87
gün müdrik sözünə daha çox ehtiyac duyulur. Sonra
da düşünürsən ki, bəlkə, cəmiyyətin pozulmasına
peyğəmbər kimi tanıdığımız Adəm və onun həyat
yoldaşı Həvva səbəb olub? Kini də, xəyanəti də, qar-
daş qanı tökməyi, oğurluğu, etdiklərini ört-basdır et-
məyi də biz insanın əcdadı sayılan Adəm və onun
ailəsindən öyrəndik. Bəlkə də, bu əfsanə insanın ma-
yasında nələrin olduğunu, nə ilə yoğrulduğunu gös-
tərmək üçün yaradılıb və “sən daxilən bu cürsən” –
deyə yaradanın bizə mesajıdır?!
Əsərin ən maraqlı tərəfi isə insanın eşşəklə müqa-
yisəsidir. Niyə it yox, at yox, meymun yox, məhz “Ki-
tab yüklü eşşək”? Çünki Şərq-Türk mədəniyyətində
bütün insanlar ən qaba, mədəniyyətsiz, avam, dünya-
dan bixəbər, tənbəl, özündənrazı adamları eşşəyə
bənzədirlər. Hətta bu işgüzar və insanın bütün əzab-
larına daima boyun əyən heyvanın adını çəkəndə qar-
şı tərəfdən üzr də istəyirik. Bəlkə də, bu üzrü kimisə
eşşəyə bənzətdiyimiz üçün eşşəkdən istəməliyik? Eş-
şək yeganə varlıqlardandır ki, insanla dostluğunun
tarixi bilinmir. Həmişə, hər yerdə insana gərəkli olan
bu heyvan, sadəliyinə və təvazösünə görə daima tən-
qidə və təhqirə düçar olur. Ədib eşşəyi bu səbəbdən
seçmiş olmasın?
Digər tərəfdən əsərin adındakı ironiya çox maraq-
lıdır. Bəlkə də, bu adı seçməkdə müəllif elmlə, dünya-
görüşlə, şüurla əhatə olunmuş insanı leksikonumuz-
da özünə xüsusi bir məna daşıyan eşşəklə müqayisə
edir. Nə qədər məlumatlı və ağıl sahibi olsa da, insa-
nın şüursuz, savadsız, gördüklərini dərk etməyən,
yaxşılıqla pisliyi dəyərləndirməyi bacarmayan bir eş-
88
şəkdən fərqi yoxdur demək istəyir. Günümüzdə də
adam olmağı bacarmayan, dəblə ayaqlaşmaq üçün ki-
tab oxuyan, oxuduqlarına görə özünə ən yüksək də-
yəri verib ən ali bir insan kimi təqdim edən, əldə etdi-
yi bilik və bacarıqları təbiətin məhvinə yönləndirən,
vəhşi təbiətin ən vəhşi varlığına çevrilən, şəhvət və
şöhrətin əsiri olan yüzlərlə insan görə bilərik. Boğa-
zında qalstuk, gözündə ziyalılığın simvolu kimi dərk
etdiyi eynək, əynində kostyum olan kor əbləhlər ki-
tabla yüklənmiş eşşəyi xatırladır. Xisləti isə demona
xidmət etməkdir.
Düzdür, bu əsərə qədər istər bizim, istər şərq, is-
tərsə də dünya ədəbiyyatında alleqorik yolla insanları
tərbiyə etmək arzusunda olan böyük müdriklər ol-
muşdur. Lakin Əbdürrəhim bəy Talıbovun “Kitab
yüklü eşşək” romanı əvvəlki əsərlərdən fərqli olaraq
mövzuya yanaşma, heyvanın müşahidəsi ilə insanla-
rın tənqidi, məktub vasitəsi ilə əvvəlki sahibinə müra-
ciəti, sondakı sual-cavabı insanı daha çox düşünməyə
vadar edir.
Bu baxımdan, böyük şəxsiyyət Əbdürrəhim bəy
Talıbov cəmiyyətin eybəcərliklərini, insanın ən vəhşi
“heyvan” olduğunu bu kiçik romanında böyük usta-
lıqla əks etdirib.
Bu qədər ali ideyaları özündə cəmləşdirən Əbdür-
rəhim bəy Talıbovun “Kitab yüklü eşşək” əsərini So-
vet dövrünün tədqiqatçıları Azərbaycan ədəbiyyatın-
da yazılan ilk romanlardan biri kimi dəyərləndirirdi-
lər. Lakin müstəqillik qazanandan sonra tədqiqat im-
kanlarının genişlənməsi nəticəsində dünya ədəbiyya-
tı, ədəbiyyatşünaslığı haqqında geniş bilgilər əldə
89
edildi. Bu bilgilərə yiyələnəndən sonra bəzi əsərlərin
tədqiqatı ilə bağlı fərqli məqamlar ortaya çıxdı. Bun-
lardan biri də Əbdürrəhim bəy Talıbovun “Kitab yük-
lü eşşək” əsəridir. Tədqiqatçı Tahirə Həsənzadənin
araşdırmalarında təqdim etdiyi dəlillər maraqlıdır:
“Kitab yüklü eşşək” əsərinin əsli fransız yazıçısı Pol
de Koka məxsusdur. Cənubi Azərbaycanda və İranda
bu əsəri farscaya tərcümə və təbdil edən isə Marağalı
Məhəmmədhəsən Xan Etimadüssəltənədir.
Böyük alim Xeyrulla Məmmədov bu barədə özü-
nün məşhur “Cənablar, börklərinizi qaldırın, əlahəz-
rət fakt gəlir” məqaləsini çap etdirmiş və qeyd etmiş-
dir: “Əbdürrəhim Talıbov kimi böyük alim və ədibin
“Kitab yüklü eşşək” əsəri ilə məşhurlaşmağa ehtiyacı
yox idi”.
Paris cəmiyyətinin qüsurlarını gərəkdiyində açıq
lövhələrlə təsvir edən, istər Fransa geniş dairələrinin,
istərsə də Avropa ictimaiyyətinin sevimlisi olan Pol
de Kok Məhəmmədhəsən xanın diqqətindən yayın-
mamışdı.
Tədqiqatçılardan P.Ariyanpur, Məhəmməd Şahid
Nurayi, Mirhaşim Mühəddis, xan Məlik Sasani də
“Müstəqil vəhş, ya əlhimar yəhmilül-əşfəran” əsərini
Məhəmmədhəsən xanın əsərləri siyahısında vermiş-
lər. Tahirə Həsənzadəyə görə, İranın görkəmli alimi
Səid Nəfisi bu əsəri Məhəmmədhəsən xanın fransız
dilindən tərcümə və ya təbdil etdiyini, əsərin qəhrə-
manlarına iranlı adlar qoyduğunu bildirir. İran alim-
ləri F.Adəmiyyət, Y.Ariyanpur, M.Bamdad Ə.Talıbov
haqqında tədqiqatlarında “Əlhimar…” – “Kitab yük-
90
lü eşşək” əsərini Ə.Talıbovun əsərləri siyahısına daxil
etməmişlər.”
4
Salidə Şərəfovaya görə isə bəzi tədqiqatçılar bu-
nun adını Apulleyin “Qızıl eşşək” əsəri, bəziləri isə
Kontes de Sequr adlı bir fransız yazıçısının əsəri kimi
də qələmə verirlər.
Fikrimizcə, “Kitab yüklü eşşək” əsərinin bir fran-
sız yazıçısına aid olduğu iddiasını qəbul etmək müm-
kün deyil. Çünki əsərin ön sözündə yazılan qeydlərdə
də müəllifin özü bu mövzuya ondan öncə çox mütə-
fəkkirlərin toxunduğunu deyir: “Mən bu hekayətin
ilk təşəbbüskarı və mündəricəsinin müəllifi deyiləm”.
Bu onu göstərir ki, əsərin müəllifi mövzu haqqında
geniş bilgiyə sahibdir, elə buna görə də istər Avropa,
istərsə də dünya ədəbiyyatında yazılmış təmsil və al-
leqorik əsərlərə işarə edir. Bu da yazıçının təvazökar-
lığından xəbər verir. Əgər, doğrudan da, məhz bu
əsər xarici bir əsərdən tərcümə edilsə idi, müəllif bu-
nu yazmaqdan zərrə qədər də çəkinməzdi. Ən yaxşı
halda buna təbdil demək olar ki, bu da təbdilin sər-
hədlərini aşaraq müəllif qələmi ilə ən gözəl şəkildə
aşılanmışdır.
Təbdil, iqtibas ədəbiyyatımızda XIX əsrdən geniş
istifadə edilən janrlardandır. Bu terminin meydana
çıxmasına qədər Nizaminin “Leyli və Məcnun”undan
bəhrələnərək onlarla əsər yazılmışdır. Əgər bu əsərin
hansısa Avropa mənşəli bir yazıçının əsərindən təbdil
edildiyini, iqtibas edildiyini desək belə, bunun plagiat
4
A.Y.Abuşova. XIX əsrin sonu-XX əsrin əvvəllərində Cənubi Azərbaycan
ədəbi-mədəni mühiti – problemlər, müqayisələr. Bakı Universitetinin
xəbərləri. Humanitar elmlər seriyası № 3, 2012.
Dostları ilə paylaş: |