103
Allahı başqalarından daha yaxşı tanıdığını iddia etmişdir. Onlardan uzaq ol,
çünki adi camaatın çoxu və digərləri onların halındadır və insanları onlar
haqqında xəbərdar et!
∗∗∗
[141] Əgər bir kimsə səndən bu kitabdakı bir məsələ haqqında soruşsa,
əgər o, (bununla) haqqı öyrənməyi qəsd edirsə onunla danış və ona doğru
yolu göstər! Lakin əgər gəlib səninlə münazərə etmək istəsə ondan uzaq ol,
çünki münazərədə münaqəşə, mücadələ, qalib gəlmək istəyi, düşmənçilik,
qəzəb vardır və sənə bunlar qəti olaraq qadağan edilib. Hər ikiniz də
birlikdə haqq yolundan çıxmış olursuz. Fəqihlərimizdən, alimlərimizdən
heç kimsədən onun münazərə və ya mücadələ və ya düşməncə rəqabət
aparması barədə bir xəbər bizə gəlib çatmayıb.
[142] əl-Həsən əl-Bəsri
172
dedi: “Hikmətli adam hikmətini yaymaq üçün nə
mübahisə edər, nə də yaltaqlanar. Əgər (hikməti) qəbul olunarsa Allaha
həmd edər, rədd edilərsə (yenə) Allaha həmd edər.”
173
Bir nəfər əl-Həsən’in yanına gəldi və dedi: “Din barədə səninlə münazirə
edək?” əl-Həsən (ona) dedi: “Mən öz dinimi bilirəm, əgər sən öz dinini
itirmisənsə get özün axtar!”
174
Allahın elçisi – salləllahu aleyhi va səlləm – evinin qapısı qarşısında bir qrup
insanın (danışığını) eşitdi ki, onlardan biri belə deyirdi: “Məgər Allah belə
demir?” Bir başqası dedi: “Məgər Allah belə demir?” (Evindən) qəzəbli
halda çıxdı və dedi: “Sizə bu əmr edilibmi?! Bəlkə sizə buna görə
(peyğəmbər olaraq) göndərilmişəm ki, siz Allahın Kitabının bir hissəsini
172
Əbu Said əl-Həsən bin Əbil-Həsən əl-Basri böyük tabii imamlardan biridir. Hicri 110-
cu ildə vəfat edib.
173
Bunu Nueym bin Həmməd “əz-Zəvaid aləz-Zuhd li İbn əl-Mubarək”də (səh: 8; rəq:
30) rəvayət edib.
174
Bunu əl-Laləkai ”İtiqad Əhlis-Sunnə”də (1/144; rəq: 215), əl-Acurri “əş-Şəria”da (səh:
57) və İbn Batta “əl-İbənə əl-Kubra”da (586) rəvayət edib.
104
digər hissəsilə toqquşdurasınız?!”
175
Beləliklə münaqəşə etmələrini
qadağan etdi.
İbn Ömər münazərəni sevməzdi və Malik bin Ənəs, ondan əvvəl və ondan
sonra günümüzə qədər (yaşamış) kəslər (münazərəni sevməzdi). Allahın
sözü yaratdıqlarının sözündən daha böyükdür. Allah – Təbərakə va Təalə -
deyir:
“Allahın ayələri barəsində yalnız kafirlər mübahisə edərlər.”
176
Bir adam Ömərdən soruşdu: “ən-Nəşitati Nəşta” nə deməkdir?” (Ömər)
dedi: “Əgər başın qırxılı olsaydı, boynunu vurmuşdum.”
177
Peyğəmbər – salləllahu aleyhi va səlləm – deyib: “Mömin münaqəşə etməz
və mən Qiyamət günü münaqəşə edənə şəfaət etməyəcəm. Xeyrinin azlığına
görə münaqəşəni tərk edin!”
178
[143] Bir kimsədə sünnətin xüsusiyyətlərinin bir arada olduğunu bilmədiyi
təqdirdə müsəlman bir zatın o kəs haqqında “fılankəs sünnət əhlidir”
deməsi halal deyildir. Sünnətin hamısı onda bir arada olmadığı müddətdə
ona “sünnət əhlidir” deyilməz.
Abdullah bin əl-Mubərək deyib: “Yetmiş iki bidətin kökünü dörd bidət təşkil
edir, beləliklə bu dörd bidətdən bu yetmiş iki bidət ayrılmışdır. (Bu dörd
bidət bunlardır) : qədərilik, mürciəlik, şiəlik və xaricilik.”
179
Kim Əbu Bəkri, Öməri, Osmanı və Əlini peyğəmbərin – salləllahu aleyhi va
səlləm – digər səhabələrindən üstün tutarsa və digərləri haqqında yalnız
175
Bunu İmam Əhməd ”əl-Musnəd”də (2/195-196; rəq: 6845-6846) və İbn Əbi Asim
“əs-Sunnə”də (406) rəvayət ediblər. Şeyx əl-Albani “Ziləlul-Cənnə”də həsən sayıb.
176
Ğafir, 4
177
Ömərə bu sualı verən Sabiğ bin Useyl’dir. Bu ləfzi isə əl-Laləkai “İtiqad Əhlis-
Sunnə”də (2/701-702; rəq: 1136) və İbn Asəkir tarixində (23/412) rəvayət edib. Bunu
Şeyxul-İslam İbn Teymiyyə “əs-Sarim əl-Məslul” kitabında (2/356-367) səhih sayıb.
178
Bunu ət-Tabərani ”əl-Mucəm əl-Kəbir”də (8/152; rəq: 7659), İbn Hibban “əl-
Məcruhin”də (2/225-226) və İbn Asəkir tarixində (33/367-368) rəvayət edib. İbn
Hibban hədisin ravisi Kəsir bin Mərvan haqqında deyir: “O, münaqəşə hədisinin
sahibidir. Hədisləri çox münkərdir. Onu dəlil kimi istifadə və ondan rəvayət etmək
olmaz, yalnız təəccüb üçün istifadə etmək istisnadır.” Beləliklə İbn Hibban hədisin
münkər olduğunu demişdir.
179
Bunu İbn Batta “əl-İbənə əl-Kubra”da (278) rəvayət edir.
105
xeyir söz söyləyərsə və onlara dua edərsə, şiəlikdən tamamilə
qurtulmuşdur.
Hər kim “iman söz və əməldir, artar və azalar” deyərsə ircadan tamamilə
qurtulmuşdur.
Hər kim “hər xeyirxah və hər facirin arxasında namaz caizdir və hər xəlifə
ilə cihad vardır” deyərsə, qılınc ilə sultana qarşı çıxmağı caiz görmürsə və
onların islah olmaqları üçün dua edirsə, xaricilərin görüşlərindən tamamilə
qurtulmuşdur.
Qədərin hamısının xeyri və şərri ilə Allahdan olduğunu, Allahın dilədiyini
azdırdığını və dilədiyini doğru yola yönəltdiyini deyən kimsə qədərilərin
görüşündən tamamilə qurtulmuş olur və o, sünnət sahibidir.
∗∗∗
[144] Peyda olmuş bir bidət vardır ki, Əzəmətli Allaha qarşı küfrdür, ona
etiqad edən hər kəs kafirdir və bunda heç bir şəkk yoxdur: rac’ə inancına
inanan və Əli bin Əbi Talibin diri olduğunu, Qiyamət günündən əvvəl onun
və Muhamməd bin Əli, Cafər bin Muhamməd və Musa bin Cafərin
qayıdacağını deyən, imamlar haqqında danışan, onların qeybi bidliklərini
deyən kəslərdən uzaq dur, çünki onlar və bu görüşdə olanlar Əzəmətli
Allaha qarşı kafirdirlər.
Tu’mə bin Amr
180
və Sufyan bin Uyeynə deyib: Kim Osman və Əlinin
məsələsində durarsa o, şiədir, adil sayılmaz. Onunla danışılmaz və onunla
oturub durulmaz. Əlini Osmandan üstün tutan isə rafizidir, peyğəmbərin –
salləllahu aleyhi va səlləm – səhabələrinin qərarını tərk etmişdir.
181
180
Tu’mə bin Amr əl-Amiri əl-Kufidir. İbn Main onu etibarlı hesab edib. Hicri 168-ci ildə
vəfat edib.
181
Təhqiq əhli yanında ən doğru görüş budur ki, bu səbəblərə görə insan bidətçi olmaz
və buna görə şəhadəti inkar olunmaz, əksinə əhli-sünnət alimləri içində bu görüşdə
olanlar da vardır. əl-Hafiz İbn Həcər əl-Asqalani “Lisənul-Mizən” kitabında (1/314)
İbrahim bin Abdil-Aziz bin əd-Dahhak haqqında danışarkən deyir: “Əbuş-Şeyx və sonra
Əbu Nueym zikr edir ki, o, (yəni İbrahim bin Abdil-Aziz) hədis rəvayət etmək üçün
Dostları ilə paylaş: |