Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
2
-
[
2
. ]
Aişə, Əbu Hüreyrə, Ənəs ibn Malik və Əbdullah ibn
Ömər, Abdullah ibn Əmr As, Muğeyrət ibn Şöbə, Əmr As,
Sumərət ibn Condəb kimi şəxslər. Məlumat üçün müraciət
edin: Seyyid Murtəza Əsgəri –“Ummul-möminin Aişənin
hədisləri” və “Min tarixul hədis” kitabları Seyyid Əbdul
Huseyn Şərafuddin-“Əbu Hüreyrə” Şeyx Məhmud Əburiyə -
“Əzvaun ələs-sunnətil Məhəmmədiyyə” və “Əbu Hüreyrə
şeyxul muzirə ”
3
-
[
3
. ]
O cümlədən Əbdul Məlik ibn Mərvan əmr etdi ki, Kəbə
və Həccin yerinə, camaat beytul-müqəddəsə getsinlər. Tikilmiş
evin ətrafında təvaf etsinlər. Lakin, bu bidət icra olunmadı.
Müraciət edin:”Yəqubinin tarixi” 3-cü cild,səh-7-8, çap-Nəcəf .
İmam Hüseynin (ə) şəhadətinin başqa bir faydası da bu idi ki,
İslamın həqiqətini tanıyanların və Peyğəmbərin (s) hədislərini
söyləyənlərin həbs edilməsi, əziyyət və işgəncə olunmasının,
qətlə yetirilməsinin azalmasıdır. Çünki, sonrakı hökumət
başçıları onları keçmişdəkilərə nisbətən işgəncə verib öldürə
bilmədilər. Axırda onlar çox çalışaraq bir-birinin ardınca
minlərcə xilafət muzdurları tərəfindən uydurulmuş hədislərin
içindən düzgün və səhih hədisləri seçərək müsəlmanlara
çatdırırdılar.
Ömər ibn Əbdul-Əzizin hakimiyyətə gəlməsi, hədis nəqlinə
qoyulmuş 100 illik qadağanı aradan apardı. Bu zamandan
başlayaraq (2-ci əsrin əvvəlləri) rəsmi İslam itaətçilərinə
hökumət tərəfindən Peyğəmbərin (s) hədislərini yazmaq
tapşırıldı. Nəticədə, Peyğəmbər və səhabələrin həyatı, eləcə də
hədislər barədə onlarla kitablar toplanıb yazıldı. Bu kitablar
içində olan minlərlə hədis təkcə İslam məktəbinin həqiqi
şagirdləri tərəfindən Peyğəmbərdən (s) nəql olunmuşdur.
Lakin, həmin hədislər özü də bir neçə nəfər satılmış üzdəniraq
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
alimləri narahat edirdi. Həqiqi hədislərlə mübarizə aparmaq
üçün onlar iki yolu seçdilər:
Hədis və Rical elmində belə bir qanun çıxardılar ki, hər hədisin
ravisi şiə və Həzrət Əlinin (ə) tərəfdarlarından olsa, o hədis
etibarsız və zəif sayılar
)1(
.
Hədislərdən elə bir məcmuə tərtib etdilər ki, imkan daxilində
doğru hədislər və xəlifələrin mənafeyinə toxunan hədislər
orada olmasın.
Bu yolla yazılmış hədis kitabları “Səhih” adlandırıldı. Bu
səh:39
1
-
[
1
. ]
Əhli-sünnənin bütün rical kitablarına müraciət olunsun .
kitabların sayı altıya çatdı. Onların arasında “Səhihi-Buxari”
başqalarına nisbətən çox etibarlı sayılırdı. Çünki, Buxari
yuxarıdakı iki qaydaya hamıdan çox diqqət edirdi. Hətta,
xəvaricdən – İmran ibn Həttan kimi – hədis nəql etmişdi. Lakin,
İmam Sadiqdən (ə) bir dənə də olsun hədis rəvayət etməmişdir.
O, xəlifələrin pis əməllərini bəyan edən hədisləri yarımçıq və
parça-parça nəql etmiş, bu səbəbə görə də rəsmiyyətdə
tanınmış olan İslam yolunu gedənlər onun kitabını Qurandan
sonra ən düzgün kitab kimi saymışlar.
Bu əsasla, tarix kitabları arasında Təbərinin tarixi bütün tarixi
kitablardan ən mötəbər sayılır. Baxmayaraq ki, o da Buxarinin
getdiyi yolla getmişdir. O cümlədən, rəsmi İslamın hökumət
başçılarına və səhabələrə olan hər növ hörmətsizliyi açıqlayan
hədisləri nəql etməmişdir. Həmçinin, bu kimi hədislər
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
qarşısında olan zalım hökumət başçılarının mənafeyinə olan,
onların əməllərini başqa cür yozan və məna edən uydurma və
qondarma hədisləri öz kitabında qeyd etmişdir. Buna görə də
Təbəri dinsiz və İslam düşmənlərinin uydurduqları yüzlərlə
qondarma hədisləri qeyd etmişdir. Nəticədə Peyğəmbər (s)
əsrinin və ilk xəlifələrin tarixi hadisələri təhrif olunaraq
yazılmışdır
)1(
.Xəlifələrin və səhabələrin mənafelərini müdafiə
etdiyi üçün elə bir şöhrətə və məqama yetişmişdir ki, onu
“İmamul-muvərrixin”, “Tarix yazanların başçısı” adı ilə
çağırırdılar. Təbəridən sonra İbn Əsir, İbn Kəsir və İbn Xəldun
kimi tarixçilər ancaq səhabələrin həyatını onun tarix kitabından
sitat gətirmişlər
)2(
.
Rəsmi İslamın davamçıları dördüncü əsrdən sonra dövlətə
bağlı olan alimlərin ardınca yuxarıdakı altı kitabı nəşr etmişlər.
səh:40
1
-
[
1
. ]
Seyyid Murtəza Əsgəri “Əbdullah ibn Səba” 1-ci cild,-2
2
-
[
2
. ]
həmin mənbə `
Tarix yazanlar arasında da ancaq Təbəri və ardıcılları mötəbər
sayılmışlar. Alimlərin topladığı yüzlərlə hədis, təfsir və tarix
kitabı kənara qoyuldu. Bu minvalla Peyğəmbərin (s) gətirdiyi
həqiqi İslam haqqında olunan bəhs və təhqiqat qapılarını öz
üzlərinə bağladılar.
Neçə nəsil sonra, yəni dördüncü əsrdən bu günə qədər onlardan
sonra gələnlər də onların yolunu davam etdirmişlər. Bu
günlərdə Əhli-beyt məktəbinin davamçılarıından başqa, qalan
bütün məzhəblərin nümayəndələri İslamı elə xəlifələrin