downloaded from KitabYurdu.az
85
göstərilir. Herodot yazır ki, Mid iya çarı Deyyokun oğlu Frao rta parsların üstün ə
getmiş və düşmənini ö zünə tabe etmişdir (Herodot, I, 101). Həmin məlu matda
Herodot yazır ki, M idiya çarı Fraorta atası Deyyokdan sonra t əkcə midiyalılar
üzərində hakimiyyətlə kifayətlən mədi və farsların üstünə hücum edərək onları tabe
etdi. ―Bu iki xalqa‖ (deməli, madaylar və farslar müstəqil xalq lar kimi qeyd olunur
– Q. Q.) y iyələndikdən sonra çar Asiyanın başqa xalq larının üstünə getdi‖
(Herodot, I, 102). Mid iya tayfalarından biri olan maqlar sonuncu Midiya çarı
Asitaqa demişlər: ―Əgər o (yəni, Maday çarlığ ı – Q. Q.) bu fars oğluna (Fars
əyalətinin hakimi Kir nəzərdə tutulur – Q. Q.) keçsə biz mid iyalılar da (deməli,
maq ların artıq maday etnik adı var) qul olacayıq, farslar bizə yadellilər kimi alçaq
nəzərlə ba xacaqla r‖ (Herodot, I, 114).
Fars əyanlarından biri Qobriiy deyir: ―İndi farsla rın ü zərində hökmdar
midiyalı maqdır‖ (Herodot, III, 73).
Maq Astiaqa deyir: ―Sən bizim həmtayfamızsan‖. Deməli, maq və maday
etnik mənsubiyyətcə eyni etnosdur.
Herodot yazır ki, fars çarları öz bacılarına da evlənirlər (Herodot, III, 31).
Məsələn, fars çarı Ka mbiz bac ıla rı Ro ksana və Atossa ilə evlən mişdi. He rodot
oradaca qeyd edir ki, bu ―farsların dini əq idəsindən‖ irəli gəlir. Lakin Manna və
Maday çarlarında bu mənfur adətə mey l heç bir mənbədə qeyd olunmur.
Ümu miyyətlə, türk xalq larında qədimdən nigah ciddi ekzoqam id i.
Herodot yazır ki, midiyalıların farslardan fərqli ö z paltar formaları var və
farslar da bu paltarı onlardan qəbul etmişlər (Herodot, III, 81). Əgər Pars və Maday
qohum etnoslardırsa, yəni eyni etnosun iki hissəsidirsə, nəyə görə geyimləri
fərqlidir?
Herodot Pars çarı Kserksin Afinaya hücumundan danışarkən yazır ki,
ordunun silahı ―Midiya silahlarıd ır, fars yo x‖ (Herodot, VII, 62). Deməli, farslar və
midiyalılar silah növlərinə görə də fərqlən irdilər.
Herodot yazır ki, Əhəmənilər dövlətində farslar verg ilərdən azaddır
(Herodot, III, 97), lakin məsələn, X satraplığa a id akbatanlıla r (mid iyalılar) v ə
saklar ildə 450 ta lant vergi verirlər (Herodot, III, 92). Əgər madaylar elə farsla rla
qohum id ilərsə və mannalılar da art ıq farslaşmışdıla rsa, onlar niy ə vergi verirdilər?
Herodot qeyd edir ki, farslar ölüləri quşlara və heyvanlara qoyurlar
(Herodot, I, 140). M idiyalılar arilərd irsə, nəyə görə bu adət farslarda var,
madayla rda yo x?
Yunan müəllifi Ksenefont (er. əv. V əsr) yazır ki, farslar mid iyalılardakı
geyim, paltar və xalça lardan istifadə adirlər. Qeyd edilməlidir ki, xa lça toxuculuğu
mənşəcə qədim türklə rə mənsubdur. Altayda xalça qalıqları er. əv. I min illiyə a id
kurqanlardan aşkar edilmişdir. Cənubi Azərbaycanda Təbriz xalçaları ―İran xalçası‖
adı ilə məşhurdur.
Strabon yazır: ―Deyildiy inə görə, midiyalılar ermənilərin və elə ondan
əvvəl fars hökmdarlarının və adətlərinin banilərid ir‖ (Strabon, XII, 13, 9). Başqa
downloaded from KitabYurdu.az
86
yerdə həmin müəllif qeyd edir ki, ―farsla rın işğalı (yəni M idiyada hakimiyyəti ələ
almaları – Q. Q.) nəticəsində farsların adətləri ilə midiyalıların adətləri eynidir‖
(Strabon, XI, 13, 11). Daha sonra bu müəllif belə bir məlu mat verir: ―Ən cəsur
adamın çar seçilməsi daha çox Mid iya adətidir‖ (Strabon, XI, 13, 11). Əgər farslar
və madaylar eyni etnosun hiss ələridirsə, nəyə görə farslarda dövlət i idarə qaydaları
Midiya mənşəlid ir?
Nəhayət, bir fakt ı da qeyd etmə k la zımd ır. A lban tarixç isi Musa
Kalan katlı Yafətin nəslinin şəcərəsini verdikdə Yafətin oğlanları içərisində Qo mer
(yəni kimmerlər, dəqiqi qa mə rlə r), Maday (madaylar), Maqoq (işkuzlar), Yavan,
Tubal, Meşek, Tiras və Het adların ı (―A lban tarixi‖, I kitab, 1-ci fəsil) çəkir, lakin
nə Ari, nə Pars adını göstərmir.
Deyilənlərdən görünür ki, Maday etnik adını daçıyanla r Pars (Ari) etnik
adını daşıyanlardan etnik mənsubiyyətcə fərqli id ilər. Əlbəttə, ümu mi mənada
Midiya dövlətində yaşayan İran mənşəli hər bir adam, o cümlədən fars da ―midiyalı‖
idi, çünki M idiya ərazisində yaşayırdı. Tədqiqatçıların ən böyük nöqsanlarından
biri də hə mişə etnonimin konkret və ü mu mi məna larını ayırd et mə mə ləridir.
Məsələn, Herodotun yazdığına görə, Mid iya çarı ö z nəvəsi, əslən fars o lan Kiri
öldürtməy i qərara alır, lakin uşağı Mitridatın (bu təmiz İran mənşəli addır) arvadı
Spako xilas adir. Herodot yazır ki, Spako mid iya dilində ―it‖ deməkdir (Herodot, I,
110). Əslində heç vaxt qız adı ―it‖ qoyula bilməzdi, lakin spako sözü ―it‖
mənasında ola bilər. De mə li, Herodot Spako ş əxs adın ı ona məlu m olan (― it‖
mənasında) ―spako‖ sözü vasitəsilə izah et mişdir, başqa sözlə, Spako şə xs adını
səhvən spako ―it‖ sözü ilə bağla mışdır. Spako adı yunanca yazılışda t əhrifə
uğramışdır.
Bu
ad şumercə su, zu ―ağıl‖, ―dərrakə‖, ba – ―bağışlamaq‖, ―hədiyyə vermək‖ və ku
―pay‖, ―qismət‖, hədiyyə sözlərindən ibarət teofor addır və ―(Allahın) bağışladığı
(hədiyyə verdiyi) ağ ıllı pay‖ mənasındadır. Lakin M idiyada yaşayan irandilli
xalq ların dillərində Herodotun ―spako‖ kimi yazdığ ı söz ola bilərd i. Tat d ilində
supa ―donuz balası‖, ―küçük‖, talış dilində sipa ―it balası‖ sözləri indi də vardır.
Madaylarla
farsların etnik mənsubiyyətcə qohumluğu fikri tamamilə əsassız və uydurmadır. Bu
fikir M idiya adların ın bəzilərinin İran dilləri əsasında izah edilməsi
təşəbbüslərindən irə li gə lmişdir.Yu xarıda biz mənalarını açd ıqlarımız adla rın
iranşünaslar tərəfindən necə izah etdiklərin i ayrı-ayrılıqda qeyd etmişik (o xucu
bilmə lidir ki, rus tədqiqatçılarının Manna və Mid iya adla rının İran mənşəli
olmasına aid fikirlərinin ço xu Qərbi Avropa iranşünaslarının təsiri altında
yaranmışdır; ü mu miyyətlə, Qəd im Şərq tarixi ilə məşğul olmuş Qərbi Avropa
şərqşünaslarının, dediklərinin hamısın ı düz və ya əyri olmalarına fərq qoymadan
həqiqət kimi qəbul olun ması keç miş sovet tarixşünaslığı üçün s əciyyəvi haldır) və
ədalətli o xucu bizim təklif etdiy imiz izahlarla iranşünasların izahları arasındakı
fərqi yəqin ki, gördü və kimin haqlı o lduğunu müəyyən etdi. Doğrudur, Herodotun
Dostları ilə paylaş: |