122
Səlibçilərin Şərqə işğalçı yürüşləri
Klermon Kilsə Məclisinin çağırılması (1095)
Xaç yürüşləri orta əsrlər tarixində mühüm yer tutan Səlib yürüşlərində
katolik kilsəsinin böyük rolu olmuşdu.
1095-ci ildə Fransanın
Klermo
şəhəri yaxınlığında
xalq yığıncağında Roma papası
II Urban nitq söylədi.
Qurultayda çıxışında
Roma papası
II Urban xristianları Şərq ölkələrinə
yürüş edib, səlcuqların hakimiyyəti altında olan “İsanın qəbrini kafirlərdən
xilas etməyə” çağırdı. Xristian rəvayətinə görə, İsa peyğəmbər Fələstində
Qüds şəhərində (Yerusəlimdə) dəfn olunmuşdu. Çoxları elə oradaca
«
müqəddəs torpağı
»
azad etməyə hazır olduqlarını bildirdilər və bunu
nümayiş etdirmək üçün paltarlarına qırmızı parçadan xaç tikdilər. Beləliklə,
Şərqə yürüşlərin iştirakçılarını
xaçlılar (səlibçilər), yürüşləri isə
Xaç (Səlib)
yürüşləri adlandırmağa başladılar.
Səlib yürüşlərinin səbəbləri
Xaç yürüşlərində iştirak edən avropalıların hər bininin öz məqsədi var
idi:
Roma Papası -
Şərq ölkələrini xristianlaşdırmaq istəyirdi.
Feodallar -
yeni torpaq mülkləri ələ keçirmək, Şərqin zəngin
şəhərlərini qarət etmək istəyirdilər.
Kəndlilər -
ağalarından yaxa qurtarmaq, dolanışıqlarını
yaxşılaşdırmaq istəyirdilər.
Beləliklə avropalıların Şərqə yürüşlərinin - Səlib müharibələrinin
səbəblərini aşağıdakı kimi ümumiləşdirmək olar:
Feodalların yeni torpaqlar və asılı kəndlilər ələ keçirmək istəyi.
Kəndlilərin öz ağalarının əlindən qurtarmaq istəyi.
Roma papasının Şərq ölkələrini asılı hala salmaq və yeni
torpaqlar ələ keçirmək istəyi.
Avropada
feodallar və
ruhanilər belə güman edirdilər ki, Səlcuq
imperiyası ayrı-ayrı hissələrə parçalandığı üçün Şərq ölkələrini ələ keçirmək
çox asan olacaqdır. Odur ki, onlar səlib yürüşlərinə başladılar.
Birinci səlib yürüşü (1096)
XI-XIII əsrlərdə səlibçilər Şərqdə - türk-müsəlman ölkələrində
kütləvi qırğınlara və dağıntılara yol açan
səkkiz yürüş etdilər.
Birinci səlib
yürüşünə
1096-ilin yazında ilk olaraq
kəndlilər başladılar. Lakin Səlcuqlar
səlibçiləri darmadağın etdilər.
1096-cı ilin payızında isə
Fransa, Almaniya
və
İtaliya cəngavərləri
Şərqə doğru hərəkət etdilər. Birinci səlib yürüşü
nəticəsində Avropa səlibçiləri:
Səlibçilər
səlcuqları məğlub edərək
Qüdsdə müsəlman əhalisinə
qarşı kütləvi qırğınlar törətdilər.
Suriya və Fələstinin Aralıq dənizi sahillərində səlibçilər
tərəfindən Qüds krallığı (1099-1187) adlı dövlət yaradıldı.
Feodallar
Kəndlilər
Birinci səlib yürüşünün iştirakçıları
II Urban
Klermon Kilsə Məclisi
Xaç yürüşləri nəticəsində yaranmış
dövlətlərin xəritəsi. Qüds krallığı
123
İkinci səlib yürüşü (1147)
Qərb feodalları
1147-ci ildə ikinci səlib yürüşünə başladılar.
Lakin,
ikinci Səlib yürüşü uğursuz oldu. Belə ki, ikinci səlib yürüşü nəticəsində
Misir hökmdarı
Səlahəddin Əyyubi səlibçi qoşunlarını məğlub edərək
onları
Qüdsdən qovdu.
Üçüncü səlib yürüşü (1190)
1190-cı ildə Qərb feodalları üçüncu səlib yürüşünə başladılar.
Üçüncü səlib yürüşündə məqsəd
«
müqəddəs şəhəri
»
- Qüds şəhərini geri
qaytarmaq idi. Üçüncü səlib yürüşünə
İngiltərə, Fransa və
Almaniya
kralları başçılıq edirdi. Lakin üçüncü xaç yürüşü də ikinci yürüş kimi
uğursuzluqla nəticələndi.
Birinci səlib yürüşündə iştirak edən dövlətlər
Üçüncü səlib yürüşündə iştirak edən dövlətlər
Dördüncü səlib yürüşü (1199-1204)
XII əsrin sonlarında səlibçilər dördüncü səlib yürüşünə başladılar.
Dördüncü səlib yürüşünü ona başçılıq edən
Roma Papası III İnnokenti
təşkil etmişdi. Digər səlib yürüşlərindən
fərqli olaraq bu yürüşdə səlibçilər
quru yolları ilə hərəkət etmək çətin olduğundan Fələstinə gəmi vasitəsilə
dəniz yolu ilə yürüş etdilər.
Bu məqsədlə səlibçilər o dövrdə
«dəniz
kraliçası» hesab olunan Venesiyadan kirayəyə gəmilər aldılar. Bu dövrdə
Şərq ölkələri ilə ticarətdə vasitəçilik etmək üçün Venesiya ilə Bizans
arasında mübarizə gedirdi. Odur ki, venesiyalılar Bizansa zərbə vurmaq
üçün səlibçilərə kömək edərək onları bura yönəltdilər.
Dördüncü Səlib
yürüşü nəticəsində səlibçilər:
1204-cü ildə Konstantinopolu tutaraq dağıtdılar.
Müqəddəs Sofiya kilsəsi qarət olundu.
Bu hadisədən sonra Bizans ticarətdə Venesiya və Genuya ilə rəqabət
apara bilmədi. Səlibçilər Bizansın paytaxtı olan Konstantinopoldan
yalnız
57 il sonra,
1261-ci ildə qovuldular. Səlibçilərin
qarətçilik və işğalçılıq
məqsədləri dördüncü səlib yürüşündə özünü daha aydın göstərdi.
XIII əsrin sonlarında, səkkizinci səlib yürüşü nəticəsində
səlibçilər
müsəlman ölkələrində işğal etdikləri topraqlardan tamamilə qovulub
çıxarıldılar və burada işğal etdiyi bütün torpaqları itirdilər.
Səlib yürüşlərinin nəticələri
XI əsrin sonlarından – XIII əsrin sonlarına qədər səlibçilərin
Şərqdə apadığı qədbkarlıq müharibəsi – səlib yürüşləri onların
məğlubiyyəti ilə başa çatdı. Qərb feodalları Şərq ölkələrini işğal etmək
məqsədlərinə çata bilmədilər. Bununla belə Səlib yürüşlərinin
avropalılar
ünün
bir sıra nəticələri oldu
:
Aralıq dənizində ticarətdə birincilik Bizansdan Genuya və Venesiya şəhərlərinə keçdi.
Bizans ticarətdə Venesiya və Genuya ilə rəqabət apara bilmədi.
İtaliya tacirlərinin Şərq ölkələrində
( Suriya, Fələstin, Krım və Qafqazda)
ticarət məskənləri yarandı.
O dövrki katolik kilsəsinin iç üzünü açıb göstərdi və Papa hakimiyyətinin nüfuzu sarsıldı.
İtaliya
İngiltərə
Fransa
Almaniya
Xaçlıların Qüds şəhərinə
hücumu (qədim minüatür)
Səlahəddin Əyyubi xaçlılarla
döyüşdən sonra
Xaçlıların dəniz yolu ilə hücumunu
təsvir edən qədim miniatür
1204-cü ildə xaçlı ordusunun
Konstantinopola hücumu