artıq balık lekseminin arxaikləşdiyini və onun yerinə kənt lekseminin işləndiyini qeyd edir və
yazır ki, balık islamlıqdan çox əvvəl işlənmiş, türk dilində sığınaq, qala, şəhər deməkdir (MK, I,
379).
Müasir Azərbaycan toponimlərinin tərkibində də bu coğrafi terminə daşlaşmış şəkildə
təsadüf edilir. Məs.: Balık indi İsmayıllı rayonunda bir kəndin adıdır (12, s. 69).
Kasar.
Qeyd etmək lazımdır ki, Moyun çor xaqan 751-ci ildə Tez çayının qərbində Kasar
adlı bölgədə otağını, çadırını qurdurub yayı burada keçirmişdir: Ol yıl Ötüken kedin uçınta Tez
başınta Kasar Kordan örgin anta ititdim çıt anta tokıtdım, yay anta yayladım (ŞU7). - "O il
hökmdar otağını Tezin yuxarısında Ötükenin qərb yamacında Kasar və Kordanda qurdurdum,
divarlarını ucaltdım, yayı orda yayladım".
Onu
da qeyd
etməliyik ki, mətnin mötərizədə verilmiş hissəsi zədələndiyi üçün abidənin ilk
tədqiqi zamanı oxunmamış, yalnız Terxin abidəsi aşkar edilib oxunduqdan sonra ŞU abidəsinin
həmin qismi bərpa edilmişdir (58, s. 87). Buradakı kasar oykonimi tarixdə adı yaxşı bəlli olan
xəzərlərlə bağlıdır. Xəzərlər, xəzər qəbiləsi uyğur qəbilə ittifaqına daxil idi. Ona görə də
buradakı Kasar oykonimi etnotoponim sayılmalıdır.
Uyğur abidələrində rast gəldiyimiz Ötüken yış, Kara kum, Çoğay kuzı, Kögmen toponimləri
Orxon-Yenisey
abidələri bölməsində ətraflı tədqiq edildiyindən biz burada həmin yer adlarının
adlarını çəkməklə kifayətlənirik.
d)
ETNONİMLƏR
Qədim türk onomastik sistemində etnonimlər özünəməxsus yer tutur. Etnonimlər həm
ümumi, həm də xüsusi planda rəngarəng leksik-semantik xüsusiyyətlər ifadə edir. Tarixdən
bəllidir ki, eyni bir etnonim konkret bir dövrdə müxtəlif insan cəmiyyətlərini bildirdiyi kimi,
eyni bir etnos müxtəlif mənbələrdə və ya dillərdə çeşidli adlarla da ifadə oluna bilir. Etnik
vahidlərin həm xalqın özü tərəfindən yaradılması, həm də başqa xalqlar tərəfindən bu etnosa
verilməsi də etnonimikanın maraq dairəsinə, tədqiq obyektinə daxildir. Ona görə də etnoslar
sisteminin formalaşması və inkişafı problemləri mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Türk etnonimləri
tarix
ən antroponimlər və toponimlərlə sıx şəkildə bağlı olduğuna görə bu dil vahidlərinin
diaxronik aspektdə tədqiqi xüsusi aktuallıq kəsb edir.
Orxon-
Yenisey abidələrindəki etnonimlər bəhsində bu problemdən geniş şəkildə bəhs
edildiyindən burada ancaq run hərfli uyğur abidələrində işlənmiş etnonimlər nəzərdən keçirilir.
Run hərfli uyğur abidələrində Orxon-Yenisey mətnlərində də rast gəlmədiyimiz aşağıdakı
etnonimlər işlənmişdir:
Az.
Bu xalq adına ŞU cənub 5-də etnoantroponim olaraq təsadüf edilir. Həmin etnonimə
eyni zamanda Orxon abidələrindən KTşm2; KTşm12; T13;T14; Talas V kitabələrində də rast
34
gəlirik. Bundan başqa
az etnonimi
Az tutuk (KTş38) və
Az eltə
bə
r (KTş23)
etnoantroponimlərinin də tərkibində müşahidə olunur. Orxon abidələrinin (Kül tigin, Bilgə
xa
qan və Tonyukuk abidələri) verdiyi materiallar əsasında azların Kögmən dağları (indiki Sayan
dağları) ətrafında yaşadığını müəyyən etmək olur. Güman etmək olar ki, Ötükəndən xeyli
aralıda məskən salmış bu xalq qırğızlardan vassal asılılığında olmuşdur. Çünki azlar həmişə
qırğızlarla birlikdə istər göytürklərə, istərsə də uyğurlara qarşı üsyan etmişlər. Bu mülahizəni
qəbul etmiş olsaq, azların sayca bir o qədər də çox olmadıqlarını təsbit etmiş olarıq. Azlara
başçılıq edən şəxslərin
tutuk və ya
eltə
bə
r titulu daşıması da öz növbəsində bunu göstərir. Çünki
göytürklərdən asılı olan qırğızlar və türgislərin başçıları
kağan titulu daşıyırdı.
Az
etnoniminin apelyativinin “güclü, qüvvətli” olmasını güman etmək olar. Bir sıra
tədqiqatçılar Azərbaycan sözünün tərkibindəki
az ünsürünü
Orxon-Yenisey abidələrində
işlənmiş
az etnonimi ilə əlaqələndirirlər ki, bu da kifayət qədər əsaslandırma tələb edir
. F.
Ağasıoğlu hətta azları aslarla qarşılaşdırır. Azərbaycandakı Azıx (mağara) onomastik vahidini az
etnoniminin izləri kimi qiymətləndirir (1, 12-17).
Azların sonrakı tarixi barədə məlumat yoxdur. V.V. Bartold azları “naməlum xalq” hesab
edir. Görünür, azsaylı bu türk xalqı orta türk dövründə digər türk xalqlarının tərkibində
assimilyasiyaya uğrayaraq tarix səhnəsindən çıxmışdır.
Uyğur. Uyğurlar qədim türklərin mühüm bir qolunu təşkil edir. Bu qəbilə birliyinin adına
bir etnos kimi qədim türk abidələrindən çox-çox əvvəl Çin mənbələrində təsadüf edilmişdir. Çin
mənbələrində uyğur adı huy-hu, huy-he, vey-vu heroqlifləri ilə ifadə edilirdi (112a, s. 334). Çin
mənbələrində belə bir məlumat da öz əksini tapmışdır ki, 788-cı ildə uyğur xaqanı Tan sarayına
uyğur etnoniminin Çin variantının dəyişdirilməsi, dəqiqləşdirilməsi haqqında bir elçilik heyəti
göndərilmişdi. Bunun nəticəsində huy-he şəkli huy-hu formasına düşmüşdür (116
a
, s. 85).
Çin mənbələri çinlilərin uyğurların göy türklər kimi hunların xələfi olduqlarına, qurtdan
törədiklərinə inandıqlarını qeyd edir. Uyğurlara aid ən qədim məlumatlara eradan əvvəl İssık-kul
gölü ətrafından tapılmış materiallarda təsadüf edilsə də, bu etnoni ilk dəfə run əlifbası ilə
yazılmış və göy türk hökmdarı Bilge kağanın şərəfinə ucaldılmış abidədə 716-cı il hadisələri ilə
əlaqədar işlənmişdir. Ümumiyyətlə, uyğur etnoniminə runik əlifba ilə yazılmış Bilge kağan,
Süci, Şine-Usu, Terxin, Tes və Karabalqasun abidəsində rast gəlirik. Uyğur etnoniminin
mənşəyi haqqında müxtəlif mülahizələr vardır. Uyğur adı haqqında ən qədim mülahizələr
əfsanələrdə öz əksini tapmışdır. Mahmud Kaşqarlı bu etnonim haqqında bir rəvayət qələmə
almışdır. Burada göstərilir ki, Makedoniyalı İskəndər uyğur ellərinə gəldiyi zaman uyğur xaqanı
onun yanına dörd min adam göndərmiş, tulqalarına taxılan qanadlar şahın qanadları imiş. Bunlar
həm önə, həm arxaya ox ata bilirdi. Zülqərnəyn (yəni Makedoniyalı İskəndər) bunlara heyran
qalmış və işan xodxorənd demiş. "Bunlar özlərini dolandırırlar, başqalarına möhtac olmazlar,
35