42
oluna bilməzdi. Donanma 1511-ci ildə Malakkaya döndü və altı həftədən sonra
onu tutdu. Magellanın iştirak etdiyi bu hadisə portuqaliyalıların Şərqdəki
qələbəsini taclandırdı.
Malakkadan keçməklə Şərqin sərvəti Qərbin limanlarına çatdırılırdı.
Malakka boğazına ağalıq edən portuqaliyalılar dənizlərə, Malayziyanın limanlarına
açarı əllərində saxlayırdılar. Sərvət mənbəyi olan Malukkaları (Ədviyyat adalarını)
tədqiq etmək vəzifəsi qalırdı (bu adalar indi İndoneziyaya məxsusdur). Buna
müvafiq olaraq 1511-ci ilin dekabrında onlar kəşfiyyat səfərinə yollandılar və
Bandaya çatdıqdan sonra ədviyyatla qayıtdılar.
1512-ci ildə Magellan Lissabona geri qayıtdı, sonrakı ili Mərakeş
istehkamına qarşı göndərilən qüvvələrə qoşuldu, istehkam təslim olduqdan sonrakı
toqquşmada o, yaralandı və ömrünün sonuna qədər axsaq qaldı. 1514-cü ildə
Lissabona qayıtdıqda kral Manueldən onun pensiyasını artırmaq üçün bir əlamət
xahiş etdi, bu isə onun rütbəsinin böyüməsi demək idi. Lakin onun döyüşdə
nizamlı qaydada iştirak etməməsi barədə məlumatlar krala çatdıqda, o, xahişi rədd
etdi və Magellanı yenidən Mərakeşə göndərdi. İki il sonra o, krala xahişini təkrar
etdi. Kral bir daha təklifi rədd etdikdən sonra ona dedi ki, öz xidmətini istədiyi
yerə təklif edə bilər.
Magellan İspaniyaya yollandı və 1517-ci ildə bir qrup portuqal dənizçisi ilə
birlikdə Sevilyaya gəldi. O, buradakı portuqal kosmoqrafına qoşuldu və onlar
birlikdə Valyadoliddəki saraya səfər etdilər. Onlar burada öz milli mənsubluqlarını
elan etdikdən sonra kral I Karla öz xidmətlərini təklif etdilər. Onun əvvəlki
Maqalhaes adı ispan versiyasında Ferdinando de Magellana çevrildi.
1493-cü ildə qəbul edilmiş Papa bullasına görə kəşf edilən bütün yeni
ərazilər və gələcəkdə kəşf olunacaqlar da Atlantik okeanından keçən demarkasiya
xəttindən şərqdə Portuqaliyanın, bütün qərb isə İspaniyanın olmalı idi. Magellan və
dostu Faleyro bu vaxt öz iddialarından praktiki fayda götürmək üçün qərbə tərəf
üzməyi təklif etdilər. Guya ki, böyük sərvət gətirən Ədviyyat adaları demarkasiya
xəttindən qərbdə yerləşir, beləliklə Portuqaliyaya deyil, İspaniyaya məxsus olan
yarımkürədə olacaqdır. Kolumb da Yerin kürə şəklində olduğunu bildiyindən
Hindistana Afrika ətrafı ilə deyil, qərbə üzməklə yol açmaq istəmişdi. İndi isə
onların özləri bu risqli işdən əldə ediləcək maddi faydanın on ikidə birini almalı
idilər. Hər ikisinə Santyaqo ordeni pul buraxdı. Magellan inanmışdı ki, o, öz
gəmilərini Atlantik okeandan, möhkəm torpaqdan keçən boğazı kəşf etməklə
“Cənub dənizinə” keçirəcəkdir.
Bu ideya onun üçün prinsipial deyildi. Digərləri də keçidi axtarırdılar ki,
gəmilərlə uzun müddət qərbə tərəf üzməklə Şərqə çatacaq və beləliklə, Xoş Ümid
burnundan keçən marşrutdan imtina edəcəklər. Çünki həmin buruna
portuqaliyalılar nəzarət edirdilər. Kral müqaviləsində də Magellan və partnyoru
“boğazı” tapmağa istiqamətlənmişdi.
Şərqi İndiya işlərinə inanan rəsmi qulluqçular ekspedisiya üçün beş gəmini
hazırlamaq barədə təlimat aldılar. Bu işlər Sevilyada görülürdü, burada
portuqaliyalıların qurduğu layihəni pozmaq üçün göstərilən cəhdlər uğursuz oldu.
Magellanın flaqman gəmisi başda olmaqla “San Antonio”, “Konseption”,
43
“Viktoriya” və “Santyaqo” gəmiləri səfərə hazır idi. Magellanın partnyoru Faleyro
dəlilik tutması xəstəliyinə görə üzə bilmədi.
Magellan yəqin ki, “Espana, Espana, la de las bellas mujeres”- “İspaniya,
İspaniya – gözəl qadınlar ölkəsi” nəğməsini eşitmişdi, ona görə də ispan qızına
evlənmişdi. Bu nikahından iki il sonra ispan arvadına və körpə oğlu Rodriqoya
Seviliyada bəlkə də birdəfəlik əlvida deyib, 20 sentyabr 1519-cu ildə doqquz
ölkəni təmsil edən 270-ə yaxın adamla Qvadalkvivr çayının mənsəbindəki
Sanlukar de-Bar limanından səfərə yollandı.
Donanma bir həftəyə Tenerifə çatdı, sonra Braziliyaya tərəf üzdü. 29 noyabr
1519-cu ildə donanma Braziliya sahilinə gəlib çıxır. Onlar xəttə düzləndikdə tufan
başladı. Dekabrın 13-də Magellan Rio de Janeyro körfəzinə girdi, cənuba tərəf
üzüb boğazı axtardı. Sonra eskadra sahili tədqiq edəndə, avropalılar Cənubi
Amerikadakı, indiki Argentina və Uruqvay sahilindəki Parana çayının mənsəbi
olan La-Plata körfəzinə gəlib çıxdılar, bunun boğaz olmadığı qənatinə gəldilər. La-
Plata sahilindən xeyli cənubda ilk dəfə pinqvinləri gördülər. 30 mart 1520-ci ildə
ispan dənizçiləri Pasxa günü portuqal general-kapitanına qarşı ciddi qiyam
qaldırdılar. Magellan qətiyyətlə, rəhmsizliklə gəmi kapitanlarından birini edam
etdi, digərini isə bəxtini sınamaq üçün sahilə atdı. Həmin gün, 1520-ci ilin 24
avqustunda donanma Müqəddəs Xulianı tərk etdi. Magellanın donanması Cənubi
Amerika sahilləri ilə aşağı tərəfə üzürdü, digər okeana keçmək üçün boğazı
axtarırdı. İspan gəmi kapitanları onu dəli hesab edir, deyirdilər ki, “Dəli, boğazı
axtarmaq xəstəliyinə tutulmuşdur”.
Santa Krusun mənsəbinə çatdıqdan sonra Magellan yenə də cənuba tərəf
üzdü.Onlap yeddi auı qışlamağı keçirməklə məşğul oldular. Pataqoniya sahilləri ilə
üzdükdə sahildə balina sümüklərini gördülər,bu balinaların bir okeandan digərinə
keçməsi üçün boğazın oması inamını artırdı. Buradakı suyu yoxladıqda, suyn
duzlu oması, onun hasısa çayın mənsəbi deyil, boğaz olduğunu göstərdi. Nəhayət,
gəmilər 1520-ci ilin oktyabrında axtardığı boğaza girdi, onun uzunluğu 530 km idi.
Sonralar bu boğaz onun adını daşıyacaqdı. Boğazla üzmək 38 gün sürdü. Uzun
illər boyu Magellan yeganə kapitan idi ki, bu boğazı bir gəmi də itirmədən
keçmişdi. Ancaq “San Antonio” gəmisi qaçdı, yalnız gəmilərdən üçü (digəri,
“Santyaqo” gəmisi əvvəllər qəzaya uğramışdı) keçidin qərb qurtaracağına gəlib
çıxdı. Dəmir iradəli admiral okeanın görünməsi xəbərlərini eşitdikdə, yerə yıxılıb
sevincindən ağladı.
28 noyabrda “Trinidad”, “Konseption” və “Viktoriya” “Cənub dənizinə” –
okeana daxil oldular. Bu nəhayətsiz sulardan onların sakit, tufansız keçməsi,
sonralar onu “Sakit okean” adlandırmağa səbəb oldu. Susuzluqdan əziyyət çəkərək
siçovulların xarab elədiyi biskvitləri, sonralar isə dadlı xörək kimi siçovulların
özünü yeyərək, axırda dəri qayışlarla qidalanaraq komanda əvvəlcə Peru axınına
düşdü, nəhayət, Sakit okeanı üzüb keçməyə can atdı. 18 dekabra qədər onlar Çili
sahili ilə üzürdülər. Onlar Sakit okeanda üzəndə quruya nə vaxt yan alacaqlarını,
ümumiyyətlə torpağı yenə nə vaxtsa görəcəklərini bilmirdilər. Hətta Magellan da
qurunu bir daha görəcəklərinə şübhə etməyə başlamışdı. O, göy cisimlərinin
köməyi ilə hesablamalar apararaq Qərblə Şərq arasındakı məsafənin ölçüsündə
Dostları ilə paylaş: |