149
BAKI UNİVERSİTETİNİN XƏBƏRLƏRİ
№2
Sosial-siyasi elml
ər seriyası
2013
UOT: 327; 930.22
AVROPA ÜMUMİ XARİCİ VƏ TƏHLÜKƏSİZLİK SİYASƏTİNİN
FORMALAŞMASI VƏ İNKİŞAF MƏRHƏLƏLƏRİ
T.X.VƏLİYEVA
AMEA İnsan Hüquqları İnstitutu
veliyeva-tomris@yahoo.com
Avropa İttifaqının ümumi xarici və təhlükəsizlik siyasətinin (ÜXTS) formalaşması və in-
k
işaf mərhələləri tədqiq edilir. Göstərilir ki, ÜXTS-in formalaşması formal olaraq Avropa Bi-
rlikl
ərinin təsis olunması ilə başlayır. Maastrixt Müqaviləsinin bağlanması ÜXTS-in inkişa-
fında keyfiyyətcə yeni mərhələnin əsasını qoydu ki, bu da özünün sonrakı inkişafına Amsterdam
v
ə Nits müqavilələrində nail oldu. Lissabon Müqaviləsinin qüvvəyə minməsi isə ÜXTS-in
növb
əti mərhələsinin başlanmasını bildirmiş oldu.
Açar sözl
ər: Avropa İttifaqı, ümumi xarici və təhlükəsizlik siyasəti, Maastrixt
Müqavil
əsi, Amsterdam Müqaviləsi, Nits Müqaviləsi, Lissabon Müqaviləsi, Vahid Avropa
Aktı, vahid daxili bazar, inteqrasiya
Avropa İttifaqı özündə 500 milyona yaxın əhalisi olan 27 dövləti
c
əmləşdirən ən böyük inteqrasiya birliyidir. Son 60 ildə iqtisadi inteqrasiya
sah
əsində böyük nailiyyətlər əldə etmiş bu Birlik dünya iqtisadiyyatının kifayət
q
ədər əhəmiyyətli hissəsini özündə təmərküzləşdirib və dünyanın ümumdaxili
m
əhsulunun təqribən dörddə bir hissəsi (və ya 25%-i) onun payına düşür.
Avropa İttifaqının müasir dövrdə beynəlxalq rolu tək iqtisadi ölçülərlə
kifay
ətlənmir, bu qurum eyni zamanda beynəlxalq siyasi münasibətlərin aparıcı
aktorlarından birinə çevrilib. Avropa İttifaqı ölkələrinin müştərək siyasi
f
əaliyyətinin mexanizmlərinin formalaşması prosesi soyuq müharibə dövründə
başlasa da, 1990-cı illərin əvvəllərində ikiqütblü ideoloji qarşıdurmanın başa
çatma
sı ilə özünü daha aktiv şəkildə göstərdi. İkiqütblü ideoloji bloklaşmanın
başa çatmasından sonra Avropanın ABŞ-dan hərbi-siyasi asılılığının azalması
v
ə postbipolyar dövrdə beynəlxalq təhlükəsizlik, o cümlədən Avropa
t
əhlükəsizliyi üçün yeni təhdidlərin meydana gəlməsi Avropa İttifaqını
müst
əqil xarici və təhlükəsizlik siyasəti yeritmək istiqamətində konkret qərarlar
q
əbul etmək məcburiyyəti qarşısında qoydu.
Qeyd etm
ək lazımdır ki, İkinci dünya müharibəsindən sonra Avropada
ilk siyasi inteqrasiya prosesl
əri məhz təhlükəsizlik və müdafiə məsələləri ilə
150
bağlı idi. Belə ki, hələ 1947-1948-ci illərdə Qərbi Avropa Kollektiv Təhlü-
k
əsizlik sisteminin yaradılmasını nəzərdə tutan müqavilələr imzalanmışdı.
Lakin 1950-ci ilin
əvvəllərində bu layihələr uğursuzluğa düçar olmuşdu.
Q
ərbi Avropada inteqrasiyanın müasir konsepsiyasının mahiyyəti milli
dövl
ətlər tərəfindən öz suverenliyinin bir hissəsini üstmilli inteqrasiya
birlikl
ərinə verməkdən ibarətdir və bu ideya Fransanın tanınmış ictimai xadimi
Jan Monne t
ərəfindən irəli sürülmüşdü [2]. Fransanın xarici işlər naziri Şuman
9 may 1950-ci ild
ə Jan Monnenin ideyası əsasında Fransa və Almaniyada
kömür v
ə polad istehsalının nəzarətinin digər Avropa ölkələrinin də qoşulması
üçün açıq olan birgə Ali orqana verilməsi haqqında təklif ilə çıxış etdi.
Almaniya Federativ Respublikası (AFR), İtaliya, Belçika, Niderland və
Lüksemburq hökum
ətləri bu təklifi dəstəklədilər və bu 6 dövlət tərəfindən 18
aprel 1951-ci ild
ə Parisdə Avropa Kömür və Polad Birliyinin (AKPB) təsis
edilm
əsi haqqında müqavilə imzalandı. Bu müqavilənin imzalanması Qərbi
Avropada inteqrasiya prosesl
ərinin əsasını qoydu.
Avropa Kömür v
ə Polad Birliyinə dair müqavilənin imzalanmasını Avro-
pa inteqrasiya prosesl
ərinin nailiyyəti kimi qəbul edən Fransa, İtaliya, Belçika,
Niderland, Lüksemburq xarici f
əaliyyət idarələrinin başçıları və AFR kansleri
27 may 1952-ci ild
ə Parisdə Avropa Müdafiə Birliyinin təsis edilməsi haqqında
müqavil
ə imzaladılar. Müqavilənin 1-ci maddəsində deyilirdi ki, “Razılığa
g
ələn Ali tərəflər bu müqavilə ilə ümumi təsisatlara, ümumi silahlı qüvvələrə
v
ə ümumi büdcəyə malik olan üstmilli xarakterli Avropa Müdafiə Birliyi təsis
edirl
ər”. Eyni zamanda müqavilənin 2-ci və 120-ci maddələrində birliyin yalnız
müdafi
ə məqsədləri daşıması və onun yalnız üzv dövlətlərin Avropa
ərazilərində tətbiq edilməsi elan edilirdi [1]. Lakin 30 avqust 1954-cü ildə
Fransa Milli Assambleyası bu müqaviləni ratifikasiya etməkdən imtina etdi və
bununla da Avropa Müdafi
ə Birliyinə dair müqavilə uğursuzluqla nəticələndi.
N
əhayət, qeyd edilmiş 6 dövlət tərəfindən 25 mart 1957-ci ildə Romada
Av
ropa İqtisadi Birliyinin (AİB) və Atom Enerjisi üzrə Avropa Birliyinin (Av-
roatom) t
əsis edilməsi haqqında 2 müqavilə imzalandı. Həmin müqavilələrdə
Avropa inteqrasiya prosesl
ərinin hüquqi və institusional əsasları müəyyən edil-
di. Bununla da Avropa Birliyinin
əsası qoyuldu. Odur ki, Avropa ümumi xarici
v
ə təhlükəsizlik siyasətinin mənbələrini tədqiq edərkən, “Avropa Birliyi” anla-
yışının təbiətinin müəyyən edilməsi xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Şou J. Avropa
Birliyini beyn
əlxalq hüquq qabiliyyətinə malik ayrı-ayrı müstəqil hüquqi
vahidl
ərdən ibarət olan sərbəst siyasi qurum kimi xarakterizə edir. O, yazır:
“Bu hüquqi vahidl
ər üç birlikdir ki, onların ikisi iqtisadiyyatın müəyyən sekto-
runa aiddir: 1951-ci il Paris müqavil
əsi ilə təsis edilmiş Avropa Kömür və
Polad Birliyi (AKPB) (25 iyul 1952-ci ild
ə qüvvəyə minib) və 1957-ci il Roma
müqavil
əsi ilə təsis edilmiş Atom Enerjisi üzrə Avropa Birliyi (Avroatom) (1
yanvar 1958-ci ild
ə qüvvəyə minib). İkinci 1957-ci il Roma müqaviləsinə əsa-
s
ən həmçinin 1958-ci ildə Avropa İqtisadi Birliyi (AİB) yaradıldı. Məhz yuxa-
rıda qeyd edilən üç Birlik “Avropa Birliyi” anlayışının vahid siyasi və hüquqi
151
ç
ərçivəsini təşkil etdilər” [6, 5-7]. Digər tərəfdən, Hartli T.K. bildirir ki, Bir-
liyin ad
ətən vahid struktur kimi qəbul edilməsinə baxmayaraq, hüquqi nöqteyi
n
əzərdən üç birlik mövcuddur ki, bunlardan da fəaliyyəti universal xarakter
daşıyan Avropa İqtisadi Birliyi daha böyük əhəmiyyət kəsb edir [3, 3-5].
Bel
əliklə, İkinci dünya müharibəsindən sonra Avropada inteqrasiya
prosesl
əri iqtisadi sahəni əhatə edirdi. Həmin dövrdə Qərbi Avropa ölkələrinin
t
əhlükəsizliyinin təmin edilməsində Transatlantik əməkdaşlığa üstünlük verildi
v
ə müdafiə məsələləri Avropa institutlarının yurisdiksiyasına aid edilmədi.
Odur ki, Q
ərbi Avropa İttifaqı (QAİ) Avropada təhlükəsizlik və müdafiə
sisteminin
əsas təminatçısına çevrilə bilmədi, bu rol NATO-ya həvalə edildi.
Avropanın siyasi inteqrasiyası sahəsində dialoq 1960-cı illərin sonlarında
yenid
ən başladı və 1970-ci ildə Avropa Siyasi Əməkdaşlığı (ASƏ) haqqında
Müqavil
ə imzalandı. Müqaviləyə görə, Avropa Birliyinə üzv dövlətlər birgə
Avropa Xarici Siyas
əti formalaşdırmağa və həyata keçirməyə çalışmalı idi.
Lakin Avropa siyasi
əməkdaşlığı qarşılıqlı əsaslarla dövlətlərarası informasiya
mübadil
əsi və xarici işlər nazirləri arasında siyasi məsləhətləşmələr mexanizmi
olsa da, üzv ölk
ələrin hökumətləri ilə üstmilli orqanları arasında səlahiyyətlərin
bölünm
əsində fikir ayrılığının olması səbəbindən Birliyin müqavilə hüququna
daxil edilm
ədi. Beləliklə, 1970-ci ildən başlayaraq, Avropa Birliyi dövlətlər-
arası əsaslarla Avropa Siyasi Əməkdaşlığı haqqında Müqavilə çərçivəsində
vacib siyasi m
əsələlərə dair qarşılıqlı fəaliyyət göstərməyə başlasalar da, bu
müqavil
ənin müddəaları məcburi xarakter daşımırdı və mahiyyət etibarı ilə
xarici işlər nazirlərinin görüşlərinin koordinasiya edilməsinin hüquqi əsası kimi
istifad
ə edilirdi.
Q
ərbi Avropa inteqrasiya proseslərində 1 iyul 1987-ci ildə Vahid Avropa
Aktının (VAA) qüvvəyə minməsi xüsusi rol oynadı və dönüş mərhələsi kimi
qiym
ətləndirilməlidir. İqtisadi inteqrasiya sahəsində Roma müqavilələrinin
imzalanmasından 30 il keçdikdən sonra VAA ilk dəfə olaraq “dörd azadlıq”
m
əkanını müəyyənləşdirdi. Əmtəənin, fiziki şəxslərin, xidmət və kapitalın heç
bir daxili s
ərhəd olmadan sərbəst hərəkətini təmin edən vahid məkan “Vahid
daxili bazar” adlandırıldı. Bundan başqa, Roma müqaviləsinə iqtisadi və sosial
sah
ələr, elmi tədqiqatlar və texnoloji inkişaf, ətraf mühitin mühafizəsinə dair
xüsusi bölm
ələr əlavə edildi, o cümlədən üzv dövlətlərin xarici siyasət
sah
əsində hökumətlərarası əməkdaşlığının hüquqi bazası yaradıldı.
Soyuq müharib
ənin başa çatması ilə siyasi vəziyyətin dəyişməsi Avropa
Birliyi t
ərəfindən adekvat cavabların verilməsini tələb edirdi. Əgər əvvəllər so-
yuq müharib
ənin məqsədləri Avropa Birliyinə siyasi və hərbi sahələrdə müstə-
qil rol oynamağa imkan vermirdisə, SSRİ başda olmaqla sosialist düşərgəsinin
dağılması siyasi sferada əməkdaşlıq üçün keyfiyyətcə yeni mühitin
formalaşması ilə nəticələndi.
Bel
ə bir şəraitdə Avropa inteqrasiya proseslərinin inkişafında, əsasən də
Avropada xarici siyas
ət və təhlükəsizlik sahəsində yeni mərhələ başlandı. 7
fevral 1992-ci ild
ə Avropa Birliyinin on iki üzvü Maastrixt şəhərində Avropa
152
İttifaqının yaradılması haqqında Müqavilə imzaladı və həmin müqavilə 1
noyabr 1993-cü ild
ə qüvvəyə mindi [7]. Bu müqavilə 1950-ci illərin əvvəllərin-
d
ə əsası qoyulmuş Avropa inteqrasiya proseslərini keyfiyyətcə yeni səviyyəyə
qaldırdı. Belə ki, “Maastrixt müqaviləsi” adlandırılan bu müqaviləyə əsasən,
Birliyin adı dəyişdirilərək “Avropa İttifaqı” (Aİ) adına transformasiya edildi.
Bel
ə ki, müqavilənin 1-ci maddəsinə əsasən İttifaq “siyasət sferaları və bu
Müqavil
əyə əsasən əməkdaşlıq formaları ilə tamamlanmış Avropa birlikləri
bazasında təsis edilir”. Eyni zamanda müqavilədə Avropa inteqrasiya proses-
l
əri tək iqtisadi və valyuta ittifaqının deyil, həm də siyasi ittifaqın yaradılmasını
n
əzərdə tuturdu. Bundan əlavə, Maastrixt müqaviləsində Avropa İttifaqının
ümumi xarici v
ə təhlükəsizlik siyasətinin (ÜXTS) hüquqi əsası qoyuldu.
Müqavil
ədə Avropa siyasi əməkdaşlığı ÜXTS ilə əvəz edildi və ÜXTS ittifaq
institutlarının fəaliyyəti ilə əlaqələndirildi. Nəhayət, yuxarıda qeyd edilən-
l
ərdən göründüyü kimi, ÜXTS Avropa Birliyinə üzv dövlətlər arasında 1950-ci
ill
ərdən iqtisadi əməkdaşlıq, o cümlədən iqtisadi məsələlərə dair qarşılıqlı
əlaqələr ilə paralel olaraq siyasi əməkdaşlıq uğrunda davam edən müzakirələrin
m
əntiqi nəticəsi kimi gündəmə gəldi.
Maastrixt müqavil
əsi qəbul edildikdən sonra Aİ-nin əsas fəaliyyət sahələ-
rini xarakteriz
ə etmək məqsədilə “üç dayaq” anlayışından istifadə edildi. Birin-
ci “dayaq” iqtisadi v
ə maliyyə məsələləri ilə bağlıdır və Aİ-nin bu istiqamə-
tind
ə siyasətini əhatə edir. İkinci “dayaq” xarici siyasət, təhlükəsizlik və
müdafi
ə məsələlərini, üçüncü “dayaq” isə daxili siyasət və ədliyyə sahəsində
əməkdaşlıq məsələlərini özündə ehtiva edir. Maastrixt müqaviləsinə əsasən,
Avropa İttifaqı xarici və təhlükəsizlik siyasəti sahəsində ümumi siyasəti və
t
ədbirləri müəyyən edir və həyata keçirir. Müqaviləyə əsasən, Aİ beynəlxalq
münasib
ətlərin bütün sferalarında əməkdaşlığın yüksək səviyyəsinə nail
olmağa çalışır və aşağıdakı məqsədləri müəyyən edir:
а) öz dəyərlərinin, təməl maraqlarının, təhlükəsizliyinin, müstəqilliyi və
bütövlüyünün müdafi
əsi;
b) demokratiyanın, hüquqi dövlətin, insan hüquqlarının və beynəlxalq
hüququn prinsipl
ərinin dəstəklənməsi və möhkəmləndirilməsi;
с) BMT Nizamnaməsinin məqsəd və prinsiplərinə, o cümlədən Helsinki
Yekun Aktının prinsiplərinə və Paris Xartiyasının məqsədlərinə uyğun olaraq
sülhün qorunması, münaqişələrin qarşısının alınması və beynəlxalq
t
əhlükəsizliyin möhkəmlənməsi;
d) kasıblığın kökünün kəsilməsini əsas məqsəd tutaraq, inkişaf etməkdə
olan ölk
ələrin iqtisadi, sosial və ekoloji planda davamlı inkişafının
d
əstəklənməsi;
е) bütün dövlətlərin dünya iqtisadiyyatına inteqrasiyasının, o cümlədən
beyn
əlxalq ticarətə maneələrin tədricən ləğv edilməsi hesabına, təşviq
edilm
əsi;
f) davamlı inkişafı təmin etmək üçün ətraf mühitin qorunub
saxlanılmasına və yaxşılaşdırılmasına və dünyanın təbii resurslarının etibarlı
153
idar
ə edilməsinə dair beynəlxalq tədbirlərin işlənib hazırlanması;
g) t
əbii amillər və ya insan fəaliyyəti nəticəsində meydana gəlmiş
f
əlakətlərlə üzləşən ölkələrin və regionların əhalisinə yardımların göstərilməsi;
h) gücl
əndirilmiş çoxtərəfli əməkdaşlığa və yaxşı qlobal idarəçiliyə
əsaslanan beynəlxalq sistemin inkişafına nail olunması.
Bel
əliklə, iqtisadi inteqrasiya sahəsində əldə edilmiş nailiyyətlər, SSRİ
başda olmaqla, sosialist düşərgəsinin dağılması və dünyada baş verən qlobal
d
əyişiklər 1990-cı illərin əvvəllərində Avropa İttifaqının müstəqil xarici və
t
əhlükəsizlik siyasəti aparması üçün fundament yaratdı. Bununla bərabər, Av-
ro
pa İttifaqının ümumi xarici və təhlükəsizlik siyasəti formalaşdırmasını şərt-
l
əndirən bir sıra amilləri vurğulamaq lazımdır. Bu amillər sırasında, ilk növbə-
d
ə, SSRİ süqut etdikdən, sosialist düşərgəsi dağıldıqdan və soyuq müharibə ba-
şa çatdıqdan sonra Avropa ölkələrinin dövlət müstəqilliyinə, ərazi bütövlüyünə
v
ə konstitusiya əsaslarına kommunist bloku tərəfindən olan hərbi müdaxilə
t
əhlükəsinin yox olmasını, Avropanın ABŞ üçün əvvəlki strateji əhəmiyyətini
qism
ən itirməsini və Qərbi Avropanın təhlükəsizlik sahəsində ABŞ-dan
asılılığının əhəmiyyətli dərəcədə azalmasını qeyd etmək lazımdır. Digər
t
ərəfdən, 1990-cı illərin əvvəllərinə Qərbi Avropa ölkələri iqtisadi inteqrasiya
sah
əsində ciddi nailiyyətlər əldə etmişdilər, onlar üçün siyasi və təhlükəsizlik
sah
ələrdə əməkdaşlıq prioritet məqsədlərə çevrilmişdilər. Üçüncü tərəfdən,
Avropa ölk
ələrinin xarici və təhlükəsizlik sahəsində ümumi siyasətinin
formalaşdırması və daha da təkmilləşdirməsinə Balkan ölkələrində baş vermiş
böhran ciddi t
əsir göstərdi. Avropa ölkələri Avropada baş verəcək böhranları
t
əkbaşına tənzimləyə bilməyəcəklərini anladılar. Bu səbəbdən Avropa İttifaqı
ölk
ələri ÜXTS çərçivəsində daha sıx əməkdaşlıq etməyə üstünlük verdilər.
Lakin Maastrixt müqavil
əsində qeyd edilirdi ki, Avropa İttifaqı ölkələri
ümu
mi strateji maraqları mövcud olduğu məsələlərə dair ümumi xarici həyata
keçirirl
ər. Müqavilədə eyni zamanda ÜXTS və Aİ-nin əsas müdafiə strukturu
olan Q
ərbi İqtisadi Birliyi çərçivəsində Ümumi Avropa təhlükəsizlik və mü-
dafi
ə siyasətinin (ÜATMS) inkişaf etdirilməsinin mümkünlüyü vurğulanırdı.
XX
əsrin sonlarında Avropa İttifaqında ÜXTS sahəsində bir sıra
d
əqiqləşdirilmələr aparılması zərurəti gündəmə gəldi. Bu dəqiqləşdirilmələr 2
oktyabr 1997-ci ild
ə imzalanmış və 1 may 1999-cu ildə qüvvəyə minmiş
Amsterdam müqavil
əsində öz əksini tapdı [8].
Amsterdam müqavil
əsinin ümumi xarici və təhlükəsizlik siyasətinə həsr
edil
miş 11 və 28-ci maddələrində Maastrixt müqaviləsindən fərqli olaraq, gös-
t
ərilir ki, ÜXTS bütövlükdə İttifaqın səlahiyyətlərinə aid edilir və Aİ üzvləri
ümumi xarici v
ə təhlükəsizlik siyasətinə birgə dəstək verməlidirlər. Bundan
əlavə, Amsterdam müqaviləsinin başlıca yeniliyi Aİ-nin ümumi müdafiə
sferası ilə bağlı idi. Belə ki, bu müqavilə Avropa təhlükəsizlik və müdafiə
siyas
ətinin formalaşdırılması perspektivlərini müəyyənləşdirirdi.
Qeyd etm
ək lazımdır ki, Amsterdam müqaviləsi ümumi xarici və
t
əhlükəsizlik siyasəti sahəsində Maastrixt müqaviləsinin nailiyyətlərini özündə
154
birl
əşdirməklə bərabər, bu sahədə daha da irəli gedərək bir sıra yenilikləri
ehtiva edirdi. Bu yenilikl
əri aşağıdakı kimi sistemləşdirmək olar:
Birincisi, Amsterdam müqavil
əsi ilə Aİ ümumi müdafiə məsələsini
özünün m
əsuliyyət sferasına aid etdi. Belə ki, müqavilədə göstərilirdi ki,
“Avropa Şurası ümumi xarici və təhlükəsizlik siyasətinin, o cümlədən müdafiə
sah
əsinə aid məsələlərin prinsiplərini və əsas istiqamətlərini müəyyənləşdirir”.
Bel
əliklə, Amsterdam müqaviləsi Avropa İttifaqının müdafiə sferasında
f
əaliyyətinin hüquqi əsasını qoymuş oldu.
İkincisi, Amsterdam müqaviləsində, Maastrixt müqaviləsindən fərqli ola-
raq, ümumi müdafi
ə siyasətinin gələcək perspektivdə formalaşdırılmasını de-
yil, bu siyas
ətin ardıcıl olaraq həyata keçirilməsi nəzərdə tutulurdu. Beləliklə,
Aİ-nin müdafiə sferasında praktiki fəaliyyətin həyata keçirilməsi üçün əsas
oldu.
Üçüncüsü, Amsterdam müqavil
əsi Qərbi Avropa İttifaqı tərəfindən əv-
v
əllər formulə edilmiş “Petersburq tapşırıqları” kompleksini Avropa İttifaqının
müdafi
ə siyasətinin məqsədlərinin rəsmi proqramı kimi qanuniləşdirdi və
sonradan bu tapşırıqlar Ümumi Avropa təhlükəsizlik və müdafiə siyasətinə
(ÜATMS) dair bütün s
ənədlərə daxil edildi.
Dördüncüsü, Amsterdam müqavil
əsində Aİ-nin ümumi müdafiəsinin
t
əmin edilməsi məqsədilə silahlanma və silahların istehsalı sahələrində səylərin
birl
əşdirilməsi ilə bağlı xüsusi müddəa öz əksini tapıb. Bu müddəada deyilir ki,
“Ümumi müdafi
ə siyasətinin ardıcıl şəkildə formalaşdırılması üzv dövlətlərin
müvafiq hesab etdikl
əri şəkildə onlar arasında silahlanma sahəsində
əməkdaşlıqla möhkəmləndiriləcək”. Bu müddəa sonradan ATMS çərçivəsində
silahların istehsalı ilə bağlı çoxtərəfli səylərin hüquqi əsasını təmin etdi.
Beşincisi, Amsterdam müqaviləsi Avropa Birlikləri və Avropa İttifaqı
tarixind
ə ilk dəfə olaraq, “Avropa Şurasının qərar qəbul edəcəyi təqdirdə Qərbi
Avropa Birliyinin İttifaqa inteqrasiyası imkanını” nəzərdə tuturdu və Avropa
Şurası sonradan məhz belə qərar qəbul etdi.
Altıncısı, Amsterdam müqaviləsinə təhlükəsizlik və müdafiə məsələləri
il
ə bağlı konseptual və struktur xarakterli yenilik əlavə edilmişdi. Konseptual
xarakterli yenilik ondan ibar
ət idi ki, Avropa Şurası Maastrixt müqaviləsi əsa-
sında birgə fəaliyyət və ümumi mövqe nəticəsində reallaşdırılacaq ümumi
strategiyanın işlənib hazırlanması və qəbul edilməsinə məsul hesab edilirdi.
Struktur xarakterli yenilik is
ə Nazirlər Şurasının Baş Katibi / Xarici və Təhlü-
k
əsizlik Siyasəti məsələləri üzrə Ali Nümayəndə postunun təsis edilməsindən
ibar
ət oldu. Razılaşdırılmış ÜXTS həyata keçirilməsi Təhlükəsizlik Siyasəti
m
əsələləri üzrə Ali Nümayəndəyə həvalə edilirdi və Havyer Solana 18 oktyabr
1999-cu ild
ə bu vəzifəyə təyin edildi.
Avropa Ümumi xarici v
ə təhlükəsizlik siyasətinin inkişaf etdirilməsi isti-
qam
ətində növbəti addım 1 fevral 2003-cü ildə qüvvəyə minmiş Nits müqa-
vil
əsi oldu [9]. Müqavilənin V bölməsində 23-cü maddənin 2-ci paraqrafına və
24-cü madd
ənin 3-4-cü paraqraflarına əsasən ÜXTS çərçivəsində Şura
155
t
ərəfindən əksəriyyət səs çoxluğu əsasında həll ediləcək məsələlərin sayı xeyli
artırıldı; 24-cü maddədə Şura tərəfindən üçüncü ölkələrlə və beynəlxalq
t
əşkilatlarla müqavilələrin bağlanılması və tətbiq edilməsi qaydası dəqiqləş-
dirildi; 25-ci madd
əyə əsasən əvvəllər xüsusi hökumətlərarası orqan kimi
mövcud olmuş Siyasi Komitə əvəzinə daha geniş səlahiyyətlərə malik olan
Siyasi v
ə Təhlükəsizlik Məsələləri üzrə Komitə yaradıldı. Nits müqaviləsinin
11-ci madd
əsinin 5-ci paraqrafında ÜXTS-nin məqsədləri bir daha müəyyən-
l
əşdirildi. Müqavilənin 12-ci maddəsində isə ÜXTS-nin metodlarına diqqət
yetirilir. Bunlar, müqavil
əyə əsasən, fəaliyyətin prinsip və ümumi istiqa-
m
ətlərinin müəyyənləşdirilməsindən, ümumi strategiyanın, ümumi aksiyaların
v
ə ümumi mövqelərin işlənib hazırlanmasından ibarətdir.
Lakin Ümumi xarici v
ə təhlükəsizlik siyasəti formalaşdırılmasına
baxmayaraq, 2003-cü ild
ə İraq böhranının həlli ilə bağlı Aİ ölkələri arasında
olan ziddiyy
ətlər göstərdi ki, Avropa İttifaqı xarici siyasət sferasında vahid
c
əbhədən çıxış etməyə hazır deyil və onun vahid xarici siyasət həyat keçirən
aktora çevrilm
əsi barədə danışmaq hələ tezdir. Belə ki, Aİ vahid dövlət deyil
v
ə bu səbəbdən xarici siyasət sahəsində maraqların razılaşdırılmasında çətin-
likl
ərlə üzləşir. Hazırda Aİ-nin hər birinin öz maraqları olmaqla, 27 üzvü var
v
ə bu dövlətlərin maraqlarını həmişə eyni məxrəcə gətirmək mümkün olmur.
Bununla b
ərabər, Avropa İttifaqı çərçivəsində ÜXTS sahəsində müstəqilliyin
artırılması tərəfdarları (avropaçılar) ilə bu sahədə Aİ institutlarının möhkəm-
l
əndirilməsinin NATO çərçivəsində hərbi-siyasi əməkdaşlığın zəifləməsi ilə
n
əticələnəcəyindən narahat olanlar (atlantistlər) arasında ziddiyyətlər mövcud-
dur. Dig
ər tərəfdən, ÜXTS sahəsində qərarların konsensus əsaslarla əksər
üstünlükl
ə qəbul edilməsi göstərir ki, Aİ müəyyən mənada qərarların qəbul
edilm
əsində konsensus prinsipinin girovuna çevrilmiş olur.
Maastrixt, Amsterdam v
ə Nits müqavilələrinin imzalanması nəticəsində
Aİ-nin səlahiyyətlərinin genişlənməsi, 2004-cü ildə Mərkəzi və Şərqi Avropa
dövl
ətlərinin yeni üzv qəbul edilməsi və Aİ-nin dünyada siyasi çəkisinin
d
əyişməsi, öz növbəsində, Aİ-nin daxili strukturunda islahatlar aparılmasını və
onun üzv dövl
ətlərlə səlahiyyətlərinin hüdudlarının daha aydın şəkildə müəy-
y
ən edilməsi zərurətini ortaya çıxardı. Qurumda islahatların aparılmasının isti-
qam
ətlərindən biri Avropa İttifaqı Konstitusiya layihəsinin işlənib hazırlanması
oldu v
ə Konstitusiya layihəsinin razılaşdırılmış son variantı 2004-cü ilin
oktyabrında üzv dövlətlərin başçıları tərəfindən imzalandı.
Konstitusiya layih
əsinə əsasən, Aİ-nin xarici işlər naziri postunun təsis
edilm
əsi və xarici siyasət fəaliyyətinin yeni strukturunun yaradılması nəzərdə
tutulurdu. Bundan
əlavə, layihəyə əsasən, hərbi-siyasi sferada qarşılıqlı əla-
q
ələr gücləndirilməli idi. Belə ki, Avropa İttifaqı ölkələrinin birgə müdafiəsi
imkan
ları terror hücumları zamanı həmrəylik göstərilməsi və müdafiə sahəsin-
d
ə Aİ-nin üzv dövlətlərinin daimi əməkdaşlığının mexanizmlərinin yaradılması
n
əzərdə tutulurdu. Odur ki, Konstitusiya müqaviləsinin qüvvəyə minməsi Aİ-
nin xarici siyas
ət fəaliyyətinin formalaşdırılması üçün xüsusi əhəmiyyət kəsb
156
edirdi. Lakin Fransa v
ə Niderlandda Konstitusiyaya dair keçirilən referen-
dumlarda s
əsvermələrin mənfi nəticələri bu layihənin qarşısını aldı və, müvafiq
olaraq, Avropa İttifaqı meydana gəlmiş siyasi böhranın aradan qaldırılması
yollarını axtarıb tapmaq məcburiyyəti ilə üzləşdi [5].
Aİ-nin 27 üzv dövlətlərinin rəhbərlərinin 13 dekabr 2007-ci ildə
Lissabonda Avropa İttifaqı haqqında müqaviləni və Avropa Birliyini təsis edən
müqavil
əni dəyişən Müqavilə imzaladılar [10]. Elmi ədəbiyyatda “İslahatlar
haqqında 2007-ci il Müqaviləsi” və ya “Lissabon Müqaviləsi” adlandırılan bu
yeni s
ənəd Aİ-nin struktur və hüquqi qaydalarını, onun institutlar sistemini və
m
əcburi qərarlar qəbul etmə şərtlərini ciddi şəkildə dəyişilməsini nəzərdə tutur.
Lissabon Müqavil
əsi Aİ ölkələri tərəfindən öz milli qanunvericiliklərinə uyğun
şəkildə ratifikasiya edildikdən sonra 1 dekabr 2009-cu ildə qüvvəyə mindi.
Rusiyalı alim Entin L.M. qeyd edir ki, İttifaqın hüquq subyektliliyi bu
Müqavil
ənin müddəalarından irəli gəlir. Belə ki, müqavilədə Avropa İttifaqının
Avropa Birliyini
əvəz etdiyi və onun varisi olduğu təsbit edilir. Tam aydındır
ki, bel
ə bir vəziyyətdə hüquqi şəxsin və beynəlxalq hüquq subyektliliyi statusu-
nun varisliyi baş verir [4, 18]. Həqiqətən, Avropa İttifaqının hüquqi şəxs
statusuna malik olması Avropa İttifaqı haqqında müqavilənin Lissabon müqa-
vil
əsi redaksiyasının 47-ci maddəsinə əsasən “İttifaq hüquqi şəxs statusuna
malikdir”.
Bununla b
ərabər, Lissabon müqaviləsi ümumi xarici siyasət və təhlükə-
sizlik siyas
ətində Aİ-nin rolunu daha dəqiq müəyyən edir və müdafiə məsə-
l
ələrinə dair qərarın qəbul edilməsi üçün Aİ-yə üzv olan 27 ölkənin yekdilliklə
razılığının zəruriliyini yenidən təsdiqləyir. Lissabon müqaviləsi Aİ-yə tərksilah
əməliyyatlarında iştirak etməyə, hərbi yardım göstərməyə və hərbi müşavirlər
gönd
ərməyə, həm də münaqişələrdən sonra bərpa işlərinə yardım etməyə icazə
verir. Müqavil
ə üzv ölkələr qarşısında təhlükəsizlik və müdafiə siyasətini
h
əyata keçirmək üçün Avropa İttifaqını mülki və hərbi resurslarla təmin etmək
öhd
əliyi qoyur.
Ümumilikl
ə, Lissabon müqaviləsi “Avropa Birliyi” terminini rəsmi
m
ətnlərdən çıxarır, lakin Birlik haqqında müqaviləni ləğv etmir, bu təsisat
aktını transformasiya edir və müqavilə qüvvəyə mindikdən sonra Avropa
Birliyinin t
əsis edilməsi haqqında müqavilə Avropa İttifaqının fəaliyyəti
haqqında müqavilə adlanır. Odur ki, Avropa İttifaqı haqqında müqavilə və
Avropa İttifaqının fəaliyyəti haqqında müqavilə iki təsisat aktı olmaqla Avropa
inteqrasiya prosesl
ərinin vahid hüquqi əsasını təşkil edir və bu müqavilələr
eyni hüquqi qüvv
əyə malikdirlər. Lissabon müqaviləsi Avropa İttifaqının
beyn
əlxalq hüququn subyekti kimi vahid statusunu müəyyən etməklə “üç
dayaq” sistemini l
əğv etdi. Beləliklə, Lissabon müqaviləsi ilə əsas və praktiki
universal inteqrasiya strukturu kimi yalnız Avropa İttifaqı çıxış edir və üzv
dövl
ətlər ümumi məqsədlərə nail olunması naminə özlərinin müəyyən hüquq
v
ə səlahiyyətlərini bu inteqrasiya birliyinə verirlər.
N
əhayət, Avropa ümumi xarici və təhlükəsizlik siyasətinin formalaşması
157
v
ə ilkin mərhələsi formal olaraq, Avropa birliklərinin təsis edilməsi ilə
başlayır. Maastrixt müqaviləsi ilə Avropa İttifaqının təsis edilməsi Avropa
ümumi xarici v
ə təhlükəsizlik siyasəti sahəsində ikinci mərhələnin əsasını
qoyuldu. Amsterdam v
ə Nits müqavilələrinin qəbul edilməsi ÜXTS sahəsində
üçüncü m
ərhələ kimi özünü büruzə verdi. Aİ-nin növbəti mərhələsi Lissabon
müqavil
əsinin qüvvəyə minməsi ilə başlayır. Qeyd edilənlər kontekstində
Avropa İttifaqının beynəlxalq münasibətlərdə əhəmiyyətli rol oynaması və
iqtisadi yardımlardan Avropa dəyərlərinin təşviqinədək geniş imkanlara malik
olması xüsusi vurğulanmalıdır. Belə ki, Avropa İttifaqı digər dövlətlər üçün in-
teqrasiya birliyi nümun
əsi kimi çıxış edir və özünün hərbi imkanlarının məh-
dud olması səbəbindən daha “yumşaq” təsir mexanizmlərindən istifadə edir.
Aİ-nin böyük iqtisadi imkanları və xarici siyasət sahəsində artan potensialı
onun beyn
əlxalq münasibətlərin aparıcı subyektlərindən birinə çevrilməsi üçün
ciddi
əsas yaradır. Bu səbəbdən öz inkişafının ilkin mərhələlərində regional
oyunçu olan Aİ hazırda qlobal liderliyə can atır, nəinki Avropa ərazisində,
h
ətta onun hüdudlarından kənarda münaqişələrin tənzimlənməsində iştirak edir.
ƏDƏBİYYAT
1.
Договор, учреждающий Европейское оборонительное сообщество // Франция и «ев-
ропейская армия». Сб. материалов. Пер. с франц. М.: Иностр. лит., 1954, с. 205-262.
2.
Монне Ж. Реальность и политика. Мемуары. М.: Москов. школа полит. исследова-
ний, 2001, 664 с.
3.
Хартли Т.К. Основы права Европейского Сообщества. Закон и право. М.: ЮНИТИ,
1998, 703 с.
4.
Энтин Л.М. Право Европейского Союза. Новый этап эволюции: 2009-2017 годы. М.:
Аксиом, 2009, 304 с.
5.
McManamara S. The EU Constitution: Will Europe force a Way Forward? //
www.heritage.org/Research/Europe/bg1991.cfm
6.
Shaw J. Law of the European Union. London, Macmillan Press, 1996, 448 p.
7.
The Maastricht Treaty provisions amending the Treaty establishing the European Eco-
nomic Community with a view to establishing the European Community, 7 February 1992
//
www.eurotreaties.com/maastrichtec.pdf
8.
The Treaty of Amsterdam amending the Treaty on European Union, the Treaties estab-
lishing the European Communities and related acts, 2 October 1997 //
www.eur-
lex.europa.eu/en/treaties/dat/11997D/htm/11997D.html
9.
The Treaty of Nice amending the Treaty on European Union, the Treaties establishing the
European Communities and certain related acts, 10 March 2001 //
www.eur-
lex.europa.eu/en/treaties/dat/12001C/pdf/12001C_EN.pdf
10.
Treaty of Lisbon amending the Treaty on European Union and the Treaty establishing the
European Community, signed at Lisbon, C306, 13 December 2007 // Official Journal of
the European Union, 2007, Vol. 50, 271 p.
158
ФОРМИРОВАНИЕ И ЭТАПЫ РАЗВИТИЯ ЕВРОПЕЙСКОЙ ОБЩЕЙ ВНЕШНЕЙ
ПОЛИТИКИ И ПОЛИТИКИ БЕЗОПАСНОСТИ
Т.Х.ВЕЛИЕВА
РЕЗЮМЕ
Исследуется формирование и основные этапы развития Общей внешней политики
и политики безопасности (ОВПБ) Европейского Союза. Утверждается, что формирова-
ние ОВПБ формально начинается с учреждением Европейских сообществ. Заключение
Маастрихтского договора положило основу качественно нового этапа развития ОВПБ,
которая свое дальнейшее развитие получила в Амстердамском и Ниццком договорах, а
вступление в силу Лиссабонского договора ознаменовало начала очередного этапа
ОВПБ.
Ключевые слова: Европейский Союз, общая внешняя политика и политика безо-
пасности, Маастрихтский Договор, Амстердамский Договор, Ниццкий Договор, Лис-
сабонский Договор, Единый Европейский Акт, единый внутренний рынок, интеграция
FORMATION AND STAGES OF DEVELOPMENT OF THE COMMON
EUROPEAN FOREIGN AND SECURITY POLICY
T.Kh.VALIYEVA
SUMMARY
The article studies formation and the main stages of development of the common
foreign and security policy (SFSP) of the European Union. It is affirmed, that formation of
SFSP formally begins with establishment of the European communities. The conclusion of the
Maastricht Treaty has put a basis of a qualitatively new stage of development of SFSP, which
has received the further development in the treaties of Amsterdam and Nice, and entry into
force of the Treaty of Lisbon has marked the beginning of the next stage of SFSP.
Key words: European Union, common European foreign and security policy, Maast-
richt Treaty, Amsterdam Treaty, Treaty of Nice, Single European Act, Treaty of Lisbon, single
internal market, integration
Document Outline - İQTİSADİYYAT
- UOT 338.242.4
- AZƏRBAYCANDA DÖVLƏT BÜDCƏSİ XƏRCLƏRİNİN İQTİSADİ ARTIMA TƏSİR MƏSƏLƏLƏRİ
- AĞA-KƏRİM HACIYEV
- AMEA İqtisadiyyat İnstitutu
- АГА-КЕРИМ ГАДЖИЕВ
- Learning Outcomes // http://web.worldbank.org
Dostları ilə paylaş: |