64
paylanmış epidemik ocaqlardan ibarətdir (aşkar edilməmiş ocaq-
lar da daxil olmaqla).
Epidemik ocağa ərazi və populyasiya baxımından müxtəlif
təriflər verilmişdir.
L.V.Qromaşevski epidemik ocaq (onun terminologiyasına
görə – yoluxucu xəstəlik ocağı) dedikdə infeksiya mənbəyinin
olduğu yer və törədicininin ötürülə biləcəyi (mümkün) yoluxma
mexanizminin realizasiya olduğu ərazini nəzərdə tutur. Popul-
yasiya yanaşmasında antroponozlar zamanı epidemik ocaq törə-
dici populyasiyasının və onun mövcud olmasını təmin edən insan-
ların yaşayış mühitidir. Bu halda epidemik ocağın məkan və
zaman sərhədləri insanların ərazi, sosial, məişət və yaş qrup larının
hə yat fəaliyyətlərinin xüsusiyyətləri ilə müəyyən olunur; bu ocaq
da xilində xəstəlik törədicilərinin sirkulyasiyası mümkündür.
İnsanların zoonozlarla xəstələnməsi enzootiya ilə bağlıdır.
Enzootiya özü isə epizootik ocaqların inkişaf etməsi zamanı təz a-
hür olunur. Epizootik ocaqların təyinində ərazi (E. N. Pav lov s ki )
və populyasiya (B.N.Beklemişev) yanaşmalarından istifadə e dir-
lər. E.N.Pavlovskiyə görə təbii ocaq (enzootik ocaq) – törə di ci-
nin donordan resipiyentə ötürülməsi mümkün olan coğrafi land-
şaft sahəsidir. Populyasiya yanaşmasına uyğun olaraq, epizootik
ocaq - törədici populyasiyası və onun mövcud olmasını təmin
edən onurğalı heyvanların populyasiyalarının (transmissiv infek-
siyalar zamanı həmçinin buğumayaqlıların, sapronozlar zamanı
isə həm də xarici mühitin spesifik şəraiti) yaşayış mühitidir.
Epidemik proses mürəkkəb sosial-bioloji hadisədir. Epide-
mik proses 3 halqadan ibarətdir: infeksiya mənbəyi, yoluxma
me xanizmi və həssas orqanizm. Epidemik proses haqqında təlim
3 əsas bölməni əhatə edir:
1) Epidemik prosesin əmələ gəlmə səbəbləri (bioloji, təbii,
s o sial) və onun inkişaf şəraiti, epidemioloji prosesin mahiyyəti,
parazit və sahib populyasiyaları arasında müəyyən sosial və təbii
şəraitlərdə baş verən qarşılıqlı təsir öyrənilir.
2) Epidemik prosesin inkişaf mexanizmi: yoluxma mexaniz -
mi nə zəriyyəsi, təbii ocaqlılıq nəzəriyyəsi və parazitar sis tem lə-
rin özünütənzimləmə nəzəriyyəsi öyrənilir.
65
3) Epidemik prosesin təzahürləri öyrənilir, yəni infeksion xəs-
tə liklərin müxtəlif ərazi, əhali qrupları və zamana görə paylan-
ması müəyyən edilir.
Birincibölmədə epidemik prosesin nə üçün baş verdiyi a y-
dın laş dırılır. Klinik təbabətdə patoloji prosesi orqanizm səviy yə-
sində öyrənən analoji bölmə etioloji bölmə adlanır.
İkincibölmədə epidemik prosesin necə inkişaf etməsi öyrə ni-
lir və patogenezi müəyyən edilir.
Üçüncübölmədə epidemik prosesin necə təzahür etməsi, əla-
mət ləri – semiotika araşdırılır.
Epidemik proses, onu təşkil edən və inkişafına
təsir göstə rən amillər
Epidemik proses epidemiologiyanın predmetini təşkil edir.
Epidemik prosesin elementar əsasını yoluxucu xəstəlik, y o-
lux ma mexanizmi və əhalinin xəstəliyə həssaslığı təşkil edir.
İ.V.Qro ma şevski göstərir ki, epidemik proses bir-birinin ardınca
qanunauyğun şəkildə baş verən yoluxucu xəstəlik hadisələrindən
ibarət olub, bütün yoluxucu xəstəliklərin (parazitar xəstəliklərin)
yeganə real saxlanma formasıdır.
Epidemik proses ardıcıl baş verən və bir-birilə qarşılıqlı əla-
qəsi olan yoluxucu xəstəlik hadisələrinin zəncirindən ibarət
olub, xəstə və törədicigəzdirən olan epidemik ocaq şəklində özü-
nü büruzə verir. Yoluxucu xəstəliyin yayılması prosesini, s a də cə,
estafet şəklində təsəvvür etmək olar. Belə olduqda estafet işti-
rakçısı xəstəliyin törədicisini qəbul edir, sonra onu başqasına
ötürür.
Hər bir növbəti yoluxmanın baş verməsi üçün ardıcıl və qar-
şılıqlı əlaqəsi olan üç amilin iştirakı mütləqdir:
a) xarici mühitə törədicini ifraz edən yoluxucu xəstəliyin
mən bəyi (insan, heyvan);
b) yoluxucu xəstəliyin keçirilmə amilləri (xarici mühit ob yek t-
ləri – su, hava, torpaq və s.);
c) həssas orqanizm (immuniteti olmayan əhali).
Bunların birinin epidemik prosesdən çıxarılması yoluxucu xəs -
təliyin yayılmasının qarşısını alır. Epidemik proses sosial və bio-
66
loji əsası olan mürəkkəb hadisədir. Sosial nöqteyi-nəzərdən epi-
demik proses insanların cəmiyyətdə yaşayış tərzindən (sıxlıq),
su və kanalizasiya ilə təchiz olunmasından, peşəsindən, müha-
ribələrdən, tibbi yardımla təchiz olunmasından və s. asılıdır. Epi-
demik prosesin bioloji əsası onunla izah olunur ki, o, yoluxucu
xəs təlik törədici ilə insan orqanizmi arasında qarşılıqlı təsirin
nəti cəsidir. Törədicilərin insan bədəninə daxil olmasına, orada
i n kişaf etməsinə, digər canlı orqa nizmə keçməsinə, yaşamasına
və ya bir növ kimi təbiətdə saxlanmasına şərait yaradır.
Epidemik prosesin tərkib hissələri (daxili strukturu)
Epidemik proses haqqında təlim ümumi epidemio logi ya nın
əsas hissəsidir və L.V.Qromaşevskiyə görə, o, epidemio lo gi ya-
nın pred metidir. Epidemik proses – populyasiya səviyyəsində
törədicinin və insan orqanizminin qarşılıqlı təsiri prosesi olub,
müəyyən sosial və təbii şəraitlərdə tək-tək və ya çoxsaylı xəs tə-
lik lərlə, həmçinin infeksiyanın simptomsuz formaları ilə təzahür
edir. L.V.Qromaşevski göstərmişdir ki, epidemik proses bir-bi ri-
nin ardınca davam edən infeksion hallar zənciridir. V. D. Bel ya-
kov (1964, 1976) isə epidemik prosesi xarakterizə edərək söy lə-
miş dir ki, o, populyasiya-növ səviyyəsində törədici-parazit və
in san orqanizminin qarşılıqlı təsirinin özünütən zimləmə prosesi
olub, labüd və kifayət qədər sosial və təbii şəraitlərdə infeksiya-
nın manifest və simptomsuz formaları ilə, tək-tək və çoxlu xəs-
tə lənmələrlə təzahür edir.
Epidemik prosesin bir il (mövsümilik), bir çox illər və hətta
on illiklər ərzində (dövrilik) dövri yüksəlişləri və enişləri sə ciy yə-
vidir.
Epidemik prosesin inkişafının əsasında 3 başlıca halqa durur:
infeksiya mənbəyi, yoluxma mexanizmi, həssas orqanizm.
Dostları ilə paylaş: |