107
6. Türk
Tıbbi
Onkoloji
Kongresi
Erken Evre Meme Kanserinde Tartışmalı
Konular
mutlak DFS yararı %6 (%87 vs %93) bulundu. Bu yarar premenapozal
olup tamoksifen başlanan ve takipte menapoza giren hasta grubunda
da gösterildi. Benzer sonuçlar exemestan ( NSABP B33 çalışması) ile
de gösterildi. Her iki çalışma bizlere premenapoz veya perimenapozda
olup tedavi seyrinde postmenapoz olan hastalar için uzatılmış hormonal
tedavinin alteratif olabileceğini göstermektedir. Bu şekilde endometrial
kanser riskine karşı da daha güvenli bir seçenek sunulmuş olur.
UZATILMIŞ HORMONAL TEDAVİNİN YAN ETKİLERİ
Uzatılmış tamoksifen tedavisi premenapozal hastalarda nispeten daha
ucuz ve daha az toksiktir. ATLAS çalışmasında pulmoner emboli (RR:
1.87) ve endometrial kanser ( RR: 1.74) riskinin arttığı, ancak strok ris-
kinde artış olmadığı gösterildi. İskemik kalp hastalığına karşı koruyucu
etkisi gösterildi. Yaşam kalitesi ve seksüel fonksiyonlar ise değerlendi-
rilmemiştir. ATLAS çalışmasında temel sorun % 0.2 (%0.4 vs 0.2) artmış
mutlak endometrial kansere bağlı ölüm riskidir. Çalışmaya alınan hasta-
ların %90’ı (ilk 5 yılı tamamlayıp çalışmaya alınan ) menapozda idi. Ben-
zer şekilde aTTom çalışmasında da endometrial kanser mutlak mortalite
riski %0.5 ( %1.1 vs 0.6) bulundu. Endometrial kanser riski menapoza
girenlerde daha fazla görüldü. Bu hasta grubunda aromaraz inhibitörü
ile uzatılmış adjuvan tedavi alternatif bir seçenek olabilir. Ancak bunda
da farklı yan etkiler beklenir. MA17 çalışmasında sıcak basması, artrit,
artralji ve myalji riski artar. Osteoporoz insidansı kısmen artar ( %5.8vs
4.5), ancak fraktür riskinde bir artış olmadı. NSABP B33 çalışmasında
exemestan kolunda grade 3-4 artralji ve yorgunluk daha fazla görüldü.
Ancak fraktür riskinde bir artış olmadı. Genel olarak uzatılmış tamoksi-
fen tedavisi güvenlidir. Tedavi sırasında menapoza giren hastalarda ise
aromataz inhibitörü ile uzatılmış adjuvan tedavi bir alternatif olabilir.
ASCO klavuzu: Bu çalışmalardan sonra hormon duyarlı erken evre
meme kanseri tedavisinde tamoksifenin 10 yıla uzatılması ( halen
premenapozal ise) veya 5 yıl tamoksifen kullanımı sonrası menapoza
giren hastalarda 5 yıl aromataz inhibitörü veya 5 yıl tamoksifen kulla-
nımını önermektedir.
UZATILMIŞ ADjUVAN HORMONAL TEDAVİ YARARI İÇİN PRE-
DİKTİf MARKIRLAR
Hangi hastaların geç nüks edeceğini gösteren bir markır henüz mevcut
değildir. Yaş, tümör büyüklüğü, grade ve nodal durum gibi bilinen prog-
nostik faktörler kullanılarak uzatılmış hormonal tedaviden yarar görecek
hastaları seçmek mümkün, ancak geç nüksleri tahmin etmek güçtür. On-
cotype-Dx’in ilk verileri bunlar için yetersiz idi. Ancak yeni veriler bunun
yaralı olabileceğini gösteriyor. Zhang ve arkadaşları ilk 5 yıl ve 5 yıldan
sonraki nükslerin tahmininde BCI ( breastcancer Index)’i kullanmışlardır.
Bunu kullanarak tamoksifenin beşinci yılında düşük BCI olanlarda daha
az geç uzak nükslerin olacağını göstermişlerdir. PAM50 bazlı değerlen-
dirmede de BCI gibi, düşük riskli hastalar, intermediate ve yüksek riskli
hastalara göre daha az geç uzak nüksler görülmüştür. Bu çalışmalar ışı-
ğında düşük BCI ve düşük PAM50 risk skoru olanlar uzatılmış adjuvan
tedavi grubu dışında tutulabilir. Gelecekte bunlar netleşecek, hatta daha
iyi daha iyi biyomarkırlar da geliştirilecektir.
OVER fONKSİYON SÜPRESYONU (OfS)
Premenapozal kadınlarda ilk kullanılan adjuvan tedavi seçeneği-
OFS’dir. İki şekilde yapılabilir. Cerrahi (ooferektomi) / RT ile over-
süpresyonu ve veGnRHagonisti ile OFS. Tamoksifen ile birlikte OFS
etkinliği ile ilgili bazı çalışmalarda, özellikle hormon duyarlı genç
hastalarda, nüksüazalattığına dair veriler vardı. Tamoksifen, KT veya
her ikisi ile birlikte GnRHagonisti kullanımı ile ilgili16 çalışmayı içe-
ren metaanalizde, hormon duyarlıpremenapozal hastalarda hastalık
nüksünü azalttığı gösterildi. Tek başına GnRHanalogunun anlamlı bir
yararı gösterilemedi. Bu çalışmalara KT ile menapoza giren ( over-
süpresyonu olan) ve dolaylı endokrin tedavi almış olan hastalar da
alınmıştı. Bu veriler OFS + Tamoksifen veya Aromataz inhibitörü kom-
binasyonlarının kullanımını yeniden gündeme getirdi.
TAMOKSİfEN + OfS KOMBİNASYONU
SOFT çalışması premenapozal erken evre 3066 meme kanserli hasta
yapıldı. Tamoksifen, Tamoksifen+OFS veya Aromatazinhibitörü+OFS
karşılaştırıldı. Hasta ve hekimin tercihine göre KT kullanımına izin ve-
rildi. Östradiol düzeyi kontrol edilerek premenapozal hastalar çalış-
maya alındı. Tamoksifen ve Tamoksifen+ OFS arasında 67 aylık takip
sonunda DFS açısından bir fark görülmedi (%86.6 vs %84.7, p=0.1).
Multivariatanalizde kombinasyon tedavisinin DFS riskini %22 azalt-
tığı görüldü. Özellikle adjuvan KT almamış hasta ( %46.7 grubunda
sonuçlar daha da iyi bulundu.
SOFT çalışmasında KT alan ve premenapozal kalan hastalarda da DFS’de
%3.6 iyileşme görüldü. Sekonder sonlanım noktası meme kansersiz (
lökoregionalnüks, uzak metastaz ve kontrlateral meme kanseri) yaşam
idi. AdjuvanKT almayan hastalar 5 yılın sonunda %95’i meme kansersiz
idi. Adjuvan KT alanlarda ise Tamoksifen+OFS ile %82.5, Tamoksifen ile
%78 bulundu. Alt grup analizlerinde 35 yaş altı ( tüm olguların %11.5’ini
oluşturuyor) hastalarda ise Tamosifen+OFS ile %78.9, Tamoksifen ile
%67.7 bulundu. Bu grup hastaların %94’ü kemoterapi almıştı. Sonuç ola-
rak SOFT çalışması tüm premenapozal hastalarda OFS ilavesinin yararı
gösterilemedi. Yararı sadece 35 yaş altı ve KT almış hastalarda gösterildi.
ECOG E3193, INT-0142 çalışmasında da Tamoksifene OFS eklemenin
katkısı araştırıldı. Premenapozal nod negatif hormon duyarlı hastala-
ra 5 yıl Tamosifen ve Tamoksifen+OFS verildi. Çalışma erken kapatıldı.
Hiçbiri KT almayan E-3191 çalışmasının 10 yıllık takip sonuçlarında
DFS farkı bulunmadı. Ancak yaşam kalitesi ilk 2-3 yılda OFS alanlarda
daha kötü bulundu, 5 yılın sonunda fark giderek azaldı.
AROMATAZ İNHİBİTÖRÜ + OfS KOMBİNASYONU
Aromataz inhibitörünün premenapozalhastalarda başına kullanımı
kontrendikedir. Pre ve perimenapozal hastalarda OFS ile kombine
kullanılabilir.
TEXT çalışmasında premenapozal hormon duyarlı erken evre meme
kanserinde OFS+T vsOFS+Exemestan karşılaştırıldı. Hasta ve heki-
min tercihine göre KT kullanımına izin verildi ve hastaların %60’ı kul-
landı. KT alan hastalara eş zamanlı OFS başlandı. SOFT çalışmasın-