57
ehtiyacı olması haqqında mənə təcili məlumat verməyinizi
xahiş edirəm» (14, v.29).
General Tamamşevin bu məzmunlu digər teleqramı
Bakı Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyətinin Tiflisdə yerləşən
və müharibədən zərər çəkənlər və qaçqınlar üzrə baş mü-
vəkkili Xosrov paşa bəy Sultanovun adına göndərilmişdi.
Teleqramda deyilirdi ki, “kimsəsizlərə 70 odeyal almaq
üçün nə qədər pulun lazım olması, habelə üç yetim evinin
və oradakı vəsaitin lazım olması haqqında təcili məlumat
verməyinizi xahiş edirəm”.
Və yaxud Xosrov paşa bəy Sultanovun adına 1916-cı
il iyunun 21-də Ümumrusiya Zenstvolon ittifaqı müvək-
kilinin köməkçisi Lebed tərəfindən vurulmuş teleqramda
deyilirdi ki, “Zemsoyuzun İspir məntəqəsində 32 yetim
müsəlman uşağı vardır. Onların hara və kimə göndərilməsi
barədə bizə teleqrafla xəbər verməyinizi xahiş edirik.
Aparılma xərclərini öz üzərimizə götürürük” (14, v.42).
Bakı Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyəti adından Sul-
tanovun imzası ilə 1916-cı il iyunun 22-də göndərilən ca-
vab teleqramından aydın olur ki, Cəmiyyətin üzvü Rövşən
bəy Əfəndiyev 32 yetim müsəlman uşağının İspirdən Tif-
lisə gətirilməsi üçün ezam olunmuşdur” (14, v.42).
1916-cı il iyulun 16-da Qarsdan X.Sultanovun adına
göndərilmiş digər bir teleqramda deyilirdi ki, R.Əfəndiyev
həmin yetimlərlə birlikdə qatarla yola düşmüşdür. İyulun
17-də Kodjorıdan Sultanovun Tiflisdəki ünvanına daxil
olmuş teleqramda isə göstərilirdi ki, “yetimlərin məktəbdə
yerləşdirilməsinə icazə verirəm. Müfti” (14,v.42).
58
Daha sonra, Bakı Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyətinin
baş müvəkkili adına Qafqaz cəbhəsində qaçqınların yerləş-
dirilməsi üzrə baş müvəkkilliyin dəftərxanasından 1917-ci
il iyulun 17-də göndərilmiş məktubda deyilirdi. “İyulun
18-də Qarsdan Tiflisə göndəriləcək daha 40 müsəlman
qaçqınının yerləşdirilməsi haqqında tədbir görməyiniz xa-
hiş olunur” (14, v.89).
Məlum olur ki, 1916-cı il iyulun 29-da İspir məntə-
qəsindən 13 nəfər, daha sonra 29 nəfər kimsəsiz yola sa-
lınmışdır. Sənədlərdən aydın olur ki, Tiflisdəki ikinci mü-
səlman yetimxanasında 71 nəfər kimsəsiz yerləşdirilmişdir
ki, onların 31 nəfəri oğlan, 40 nəfəri qız idi. Uşaqların bö-
yük əksəriyyəti 5-14 yaşlarında olanlardan ibarət idi (14,
v.89).
Başqa bir sənəddə isə Tiflisdəki yetim evindən Bakıya
göndərilmiş 50 nəfər qaçqın uşağın siyahısı verilir.
Qeyd etdiyimiz arxiv sənədlərindən bəlli olur ki, mü-
haribə dövründə qaçqın və yetimlərin yerləşdirilməsi üçün
yetim evləri haqqında xüsusi əsasnamə hazırlanmış və bu
əsasnamə 1916-cı il iyulun 7-də hökumət tərəfindən təsdiq
edilmişdi (10, v.1).
Bu, göstərir ki, müharibə dövründə Bakı Müsəlman
Xeyriyyə Cəmiyyətinin onlarca şəhərdə xüsusi məntəqə-
ləri fəaliyyət göstərirdi. Cəmiyyət əslində ictimai təşkilat
çərçivəsindən çıxıb dövlət əhəmiyyəti daşıyan bir orqana
çevrilməkdə idi. Bunu cəmiyyətin adına göndərilən və cə-
miyyətin özünün ayrı-ayrı ünvanlara göndərdiyi sənədlər,
yazışmalar bir daha təsdiq edir. Məsələn, Qafqaz cəbhə-
sində qaçqınların yerləşdirilməsi baş müvəkkilliyindən
59
1917-ci il fevralın 8-də Tiflisdən Bakı Müsəlman Xeyriy-
yə Cəmiyyətinin bu cəbhədə müharibədən zərər çəkənlərə
və qaçqın düşən müsəlmanlara köməklik göstərən müvək-
killiyi adına göndərdiyi məktubda deyilirdi ki, dəftərxa-
namız Nuxa, Kağızman, Ahalsıx və Ərdəhanda yeni yetim
evlərinin açılması üçün 8750 rubl miqdarında vəsait ayırır
(70, s.121-122; 10, v.5).
1917-ci il iyulun 17-də Qafqaz cəbhəsində qaçqınların
yerləşdirilməsi şurasının icraiyyə komitəsi X.Sultanovun
adına məktub yazaraq bildirirdi ki, 130 yetim müsəlman
uşağının may və iyun aylarında saxlanılması üçün 2925
rubl, üçüncü rübdə isə 11.700 rubl miqdarında pul köçür-
mək haqqında sərəncam vermişdir (14, v.16).
Bakı Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyətinin daha bir ye-
tim evi Oltidə yerləşirdi. Qaynaqlarda 1917-ci ildə burada
10 nəfər əmkdaşın işləməsi, 18 nəfər 5-15 yaşlı uşağın
saxlanılması qeyd olunur. Bu uşaqların əksəriyyəti Qars və
Olti bölgələrindən idi (14, v.19).
Daha sonra məlum olur ki, Türkiyənin Qars, Ərzurum,
Olti bölgələrindən gətirilmiş 6 yaşından 14 yaşınadək olan
26 nəfər qız isə Bakıdakı yetim evində saxlanılırdı (14,
v.24).
Bakı Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyətinin Kağızman-
dakı müsəlman yetim evinin müdiri İdris Axundzadə isə
1917-ci ilin sentyabrın 9-da Tiflisə Sultanovun adına gön-
dərdiyi teleqramında yazırdı ki, “un və şəkər, habelə digər
ərzaq məhsulları olmadığından uşaqları yedizdirə bilmirik.
Bütün uşaqlar xəstələniblər, qışda hamı acından öləcəkdir.
60
Bu şəraitdə yaşamaq qeyri-mümkündür. Məni vəzifədən
azad etməyinizi xahiş edirəm” (14, v.26).
Bütün deyilənlər Bakı Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyə-
tinin Birinci dünya müharibəsi dövründə nə kimi işlərlə
məşğul olması, köməyı, yaşamağa imkanı olmayan min-
lərlə qaçqın müsəlman uşaqlarına hansı vasitələrlə, çətin-
liklərlə arxa durması haqqında müəyyən təsəvvür yaradır.
Bakı Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyətinin Birinci dünya
müharibəsi dövründəki fəaliyyəti türk ədəbiyyatında da
işıqlandırılmışdır. Bu baxımdan Türkiyədə çap olunan
«Erkenekon yolu» jurnalının redaktoru, türk jurnalisti
Məmməd Sadıq Aranın jurnalın 1961-ci il birinci sayında
çap etdirdiyi “Qardaş köməyi” məqaləsi təqdirə layiqdir.
Məqalədə deyilir ki, “Azərbaycan Cəmiyyəti Xeyriyyəçi
Rus işğalındakı Doğu Anadolu vilayətlərinə heyətlər yol-
ladı: 12,000 yetim, çocuq topladı, milyonlar dəyərində ər-
zaq, geyim əşyaları sövq etdi... Rus-erməni məzaliminə
son verdirdi... Bu işləri sadəcə milli vəzifə hissilə yapdı”.
Məqalədə daha sonra deyilir ki, biz Anadoluda fəla-
kətlərlə, hərblərlə tək başına qarşı-qarşıya qaldığımız vaxt-
lar, birinci cahan hərbinin Türkiyə üçün ən ağır və fəla-
kətli illərində Ərzurum, Ərzincan, Trabzon, Riz və digər
Anadolu vilayətləri rus ordusunun işğalı altına düşdükdə
rus kazakları ilə erməni könüllüləri müdafiəsiz türk xalqını
mərhəmətsizcəsinə kəsib-biçir, talan edirdilər. Məhz türk-
lər üçün belə bir ağır vaxtda Azərbaycan cəmiyyəti-xey-
riyyəsi gizli tədbirlərdən əlavə rus çarının Tiflisdəki naibi
Qrandukun yanına xüsusi heyət göndərmişdi. Həmin
heyətə Bakı Müsəlman Xeyriyyə Cəmiyyətinin əsas üzvlə-
Dostları ilə paylaş: |