TIL
— 1) kishilar o‘rtasida,
jamiyatda
aloqa
va o‘zaro fikr
almashishning muhim vositasi; tilshunoslikning asosiy o‘rganish ob’ekti;
borlikdagi narsa, hodisalarga va ularni ongda aks ettirishga xizmat
qiladigan,
nutq
a’zolari
tomonidan
aslidagiday
tiklanadigan
va
muayyan
jamiyat
doirasida
hammaga
ma’lum
va
maqbul
bo‘lgan
tovush
belgilari majmui,
shuningdek, ushbu belgilarning fikr
ifodalash jarayonida birga qo‘shilishi, birikishi haqidagi qoidalar to‘plami.
Til — ijtimoiy hodisa,
kishilar, jamoalar o‘rtasidagi eng muhim aloqa
vositasi ekanligi asrlar mobaynida
Sharq
va
G‘arb
olimu
shoirlari,
mutafakkirlari tomonidan ta’kidlab kelinadi.
Tilning tafakkur, ijtimoiy ong bilan aloqasi nihoyatda uzviy
chambarchasdir. Til belgilari — so‘zlar, so‘z birikmalari va gaplar — moddiy
shakllar bo‘lib, ularda ongning ideal mahsullari —
aniq tasavvurlardan
tortib eng mavhum va umumlashtiruvchi tushunchalar yoki hukmlargacha
ob’ektiv tarzda o‘z aksini topadi. Shunday kilib, Til nafaqat fikrni ifodalash
yoki fikr almashish vositasi, balki ijtimoiy ongda fikrlarni shakllantirish va
mustahkamlash vositasi ham hisoblanadi. Til — jamiyat boyligi, u jamiyat
a’zolarining o‘zaro aloqasini amalga oshiradi, insonning moddiy va
ma’naviy turmushida ro‘y beradigan barcha
voqea hodisalar haqidagi
bilimlarni jamlaydi va ulardan xabardor qiladi;
Til ayni ma’noda asrlar mobaynida shakllanadi va mavjud bo‘ladi.
Tafakkur tilga qaraganda birmuncha tezroq rivojlanadi va yangilanadi, lekin
tilsiz tafakkurni tasavvur etib bo‘lmaydi. Tilda ifodalanmagan fikr noaniq,
tushunarsiz bir narsa bo‘lib, insonga borliq voqeahodisalarini anglab
yetishida, fanni rivojlantirish va takomillashtirishida yordam bera olmaydi.
Tafakkur tilsiz mavjud bo‘lmas ekan, til ham tafakkursiz yashay olmaydi. Biz
o‘ylab turib gapiramiz va yozamiz, o‘z fikrlarimizni
tilda aniqroq va
tushunarliroq bayon etishga harakat qilamiz. Demak, fikrlar til negizida
paydo bo‘ladi va unda mustaxkamlanadi, til bilan
tafakkur bir butunlikni
tashkil etadi.