72
ustunroq, ochig‘i, u shunisi bilan G‘arb adabiyotidan farq qiladi
ham. X asrdayoq buyuk Abu Ali ibn Sino Sharq ko‘proq nasi-
hat yo‘li bilan, G‘arb esa hayotni real ko‘rsatish orqali kishini
tarbiyalashga moyilligini maxsus qayd etib o‘tgan edi.
Og‘zaki va yozma adabiyoti, axloqiy-diniy merosi pand-hik-
matga o‘ta boyligi uchun ham Sharqni
jahonda donishmand deb
bilishadi. Bizda she’riyatning bu darajada ravnaq topib, xalq
orasida katta mavqe egallashiga sabab bo‘lgan omillardan biri
ham – shu. O‘zbekiston Qahramoni, O‘zbekiston xalq shoiri
Abdulla Oripov:
«Sharqqa she’riyatni o‘rgatib bo‘lmaydi»,
–
deganida ham aynan shu jihatlarni ko‘zda tutgan.
Shunga qaramay,
Sharq, jumladan, o‘zbek mumtoz ada-
biyotini, tamoman pand-nasihat ruhidagi asarlardan iborat,
deb
tushunish – mutlaqo xato. Sharqda maxsus didaktik adabiyot
yuzaga kelgan. Uni, adabiy shakliga ko‘ra, quyidagicha nisbiy
tasnif qilish mumkin:
1.
Nasriy didaktik asarlar.
Masalan, milodiy IV asrda Hindistonda sanskrit tilida mash-
hur «Panchatantra», ya’ni keyinchalik «Kalila va Dimna» nomi
bilan mashhur bo‘lib ketgan buyuk didaktik asar dunyoga kela-
di. Uning butun Sharq, qolaversa, jahon adabiyotiga katta ta’siri
bor. Bu kitob asrlar mobaynida bir
necha tillarga tarjima qi-
lingan. Arab ertaklari asosida shakllangan «Ming bir kecha»da
ham mohiyatan didaktik ruh juda ustun turadi. Keyinchalik
Kaykovusning mashhur «Qobusnoma»si yozildi.
XVI asr o‘zbek adibi Xoja (Podshoxoja binni Abdulvah-
hobxoja)ning «Gulzor» hamda «Miftoh ul-adl» («Adolat kaliti»)
asarlari ham sof nasriy yo‘lda bitilgan didaktik adabiyot namu-
nalari hisoblanadi.
2.
Nasriy-she’riy didaktik asarlar.
Shayx Muslihiddin Sa’diy Sheroziyning bag‘oyat mashhur
«Guliston» asari aynan shu guruhga mansub. U ham nasriy,
ham she’riy, ya’ni aralash yo‘lda bitilgan.
Alisher Navoiy ham pandnoma ruhidagi «Mahbub ul-qulub»
asarini aynan nasriy-she’riy shaklni o‘zaro omixta qilib yozdi.
Garchi majoziy timsollar,
hayvonlar, asosan, qushlar mi-
solida bitilgan bo‘lsa ham, Gulxaniyning «Zarbulmasal»i ham
73
didaktik adabiyotning ana shunday nasriy-she’riy, ya’ni aralash
turiga kiradi.
3.
She’riy didaktik asarlar.
Sharqda faqat nazmiy usulda yaratilgan maxsus didaktik
she’riyat ham shakllangan. Aytaylik, o‘zbek mumtoz she’riyatida
Yusuf Xos Hojibning «Qutadg‘u bilig», Haydar Xorazmiy-
ning Nizomiy Ganjaviy «Maxzan ul-asror»ini erkin tarjima
qilish asnosida bitgan «Gulshan ul-asror»,
Alisher Navoiyning
«Xamsa»ga birinchi asar sifatida kiritilgan «Hayrat ul-abror»
dostonlari aynan o‘zbek didaktik she’riyatining yorqin namuna-
lari hisoblanadi.
Yusuf Xos Hojibning «Qutadg‘u bilig» dostonida axloqiy-
ma’ naviy fazilatlarning hayotiy hikoya-tasvirlar, mantiqiy tahlil-
xulosalar orqali berilishi, birinchidan,
muallif nuqtayi nazarini ni-
hoyatda tiniqlashtirib ifodalash imkonini beradi, shu tariqa uning
aynan qanday g‘oyani ilgari surayotganini aniq bilib turasiz, ik-
kinchidan, bu ta’sirchanlikni sezilarli darajada oshiradi, uchinchi-
dan, ko‘tarilgan masala-muammolar bugun uchun ham o‘z ahami-
yati, ya’ni dolzarbligini aslo yo‘qotmaganidan dalolat beradi.
Zamonaviy o‘zbek adabiyotida
ham didaktik ruhdagi asar-
lar yaratilib turadi. Masalan, O‘zbekiston xalq shoiri Shukurullo
qalamiga mansub «Javohirlar sandig‘i» aynan shunday asarlar
sirasiga kiradi. U nasriy yo‘l bilan bitilgan.
Dostları ilə paylaş: