Zahiriddin Muhammad Bobur



Yüklə 63 Kb.
səhifə1/3
tarix09.05.2023
ölçüsü63 Kb.
#109263
  1   2   3
Zahiriddin-Muhammad-Bobur-hayoti-va-ijodi


Zahiriddin Muhammad Bobur

 

(1483 – 1530)

 

Ulug’ o’zbek shoiri, mutafakkir, tarixchi va davlat arbobi; markazlashgan davlat va boburiylar saltanati asoschisi.
Zahiriddin Muhammad Bobur Andijon (1483 y. 14 fevral)da tug’ildi. Amir Temurning beshinchi avlodi, Farg’ona hukmdori Umarshayxning farzandi. Bobur 12 yoshda (1494) taxtga chiqdi. 1503-1504 yillarda Afg’onistonni egalladi. 1519-1525 yillarda Hindistonga 5 marta yurish qiladi. Uch asrdan ortiq davom etgan (1526-1858 y.y.). boburiylar saltanatiga asos soldi dekabrda Agra (1530 y. 26 dekabr)da vafot etdi. Qabri keyinchalik vasiyatiga ko’ra Qobulga ko’chirilgan.

Lirik merosi “Qobul devoni” (1519)ga, 1528-29 yillarda “Hind devoni” ga jamlangan. To’liq devon tuzgani haqida ma’lumot bor. She’rlarining umumiy hajmi 400 dan ortadi. Shundan 119 g’azal, 231 ruboiy va tuyuq, qit’a, fard, masnaviy kabi janrlarda asarlar yaratgan. She’rlarini mavzu jihatidan oshiqona, ta’limiy, tasavvufiy, hasbi hol kabi turlarga ajratish mumkin. Bobur she’riyati intellektual qalb izhori sifatida arqoqlidir. Uning asarlari samimiy, ravon, usluban tugal va mushakkaldir. Bobur ruboiy janrini turk adabiyotida dunyoga olib chiqqan shoirdir. Boburning ulug’ asari “Boburnoma” bo’lib, uni “Vaqoe” deb ham nomlaydilar. Buyuk memorial asarda 1494-1529 yillari Markaziy va Kichik Osiyoda, Yaqin va O’rta sharq mamlakatlarida kechgan voqealar bayon etilgan. “Boburnoma”ning o’ndan ortiq qo’lyozma nusxalari bor. Asarni Qozonda N.I. Ilminskiy (1857), Londonda Beverij xonim nashr (1905) etgan. O’zbekistonda dastlab professor Fitrat 1928 yilda asardan parchalar e’lon qildi. “Boburnoma”ning 1948-1949 yillarda ikki jildli; 1960, 1989 yillarda tuzatilgan, 2002 yilda to’ldirilgan qayta nashri amalga oshirildi.

“Boburnoma”ni Abdurahim xoni xonon (1586) fors tiliga, Vitsen (1705) golland tiliga, J.Leyden (1826) va V.Erskin ingliz tiliga, Pavel de Kurteyl (1871) fransuz tiliga, Rashit 

Rahmati Arat (1940) turkchaga, Mixail Sale (1943) ruschaga

tarjima qilganlar. 1826-1985 yillar davomida “Boburnoma” 4 marta ingliz (1826,1905,1921,1922), 3 marta fransuz Boburning  (187, 1980, 1985), 1 marta nemis (1878) tiliga o’girilgan. nashr qilingan Yangi alifbo-“Xatti Boburiy”ni (1504) kashf qildi. Unda asarlari she’rlar yozdi va Qur’on ko’chirtirdi.

Boburning soliq ishlari haqida ma’lumot beruvchi “Mubayyinul-zakot” (1521), aruz vazni haqidagi “Risolai aruz” (1523-25) kabi asarlari bor. “Aruz risolasi”da turkiy aruzning tabiati, taraqqiyoti va she’riy asarlardagi ko’rinishlari; aruzning 272 vazni va 21 bahriga ilmiy sharhlar berilgan. Xoja Ahror Valining “Volidiya” asarini o’zbekchaga she’riy tarjima qilgan. Boburning “Harb ishi”, “Musiqa ilmi” nomli asarlar yaratgani haqida ham ma’lumot bor. Ammo, ular topilgan emas.

Javohirlal Neru, M.Gandi, A.K.Singxa, B.A.Luniya kabi davlat va fan arboblari Bobur va boburiylarning Hindiston taraqqiyotidagi, jahon sivilizatsiyasidagi mavqeini haqqoniy e’tirof etgan. Bobur ijodi bilan xorijiy olimlardan U.Erskin, S.M.Edvards, A.Beverij, X. Beverij, R.M.Kaldekot, Ch.Stori, E.Xolden, L.U.King. F.J.Talbot, D.Ross, J.Elfiniston, I.Mano; F.Ko’prulu, Z.Mansuriy, A.K Singxa, R.Sharma, R.R.Arat, H.Boyir, Sh.Yorqin; N.Ilminskiy, N.Veselovskiy, A.Samoylovich, M.Sale, I.V.Stebleva; o’zbek olimlari Fitrat, P.Shamsiev, H.Yoqubov, V.Zohidov, S.Azimjonova, A.Qayumov, A.Abdug’afurov, G’.Salomov, N.Otajonov, B.Qosimov, S.Hasanov, H.Boltaboev v.b. shug’ullanganlar. O’zbekiston Milliy universiteti olimlari Boburning she’riy mahorati, “Mubayyin” asari borasida tadqiqotlar olib borishmoqda.

“Bobirnoma” mavzusida qator badiiy asarlar ham yaratilgan. Flora Anna Stilning “Boburxon” (Parij, 1940), Fernard Grenardning “Bobur” (Parij, 1930), Harold Lembning “Bobur-yo’lbars” (Nyu-York, 1961) romanlari, Vambek Gaskonining “Bobur va uning avlodlari yoki Buyuk mo’g’ullar” (Nyu-York, 1980) esse-romanlari shular jumlasidandir. Hindistonlik Muni La’l boburiylar haqida 6 ta

roman yozgan. O’zbek adabiyotida Oybek, P.Qodirov,   B.Boyqobilov, X.Sultonov, X.Davron Boburga bag’ishlab   roman, qissa va dostonlar yaratdilar.

Bobur nomida xalqaro ilmiy eksriditsiya mavjud bo’lib, uning a’zolari Bobur qadamjolari bo’ylab besh marta safar uyushtirdilar. Ekspeditsiya materiallari asosida “Bobur va uning jahon sivilizatsiyasida tutgan o’rni” memorial muzeyi tashkil qilinib, uning jamg’armasida Bobur nomi bilan bog’liq 500dan ortiq kitob va manbalar bor. Andijonda Bog’i Bobur tashkil qilinib, buyuk shoirning hoki keltirilgan ramziy qabr bor, Ark ichi memorial kompleksi Bobur yashagan davr haqida ma’lumot beradi.

Ruboylardan namunalar

 

Jonimdin o’zga yori vafodor topmadim, 
Ko’nglumdin o’zga mahrami asror topmadim.


Jonimdin o’zga jonni dilafkor ko’rmadim, 
Ko’nglum kibi ko’ngulni giriftor topmadim.
Usruk ko’ziga toki ko’ngul bo’ldi mubtalo, 
Hargiz bu telbani yana hushyor topmadim.
Nochor furqati bila xo’y etmisham, netay, 
Chun vaslig’a o’zumni sazovor topmadim.
Bore boray eshigiga bu navbat, ey ko’ngul, 
Nechaki borib eshigiga bor topmadim.
Bobur, o’zungni o’rgatako’r yorsizki, men
Istab jahonni muncha qilib yor topmadim. 
* * *
G’urbatu hijrong’a qoldim, oh ul jon ilgidin
Jong’a yettim emdi g’urbat birla hijron ilgidin.
Ko’rsatur gah tiyg’u gah o’q holatimni bilmayin, 
Ne balolar ko’radurman yori nodon ilgidin.
El fig’onimdin bajonu men bu jondin, ey ajal, 
Qil xalos elniyu meni jonu afg’on ilgidin.
Bobur, ul oy hajrida ishing base dushvor edi, 
Shukrkim, qutqardi o’lum seni oson ilgidin. 
* * *
Yor yuzumni ko’rub dardu g’amim bilsa kerak, 
Yuz ko’rub dardu g’amim chorasini qilsa kerak

Ey sabo, jonu ko’ngulni o’zining chun qildi, 
Ko’ngli birla degasen joni uchun kelsa kerak.


Vaslini ne qilayin g’ayrdin ayrilmadi hech, 
Yor vasli menga, u ag’yordin ayrilsa kerak.
Vaslining qadrini chun bilmadi bu telba ko’ngul, 
Hajrining tiyg’i aning yuragini tilsa kerak.
Shukr Boburni bilurmen degan ermish ul oy, 
Lojaram bandalarin shohlari bilsa kerak. 
* * *
Sochining savdosi tushti boshima boshdin yana, 
Tiyra bo’ldi ro’zgorim ul qaro qoshdin yana.
Men hud ul tifli pariyvashg’a ko’ngul berdim, vale
Xonumonim nogahon buzulmag’ay boshdin yana.
Yuz yamonlig’ ko’rub andin telba bo’ldung, ey ko’ngul, 
Yaxshilig’ni ko’z tutarsen ul parivashdin yana.

Balodur manga hajring, davodur manga vasling, 
Itobing manga ofat, hadising manga darmon. 
Darmon manga hadising, ofat manga itobing, 
Vasling manda davodur, hajring manga balodur.


Chu Bobur sanga quldur nazar qil anga zinhor, 
Topilmas yana bir qul aningdek sanga, ey jon. 
Ey jon sanga aningdek, bir qul yana topilmas, 
Zinhor anga nazar qil, quldur sanga chu Bobur.
* * *
Ochilib ikki sochi yuziga yoyilmishlar
Yoruq jahonni ko’zumga qarong’u qilmishlar.
Chag’ir bag’ri qonidur barcha ishq ahlig’a, 
Zihi alarki, bu maydin dame oyilmishlar.
Ne qilsam aylama, ey yor, aybkim, menda
Jununi ishqu yigitlik bori qotilmishlar.
Salohg’a xirad ahli meni yovuq derlar, 
Ko’rungki ushbu chechanlar yiroq yangilmishlar.
Ne sud ishni eldin yoshurmoq ey Bobur, 
Chu holatingni bori olam ahli bilmishlar.
* * *
Keltursa yuz baloni o’shal bevafo manga, 
Kelsun, agar yuzumni evursam, balo manga.
Netkaymen, ul rafiq bilakim, qilur base
Mehru vafo raqibg’a javru jafo manga.
Begona bo’lsa aql meni telbadin, ne tong, 
Chun bo’ldi ul pariy sifatim oshno manga.
Ohu yoshimdin ortadurur za’f, ey tabib, 
Bildim yarashmas emdi bu obu havo manga.
Dardim ko’rub mu’olajada zoyi’ etma umr
Kim, jonda dardi ishqdurur bedavo manga. 
To yor kimni istaru ko’nglina kim yoqar
Tashvishi bejihatdurur oxir sanga, manga. 
Bobur bo’lubturur iki ko’zum yo’lida to’rt, 
Kelsa ne bo’ldi qoshima bir-bir manga-manga.
* * *
Xati binafsha, xadi lola, zulfi rayhondur, 
Bahori husnda yuzi ajab gulistondur.
Engi, mengi oyu dag’i yuzi, so’zi gulu mul, 
Qadi ravonu tani jonu erni marjondur.
Qoshida chin, ko’zida kiynu angabin labida, 
So’zida zahru lekin tilida darmondur.
Qoshingg’a ko’p bora olmon, netay oraliqda, 
Yoshim tishing duridin ayru bahri ummondur.
O’tumni tez etasen har tarafg’a sekritib ot, 
Samandi noz inonini bir beri yondur.
Ne nav’ vasf qilay suvrating latofatini
Ki, husnunga sening, ey ruh, aql hayrondur.
Jafovu javr agar qilsa, Boburo, netayin, 
Ne ixtiyor manga, harne qilsa sultondur.

* * *
So’rma holimniki bo’ldum burnog’idin zorroq, 
Jism jondin zoru jonim jismdin afgorroq.


Banda taqrir aylay olmon band-bandim dardini, 
Yuz temur band o’lsa ondin bu erur dushvorroq.
Mastu bexudliq bila unrungni o’tkarding, darig’, 
Ey ko’ngul, mundin beri bo’l bir nima xushyorroq.
G’aflat uyqusidin uyg’on, gar tilar bo’lsang murod, 
Kim yetar maqsadg’a har kim, bo’lsa ul bedorroq.
O’lgali yettim, mening jonim g’amin ye, ey rafiq, 
Dahr aro chun yo’q kishi sendin manga g’amxorroq.
Kelmas o’xshar zaxmating islohg’a, Bobur, magar
Har davokim qildilar bo’ldung dag’i bemorroq.
Kim ko’rubtur, ey ko’ngul, ahli jahondin yaxshilig’, 
Kimki ondin yaxshi yo’q, ko’z tutma ondin yaxshilig’.
Bu zamonni naf’i qilsam ayb qilma, ey rafiq, 
Ko’rmadim hargiz, netayin, bu zamondin yaxshilig’.
Dilrabolardin yomonliq keldi mahzun ko’ngluma, 
Kelmadi jonimg’a hech oromi jondin yaxshilig’.
Ey ko’ngul, chun yaxshidin ko’rdung yomonlig’ asru ko’p, 
Emdi ko’z tutmoq ne ya’ni har yomondin yaxshilig’.
Bori elga yaxhshilig’ qilg’ilki, mundin yaxshi yo’q
Kim, degaylar dahr aro qoldi falondin yaxshilig’.
Yaxshilig’ ahli jahonda istama Bobur kibi, 
Kim ko’rubtur, ey ko’ngul, ahli jahondin yaxshilig’.

* * *
Ne vafo umrumda ul jonu jahondin ko’rgamen, 
Kim vafo jondin ko’rubdurkim, men ondin ko’rgamen.


Ko’z yo’lidin ul sari husnun nazar aylar edim, 
Qon yoshim ul yo’lni tutti, emdi qondin ko’rgamen.
Yorab, ul kun shum toli’din manga bo’lg’aymukim
Jonima orom ul oromi jondin ko’rgamen.
Ko’z ko’rar, lekin solur meni balog’a bu ko’ngul, 
Bu baloni necha chashmi xunfishondin ko’rgamen.
Bartaraf qilg’il vafo istarni eldin, Boburo, 
Ul g’alatdurkim, vafo ahli jahondin ko’rgamen.
* * *
Za’fdin go’yo mening bu zor jismim noldur
Kim, aning sharhin demakta xoma tili loldur.

Za’fliq jismim bila bu notavon ko’nglum aro
Dardi yor erkanga ushbu egma qaddim doldur.


Men damodam qon yutarmen hajr ayog’idin, netay, 
O’zgalarning jomi vasli garchi molomoldur.
Zulfig’a vobastamen vaslig’a yo’qdur dastras, 
Ey xush ul ozodakim, beqaydu forig’boldur.
Ul pariydin men nechuk jon eltayinkim, Boburo, 
Vasli mushkil, hajri muhlik, g’amzasi qattoldur.
* * *
Sendek menga bir yori jafokor topilmas, 
Mendek senga bir zori vafodor topilmas.
Bu shaklu shamoyil bila xud huru pariy sen
Kim, jinsi bashar ichra bu miqdor topilmas.
Ag’yor ko’z ollidaku ul yor ayon yo’q, 
G’amxore ko’ngul ichrayu g’amxor topilmas.
Ey gul, meni zor etmaki, husnung chamanida
Ko’zni yumub ochquncha bu gulzor topilmas.
Bobur, seni chun yor dedi, yorlig’ etgil, 
Olamda kishiga yo’q esa yor topilmas.
* * *
O’lum uyqusig’a borib jahondin bo’ldum osuda, 
Meni istasangiz, ey do’stlar, ko’rgaysiz uyquda.
Nekim taqdir bo’lsa, ul bo’lur tahqiq bilgaysiz, 
Erur jangu jadal, ranju riyozat barcha behuda.
O’zungni shod tutqil, g’am yema dunyo uchun zinhor
Ki, bir dam g’am yemakka arzimas dunyoyi farsuda.

Buyuk mutafakkir shoir, olim, musiqachi, rassom va davlat arbobi, o`zbekadabiy tilining asoschisiAlisher Navoiy 1441-yil 9-fevralda G`iyosiddinKichkina xonadonida tavallud  topdi. Kichik yoshidan Fariduddin Attorning mashhur “Mantiq ut-tayr” dostonini sevib, berilib o`qiydi. Navoiy 60 yoshida shu asarga javob tariqasida “Lison ut-tayr” asarini yozadi. 1466-1469-yillariyosh shoir Samarqand shahridagi madrasalarda ta`lim oldi. 1469-yilning bahorida do`sti temuriyzoda Husayn Boyqaro Hirot taxtini egallaganidan so`ng shoirni yoniga chaqiradi.Ulug`mutafakkir bir necha yil Husayn Boyqaro saroyida oliy martabali 

lavozimlarda xizmatda bo`ldi. Unga Husayn Boyqaro“Muqarabishohiiy”, ya`ni “Muqarrabi shohiy” ya`ni “shohning eng yaqin kishisi” degan martabasini beradi.

 Buning imtiyozi shundan iboratki, u podshohga bir masal yuzasidan ketma-ket yetti martagacha murojaat qilish huquqiga ega edi.1483-1485-yillari shoirning eng buyuk asari – besh dostondaniborat “Xamsa” yaratdi.Shoir umri davomidajuda

ko`p savobli ishlar qildi. Xondamirning aytishicha “Hirotning eng mashhur shahahar-laridan birida Navoiy tashabbusi bilan Ixlosiya madrasasi qad ko`tardi”. Umrining so`nggi o`n yili mobaynida ham Navoy juda ko`p badiiy, ilmiy, tarixiy asarlar

yaratdi. Bu ulug` zot 1501-yilning 3-yanvar kuni Hirotda vafot etadi. Keyingi yillarda Tokiyo, Moskva va Boku shaharlarida ulug` o`zbek shoiri haykali qad rostladi.


  1. Yüklə 63 Kb.

    Dostları ilə paylaş:
  1   2   3




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə