Ang Kahulugan ng Huling Ikasampung Bahagi ng Marangal na Quran



Yüklə 5,39 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə65/98
tarix16.11.2017
ölçüsü5,39 Kb.
#10379
1   ...   61   62   63   64   65   66   67   68   ...   98

 
138 
Mga babbala: 
 Ang sinumang may malaking hadath gaya ng junub at ng nireregla at may nifás 
na tumigil na ang pagdurugo nila bago nagmadaling-araw ay maaari nilang ipahuli 
ang ghusl hanggang sa matapos ang adhán ng fajr at unahin ang sahúr. Ang pag-
aayuno ay tumpak. 
 Ipinahihintulot na gumamit ang babae ng gamot na nagpapahuli sa pagdating ng 
regla niya sa Ramadán sa layuning makilahok nang lubos sa kapwa mga Muslim sa 
pagsamba nila kung ligtas naman sa kapinsalaan. 
 Ipinahihintulot sa nag-aayuno ang paglunok ng laway o plema na nasa loob pa 
ng bunganga niya. 
 Nagsabi ang Propeta 
(SAS)

Hindi matitigil ang kalipunan ko sa mabuti habang 
nagmamadali sa iftár at ipinahuhuli nila ang sahúr. 
Isinalaysay ito ni Imám Ahmad

Sinabi  pa  niya:  Hindi  matitigil  ang  relihiyong  Islam  sa  pananaig  habang 
nagmamadali  sa  iftár  dahil  ang  mga  Hudyo  at  ang  mga  Kristiyano  ay 
nagpapahuli nito.
 
Isinalaysay ito ni Imám Abú Dáwud

 Kanais-nais na sumambit ng du‘á’ bago isagawa ang iftár. Nagsabi ang Sugo 
(SAS)

Ang  nag-aayuno  sa  pagsasagawa  ng  iftár  ay  may  panalanging  hindi 
tinatanggihan.
 
Isinalaysay ito ni Imám Ibnu Májah
. Kabilang sa nasaad na mga du‘á’ sa 
pagsasagawa  ng  iftár  ay  sabi  ng  Sugo 
(SAS)

Dhahaba  -dhdhama’u  wa  -btallati 
-l‘urúqu wa thabata -l’ajru in shá’a -lláh.
1
 
Isinalaysay ito ni Imám Abú Dáwud

 Ang Sunnah na ang iftár ay sisimulan sa manibalang na datiles. Kung wala nito 
ay hinog na datiles. Kung wala rin nito ay tubig. 
  Nararapat  sa  nag-aayuno  na  iwasan  ang  kuhl,  at  ang  gamot  na  ipinapatak  sa 
mata o sa tainga sa oras ng pag-aayuno bilang pag-iwas na masangkot sa usaping 
pinagtatalunan ngunit kung siya ay nangangailangan nito, gaya ng pagpapagamot, 
ay walang masama kahit umabot pa ang lasa ng gamot sa lalamunan niya at ang 
pag-aayuno niya ay tumpak pa rin. 
  Sunnah  na  gumamit  ng  siwák  sa  lahat  ng  oras  ng  pag-aayuno  at  walang 
kinasusuklaman dito ayon sa tamang pananaw. 
  Isinasatungkulin  sa  nag-aayuno  na  tumigil  sa  panlilibak,  paninirang-puri, 
pagsisinungaling, at tulad nito. Kung aalipustain siya o iinsultuhin ay sabihin niya: 
“Ako ay nag-aayuno.” Sa pangangalaga niya ng dila niya at lahat ng bahagi ng 
katawan niya laban sa mga kasalanan ay napangangalagaan niya ang pag-aayuno 
niya  sapagkay  may  nasaad  buhat  sa  Propeta  na  siya  ay  nagsabi: 
Ang  sinumang 
hindi tumigil sa pagsasabi ng kabulaanan at sa paggawa ayon dito, si Allah ay 
walang pangangailangan na itigil niya ang pagkain niya at ang pag-inom niya. 
  Sunnah  sa  isang  inanyayahan  sa  pagkain  ngunit  siya  ay  nag-aayuno  na 
dumalangin para sa may-ari ng pagkain at kung siya naman ay hindi nag-aayuno ay 
sunnah na kumain siya. 
  Ang  Laylatulqadr  ay  ang  pinakamainam  na  gabi  sa  buong  taon.  Naitakdang 
magaganap  ito  sa  huling  sampung  gabi  ng  Ramadán.  Ang  pinakamalapit  sa 
katiyakan  na  gabi  ng  kaganapan  nito  ay  ang  ika-27  na  gabi.  Ang  paggawa  ng 
                             
 
1
 Ibig sabihin: Lumisan ang uhaw, nabasa ang mga ugat at natiyak ang gantimpala, kung loloobin ni Allah. 


139 
matuwid  sa  gabing  iyon  ay  higit  na  mabuti  kaysa  sa  paggawa  sa  loob  ng  isang 
libong buwan. Ito ay may mga tanda na ang ilan ay ang sumusunod: ang pagsikat 
ng  araw  kinaumagahan  nito  nang  maputi  na  walang  maraming  sinag  at  ang 
pagiging  katamtaman  ng  klima.  Maaaring  maabutan  ito  ng  isang  Muslim  nang 
hindi  niya  nalalaman.  Ang  hinihiling  sa  kanya  ay  magsikap  sa  pagsagawa  ng 
pagsamba  sa  Ramadan,  lalo  na  sa  sampung  huling  araw.  Magsisigasig  siya  na 
walang  makaliligtaang  isang  gabi  sa  mga  gabi  ng  Ramadán  nang  hindi 
nakapaagsagawa  ng  qiyámullayl.  Kapag  nagdasal  siya  ng  taráwíh  sa  jamá‘ah  ay 
hindi siya lilisan hanggat hindi natatapos ng imám ang taráwíh nang lubusan upang 
maitala para sa kanya ang pagdalo sa qiyámullayl. 
  Ang  nagsagawa  ng  pag-aayunong  boluntaryo  ay  hindi  kailangan  sa  kanya  na 
lubusin ito ni isinasatungkulin. Kung sinadya niyang sirain ito ay walang masama 
at walang qadá’. 
Ang I‘tikáf:
 Ito ay ang pananatili ng isang Muslim na ‘áqil sa isang masjid bilang 
pagtalima.  Isang  kundisyon  dito  na  ang  nagsasagawa  ng  i‘tikáf  ay  malaya  sa 
malaking  hadath.  Hindi  lalabas  ang  nagsasagawa  ng  i‘tikáf  maliban  kung 
kailangang  gawin,  gaya  ng  pagkain,  pagpunta  sa  palikuran,  at  pagsasagawa  ng 
kinakailangang ghusl, halimbawa. Nawawalan ito ng saysay dahil sa paglabas na 
hindi kailangan at pakikipagtalik. Sunnah na isagawa sa bawat oras at sa Ramadán 
ay  higit  na  binibigyang-diin.  Ang  higit  na  binibigyang-diing  panahon  ng 
pagsasagawa nito ay ang sampung huling araw ng Ramadán. Ang pinakamaiksing 
panahon ng i‘tikáf ay isang oras. Kanais-nais na hindi kukulang sa isang araw at 
isang gabi. Ang babae ay hindi magsasagawa ng i‘tikáf nang walang pahintulot ng 
asawa  niya.  Sunnah  sa  nagsasagawa  ng  i‘tikáf  na  magpakaabala  sa  pagsamba  at 
pagtalima kay Allah, na iwan ang karamihan sa mga bagay na ipinahihintulot, na 
umiwas sa anumang hindi pumapatungkol sa kanya. 
 


Yüklə 5,39 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   61   62   63   64   65   66   67   68   ...   98




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə