Afaziya, uning ta’rifi, kelib chiqish sabablari
Afaziya (grekcha a – yo‘q, fazis – ovoz, nutq) – ovoz chiqmas-
ligi, gapira olmaslikdan iborat nutq buzilishidir. Bu nuqson
markaziy asab sistemasi nutqini idora etuvchi zonalarining
zararlanishi natijasida vujudga keladi.
Ko‘p hollarda afaziya keksa yoshdagi kishilarda, giperto-
niklardan (qon bosimi baland kishilarda) miyaga qon quyilishi
natijasida paydo bo‘ladi. Biroq bu nuqson bolalarda ham kuza-
tilishi mumkin.
Psixolog A. R. Luriya va safdoshlarining asarlarida miya
yarim sharlari jarohatlanishi, kasallikka uchrashi natijasida paydo
bo‘ladigan nutq kamchiliklarining hammasi afaziya qatoriga
kiritilgan. Ular afaziyaning quyidagi turlarini ajratib ko‘rsatadilar:
1) dinamik afaziya; 2) efferent motor afaziya; 3) afferent motor
afaziyasi; 4) semantik afaziya; 5) sensor afaziya.
Dinamik afaziya gaplar, iboralar bilan gapirish qobiliyatining
buzilishi bilan bog‘liqdir, bunda bemor alohida so‘zlarni aytishda,
takrorlashda, atrofdagilar nutqini tushunishda ham qiynalmaydi.
Dinamik afaziyani ikki turga ajratish mumkin: ulardan birida
138
fikrni nutq vositasi bilan bayon qilishni rejalash mexanizmlari
buzilgan bo‘lsa, boshqasida nutqning grammatik hamda sintaktik
tuzilishi buzilgan bo‘ladi.
Efferent motor afaziyasi ham ayrim so‘zlar saqlangan holda,
nutq vositasi bilan fikrni bayon qilishning grammatik tomoni
buzilishi bilan xarakterlanadi, lekin bundan tashqari, efferent
harakat afaziyasida nutqning motor sxemasi ham buziladi; bemor
ayrim tovushlarni talaffuz qilish uquvini saqlab qolgan bo‘lsa
ham lekin bu tovushlarni ma’lum izchillikda birlashtira olmaydi.
Shunday qilib, efferent harakat afaziyasida nutq hosil bo‘lishining
umuman suksessivlik (ya’ni izchillik) prinsipi buziladi.
Afferent motor afaziyasi – nutq artikulatsiyasi aniqlangan-
ligining buzilishidir. Bemor o‘ziga kerakli bo‘lgan ma’lum
tovushlarni topa olmay hamma vaqt boshqa, ya’ni shu tovushga
yaqin artikulatsiyaga o‘tib ketaveradi. Bu yerda tovushlarni tan-
lash uquvi buzilgan bo‘ladi.
Semantik afaziya – so‘z topishdagi qiyinchiliklar va so‘zlar
o‘rtasidagi semantik (mantiqiy-grammatik) munosabatlarni
tushunishning buzilishi bilan xarakterlanadi. Masalan, afazik
«ota» va «aka-uka» degan so‘zlarni tushunadi, biroq «otasining
akasi» degan so‘z qanday ma’no bildirishini tushuna olmaydi.
Demak, bunda biz so‘zlar ma’nosiga semantik sistemasining
buzilishi bilan, ya’ni so‘zlarni ma’nosiga qarab tanlashning
buzilishi bilan to‘qnash kelamiz.
Sensor afaziyasi – bunda birinchi navbatda eshitilgan
tovushlarni idrok etish buziladi, ya’ni so‘zning ma’nosi bilan
uning tovush tarkibi o‘rtasidagi o‘zaro munosabatini anglash
izdan chiqib, dastavval nutqni idrok etishga ta’sir qiladi. Har holda
afaziyaning bu formasida so‘zni tovush juhatidan tahlil qilish
buziladi. Natijada kishi mutlaqo hech narsani tushunmaydigan
yoki qisman tushuna oladigan bo‘lib qolishi mumkin. Sensor
afazik o‘zi ko‘p gapiradi, lekin uning gapini tushunib bo‘lmaydi,
139
chunki so‘zlari sharoitga mos kelmaydi, ma’nosiz bo‘ladi. Sensor
afaziyada yozma nutq, ya’ni o‘qish va yozish jarayonlari ham
buziladi. Og‘zaki va yozma nutqda prafaziya (almashtirish) va
agrammatizmlar ko‘p kuzatiladi. Kasalning o‘zi buni sezmaydi.
Hozir logopediyada afaziyaning yuqorida ko‘rib chiqilgan
turlaridan tashqari yana amnestik va total afaziyalari tafovut
qilinadi.
Amnestik afaziyada xotira chuqur darajada buziladi. Kishi
so‘zlarini, ularning ma’nosini yoddan chiqarib qo‘yadi, ularni
eslay olmaydi. Bunday bemor predmetlarni taniy oladi, lekin
ularning nomini eslay olmaydi. Agarda shu payt yordam berilsa,
so‘zni eslab to‘g‘ri talaffuz etadi.
Tololafaziya – biror xil falokatdan yoki insultdan so‘ng darhol
paydo bo‘ladi. Bunda bemor gapirmaydi, boshqalar nutqini
tushunmaydi, chunki markaziy asab sistemasining bir necha
zonalari birdaniga zararlangan bo‘ladi (total – keng tarqalgan
degan so‘zdan olingan). Bunday holat bir necha kundan to bir
necha haftagacha davom etishi mumkin.
Afaziyada nutqi har tomonlama yaxshi rivojlangan odam
birdaniga yoki asta-sekin gapira olmaydigan bo‘lib qolishi
mumkin. Afaziyaga uchragan kishi dastlab mutlaqo gapirmaydi,
yoki gapirsa ham, doim g‘uldirab so‘zlaydi va uning nutqini
atrofdagilar hech tushunmaydi. Bunday bemor aksari hamma
narsaga beparvo bo‘ladi. Nutqdagi o‘zgarishlarga kel ganda uning
hamma tomoni – grammatik tomoni ham, fonetik-semantik
tomoni ham, ya’ni butun nutq sistemasi buzilgan bo‘ladi. Ayni
vaqtda, nutqning qaysi tomoni ko‘proq izdan chiqqanligini aniq
bilib bo‘lmaydi. Lekin oradan ma’lum vaqt o‘tgach, bu narsa
oydinlashadi.
Ayrim hollarda, xususan, afaziya asabiy-ruhiy og‘ir kechin-
malar tufayli yuzaga kelgan bo‘lsa, u asta-sekin barham topib
ketishi mumkin. Boshqa hollarda, ya’ni afaziya miyadagi tayinli
140
bir kasallikdan paydo bo‘lgan mahallarda bu nuqson juda
sekinlik bilan, tegishli davo chora-tadbirlari ko‘rib, logopedik
mashg‘ulotlarni uzoq davom ettirib borilganidan keyingina bar-
ham topadi.
Shunday qilib, alaliya va afaziya sistemali nutq kamchi-
liklaridir, bunday nuqsonli kishilarning butun nutq sistemasida,
ya’ni nutqning fonetik-fonematik, leksik va grammatik tomon-
larida sezilarli ma’lum kamchiliklar kuzatiladi. Alalik va afa-
ziklarning impressiv nutqdagi kamchiliklari markaziy asab
sistemasining organik kasalliklari natijasida vujudga keladi.
Alaliya va afaziyalarning farqi shundan iboratki, alaliyada
nutq jarayonida ishtirok etadigan analizatorlarning markaziy
qismidagi asab hujayralarning norasoligi nutqning kechikib
rivojlanishiga olib borsa, afaziklarda markaziy asab sistemasi
ayrim qismlarining organik kasalliklari natijasida har tomonlama
rivojlangan nutq yo‘qoladi.
Alaliyani bartaraf etishda – nutqni shakllantirish, rivojlan-
tirish, tarbiyalashni ko‘zlab, afaziyani bartaraf etishda esa –
yo‘qolgan nutqni tiklashni ko‘zlab choralar ko‘riladi.
Dostları ilə paylaş: |