Arin ciğatay luğATİ ciğatayi- tüRKİ usmani. Yazan: buxarali şex süleyman əFƏNDİ. Basim: ustambul-1298

Sürqən sürük. Mübtəzəl.

Sürqənmək sürkənmək_cığa. Sürüklənmək. Mübtəzəl olmaq.

Sürquc sürğuc_cığa. Çalanğ. Çələng_cığa. Cığa. Dabulğa. Tatraquci_cığa. Gəlin başına qoyulan cığa.

Sürqut_cığa salqut. 1. (nərsədən qalan) artıq. 2. Bayat.

Sürqü sürgü_cığa. 1. Sürtürmə_cığa. Sürdürmə. Sürgün, isal otu, dərmanı. 2. Qapının arxalığı. 3. Sürgü daşı: bilöv daşı. Qıraq. - qapı sürgü: təmək_cığa. Təmbək_cığa. Tənək. Tənbək. Kiplə. Arxalıq.

Sürqüc_cığa sorquc_cığa. 1. Mum. Bal mumu. 2. Tamqa_cığa. Damqa. 3. Sürəğuc. Qırmızı mum.

Sürqüçək_cığa sünqücək. Oxlav. Avda işlənən ucu sivri ox, ağac.

Sürqümək sürgümək. Yıratmaq_cığa. Iratmaq. Uzaqlatmaq. Uzqatmaq. Təbidləmək.

Sürqün sürgün_cığa 1. Buzağu_cığa. Bozğa. Dənə. Cücər. 2. Taşaq. Daşaq. Təbid. -sürgün, isal otu, dərmanı: sürtürmə_cığa. Sürdürmə.

Sürqün sürgün_cığa. 1. Yola salma. Bədrəqə. 2. Qoğma. Qaçırma. 3. Nəhy. Nəfy. 4. Ağacdan çıxan, sürülən, uzanan budaq. Tal_cığa. Dal. - dallanmış, budalmış budalar, sürgünlər: budal_cığa.

Sürmə süyə_cığa. Surə. Qapı arxası. Təmə. Dəmə.

Sürmək_cığa 1. Gütəmək_cığa. Göndərmək. Aparmaq. Uzatmaq. Irsal edmək. Vasil edmək. 2. Sürtmək_cığa. Südrəmək. Sürçəmək. Qavlamaq_cığa. Qavmaq. Qoğmaq. Dəf' edmək. Tərd edmək. Nəfy edmək. Itmək. Dəf' edmək. Tərd edmək. Nəfy edmək. 3. Keçirmək. Bədrəqə edmək.

Sürmişi_cığa 1. Hay küy. Bağırtı. Fəryad. Nə'rə. 2. Toy bayram, şənlik səsi. Toydan yığıntıdan çıxan səs küy. meymənət.

Sürmişi_cığa şadmanı.

Sürsük sürsül. Sürsul. Susul. Təmbəl. Beyar.

Sürsül sürsul. Susul. Sürsük. Təmbəl. Beyar.

Sürsünmək sürkəmək_cığa. Südrəmək. Sürükləmək. Çəksinmək. Təmbəllik edmək.

Sürtə alsam_cığa sürə bilsəm.

Sürtə sürət. Ləms. Məsh.

Sürtmək_cığa südrəmək. Sürmək. Sürçəmək. Itmək. Dəf' edmək. Tərd edmək. Nəfy edmək.

Sürtürmə_cığa sürdürmə. Sürgü. Sürgün, isal otu, dərmanı.

Sürtüşmək sıyrılmaq_cığa.

Sürü_cığa baydaq_cığa. Kələ_cığa. Gəllə. Sürüq_cığa.

Sürüci_cığa 1. Çapar. Tatar. Posta. 2. Qonaq işçisi. Şagiird. Əlaltı. Ev, otaq işçisi.

Sürücü çapçı_cığa. Hallac. Yağmaçı. Axınçı.

Sürük sürqən. Mübtəzəl.

Sürüq_cığa sürü.

Sürüqləmək sürükləmək. Sürkəmək_cığa. Südrəmək. Sürsünmək. Çəksinmək. Təmbəllik edmək.

Sürüqlənmək sürüklənmək. sürkənmək_cığa. Mübtəzəl olmaq.

Sürülmək südrəlmək_cığa. Süyrəlmək.

Sürüncan soğulcan_cığa. Suyunğan. Solıcan.

Sürün_cığa sürən. Vuruşma hayküyü.

Sürütmə sürçə_cığa.

Süryət sürət. Sırt_cığa.

Süs saça taxılan süs nələr. Astığ_cığa. Asqı. Albutu_cığa. Bəzək.

Süsaq_cığa süzaq. Böyük qaşıq. Çömçə. Süzici. Abgədən.

Süsbəzək tüzənlik_cığa. Düzənlik. Arqayış > arayiş_fars. Zibi zinət.

Süsləmək yasmaq_cığa. Yatsamaq. Bəzəmək. Örtmək. Düzmək. Yapmaq. Düzəltmək.

Süt süt qarındaşı. Kökdaş_cığa. Sütdaş. -süt ana: ayaqa_cığa. Əğəkə. Ağagə. Anağa. Anaka. Ənəkə. -süt verən: sütüqləkən_cığa.

Sütana anakə_cığa. Nənəlik. Taya.

Sütdaş kökdaş_cığa. Köküldaş_cığa. Süt qarındaşı.

Sütəmər əmgən_cığa. Əmən.

Sütlü sağın_cığa. -sütlü qoyun: sağmal qoyun. -sütlü məmə: yalın. Yelin. Alın_cığa.

Sütrə südrə. Xırım xırda. Tör töküntü. Xırda mırda. Uşaq. Əlaltı. Qulluqçu. Xitmətçi.

Sütrəmək südrəmək_cığa. Bax > sürtəmək. Sürkəmək_cığa. Sürükləmək. Sürsünmək. Çəksinmək. Təmbəllik edmək.

Sütüqləkən_cığa süt verən.

Sütül - sütül buğda bağının otda pişirməsi: ütmə.

Sütür südür_cığa. Xırım xırdalar. Tör töküntülər. Xırda mırdalar. Uşaqlar. Əlaltılar. Qulluqçular. Xitmətçilər. Təbəələr.

Süyə_cığa surə. Sürmə. Qapı arxası. Təmə. Dəmə.

Süyək sünqək_cığa.

Süyrəlmək südrəlmək_cığa. Sürülmək.

Süzaq süsaq_cığa. Böyük qaşıq. Çömçə. Süzici. Abgədən.

Süzcək sürcək_cığa. Züvgən yer. Qayaq. Cayaq. Tayqaq.

Süzən_cığa süzülmüş nərsə. Qatıq. Çəkmə.

Süzici süzaq. Böyük qaşıq. Çömçə. Abgərdən.

Süzqüc_cığa kəfgir.

Süzmə -süzmə qatıq: hər nəyin çəkilmişi. Üsarəsi. -çəkə süzmə yoğurt: kiş_cığa. Quru yopğurt.

Süzol_cığa qaçaqları, qaçqınları tutub qaytaran gözətçi.

Süzüq süzük_cığa. 1. Parraq. Aydın. Açıq. Saf. 2. Qayqısız_cığa. Qaysız. Qayız. Təmbəl.

Şabat şapat_cığa < çapat. Toqat. Silli.

Şaqa şaka. Qovunqac. Kovunqac_cığa. Konqac. Şuxluq.

Şaqaçı şakaçı. Qışmar_cığa. Qılcav_cığa. Qaşmar. Güldürücü. Qırşmal. Məsqərə. Müzhik.

Şaqıçımaq şağıçımaq_cığa. Çaqmaq. Qeybət edmək. Sözçümək.

Şaqır şağır. Abşar.

Şaqırdaq şağırdaq_cığa. Şarılt.

Şaqmaq şaxmaq. Çaqmaq_cığa. Çağmaq. Qaqmaq. Urmq. Vurmaq. Soxmaq. Isırmaq.

Şal türmə_cığa. Tirmək. Tirmə. Qiymətli qumaş.

Şallaq qamçın_cığa. Qamçı. Qırbaç. Tazyanə.

Şalvar - butları geniş şalvar. Umduq_cığa. Ovda geyilir.

Şamama yıylanqac_cığa. Yiğlənqəc_cığa.

Şaman savrunçu. Cavrunçi_cığa. Ovsunçu. Arvaş. Arqaş. Falçı. Münəccim.

Şamata yayqara_cığa. Hay gurultu. Gurultu_cığa. Qürültü_cığa. Patırtı. Qovqa. Bağırtı.

Şanalamaq_fars < çanalamaq < çan çan edmək (< çan. Çanğ: oyuq. Bölük) sıralamaq. Sapalamaq. Sapallamaq. Tarçıllamaq. (dərcə > dərəcə. Tərcil edmək_ərəb). Dərcələmək. Taramaq_cığa. Daramaq.

Şanlı çavdur_cığa. Ürzəli. Söz yiyəsi. Sərəfli. Görüşlük_cığa. Görüşlü. Görməgəy. Görməyə dəğər. Dəbdəbəli. Etibarlı.

Şapalaq şavalaq. Taskı_cığa. Təsgi. Silli. Toqat.

Şapat_cığa şabat < çapat. Toqat. Silli.

Şarılt şağırdaq_cığa.

Şarkı aytım_cığa. Türki. Cumbağ_cığa. Sirud.

Şaşa təəccüb. Qərib. Tanq_cığa. Tan_cığa.

Şaşı_cığa şəhla göz. Alabula.

Şaşıq şaşqın. Sandırma. Sandıraq_cığa. Sanğıran. Sərgərdan. Saylaq. Yavlaq_cığa. Əcib. Qərib. Qovqa. Heyran. Məbhut.

Şaşqın_cığa çaşqın. Şaşıq. Kül. Axmaq. Qanmaz. Boşaq. Qünqüs. Kövünküs. Könküs_cığa. Donuq. Budala. Salsaman. Səndələk. Səndələng_cığa. Sandalaq. Saldanaq. Sallanq. Sarsılıq. Salsılıq. Əsrik. Sulusım_cığa. Susuq. Cımcuq. Qamuş. Qaplı. Sərxoş. Səkrən. Sandırma. Sandıraq_cığa. Sanğıran. Sərgərdan. Saylaq. Dəli. Cinli. Cinqli. Cinğli { (< çıq. Çuq. Tuq. Bağlı. Toxlu. Tutuq. }. Mütəhəyyir. Layə'qəl. Məbhut. Heyran.

Şaşqınlıq sərsəm. Sərsən_cığa. Sansar. Sərgərdan. Sansıma. Sərasimə.

Şaşmaq ıçqınmaq_cığa. Tanqamaq. Açıla qalmaq. Qaçırmaq. Üləkmək_cığa. Uzaqlaşmaq. Yoldan çıxmaq. Yoldan şaşmaq. azğaşmaq_cığa. Azışmaq.

Şat şad. Çaraq_cığa. Saz. Sevincək. Məmnun. Xurrəm.

Şatab şadab. Sulaq_cığa. Suvat. Tər. Göyək.

Şatablamaq şadablamaq. Sulamaq_cığa. Sevindirmək. Sevsiləmək. Göyəkləmək. Tərlətmək.

Şatamanlıq şadmanlıq. Sürmişi_cığa.

Şatı çatı. Şatur_cığa. 1. Nədivan. 2. Çatırtı.

Şatlıq şadlıq. Güvənc_cığa. Sevinc. Tüqün_cığa. Düğün. Toy.

Şatmanı şadmanı. Şatamanlıq. Sevinmə.

Şatmanlıq şadamanlıq. Sürmişi_cığa.

Şatur_cığa şatı. Çatı. 1. Nədivan. 2. Çatırtı.

Şaturvan şadurvan. Çatırvan (< çadır) sayavan. Çağırma_cığa. Çəkirmə. Çətir. Şəmsiyə. Sayavan.

Şavalaq şapalaq. Taskı_cığa. Təsgi. Silli. Toqat.

Şeh çıbar_cığa. Çığbar. Çığın.

Şehəlmək ölənmək. Hovlanmaq_cığa. Islanmaq. Islanmaq.

Şehli sərin_cığa. Mərtub.

Şəbəkə tor. Salma_cığa. Ağ. Tələ. Dam.

Şəffaf saydam. Salıq_cığa. Sayqal. Sayğal. Saydam_cığa. Təkiz. Sayğal. Sığallı. Arı. Göz daşı. Parlaq.

Şəffaflamaq tiniqləmək. Tınıqlamaq_cığa. Sakinləmək. Yaruqlamaq. Parraqlanmaq. Baruqlanmaq. Açıqlamaq.

Şəqqə yaruq_cığa. Çatlaq. Şikaf.

Şəqqələmək (ş <> ç) (< çək. Çaq. Çağ). Çəqqələmək. Çəkləmək. Kəsmək.

Şəqqələmək sökmək_cığa.

Şənlik bayram. Bəzram. Bəzm. Toy. Çırğamış_cığa. Sevinc. Seviş. Kürəng. Eyşi işrət.

Şəpə ərkəş_cığa. Ürkəş. Dalqa. Talqa_cığa. Talqaq_cığa. Talqum_cığa. Yut_cığa. Qartop. Qar toparı. Bəhmən. Movc. Möc.

Şıbal_cığa çıbal. (< çıpqal. Çırpan. Vuran) bağadur. Pəhləvan.

Şıçmaq çişmək_cığa. Çışmaq_cığa. Saçmaq. 1. Açmaq. Genişlətmək. Şollatmaq. 2. Qoğmaq. Rədd edmək.

Şıdırğu_cığa çıtırqu_cığa. Bir çeşit saz.

Şikaf savu_cığa. Dəlik. Oyuq. Yaruq_cığa. Çatlaq. Şəqqə. Mağara. Muğak.

Şikəm < içkəm. Qarın. Butaqa_cığa. Butka_cığa. Qurasaq. Mə'də.

Şıqavul sığavul_cığa. Sıyqavul. Qonaqçı. (< sıylamaq: saymaq. Hörmət qoymaq).

Şil götrüm_cığa. Otraq. Fələc. Düşgün. Tutmaz.

Şıltıq durum tayıq_cığa. Cayıq. Qayan yer. Tayğan. Bulaq yer.

Şımalmaq_cığa sığamaq. Siyirmək. Yola qoyub düzəltmək. – qətlimə qol şımalıb.

Şimşək çağmaq. Çaqın_cığa. Işın. Çaxmaq. Ildırım. Yıldırım. Yaldırım. Bərq. Rə'd.

Şimşək çalın_cığa. Çaqın. Çaqmaq. Işın. Rə'd. Bərq.

Şingir 1. Silgir. Silkən. Böyük ələk. Çığıldıq_cığa. 2. Səpən. Əfşan.

Şıratan təngə. Təknə_cığa. Novdan.

Şırdağ_cığa sırttaq. (< sırt). Nərsənin sırtın, danı, altın tutan qablıq. Qısa qol kaftan. Sini kimi nələr.

Şırılqa_cığa sırılqa. Hər nəyin belindən yuxarısı.

Şirin suci. Sucuq_cığa. Çocuq.

Şirinlətmək tatlamq_cığa. Dadlı, şəkər qatmaq.

Şişik çevrəli. Tümbək. Tumbaq_cığa. Qarınlı. Girdə. Şişman. Küpsər_cığa. Tursuq_cığa. Torsuq_cığa. Tulum. Tuluq_cığa. Dolum. Dolu. -hər nəyin şişən yeri: boğdaq_cığa: tomurcuq. Budaq. Buqdaq. Dal. Hər nəyin şişən yeri. Düğün. Uqdə.

Şişirmək çağlamaq (ğ <> r ) carlamaq_cığa. Özünə artığına güvənmək. Taslamaq_cığa. Osdutmaq. Uzanmaq. Artıqlamaq.

Şişkababı soğlı_cığa. Şişlik. Qızartma.

Şişlik soğlı_cığa. Şişkababı. Qızartma.

Şişman şişik. Küpsər_cığa. Səmiz_cığa. Səmin. Samın. Tolqun. Dolqun. Sağum. Bardağı. Yağlu.

Şişmək köpürmək_cığa. Qudurmaq. Üfürlənmək. Qaparlanmaq. Qabarlanmaq.

Şişmiş toquz. Toğuz.

Şoq sevək_cığa. Eşq. Cazibə. Məhəbbət.

Şol o şol: oşal_cığa. Ol. Anıq olmayana (qayib olana) deyərlər.

Şolqədər oşanca_cığa. Olqədər.

Şollatmaq saçmaq. Çişmək_cığa. Çışmaq_cığa. Şıçmaq. Açmaq. Genişlətmək.

Şor qıya_cığa. Qıyan_cığa. Acı.

Şora tapusun. Tabusun. Dabusun_cığa. Duz.

Şorba - şorba pişirmək: sökləmək_cığa.

Şux qəşəng_cığa. Qaşanq. Gözəl. Istəkli. Xoşa gəlim.

Şuxluq qovunqac. Kovunqac_cığa. Konqac. Şaka.

Şuluqluq şuluğluq. tıqınış_cığa. qarabalıq. Qalabalıq. Soxuluş. Çaş_cığa. Qələyan. Coşuq. Quruş. Izdiham.

Şunqar sunqar_cığa. Şunqur. Doğan.

Şunqur sunqar_cığa. Şunqar. Doğan.

Şuriş < aşırış. Altut_cığa. Devrim. Deviriş. Inqilab. Qarışıqlıq. Bulğançuqluq_cığa. Bulaşıqlıq. Aladalıq > aludəlik. Qarmaşlıq. Qatmaşlıq. Ixtilal. Inqilab. Qoğqa_cığa. Qozqa_cığa. Qozqalan_cığa. Qozqalış_cığa. Üslük_cığa. Qalxış. Təpriş. Devriş. Ixtilal.

Şüşəki köşəki_cığa. Köşək_cığa. Gizlicə qulağa çatdırılan söz. Pıçıltı. Şayiə.

Ta tikin_cığa. Təkin. Dəğin. Təkrü_cığa. Dəğrü. Kip_cığa. Ğayət. - ta ki: daxi. Kəza.

Tab tab təb təb_cığa. Itləri quşqutmaq üçün deyilən sözcük.

Tab_cığa tap. 1. Tapılmaq. Ziyarət. 2. Bol. -tab tab: təb təb_cığa. Itləri quşqutmaq üçün deyilən sözcük.

Taba gətirmək tovlamaq. Tavlamq_cığa.

Taban daban_cığa. Çavçı_cığa. Ökçə. Topuq. Ökçə_cığa. Dağ. Təl. Təpə.

Tabansız sökəl_cığa. Cansız. Yansız. Zayıf. Gücsüz.

Tabın_cığa tapın. (tapınmaq. Təpinmək: bağlanmaq). Bir bölüyə bağlı çirik bölüyü. Cüzv. Tabe'.

Tabquli tapğuli. Dabğuli. Üfürləmə. Qabarcıq. Işkənləmə.

Tabqur tapqur. Dabqur_cığa. Qaça. Kərə. Mərtə. Bölük. Dəsdə.

Tabsırmaq təbsirmək_cığa. Tapsırmaq. 1. Odlanmaq. Qızışmaq. Yanmaq. 2. Sıcaqdan qurumaq.

Tabsız tavsız. Yorqun_cığa. Tuvansız. Düşük.

Tabulğa dabulğa. Çalanğ. Çələng_cığa. Cığa. Sürğuc.

Tabur tapqur_cığa. 1. Bir yerə yığılıb çevrələnib, qala kimi durmaq. 2. Təmbəl. Yaramaz.

Tabusun tapusun. Dabusun_cığa. Duz. Şora.

Tac otaqa_cığa. Otağa. Döğüşdə tolğaya (dəmir börk) taxılan tuq, cığa. Börkə bağlanan bəzəklər. Sorquc_cığa. Tuğ. Sarğuc. Əklil. Cığa_cığa. Tumağa_cığa. Tomağ. Quşların başındaki tac. Əfsər.

Tacan_cığa taşan. Daşan. Kibirli. Ğururlu.

Tacik sart_cığa. Tat. Sıyraq_12. Sayraq. Tat.

Tacıq taşıq. Daşıq. Tacqın_cığa. Kibr. Ğurur.

Tacqın_cığa taşqın. 1. Taşıq. Daşıq. Tacıq. Kibr. Ğurur. 2. Uluğluq. Coşluq. Coşqunluq. 3. Əzəmət.

Tacqın_cığa Taşqın. Uluğluq. Coşluq. Coşqunluq.

Tağılmış dağılmış. Tarğamış_cığa. Qarışmış.

Taha daha. Daxi. Yenə. Genə. Qayta_cığa. Kərən. Mərtə. Təkrən.

TAX > TAQ.

Taq_cığa 1. Tək. Bir. Tanqa. Vahid. 2. Uca. Taban. Daban_cığa. Kütəl_cığa. Təl. Təpə. 3. Baştaq. Eyvan. Yapının yüksək yeri. Yapıda yüksəklikdə tikilən yer. 4. Tıqaq_cığa. Talar. Asma budaqları. Üzüm ağacı. Möv. 5. Asma. Talar. Möv. Üzüm ağacı. -dağ beli: arğdal_cığa. Gədik. -dağ beli: dağ ortası: dağ kəməri: iki kötəl ortası. Qovaq_cığa: kovaq. - dağ ətəyi: alçın_cığa. -dağ ətəyi: yapı. Yapuq_cığa. -dağ öküzi: soğun_cığa. Soğan. Böyük, yaban geyik. -dağ sərvi: sarıqovan_cığa. -dağa yamanmış görünən bölük: yamac. -dağın çatqal yeri: zirvə. Çatqal. Çatılacaq yer, uc. Kütəl. Təl. -dağlada dərilib toplanmış, tirkəşmiş, köçmüş qar: tərmə_cığa. -iki dağ arası: dərə içi. Quytu yer. Quyu. Qurumsay. Quruqsay_cığa. -kiçik dağ: alqun. Alğun_cığa. Təpə. Təl. - sarp, uzanan hüdür dağ: balqan_cığa.

Taqa_cığa 1. Taxa (< taxmaq). Qullab. Çəngəl. 2. Təkəv. Təkə. Təkinə. Bir tək. Münfərid. 3. Tağa_cığa. Dayı. Tağayı.

Taqaq təkək_cığa. Qol. Bələk. Dal. Asma (möv. Üzüm ağacı), xiyar, qoğun, qıya kimi yemişlərin sürdükləri uzun qollar.

Taqan dağan_cığa. Üçayaq. Sacayaq. Ocaq sipəri.

Taqar dağar_cığa. 1. Döğüş. Savaş. Cidal. 2. Taxar. Nal. 3. Kərsən_cığa. Karsan. Kürsən. Kövsən. Ağacdan oyulmuş böyük qab. Təknə. Tağar_cığa. Tağara. 4. Tağar_cığa. Tuqar (< taq. Tuq). Kiqsə. Kisə. Qalta. Xalta. Xaral. Tobra. Qab.

Taqara tağara. Tağar_cığa. Təknə.

Taqarcıq tağarcıq. Tuqarcıq. Qapturqay_cığa. Böyük kisə. Tapra. Topra. Torba. Külvar. Çuntay.

Taqavçı_cığa nalçı. Daşqarçı. Atın dırnağını aşındırıb yonan.

Taqay_cığa dağay. Dayı. Annanın böyük qardaşı.

Taqayı tağayı. Tağa_cığa. Dayı.

Taqayzə tağayzə_cığa. Təyzə. Xala.

Taqçıl bayqızı_cığa. Bayqırı. Çölçül. Yabanı.

Taqi daxi. Daha. Yenə. Genə. Qayta_cığa. Kərən. Mərtə. Təkrən.

Taqi daxi_cığa. 1. Ta ki. Kəza. 2. Həm. 3. Yenə. Genə.

Taqıq dağıq. Başsız_cığa. Düzüsüz. Düzənsiz. Dəriksiz. Tərtibsiz. Nəzmsiz.

Taqıl taxıl_cığa. Zəmi. Sulu yer.

Taqılan taxılan. Dağılan. Tarğanq_cığa. Dalğan. -taxılan nərsə: taxtuq_cığa. Taxılan nərsə. Qılaf. Qın. Qab.

Taqılmaq dağılmaq_cığa. Tarqamaq_cığa. Açıraşmaq_cığa. Qaçıqmaq_cığa. Burşunmaq. Pərişan olmaq. Alıqmaq. Alaqmaq_cığa. Alt üst olmaq.

Taqılmış dağılmış. Dağılmış. Arayçı. Arayçıl. Arayçı_cığa. Aralanmış. Ayralmış. Alaman alaxan_cığa. Dərbi dağan. Yağmalanmış.

Taqım_cığa taxım. 1. Quruh. Qat_cığa. Yük. Zümrə. 2. Ləvazim. Əsvab. Hərnəyin doğrulması üçün taxılan, işlənən nərsə. 3. Qoşu. Çapduq. Ev nərsələri. - at taxımı: yançaq_cığa. Yancıq. - saz, çalğı taxımı: çalqu_cığa. Çalınan aracların tümünə verilən ad.

Taqınaq dağınaq. 1. Tartağın. Dardağın. Tart bırt_cığa. Yağma tarac. Qarışıq. Darbadağın. Tarımar. Büküran. Burşan. Pərişan. 2. Obay çobay_cığa. Orda burda.

Taqınmaq taxınmaq. Təyünmək_cığa. Təkünmək. Dəğünmək. Batınmaq. Sancınmaq.

Taqır_cığa təkir. (1. < taqqıldamaq. Taq taq səs vermək. 2. < taq < _met > qat ). Bərk. Çətin. Zor. Taxta yer. Qax. Quru. Qat. Qatır. Qaq. Qatı yer, topraq. Bərk. Sərt. Ot bitməz, təkiz, təklənmiş, düz yer, ova. 2. (< dəqmək: baş vurmaq). Heyvanları suvarmaq üçün, çobanların dəğdiyi, baş vurduğu, müraciət etdiyi yer. 3. Açar. Turşi. Turş. Əkşi.

Taqışmaq_cığa (a <> o ) toquşmaq. 1. Ilişmək. Mərbut olmaq. 2. Ilgəşmək. Iştirak edmək.

Taqıtmaq dağıdmaq. Sökmək_cığa. Qaçıtmaq_cığa. Saxlamamaq. Titmək_cığa. Didmək. Tarqatmaq_cığa. Bölmək. Paylamaq. Yavmaq_cığa. Qırıq qırıq edmək. Parçalamaq. -yağını sındırmaq, üstələmək, qaçırıb dağıtmaq: yavlamaq_cığa. Yavmaq_cığa.

Taqıtmaq dağıtmaq. Darğıtmaq. Dalğatmaq. Butatmaq_cığa. Pütrətmək. Burxaşlamaq ( buraxmaq). Pərişan edmək.

Taqqın dağqın. Soqun_cığa. Söqün_cığa. Sökün. Sökük. Çəkələnmiş. Əzilmiş. Açıqbaş_cığa. başsız. Düzənsiz. Butraq_cığa. Pıtraq. Daluq. Pərişan.

Taqmac tağmac_cığa. Damqa. Möhür.

Taqmaq taxmaq. Qadamaq_cığa. Batırmaq. Sancmaq. Taymaq_cığa. Ilişdirmək.

Taqnaq dağnaq. Yekəyarım_cığa. Pərşan.

Taqnıq dağnıq. Saçıq. Saçaq_cığa. pərişan.