rabər qarışıq salırlar; biz öz mühakiməmizin əvvəlində dedi-
yimiz kimi bununla və aristokratiya ilə müqayisədə artıq digər
dövlət quruluşu formaları yayınır. Lap axırdasa müstəbid üsul-
idarəsini xatırlamaq tamamilə məntiqə uyğun olardı, çünki
dövlət quruluşuna tətbiq edilməyə ən qeyri-münasib odur. Bi-
zimsə məqsədimiz, məhz dövlət quruluşu formalarını araşdır-
maqdır. Təklif etdiyimiz təsnifatı əsaslandırmaq üçün biz politi-
yanı müzakirə etməliyik.
2. Oliqarxiya və demokratiyanın xarakteri müəyyənləşdik-
dən sonra onun mahiyyəti daha çox aydınlaşacaq. Sadəcə de-
sək, politiya elə bil ki, oliqarxiya və demokratiyanın qarışığıdır.
Demokratiya təmayüllü dövlət quruluşu formalarını, adətən,
politiya, oliqarxiya təmayüilüləri isə aristokratiya adlandırırlar,
çünki böyük əmlak sahibi olanlar hər şeydən örıcə daha elmli
və əsli-nəcabətli olurlar. Üstəlik, qanun pozuntuları nəyə görə
olursa, varlı adamlar artıq ona malikdir; həm də təkcə bunun
özü belə adamların yaxşı və kübar adlanmasına bəraət verir.
3. Aristokratiya quruluşu dövlətdə vətəndaşların ən yax-
şılarına üstünlük verməyə cəhd etdiyindən, deyirlər ki, oliqar-
xiyada da əksəriyyət hər cəhətdən mükəmməl olan adamlardan
ibarətdir. Bundan başqa, ümumiyyətlə, ən yaxşıların deyil, yara-
maz adamların idarə etdiyi dövlətin abad olması nə isə tama-
milə mümkün olmayan iş kimi görünür, necə ki, yaxşı qanunlara
malik olmayan dövlətin ən yaxşı adamlar tərəfındən idarə edil-
məsi mümkün deyil; axı qanunçuluq ondan ibarət deyil ki, qa-
nunlar yaxşıdır, ancaq onlara heç kəs əməl etmir. Buna görə
qanunçuluğun bir formasının ondan ibarət olduğunu mümkün
hesab etmək olar ki, mövcud qanunlara əməl olunur, digəri -
ondan ibarətdir ki, saxlanılan qanunlar çox gözəl tərtib edil-
mişdir (axı pis tərtib edilmiş qanunlara da əməl etmək olar). Bu-
rada iki hal mümkündür: dövlətlər ya onlar üçün mümkün olan
148
ən yaxşı qanunlara tərəfdar olur, ya da sözün əsl mənasında
ən yaxşılara. 4. Aristokratiya quruluşunun
mahiyyəti, çox gu-
man,
ondan ibarətdir ki, onda imtiyazlar məziyyətə uyğun surət-
də bölüşdürülür, axı aristokratiyanın əsasını məziyyət, oliqar-
xiyanın əsasını - var-dövlət, demokratiyanın əsasını - azadlıq
təşkil edir. Çoxluğun qərarının ali qüvvəyə malik olması isə döv-
lət quruluşunun bütün formalarına xasdır, dövlət idarəçiliyində
bulunanların əksəriyyəti nə qərar çıxarırsa, bu da həm oliqar-
xiyada, həm aristokratiyada, həm demokratiyada qanun kimi
qüvvəyə minir. Beləliklə, əksər dövlətlər varlılarla yoxsulları,
istedadlılarla azad adamları qarışdırdığından öz dövlətlərinin
quruluş formasının
əlaməti kimi iftixarla politiyanı qabağa çıxa-
nrlar, axı bəlkə də əksəriyyətin gözünə varlılar hər cəhətdən
mükəmməl olan adamlar kimi görünür. 5. Dövlət quruluşunda
üç əsas prinsip - azadlıq, var-dövlət, məziyyət eyni əhəmiyyət
daşıdığından (dördüncüsü - əsli-nəcabətdir - bu, iki axırıncı ilə
yanaşı durur, axı nəciblik qədimlərdə olan rəşadət və var-döv-
lətin özüdür ki, var), onda aydındır ki, beləsi iki əsasın - varlıla-
rın və yoxsulların qarışığından ibarətdir, üç əsas prinsipin qarışı-
ğını isə digər dövlət quruluşu formalarından üstün olan, yalnız
°nun həqiqi və birinci formasını istisna etməklə aristokratiya
adlandırmaq lazımdır.
Biz dedik ki, monarxiya, demokratiya və oliqarxiyadan
başqa digər dövlət quruluşu formaları da mövcuddur, onların
mahiyyətini, həm də aristokratiyanın formalarının bir-birindən nə
'lə fərqləndiyini və politiyanın aristokratiyadan nə ilə fərqləndi-
yini göstərdik; aydındır ki, politiya və aristokratiya bir-birindən
uzaqda deyil.
VII.
1. Politiya adlanan quruluş demokratiya və oliqarxiya
ilə bərabər necə meydana çıxır və bu quruluş necə olmalıdır, —
149
biz bu barədə bilavasitə xülasəmizdən sonra danışacayıq. Bu-
nunla bərabər demokratiya və oliqarxiyanın fərqli əlamətləri də
aydın olacaq. Hər şeydən öncə bu dövlət quruluşu formalarını
dürüst müəyyənləşdirmək lazımdır, sonra isə onların hər birinin
yarısından götürüb, bir yerə qoymaqla - qonaqcıllığın əlam ət-
lərilə9 hərəkət edilən kimi etmək lazımdır.
2.
Birləşmənin və qarışmanın üç forması var. Yaxud oli-
qarxiya və demokratiyada mövcud olan qanunları, heç olmasa,
məsələn, mühakimə üsuluna aid olanı götürmək lazımdır. Oli-
qarxiyada məhkəmə öhdəliklərini icra etməkdən yayınan varlıla-
ra pul cəriməsi qoyulur, yoxsullara isə bunu yerinə yetirm əyə
görə heç bir mükafat çatmır; demokratiyalarda yoxsullar müka-
fatlandırılır, ancaq varlılara da cərimə qoyulmur. Bu qanunlar-
dan həm demokratiyaya, həm oliqarxiyaya xas olan ümumisi və
babatı, həm də bunun və o birinin qanunlarının qarışığı politiya-
mn fərqli əlaməti olacaq. Birləşmə üsullarından biri bax budur.
3. İkinci üsul oliqarxiya və demokratiyaya məxsus olan senzə
dair qərarların arasındakı ortababını, tutak ki, xalq məclisində
iştirak etməyi götürməkdən ibarətdir. Demokratiya quruluşunda,
burada iştirak etmək üçün əmlak senzi ya qətiyyən tələb
olunmur, ya da bu tələb tamamilə cüzi olur, oliqarxiya quruluşu,
əksinə, yüksək senz tələbi irəli sürür. Burada ümumi əlamətlər
yoxdur, orta senzi göstərilən bu ikisinin arasından götürmək
olar. Birləşmənin üçüncü üsulunda qərarların bir hissəsini oli-
qarxiya qanunlarından, digər hissəsini isə demokratiya qanun-
larından götürmək olar. Mən aşağıdakını nəzərdə tuturam. de-
mokratiyanın əsas prinsiplərindən biri vəzifələrə adam təyin
edilməsinin püşk yolu ilə, oliqarxiyanm isə - seçki yolu ilə olma-
sıdır, həm də demokratiyada bu təyinat əmlak senzi ilə şərtlən-
mir, oliqarxiyada isə bu şərtlə bağlıdır. Deməli, vəzifələrə adam
təyin edilməsi işində oliqarxiya və demokratiyanın hərəsindən
150
bir fərqli əlaməti, yəni oliqarxiyadan - vəzifəyə adam təyin edil-
məsinin seçki yolu ilə olmasını, demokratiyadan isə bu təyinatın
əmlak senzi ilə şərtlənməməsini götürsək, aristokratiya və poli-
tiyanın fərqli əlamətini üzə çıxara bilərik. Beləliklə, qarışmanın
üsullarından biri də bax budur. 4. Demokratiya və oliqarxiyanın
bu cür qarışmasının yaxşı olmasının göstəricisi odur ki, dövlət
quruluşunun eyni bir formasını həm demokratiya, həm də
oliqarxiya adlandırmaq olsun. Bu iki göstəriləndən faydalanan-
lar aydın hiss edir ki, onlarda çox gözə! qarışma ifadə olunur;
həm də bü cür qarışma məhz ortababdan ibarətdir, çünki iki bir-
birinə müqabil tərəflər yerini onda tapır.
Bu da, məhz lakedemon dövlət quruluşu üçün xarakterik-
dir. 5. Çoxları sübut etməyə çalışır ki, o, demokratikdir, çünki
onun qaydaları demokratiyanın bir çox cizgilərini özündə daşı-
yır, hər şeydən öncə də uşaqların tərbiyəsi işində: varlıların
uşaqları da, yoxsulların uşaqları yaşadığı şəraitdə yaşayır, həm
də elə tərbiyə alırlar ki, beləsini yoxsulların uşaqları ala bilsin.
Eyni şey həm gənclik, həm də yetkin yaşlarında davam edir -
onda da varlılar və yoxsullar bir-birindən heç nəylə seçilmir: sis-
sitiyalarda yemək hamı üçün eynidir, varlılar elə paltar geyinir
ki, beləsini hər bir yoxsul özünə hazırlaya bilər. Həm də xalq iki
ən mühüm vəzifədən birinə seçir, digərində isə özu iştirak edir:
herontları onlar seçirlər, eforatların isə bir hissəsini xalq özü
təşkil edir. Digərlərinin fikrincə, lakedemon dövlət quruluşu, oli-
qarxiyanın çox cizgilərinə malik olduğundan özündə oliqarxiyanı
təmsil edir, misal üçün, bütün vəzifələrə adam seçki yolu ilə
təyin edilir və püşklə təyin edilmiş bir adam belə yoxdur; bun-
dan başqa edam qərarı çıxarmağa, sürgün etməyə və bu kimi
çox şeylərə yalnız bəzi adamların haqqı çatır10.
6.
Əlbəttə, lazımdır ki, gözəl qarışdırılmış dövlət quruluşun-
da hər iki əsas prinsip ayrı-ayrılıqda deyil, bir yerdə təmsil olun-
151
Dostları ilə paylaş: |