atdi kəmənd.
Didvan adli bir bənd vurdu,
Böyük bir bənd.
İndi daha bu şöhrətdən
Söhbət açir Qazax eli.
Dastanlardan dastanlara
Sətir-sətir yazilsin, qoy,
Şərəfimiz, Didvan gölü.
İnsan tapdi öz eşqini,
Güc göstərib çatdi işə.
İnsan eşqi salam verdi,
Hay-harayli yüksəlişə.
Çaylar necə olsun şiltaq,
Ürək polad,
dilək polad,
bilək polad!
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə
586
Təslim oldu, susdu yaltaq.
İnsan çaya atdi kəmənd,
«Didvan» adli bir bənd vurdu,
Böyük bir bənd!
Göl yaratmaq deyil çətin,
Arzu mətin,
ürək mətin!
İndi, baxin quru səhra
Bürünəcək al güllərə.
Didvan gölü, cavan meşə
Yurd olacaq bülbüllərə.
İndi daha gələcəkdən
Söhbət açir Qazax gölü.
Şair! Götür qələmini
Dastanlardan dastanlara,
Sətir-sətir yazaq gölü!
1968 mart
(Qazax rayonunda nəşr olunan «Qalibiyyət bayrağı»
qəzetinin 06.04.1968-ci il tarixli sayında dərc olunmuşdur.)
Xəyal cığırı – I cı̇ld
587
QIRIQ SAZ
Əlimə saz aldim, göz yaşi tökdü,
Şikayət eylədi qoca dünyadan.
Ağladi-ağladi, boynunu bükdü,
Elə bil, ayildim aci röyadan.
Sökülmüş pərdəsi, qirilmiş simi,
Mizrabi çalmamiş bircə dəfə də.
Eh... bunu eyləmiş bir özgəsimi?
Bizim musiqili bu doğma evdə.
Təkcə sökülməmiş sazin pərdəsi,
Sökülmüş tarixin min bir dastani.
Təkcə susmamişdir tellərin səsi,
Susmuşdur zamanin söz gülüstani.
1968 mart
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə
588
ALDANAN BÜLBÜL
Quşlar arasina düşdü bir sual,
Niyə bizdən yaxşi oxuyur bülbül?
Qirği söylədi ki, dayanmayaq lal,
Firildaq işlədək, tökək şirin dil.
Deyək ki, bülbülə, sənin cəh-cəhin
Bizim nəğmələrdən deyildir üstün.
Xoşuna gəlmirsən gülün, çiçəyin,
Başqa bir avazla sən başla bu gün.
Beləcə, bülbülü dilə tutdular,
Aldilar dilindən xoş nəğməsini.
Qizildan qiymətli, ona satdilar,
Qarğanin, bayquşun quru səsini.
Bülbül bu avazla oxudu xeyli,
Nəğmə yaraşmadi gözəl adina.
Gözəl nəğməsinə olmadi meyli,
Bir dəfə düşmədi yenə yadina.
Çiçəklər boynunu büküb, ağladi,
Dağlar da bülbüldən küsdü, incidi.
Güllər xoş nəğməyə yas da saxladi,
Dedilər ay aman!.. Bu dərd neçündü?
Xəyal cığırı – I cı̇ld
589
Eşitdi dağlardan o, əksi-səda,
Çiçəklər söylədi: tap öz nəğməni!
Bülbül: – Aman Allah!.. – dedi, fəryadla,
Söylədi: Ey çiçək, dara çək məni!
Artiq olan keçdi, köməyim olun,
Qaytarim nəğməmi, peşmanam yaman.
Bilmədim qədrini nəğmədə gülün,
Bunu düşünəcəm mən xeyli zaman.
Bülbül öz gücünü sinadi o gün,
Qaytardi bayquşun çirkin səsini.
And içdi bir daha, and içdi bütün:
«Dilimə salmaram bir özgəsini».
Oxudu yenə də o xoş nəğməni,
Göyə də, yerə də bir bahar gəldi.
Tutdu min-min ətir o göy çəməni,
Bülbülün öz adi yenə yüksəldi.
1968 mart
Tofiq Məhəmməd oğlu Hüseynzadə
590
Mündəricat
Ön söz .................................................................................5
Miskin Abdal – Tofiq Hüseynzadənin ulu babasi ...............5
Tofiq Hüseynzadənin soykökü ............................................42
Tofiq Hüseynzadənin həyati haqqinda qisa məlumat ..........58
Tofiq Hüseynzadənin ədəbi yaradiciliği ..............................69
Tofiq Hüseynzadənin jurnalist kimi ictimai-siyasi
fəaliyyəti .............................................................................81
Tofiq Hüseynzadənin şeir (nəzm) yaradiciliği ....................85
Tofiq Hüseynzadənin nəsr yaradiciliği ................................188
Tofiq Hüseynzadənin hikmətli kəlamlari ...........................190
Ön sözə yekun .....................................................................215
«Eşqimin yollarinda» dəftərinə giriş ................... 219
Eşqimin yollarinda .............................................................219
Şikayət .................................................................................221
Şübhələrim ..........................................................................223
Anamin səsi .........................................................................224
İnsan ....................................................................................225
Həkim ..................................................................................226
Mənim doğma Bakimdir .....................................................227
Ömür ...................................................................................229
Mənə dedilər .......................................................................230
Tar .......................................................................................231
Dostları ilə paylaş: |