141
ölümündən sonra "Axsitanın canişinləri onlardan vassal asılılığ ını rədd edir,
birinci dəfə olaraq Şirvanşah titulunu qeyd etməklə sikkələr üzərində yalnız öz
adların ı zərb etdirirlər"
1
.
I Axsitan dövrünün mühüm sənədi N.V.Xanıkov tərəfındən Mərdəkan
kəndində tapılmış və 1853-cü ildə Peterburqa aparılmış epiqrafık yazı qalıqlarıd ır:
...dünya, islamm hökmdarı Şirvanşah Axsitan ibn Mənuçöhr...
beş yüz səksən üçüncü il (13.03.1187-01.03.1188)
2
.
Bu dövrdə Gürcüstanda III Georg inin qızı Tamar padşahlıq edirdi (1184-
1213). Onun hakimiyyəti dövründə cənub və cənub-şərqə qarşı gürcü ekspansiya
siyasəti genişlənmişdi.
Qeyd etmək lazımd ır ki, Şirvan bu dövrdə siyasi və iqtisadi cəhətdən
Azərbaycan və Arrandan ayrı düşmüş və qüvvətlənməkdə o lan Gürcüstanın
təsirinə daha çox məruz qalırdı. Gürcüstan isə Azərbaycan Atabəyləri arasında
olan nifaqdan istifadə edərək qonşu ölkələrin daxili işlərinə qarışırdı. Bu təsirdə
Şirvan sülaləsi nümayəndələrin in daha çox marağ ı var idi, belə ki, Gü rcüstan
Şirvanın Cənubi Dağıstanda hökmranlığını müdafıə edə bilərdi. Gü rcüstanla yalnız
sülh və ittifaq yolu ilə (bu ittifaqda Şirvan tabeçilik ro lunda idi) Şirvanşah
mü lklərin in qərb sərhədlərində əmin-amanlığı təmin etmək mü mkün idi.
"Gürcüstan tarixi" müəlliflərinin yazdığı kimi, bu dövrdə Gürcüstan "feodal
inkişafı böhranı dövrü keçirirdi. Ölkədə daxili yekdillik yox idi"
3
. Ona görə də
yuxan təbəqələr arasında qarşı-qarşıya çıxan dəstələri birincilik uğrunda
mübarizədən çəkindirmək üçün şah və onun ətrafı çıxış yolunu fatehçilik
yürüşündə axtarırdılar.
Hic ri 587-c i il şaban ayında atabəy və sultan Qızıl Arslan ö ldürüldükdən
sonra onun qardaşı oğlanları Əbu Bə kr, Özbə k, Qutluq-İnanc Mah mud və Əmir
Əmiran Ömər arasında İraq sultanlığının taxt-tacı və Atabəylər dövlətində
birincilik uğrunda mübarizə başlandı. Mübarizə nəticəsində Əbu Bəkr Azərbaycan
və Arranın hakimi oldu, Fars İraqı isə üç qardaşın hakimiyyəti altına keçdi. Lakin
Əmir Əmiran Ömər Qutluq-İnanc Mah mudla b irlikdə Əbu Bəkrə qarşı çıxd ı, ancaq
məğ lub olaraq I Axsitanın yanına qaçdı. Şirvanşah onu qəbul edib "ehtiram
göstərdi, onu yüksəltdi, qızını ona ərə verdi, pul və ehtiyac ı olan hər şey
bağışladı''
4
. Gürcü salnaməsi əlavə edir ki, Əmir Əmiran Ömər Şirvanşahla
birlikdə atabəy Əbu Bəkrə qarşı çıxd ı, ancaq Atabəy onları qabaqladı. Beyləqan
ətrafında Şirvanşahı məğlub edərək Arrandan qovdu
5
.
1
H.Həsən. Fələki Şirvani. səh.82-31.
2
Е.А.Пахомов. Краткий курс; yenə də onun: Старинные оборонные сооружения, стp.70-71;
A.A.Аласкер-3aдe.Надписи стр, 379; yazı Ermitajda saxlanılır.
3
История Грузии, I, стp.220.
4
Əl-Hüseyni, vər.l04b; История и восхвалание венценосцев, стр..57.
5
История и восхвалание венценосцев, стр.57.
142
Sonra salnamə xəbər verir: "Şirvanşah və Əmir Əmiran kö məksiz
vəziyyətdə qaldılar, bu vaxt Şirvan mülkünə Allahın qəzəbi tutdu-yerin
tərpənməsindən Şamaxı şəhərin in divarları və istehkamları dağıld ı, orada hər şey
yoxa çıxdı. Şirvanşahın arvadı və uşaqları da məhv oldular. Bunu bilərək onlar
başlarına kü l sovurub ağladılar, ətrafa göz gəzdirdilər, lakin heç b ir kö məkçi tapa
bilməd ilər"
1
.
Bu zəlzələ 1192-ci ildə oldu, yəqin ki, elə o vaxtda da I Axsitanın arvadı
İsmətəddin (Səfvətəddin, Səfvət əl-İslam) həlak olmuşdur. Arvadı həlak o landan
sonra Şirvanşah, gürcü salnaməsinə görə, kraliça Tamarın qızı Rusudana ilə
evlənmək istəmiş, lakin onun təklifi rədd edilmişdir
2
.
Atabəy Əbu Bəkr tərəfındən məğlub edilmiş I A xsitan və Əmir Əmiran
Ömər kö mək üçün kraliça Tamara müraciət etdilər. On lar Tamarın iqamətgahına
gəldilər, "Şirvanşah qohum və saray əhlinə mənsub olduğu üçün birinci daxil oldu
və təzim etdi, öz rütbəsinə uyğun yerdə oturtdular. SonraƏmir Mirman daxil oldu.
O, Sultan m qardaşı oğlu və Pəhləvanı idi. Onu hörmət və izzətlə gətirib, salamdan
sonra şərəflə əyləşdird ilər"
3
.
Tamar və onun sarayı Əmir Əmiran Ömərin atabəy Əbu Bəkrə qarşı
müharibə aparmaq təklifi ilə razılaşıb, "qoşun toplamağa və onu təchiz etməyə
başladı. Onlar Şirvanşaha yazdılar ki, tabe olsun və onlara xərac ödəsin ki, Əmir
Əmiran Ömərlə b irgə çıxış etməyə hazırlaşsın"
4
.
1194-cü il iyulun 1-də Şa mxor ətra fında döyüş oldu. Bu döyüşdə Əbu
Bəkrin qoşunları darmadağın edildi
5
. Qələbədən sonra gürcü sarayı ziyafət təşkil
etdi. Bu məclisdə "Əmir M irman və Şirvanşah öz yerlərində vassal sifəti ilə
əyləşdilər"
6
. Sonra Tamar öz qoşun-lan ilə "Dv inə çatdıqda xid mət göstərmək üçün
üçün Şirvanşah onun hüzuruna gəldi"
7
.
Müxtəlif dilli və əks cəbhələrə mənsub olan bu iki mənbənin məlu matlarını
tutuşdurarkən görünür ki, xırda məsələləri çıxmaq şərtilə onlar bir -birin i təkrar edir
və tamamlay ır. Şirvanşahın bu dövrdəki vassal asılılığı haqqında gürcü
müəlliflərin in məlu matı birtərəfli deyil və ərəb müəllifı tərəfındən də təsdiq olunur.
Sasanilərdən başlayaraq Səfəvilərədək Şirvanın tarixinə ü mu mi baxışdan belə bir
nəticə əldə etmək olur ki, Şirvan başqa qüwətli ölkələrdən tam və ya təqribən tam
vassal asılılığında qalmışdır. Hətta A.Bakıxanov yazır ki, "tarixdən göründüyü
1
Yenə orada.
2
Yenə orada.
3
История и восхвалание венценосцев, стр...58; əl-Hüseyni, vər. 104b.
4
Əl-Hüseyni, vər,105b.
5
История и восхвалание венценосцев, стр.60.
6
Yenə orada, səh.62-63.
7
Yenə orada, səh.66.
Dostları ilə paylaş: |