3-mavzu. O‘simliklarning o‘sishi va rivojlanishi. Fitogormonlar
Yüklə 124,63 Kb. Pdf görüntüsü
|
| 3-mavzu. O‘simliklarning o‘sishi va rivojlanishi. Fitogormonlar. Reja: 1. Ontogenezning bosqichlari 2. Fitogormonlar. 3. Yarovizatsiya Fotoperiodizm O’SIMLIKLARNING O’SISHI. O’sish - o’simlik o’ayotiningfaollik darajasini ko’rsatuvchi zng muhim jarayonlardan biridir. Chunki bu jarayon o’simlik tanasidagi barcha fiziologik va bioqimeviy reaktsiyalar natijasida sodir bo’lib, yangi - dan- yangi xujayralarning, organlarning hosil bo’lishi va ularning umu miy kuruk, massasining ortib borishi bilan tavsiflanadi. O’simliklarning usishi x.ayvonlardan farqli ravishda butun onto -genezida davom kiladi va yangidan- yangi organlar x.osil bo’ladi. Shu -ning uchun yuz yidlik va ming yillik daraxtlarda ham yosh, bir necha kunlik organlarning borligini kurish mumkin. URU G’LARNING UNISHI. O’sish asosan ururlarning unish jarayo -nida boshlanadi. Uru Ғ da asosan uchta muxim kism mavjud: uru ғ ni krplab turadigan va uni tashqi sharoitning nokulay omil- lari ta‘siridan saklaydigan qobiq.; boshlangich murtakdan iborat embrional qism (bargcha, ildizcha va poyaningdastlabki қ ismi); gamlab o’yiladigan modtsalarningtullanish joyi. G’amlab qo’yiladigan moddalarning to’plaish joyi o’simlik turiga karab xar xil bo’lishi mumkin. Ko’pchilik ikki pallali o’simliklarda bu vazifani murta kdagi uru ғ bargchalar bajaradi. Moddalar to’plaishi natijasida ular -ning xajmi juda kattalashib, ururni deyarli tuldiradi. Ururdagi murtakning boshqa qismlari bu vaqtda urur barglari bilan qobiq. urtasida joylashgan bo’ladi. Buni loviya ururida kuzatish mum kin. Bir pallali o’sim - liklarning ururida ramlab ko’'yiladigan moddalar asosan endospermida joy - lashgan bo’ladi. Endosperm uruғ ning deyarli hammasini tuldirib turadigan bir turdagilar paenximatik tu қ imadan ibo rat, murtak esa bir chetga surilgan bo’ladi. Masalan, burdoy donida buni yaxshi kurish mumkin Ururning unishi, suvni shimib olib burtishi, embrional to’қ imalarning usa boshlashi қ obik. yorilishiga bo ғ li қ o’sish jarayonida fermentlar ishtirokida murakkab organik moddalarning (Oqsillar, polisaxaridlar, yog’lar) oddiy moddalarga (aminokislotalar, monosaxaridlar, yor kislotalar va bosh қalar) parchalanishi sodir bo’ladi. Buning xisobiga murtakning o’sishi boshlanadi. қamlab kuyilgan moddalardan bo’shagan ururlar asta -sekin burishib kurib krladi. Murtakdan o’sib chikkan ururbargchalar va ildizchalar mustak.il oziklana boshlaydi. Uru ғ barglar yer ustiga chik қ andan keyin yashil tusga kiradi (chunki xlorofill xosil bo’ladi) va xavodan oziқ lanish boshlanadi. Ildizchalar esa tuproqdan oziklana boshlaydi. Keyinchalik chin barglar shakllangandan sung, uru ғ bargchalarning xavodan oziklanishi tuxtab, ulartukilib ketishi mumkin. SHunday kilib, murtakning o’sishi yangi organlarning x,osil bo’lishi va boshlanrich organlar (ildizchalar va uru ғ bargchalar) xajmining oshishiga bo ғ li қ . Bu jarayonning asosini xujayralarning bulinishi va meristema tu қimalarining ko’payishi tashqil etadi. XUJAYRALARNING O’SISH FAZALARI. o’simlikning o’sishi uni tashqil kiladigan xujayralarning ko’payishi va o’sishidan iborat. O’simliklarning veg etativ organ' xujayralari va gameta xosil kiluvchi xujayralar mitoz yuli bilan bulinish natijasida har bir xujayradan ikkita xujayra xosil bo’ladi. Mitoz meristema xujayrasi xo’ayot tsiklining asosiy bosqichi bo’lib, bulinishiga qobiliyatli barcha xujayral ar uchun xos xususiyatdir. Bunday xujayralar ketma-ket interfaza, profaza, metafaza, anafaza vatelofaza bosqichlarini o’taydi . Interfazada yadro tinch tursa-da, unda murakkab bioqimeviy tay-yorgardik boradi. Xromosomalar tarkibiga kiruvchi nuklein kislota-lari, gistonlar ikki barobar ortadi. Mitoz uchun zarur energiya ma- teriallari to’planadi. Interfazada muhim jarayon - xromosomalarning kaytajuftlanishi boradi. Mitozning birinchi fazasi profaza bo’lib, unda yadro yiriklashadi. Xujayradagi organoidlar yadrodan uzoqlashadi, Interfazadagi yozilgan holatdagi xromosoma iplari spirallanib yugonlashadi. Profaza oxirida yadro membranasi asosiy plazmaga ko’shilib ketadi, yadrocha sakdanib k.oladi. Nukleoplazma xujayra tsitoplazmasiga kushiladi. Profaza oxirida r omosoma iplari anik, va ko’shkavat bo’lib ko’rinadi. Tsentriollar xujayraning ikki қutbiga tomon ketadi. Lekin o’simlik xujayrasida tsentriodlar (hayvon xujayrasidan farqli) bo’lmaydi. Ularning vazifasini xujayra kugblarida tugangan etsdoplazmatik tur membranalari bajaradi. Mitozning keyingi fazasi - metafazada xromosomalarning spiralla-nishi eng yukrri darajaga yetadi va ancha kiskaradi. Ular xujayraning urta қ ismida bir tekislikda joylashadi va mitoz duki (axromatin duki) hosil bo’ ladi. Duk iplari mikronaychalardan iborat bo’ladi. har bir xromosoma mitoz dukiga berkitilgan xrlda ikkita bo’lib spirallashgan, bir- biriga parallel joylashgan xromatidlardan iborat bo’ladi. Tsentrosomada mikronaychalardan tash қ ari xech kanday organoid yuk.- Anafaza қ is қa davom etadigan faza bo’lib, xromatidlar xujayraning ikki kugbiga tortiladi. Xromosomalar xujayra kutbiga tortilgandan sung xujayraning urtasida anik, shakllangan plazmatik tuzilma hosil bo’ladi. Telofaza Xromosomalar kutblarga ajralganda n sung boshlanadi. Golji pufakchalari ishtirokida ajratgich parda xosil bo’la boshlaydi. Golji pufakchalarining membranalari esa yangi hosil bo’ladigan pusp ning asosini tashqilkiladigan (hujayra barg plastinkasining ikki tomonidagi plazmolemmasi bilan tutashib ketadi. Bulinishdan vujudga kelgan ikki yosh xujayra orasida shunday pust hosil bo’lishi tsitokenez deyiladi. Telofazada xromosoma spirallari tula yozilib, optik mikroskopda kurib bo’lmaydigan darajada ingichkalashib krladi. Yadro membranasi hosil bo ’ladi, Yadrochalar kurinadi. Bu yerda xromosomalar bir donadan xromatidga ega bo’ladi. Dastlabki yadro tiklanadi. Umuman, mitoz tsiklida xosil bo’lgan ikki yosh xujayralarda ona hujayraning barcha moddalari to’ғ ri taksimlangan bo’ladi. Bulinish natijasida vujudga kelgan yosh xujayralar tsitoplazma komponentlarining sintezi asosida usa boshlaydi. Xujayralar ning o’sish tsikli (ontogenezi) ham bir kancha fazalardan iborat: 1) embrional; 2) chuzilish; 3) differentsiallanish; 4) қ.arish va o’lish Embrional — o’sishningboshlangich fazasi x.soblanadi. o’simlik - larning o’sish nuktalarida (ildizning o’sish nuktasi - 1, 0 sm, poyasining o’sish nuktasi — 4-30 sm) birlamchi meristema — embrional tu қ ima joylashgan. Bu tukimani xosil қ iluvchi xujayralar ancha mayda, pustlari juda yup қa bo’lib. urtasida yirik yadroga ega protoplaz ma bilan tulgan bo’ladi. Vakuolalari bo’lmaydi. Xujayraning embrio nal fazasida massaning ko’payishi asosiy jaraen hisoblanadi. Lekin xujayraning kattaligi deyarli uzgarmaydi, chunky yangi hujayra ona xujayra xajmiga yetganda darhol bulina boshlaydi. Embrional fazaga o’sish konuslaridan tashқ ari, hosil қ iluvchi tu қ imalar, poya va il dizning eniga o’sishini ta‘minlovchi meristema tuқ imasining hujayralari ham kiradi. Chunki bu meristema hujayralari ham tuxtovsiz bulinish va yosh xujayralar hosil k.ilish k.obiliyatiga ega. Bu yosh xujayralarning bittasi meristema x.olida sak.lanadi, ikkinchisi esa differentsiallanish bosk.ichiga utadi. Betuxtov usadigan organlarda embrional to’қ ima xujayralarining bulinibturishigak.aramasdan, uningumumiy soni uzgarmaydi. Bunday bulinishning sababi shundaki, o’sish nuktasining ostki o’ismidagi embrional xujayralar chuzilish fazasi deb ataladigan o’sishning navbatdagi bosk,ichigautadi. Bu davrda protoplazmada vakuolal ar hosil bo’ladi va ular ko’shila borib, xujayralarning ichida bitta katta Markaziy vakuola hosil kiladi. Xujayraning umumiy xajmi juda Kattalashadi. hujayradagi protoplazmaning miqdori hamda kuruk moddaning o ғ irligi ham ortadi. Xujayra pustida tsellyuloza, gemitsellyu'yuza va pektin moddalarining ko’payishi natijasida pusti yirikla shadi. Umuman, bu fazada xujayralarning xajmi o’sish natijasida, bir necha yuz marta oshadi. Bu faza fakat o’simlik xujayralarida mavjud va u o’simlikning va organlarining yirik lashishiga asosiy sababchidir. Xujayralarning bunday kattalashishi ularda sintez kilinadigan auksinlarning (ayni қ sa, geteroauksi — S10NCH02N) ko’payishiga boklik.. Auksinlarningta‘siri bilan Oqsillar, tsellyulozalar, RNK va boshqa organik moddalarning sintezi faollashadi. CHuzilish fazasining oxirida xujayra pustida lignin moddasi- ning to’plaishi kuchayadi, fenol birikmalari kabi ingibitorlar va abstsiz kislotasi to’planadi, peroksidaza va ISK oksidazalar faolli-gi ortadi, auksinlar miqdori kamayadi. Xujayralarning differentsiallanishi ular urtasidagi sifatiy yangi belgilarning hosil bo’lishi bilan tavsiflanadi. Xar bir xujayra maxsus vazifani bajaruvchi to’қ imalar guruxiga ajraladi: asosiy parenxima, utkazuvchi, mexanik, krplovchi va bosh қ alar. Natijada xar bir voyaga yetgan xujayra o’simlik tanasida ma‘lum fiziologik yoki boshqa funktsiyalarni bajaradi. Xujayralarning қarishi va o’lishi differentsiyalashgan xujayralar ontogenezining oxirgi bosqichi hisoblanadi. Bu jarayon usimliklarning o’sayotgan bargl arida va gul yaprokdarida yaxshi o’rganilgan. Қ ariyotgan xujayralar uchun sintetik jarayonlarning susayishi va gidrolitik jarayonlarning faollanishi uziga xos xususiyat hisoblanadi. Natijada Oqsillar va RNK mikuyurining kamayishi, gidrolitik fermentlarning faollanishi, membrana lipidlari oksidlanishining kuchayishi, tsitoplazmada lipid tomchilarining ko’payishi, boshqa destruktiv jarayonlar kuzatiladi. Karishning oxirgi bosqichlarida xujayradagi xloroplastlar va xlorofill molekulalari parchalanadi, mitoxo ndriyalar, yadro va yadrochalar ham o’zlarining tuzilmaviy shaklini saklab kololmaydi. Xujayralarga fitogormonlar (auksinlar, tsitokininlar, gibberellinlar), organik modtsalar kirishining sekinlanishi va etilen, abstsiz kislotaning to’plai shi karish jarayo'nini yanada tezlashtiradi. Membran al ar nin g tanlab utkazuvchanlik qobiliyatinig yo’қ olishi, Xujayraning moddalarni yutish va saklab kolish xususiyatining tamom bo’lishi o’lish bilan yakunlanadi. O’simliklarning hayotiy tsikli (ontogenezi) tuxum hujay raning uru ғlanishi va zigotaning o’osil bo’lishidan boshlanadi vato tabiiy ulishigacha danom etib, mustakil rivojlanish jarayonlarini uz ichiga oladi. hayot tsiklining boshlanishi asosan vegetativ organlarning o’sish jarayonlari bilan tavsiflanadi. Keyin voyaga yetish, ko’payish, oxirida karish va ulish bilan yakunlanadi. Umuman, bu niklning asosini o’sish va rivojlanish tashqil etadi. o’simlikning o’sishi asosan uning massasi oshishidan va poya, barg, ildiz kabi vegetativ organlarning takror vujudga kelishidan iborat bo’ladi. Bu organlarning asosiy vazifasi o’simliklarda organik moddalar tuplash va reproduktiv organlar xo’osil bo’lishi uchun sharoit yaratishdir. Rivojlanish jarayonida esa o’simliklar tanasida birin -ketin kechadigan sifatiy uzgarishlar sodir bo’ladi. Oliy o’simliklarning xaet tsiklini turt bosqichga bulish mumkin: 1) embrional; 2) yuvenil (yoshlik); 3) reproduktiv (voyaga yetish va ko’payish); 4) karilik (yoki tabiiy ulim). EMBRIONAL BOS Қ ICH. Ontogenezning embrional bosk.ichi zigo-tadan boshlab to uru ғning pishishigacha bo’lgan davrda murtakning ri -vojlanish jarayonlarini uz ichiga oladi Barcha yopik uru ғli o’simliklarda uruғ lanish jarayoni oldidan changla nish bo’ladi. Ya‘ni changlar onalik tumshukchasiga tushadi va tumshukchadan ajralib c hikkan tomchi egatchada burtgan changning o’sishi boshlanadi. Bu vaqtda changning sirtki pusti (ekzina) yoriladi. Ichki pusti (intina) esa uzun naychaga aylanib pastga қarab chuziladi va ustuncha bo’ylab tugunchaga borib yetadi. Uru ғ lanish jarayoni tugaga ndan keyin zigotada RNKning sintezi tezlashadi va to’plaa boshlaydi. Endospermning rivojlanishi uchun ISK. va tsitokinin kerak bo’ladi. Ular uru ғning nutssllus kismidan okib keladi. Murtakning rivojlanishi bilan bir ko’torda hujayralarda ISKning kontsentra tsiyasi o’am oshib bo -radi va tsitokininlar tuxtovsiz oo’ib kelaveradi. Uruғ murtagining rivojlanishi va differentsiaiiyasi birin-ketin borib, bir necha gurux. dastlabki organlarni hosil kiluvchi xujayralar shakllanadi (poya, ildiz, uru ғ bargchalar) va prok ambiy paydo bo’ladi. Shu bilan bir vaqtda uruғ da zaxira moddalar ham to’plaa boshlaydi. Bu moddalar uruғ ga asosan suvda yaxshi eriydigan birikmalar (shakarlar, aminokislotalar, yog’ - kislotalari) holida okib keladi va u yerda suvda butunlay erimaydigan bir ikmalar (kraxmal, yorlar, Oqsillar) holatida to’planadi. Uru ғlar rivojlanishining bu bosqichi juda faol xususiyatga ega bo’lib, ISK tsitokininlar va gibberellinlarga bo’lgan talab ham oshadi. Shuning uchun bu tukimalarning uzlarida ham fitogormonlar ko’p mi қ dorda sintezlanadi. Pisha boshlagan ururlarning kuruk o ғirligi tez ko’payadi, suvning miqdori aksincha kamaya boshlaydi. Tula pishgan ururlarda suvning miqdori juda kam bo’ladi. Shu bilan birgalikda auksinlar, tsitoki - ninlar,. gibberellinlarning ham miqdori kamayadi. Abstsiz kislotaning miqdori esa aksincha ko’payadi. SHunday kipib, uru ғ da murtakning rivojlanish jarayonlari fitogormonlar ishtirokida sodir bo’ladi. Dastlab fitogormonlar endosperm va boshqa tukimalardan okib kela boshlaydi, keyinchalik ular uzlari fitogormonlarni sintezlaydi va xatto auksinlarni atrofga xam chikaradi. Pishgan uru ғ larda esa bu jarayon tuxtaydi. YuVYeNIL BOSo’ICH. Bu o’simliklarning yoshlik bosqichi xisoblanadi. Uruғ larning unishidan boshlab to o’simliklarda reproduktiv or ganlar xosil kilish kobiliyatining paydo bo’lishigacha davom etadi. Yuvenil bosqichda O’simliklarning vegetativ organlari (poya, novdalar, ildiz tizimi va barglar) tula shakllanadi. O’simliklar asosan vegetativ massa tuplash bilan tavsiflanadi. Bu bosqichd a o’simliklarda jinsiy ko’payish kobiliyati bo’lmaydi. Uruғlarning unish jarayonlari Yuqoriida ko’rsatilgan edi. Uruғ murtagidan o’sib chikkan ildizchalarda fitogormonlarning (gibberellin, tsitokininlar) sintezi boshlanadi. Sintezlangan fitogormonlarning bir kismi poyaga utkazila boshlanadi. Natijada yosh ildizlar tuproqdan oziklana boshlaydilar. Fitogormonlar bilan ta‘minlangan gipokotilning (asosan ikki pallalilarning uruғ ida) yoki mezokotilning (gallalarda) cho’zilishi natijasida poya usadi. Yer ustiga cha chikkan, etiollangan poyachada epikotil (birinchi xakikiy burim oraligi) va barglarning o’sishi jadallashadi. Yosh o’simliklar xlorofillning hosil bo’lishi natijasida yashil rangga kiradi va avtotrof ozikdanishga utadi. O’simliklarningatmosferadan va t uproqdan ozikdanishi vao’sish jarayonlarining faollanishi natijasida o’simliklar tula shakllanadi va vegetativ massa ko’p miқdorda to’planadi. Yuvenil davrningdavomi o’simlik turlariga borlik Bu odatda bir necha xaftadan (bir yillik o’simliklar) to unlab yillargacha (daraxtlar) davom etishi mumkin. Bu davrda o’simliklarning ildiz hosil kilish kobiliyati kuchli bo’ladi va undan bogdorchilikda foydalaniladi. Chunki kalamchalarda auksinlarning miqdori kul bo’ladi. Bu davrning oxiriga kelib, o’simliklarda relr oduktiv srganlar hosil қ ilish qobiliyati vujudga keladi. VOYaGA YeTILISH VA KO’PAYISH BOSQICHI. Bu bosqichda o’simlik lar eng hayotiy darajada bo’lib, shonalar, gullar, ururlar va mevalar kosil қ ilish krbiliyatiga ega bo’ladi. O’simliklar rivojlanish xususiyatlari aso- sida bir yillik, ikki yillik va ko’p yillik guruxlarga bo’linadi. Ularning ontogenezlari bir -biridan keskin farq kiladi. Hayotida bir marta gullab meva tuguvchi o’simliklar monokarpik deyiladi. Bularga barcha bir yillik o’simliklar, ayrim ikki yilliklar (sabzi, karam, piyoz) kiradi. Ko’p yillik o’simliklarning ichida ham monokarpiklar bor. Masalan, bambuk 20 -30 yil yashab, bir marta gullaydi va mevasi yetilgandan keyin kuriydi. Meksika agavasi vatanida 8- 10'yilda va Yevropada 50 yilda bir marta gullaydi (gul tuplamining balandligi 10 m bo’lib, 1,5 mpn.ga1 yak.in gulchadan iborat). Urta Osiyo chullarida yashakdigan ferula usimligi ko’p yil yashaydi, hayotida bir marta gullaydi va uladi. Hayotida ku'p marta gullab meva tugadigan o’simliklar polikarpik o’simliklar deyiladi. Bularga barcha ku'p yillik o’simliklarni misol kilib ko’rsatish mumkin. Barcha mevali daraxtlar ham shular jumlasiga kiradi, O’simliklarning gullash bosqichiga utishi murakkab jarayonlardan iborat bo’lib, ichki va tashk,i omillarga boklik. Ekologik omillardan xarorat (yarovizatsiya), kecha-kunduz, yoru ғlik va korongilik davrlarining almashib ta‘sir etishi (fotoperiodizm) yoki endogen omillar o’simliklarning gullash jaraenida muxim ahamiyatga ega bo’ladi. Yarovi zatsiya, ya‘ni past xaroratning ta‘siri asosan kuzgi o’simlik lar uchun zarur hisoblanadi. Bunday zarurat bulmagan o’simliklar bax.orilar deyiladi. Yaoovizatsiya, odatda 1- 3 oygacha davom etib, eng samarador xarorat 0o’ dan 7°S gacha xisoblanadi. Issikseva r o’simlik - ] larda esa Yu- 13°S bo’lishi mumkin. Shu omilning ta‘siri asosan bulinib ko’payish jarayonidagi faol xujayralarda sodir bo’ladi (mur - takda, poyada va barglardagi apikal meristemalarda). Bu jarayonlar-ning fiziologii tabiati xrzirgacha to’la o’rganilmagan. Lekin ayrim o’simliklarning tuқ imalarida yarovizatsiya natijasida ko’payish aniklangan. Ayrim o’simliklar yarovizaiiyasiz gullaydi, bosh қalarining esa gullash vaqti past xarorat ta‘sir etganda ancha tellashadi. Birinchi marta fotoperiodizm tushunchasini amerikalik olimlar U.Garner va G.A.Allard (1920-1923) kiritdilar. Kecha-kunduz yoru ғ likdav- rining uzun yoki kiska bo’lishi xam o’simliklarning gullash tezligiga faol ta‘sir etadi. Bu ta‘sir o’simlik turlariga boғ li қ . bo’lib, ular uzun kunlik (DD ), қ is қa kunlik (KD) va neytral gurullarga bo’linadi. Uzun kunlik (ya‘ni kecha -kunduzning yoru ғlik davri korongilikka nisbatan uzun bo’ladi) o’simliklarga asosan gallalar, kungabokar, lavlagi va boshқ alarni misol қ ilish mumkin. Bu o’simliklar kecha -kunduzning yoru ғ lik davri kancha uzun bulsa, shuncha tez gullash bosqichiga utadi. Kiska kunlik o’simliklarga - sholi, kanop, makkajuxori, guza, tamaki va bosh қalar kiradi. Bu o’simliklar kecha -kunduzning yorurlik davri 12soatdan kamrokbo’lgandatezrok gullaydi. Ayrim o’simliklar - grechixa, nuxat va bosh қ alarning gullash tezligiga kunning uzunligi ta‘sir etmaydi. O’simliklar fotoperiodik ta‘sirni asosan barglari orkali қ abul kiladi. Chunki barglarda fitogormonlar uchraydi va ular tulkin uzunligi 660 nm va 730 nm bo’lgan kizil nurlarni o’zlashtiradi. SHunday qilib, o’simliklardagi fotoperiodik xususiyatlar asosan barglari orkali sodir bo’lishi aniklangandan sung olimlar ularning sabablarini o’rgana boshladilar. 1937 yilda M.X.CHaylaxyan "o’simliklar riyujlanishin ing gormonal nazariyasi"ni taklif etdi. Bu nazariyada kulay fotoperiodizmda o’simliklarning barglarida gullash gormoni - florigen hosil bo’ladi va u gullashga utishni ta‘minlaydi, deb tushuntiriladi. Keyinchalik uzun kunlik o’simliklarga gibberellin eritma si purkal-ganda ularning gullashi ancha tezlashgani aniklandi O’simliklarning gullash jaraeni boshlanishi uchun barglarda ma‘lum miқdorda gibberellinlar va antezinlarningto’plaishi shart ekanligini ko’rsatdi. Uzun kunlik O’simliklarning bargida antezinlar ko’p bo’lib, gibberillinlar oz bo’ladi, shuning uchun ham ular uzun -kunlik yoru ғlikda ko’proқ gibberellinlarni tuplaydi. қiska kunlik o’simliklarda esa gibberellinlar ko’p bo’lib, қ is қa kunlikta‘sirda ko’proқantezinlarni tuplaydi va o’simliklarning gullash ini tezlashtiradi. Neytral o’simliklarda esa gibberellinlar va antezinlar bir me‘yorda to’plaib boradi va barg to’қimalarida ma‘lum miқ dorda tupdangandan sung gullash boshlanadi. Ammo antezinlarningtabiati xozir aniklanmagan. O’simliklarning jinsi xromoso malarda joylashgan genetik omillar va tashqi sharoit omillari ta‘sirida shakllanadi. O’simliklarning asosiy jinsiy organi - gul bir jinsli va ikki jinsli bo’lishi mumkin. Ular bir usimdikda (bir uylilar) yoki boshqa -boshqa o’simliklarda (ikki uylilar) rivo jlanishi ham mumkin. Ikki uyli turlar kam. Masalan, kanop, terak, tol va boshq.alar. Bularning erkak va urgochi gullari boshqa- boshqa o’simliklarda rivojlanadi. Bir uyli usimdiklar esa juda ko’p. O’simliklarning jinsini belgilovchi genlari ichki va tashqi sharoit omillari ta‘sirida va xujayralarning uzgarishiga karshilik kilmaydi. Shuning uchun xam o’simliklar jinsining shakllanishi kunning uzunligi, yoru ғ likning jadalligi va spektral tarkibi, xarorat, mineral oziklanish, xavo tarkibi va boshq.alarga bo ғ li қ. bo’ladi. Masalan, azot uo’itlari bilan yaxshi oziklantirish, tuproq. va xavo namligining yukori bo’lishi, haroratning biroz pastrok. bo’lishi, yoruғlikning tulk.in uzunligi kiskarok. bo’lgan nurlarning ta‘sir etishi natijalari urgochi gullar va o’simlik larning rivojlanishini faollashtiradi. Kaliy, yukrri harorat, namlikning kamrok bo’lishi, tulkin uzunligi uzun bo’lgan nurlar erkak gullar va o’simlik larning rivojlanishini tezlashtiradi. Ichki va tashqi omillarning ta‘siri natijasida o’simliklar jinsiy xususiyatlarining bunday uzgarishi asosan fitogormonlar sinteziga bo ғ li қ. ekanligi ko’rsatilmokda. 1977 -1982 yillarda M.X.CHaylaxyan uz xodimlari bilan ugkazgan tajribalarida bu tushunchani tasdikladi. Agar o’simlikning ildizlari kesib tashlansa, tsitokini nlar sintezi tuxtaydi (chunki tsitokininlar ildizda sintezlanadi) va ko’proқ. gibberellinlar to’planadi (chunki gibberellinlar barglarda sintezlanadi). Bunday o’simliklarda er -kaklik xususiyatlari va gullari ko’p hosil bo’ladi. Barglarni kesib tashlash esa aksincha samaradorlikka ega. Ya‘ni urgochi gullar ko’paya - di. Shuning uchun ham shaxarlarda o’sadigan erkak teraklarning x.ar yili shoxlarini kesish barglarining kamayishiga, natijada urgochi gullar hosil bo’lishiga va parlar miqdorining kamayib ketishiga sabab bo’ladi. Umuman, o’simliklarning ildiztizimi tsitokininlarni sintez kilib, o’simliklarning urgochilik xususiyatlari ni boshqaradi. Barglari esa-gibberellinlarni sintez kilib, erkaklik xususiyatlari ni jadallashtiradi. Tashqi sharoit omillarining t a‘siri natijasida esa gormonlar sintezi va ularning bir- biriga bo’lgan nisbatlari o’zgarishi mumkin. Natijada bu uzgarishlar o’simliklarning jinsiy o’zgarishlariga sabab bo’ladi. Gullarning uru ғ lanishi, ularda uru ғ va mevalarning yetilish jara-enlari embrional bosqichda ko’rsatilgan. QARILIK BOSQICHI. O’simliklar bu bosqichda uruғ va meva hosil knpishdan tuxtaydi. Ularning hayotiylik darajasi tuxtovsiz pasaya boradi va tabiiy ulim bilan yakunlanadi. O’simliklarning hayotiylik davomi ularning turlariga boғ li қ Masalan, efemer O’simliklar 2 -4 xafta, tok 80-100 yil, karagaylar 500 yil, eman (dub) 1500 yil va chinorlar 1000-2000 yil, sekvoyyalar 5000 yil va hokazo yashaydi. Qarish va ulish o’simliklar ontogenezining oxirgi bosqichi bo’lib, u ayrim organlarga - barglar, novdalar, mevalar va boshtsa қ ismlariga xam taalluklidir. Қ arish bir necha xil bo’ladi . Ko’pincha bir yillik o’simliklar birdaniga uladi (1). Ko’p yillik utlarning x,ar yili yer usti қismi nobud bo’ladi, yer osti қ ismi esa uzining hayotiyligi Uning ta'siri aniq emas, bu o'simlikning jismoniy va atrof-muhit sharoitlaridan tashqari, uning atrofdagi kontsentratsiyasiga bog'liq. Xuddi shunday, uning vazifasi o'sha joyda amalga oshirilishi yoki o'simlikning boshqa tuzilishiga o'tkazilishi mumkin. Ba'zi hollarda ikkita o'simlik gormoni mavjudligi ma'lum fiziologik mexanizmni keltirib chiqarishi yoki cheklashi mumkin. Ikki gormonning muntazam darajasi otishni ko'payishiga va keyinchalik morfologik farqlashga olib kelishi mumkin. Yüklə 124,63 Kb. Dostları ilə paylaş:
|