Časopis podružnice srpskog lekarskog društva u leskovcu

Diskusija

U našoj studiji ustanovili smo visoku preva-

lencu metaboličke etiologije urolitijaze u dece

sa kongenitalnim anomalijama urinarnog trakta

(u 7 od 8 deteta) što odgovara i literaturnim po -

da ci ma.

3-6

Interesantno da je cistinska urolitijaza

bila prisutna kod tri deteta sa vezikoureteralnim

refluksom. 

Kod sva tri deteta cistinurija je okarakter-

isana na molekularnom nivou i ne možemo gov-

oriti o kauzalnoj genetskoj vezi izmedju ova dva

entiteta, makar da je poznato da deca sa vezik-

oureteralnim refluksom imaju veću prevalencu

urolitijaze u odnosu na zdrave vršnjake.

7

Metabolička evaluacija dece sa urolitijazom

je značajna ne samo zbog konzervativnog tret-

mana, već i zbog planiranja odgovarajućeg hi ru -

r škog tretmana. Poznato je da je cistinska kri s -

tal 

na rešetka izuzetno čvrsta i da je cistinska

uro litijaza vrlo nepogodna za ektrakorporalnu li -

to tripsiju.

Hiperoksalurija u našem slučaju je primarnog

tipa i za sreću odgovara na terapiju piridioski-

nom. Terapija je doživotna, a nepridržavanje vo -

di do stvaranja kamenaca, progresivnog ošteće -

nja bubrežne funkcije, dijalize i na kraju siste m -

s ke oksaloze sa nesagledivim fatalnim posle di -

ca ma.

Kod jednog deteta u našoj seriji otkrili smo

hipocitraturiju. Izgleda da je hipocitraturija

zanemarena, a u isto vreme vrlo važan metabo -

lič ki faktor. Interesantno da smo hi pe r kal ciuriju

detektovali samo kod jednog pacijenta, ia ko je

ovo najčešći metabolički faktor dečje uro 

liti-

jaze. Pacijent sa hipocitraturijom ima arkuatni

bu breg. Hirurški tretman nefrolitijaze u arkuat-

nom bubregu je izuzetno komplikovan, na šta

ukazuju i literaturni podaci.

8,9

Slično tome, tret-

man urolitijaze u solitarnom ili ektopičnom bu -

bregu pretstavlja poseban hirurški izazov.

10-13

Na

sreću, kod našeg pacijenta je došlo do spontane

eliminacije kalkulusa.

U zaključku možemo kazati da u našoj seriji

dece sa KABUT-om i urolitijazom postoji viso-

ka učestalost metaboličke etiologije i zato treba

izvršiti detaljnu metaboličku obradu u cilju opti-

malnog konzervativnog i hirurškog tretmana.

Literatura

1. Chahed J, Jouini R, Krichene I, Maazoun K, Brahim

MB, Nouri A. Urinary lithiasis and urinary tract mal-

formations in children: a retrospective study of 34

cases. Afr J Paediatr Surg. 2011;8:168-71.

2. Alpay H, Gokce I, Özen A, Bıyıklı N. Urinary stone

disease in the first year of life: is it dangerous? Pediatr

Surg Int. 2013; 29:311-6.

3. Raj GV, Auge BK, Assimos D, Preminger

GM.Metabolic abnormalities associated with renal

calculi in patients with horseshoe kidneys. J Endourol.

2004; 18:157-61.

4. Bhatia V, Biyani CS. Urolithiasis with congenital

upper tract anomalies: a 4-year experience with extra-

corporeal shock wave lithotripsy. J Endourol.

1994;8:5-8.

5. Tekin A, Tekgul S, Atsu N, Ergen A, Kendi S.

Ureteropelvic junction obstruction and coexisting

renal calculi in children: role of metabolic abnormali-

ties. Urology. 2001;57:542-5

6. Husmann DA, Milliner DS, Segura JW.Ureteropelvic

junction obstruction with concurrent renal pelvic cal-

culi in the pediatric patient: a long-term followup. J

Urol. 1996;156(2 Pt 2):741-3.

7. Roberts JP, Atwell JD. Vesicoureteric reflux and uri-

nary calculi in children. Br J Urol. 1989;64:10-2.

8. Torricelli FC, Monga M. Urolithiasis in horseshoe kid-

ney with duplex collecting system. Urology.

2013;82:e20-1.

9. Viola D, Anagnostou T, Thompson TJ, Smith G,

Moussa SA, Tolley DA. Sixteen years of experience

with stone management in horseshoe kidneys. Urol

Int. 2007;78:214-8.

10. Akman T, Binbay M, Tekinarslan E, Ozkuvanci U,

Kezer C, Erbin A, Berberoglu Y, Yaser-Muslumanoglu

A. Outcomes of percutaneous nephrolithotomy in

patients with solitary kidneys: a single-center experi-

ence. Urology. 2011;78:272-6.

11. Chung SD, Chueh SC, Chiang HS, Liao CH. L-shaped

cross-fused kidney with stone. Urology. 2009; 73:61-

2.

12. Singh P, Vijjan V, Gupta M, Dubey D, Srivastava A.

Percutaneous nephrolithotomy of a staghorn stone in

thoracic ectopic kidney. Int J Urol. 2007;14:558-60.

13. Cara Fuentes GM, Espinosa Roman L, Melgosa

Hijosa M, Navarro Torres M.Acute renal failure due to

bilateral pieloureteral stone impaction in a 10-month-

old boy. Clin Exp Nephrol. 2010;14:401-3.

januar-mart/2014.

Vol. 12  -  Broj 1

19

APOLLINEM MEDICUM ET AESCULAPIUM

---

januar-mart/2014. 

Vol. 12 - Broj 1

20

APOLLINEM MEDICUM ET AESCULAPIUM

TOK I ISHOD KARDIOPULMONALNIH REANIMACIJA 

PACIJENATA U SLUŽBI ZA PRIJEM I ZBRINJAVANJE 

URGENTNIH STANJA OPŠTE BOLNICE U LESKOVCU

Irena Ignjatović, M. Stojković, T. Grujeski, D. Marinković

Služba za prijem i zbrinjavanje urgentnih stanja, Opšta bolnica Leskovac

Adresa autora: Dr Irena Ignjatović, Služba za prijem i zbrinjavanje urgentnih stanja, Opšta bolnica Leskovac, ul. Rade Končara br. 9,

16 000 Leskovac. E-mail: ignjatle@yahoo. com

SAŽETAK

Uvod: Kardiopulmonalnocerebralna reanimacija je niz postu-

paka koji se sprovode nakon srčanog zastoja, u cilju uspostavlj -

a nja normalne cirkulacije, rada srca i pluća i zaštite mozga od

oštećenja koja nastaju zbog naglo nastalog prekida cirkulacije kr -

vi. Služba za prijem i zbrinjavanje urgentnih stanja Opšte bolnice

Leskovac organizuje medicinsko bolničko zbrinjavanje vitalno

ugroženih bolesnika po najnovijim preporukama iz svoje delat-

nosti, upotrebom medicinskih protokola i terapijskih mera u le -

čenju urgentnih stanja. U okviru službe postoji deo za reanimaci-

ju sa neophodnom opremom za održavanje života, i jedinica za

opservaciju pacijenta i postreanimacionu negu. 

Cilj rada je analiza učestalosti i ishoda kardiopulmonalnih re -

a nimacija pacijenata u službi i utvrđivanje razlike u primeni i us -

pe šnosti mera u prehospitalnom i hospitalnom delu. Cilj istraživa -

nja je i da se pokaže značaj i uloga lekara specijaliste urgentne

me dicine u prihvatanju i urgentnom hospitalnom zbrinjavanju i le -

če nju vitalno ugroženih pacijenata. 

Metoda rada: Istraživanje je izvršeno po tipu dvogodišnje ret-

rospektivne, opservacione studije analiziranjem podataka iz pro-

tokola službe u periodu od 1. 1. 2012. do 31. 12. 2013. godine.

Za ovaj rad korišćen je metod kvantitativne analize ukupnog bro -

ja pregledanih pacijenata i broja vitalno ugroženih pacijenata u

službi, i pacijenata kod kojih je primenjena kardiopulmonalna re -

a nimacija nakon srčanog zastoja, sa grafičkim, procentualnim i

tabelarnim prikazom. 

Rezultati rada: U periodu od 1. 1. 2012. do 31. 12. 2013. go -

di  ne u službi je pregledano 77.916 pacijenta, od tog broja kod

1954 (2,5%) vitalno urgoženih pacijenata su primenjeni različiti

reanimacioni postuci. Od 1.954 pacijenta, kojima su urgentno pri-

menjene renimacione mere, kod 1.583 (81,01 %) pacijenta je

došlo do stabilizacije vitalnih parametara. Smrtni ishod nastupio

je kod 371 (18,98%) reanimiranih bolesnika, a to je 0,47% od uk-

u pnog broja pregledanih pacijenata u službi. Procena neuro loš -

kog stanja bolesnika nakon povratka spontane cirkulacije vršena

je prema CPC skali. Analiza broja i kliničkih dijagnoza preminulih

pacijenata u službi pokazuje da je vrlo mali procenat sm r tnih is -

ho da, u odnosu na broj pregledanih pacijenata, što govori o do -

broj organizovanosti rada službe i obučenosti osoblja u prim eni

me ra kardiopulmonalne reanimacije u bolničkim uslovima. Ovi se

re zultati baziraju na dobroj opremljenosti službe po trebnim med-

i cinskim aparatima za pružanje urgentno medicinskog le 

če nja

pacijenata i kontinuirane edukacije osoblja koje radi u slu ž bi u pri-

meni mera reanimacije. Da bi se smanjio broj preminulih pa cije-

nata potrebno je da se i u prehospitalnim uslovima blagovre meno

pristupi primeni reanimacionih mera kod vitalno ug ro že nih paci-

jenata, jer je vreme koje se u tom periodu izgubi trajno ne nadok-

nadivo i pored primene svih raspoloživih mera ur gen t n og lečenja

kritično obolelog ili akutno traumatizovanog pacijenta u Službi za

prijem i zbrinjavanje urgentnih stanja OB u Leskovcu. 

Zaključak: Da bi se postigao bolji kvalitet u pružanju zdrav -

stve ne zaštite pacijenata u ovoj oblasti, potrebno je da medicin-

sko osoblje koje radi u ovim službama ima kontinuirane vežbe i

obuku u primeni mera KPCR. Ishod srčanog zastoja i mera kar-

diopulmonalne reanimacije zavisi od implementacije smernice

ERC-a i njihovom pravovremenom izvođenju. Edukacija i trening

u izvođenju veština KPCR kod zdravstvenih profesionalaca je

zna čajna za poboljšanje izvođenja renimacionih postupaka i

zbrinjavanje pacijenata. 

Ključne reči: srčani zastoj, kardiopulmonalna reanimacija,

urgentna medicina. 

SUMMARY

Introduction: Cardiopulmonary-cerebral reanimation is a se -

ries of procedures carried out after cardiac arrest in order to estab-

lish normal circulation, function of the heart, lungs and brain pro-

te ction from damages which occur due to sudden cessation of bl -

o od circulation. Service for reception and care of emergency ca s -

es in General Hospital in Leskovac organizes medical and hospi-

tal care of vitally threatened patients according to the latest reco -

m mendations from its area using medical protocols and therapy

me asures in emergency case treatments. Within this service, the -

re is a part for reanimation with necessary equipment for life sup-

port and units for patients’ observation and post reanimation care. 

The aim of the research: The aim of this research is the ana -

ly sis of frequencies and results of cardiopulmonary reanimations

of the patients in this service and establishing the differences in

use and success of measures in pre-hospital and hospital part.

The aim of the research is to show the significance and role of the

emergency medicine specialists in reception and emergency

hospital care and treatment of vitally threatened patients.

Method of work: The research is carried out according to the

two-year perspective type, observational study by analyzing the

data from the service protocol from 1st, January, 2012 to 31st,

December, 2013. The method of quantitative analysis of the total

number of examined patients and number of vitally threatened

patients in the service and patients who had cardiopulmonary

reanimation after cardiac arrest, with graphics, percentage and

tables is used in this research.

The results: From 1st, January, 2012 to 31st, December,

2013, in the service, 77 916 patients were examined, and for

1954 (2.5%) vitally threatened patients different reanimation pro-

ce dures were used. From 1954 patients with applied emergency

re animation measures, 1583 (81.01%) patients were stabilized

as far as vital parameters are concerned. Death occurred in 371

(18.98%) reanimated patients, and this is 0.47% of the total num-

ber of examined patients in the service. The estimation of neuro-

lo gical condition of the patients was done according to the CPC

sc ale after spontaneous circulation had been recovered. The an -

a lysis of the number and clinical diagnosis of dead patients in the

se rvice shows only small percentage of deathsin comparison to

the number of examined patients, which shows a good work or -

ga nization of the service and staff training in the use of measures

of cardiopulmonary reanimation in hospital conditions. These re -

su lts are based on well-equipped service with necessary medical

eq uipment for emergency medical treatment of the patients and

co ntinual education in reanimation measures use of the staff who

wo rk in the service. In order to decrease the number of dead pa -

ti ents it is necessary, and in pre-hospital conditions as well, to st -

a rt using reanimation measures timely for vitally threatened pa ti -

e nts because the time lost in that period is permanently irreve r si -

b le even with the use of all available measures of emergency tre -

a t ments of critically ill or acute traumatized patient in the service

for reception and care of emergency cases in General hospital in

Le s kovac.

Conclusion: In order to achieve a better quality in health pro-

te  ction of the patients in this area, it is necessary for the medical

st  aff in this service to have continual exercises and trainings in the

use of measures of CPCR. The outcome of cardiac arrest and me -

as ures of cardiopulmonary reanimation depends on impleme n tat -

i on of ERC directions and their well-timed performance. Ed u c ation

and training in CPCR for medical professionals is significa nt for

the improvement of reanimation procedures and patients’ ca re.

Key words: cardiac arrest, cardiopulmonary reanimation,

emergency medicine

---