9
I. İstehsal kooperativləri - kənd təsərrüfatı məhsullarının vahid müəssisə çərçivəsində
təşkili məqsədilə vətəndaşlar tərəfindən yaradılan kommersiya təşkilatıdır. Bu halda
kooperativin iştirakçıları özlərinin əmlakının və ya pul vəsaitlərinin müəyyən hissəsini
birləşdirərək pay fondu yaradırlar. Müəssisənin gəlirləri üzvlərinin pay fonduna
qoyuluşlarının nisbətinə uyğun olaraq onlar arasında bölüşdürülür.
II. İstehlak kooperativləri - kənd təsərrüfatı məhsulları istehsalçılarının xərclərə qənaət
olunması və ya əlavə gəlir əldə etmək üçün öz üzvlərinin istehsal və maliyyə
vəsaitlərinə ehtiyaclarının qarşılanması, məhsul satışının effektiv təşkili məqsədi ilə
yaratdığı qeyri-kommersiya təşkilatıdır. Kooperativ üzvləri formalaşdırdıqları
xidmətlər hesabına məhsul istehsalını daha səmərəli təşkil etmək imkanı qazanırlar.
Kənd Təsərrüfatı Kooperasiyalarının üstünlükləri:
- Mahiyyət etibarilə gəlir gətirən biznesdir – kənd təsərrüfatı fermerlərinin sərvət
və mülkiyyətinin genişləndirilməsidir;
- Kollektiv idarəçilik - siyasi bərabərlik və demokratik institutların yaradılması
üçün təcrübə əldə etmək baxımından mühüm bir məqamdır;
- KTK-ları işçilərinin öz işindən həzz alması;
- Əmək təhlükəsizliyi (mənffət azalsa belə, iş saatlarının azaldılması ilə işçilərin
işdə saxlanması baxımından);
- Sosial ədalət, qarşılıqlı inam və anlayış, bu qurumu daha cəlbedici edir;
- Vəsaitlərin səmərəli xərclənməsi və maliyyə şəffaflığı;
- Yoxsulluğun və işsizliyin aradan qaldırılması;
- Mülkiyyət və demokratik idarəetmə, gəlirlərin artması;
- Öz üzvlərinin ehtiyaclarının qarşılanması baxımından səmərəli xidmətin
göstərilməsi (daha şaxəli fəaliyyət – daha çox gəlir);
- Keyfiyyətli məhsulların artması;
- Rəqabətliliyin və bazarların artması;
- Məhsulun maya dəyərinin aşağı düşməsi;
- Kənd təsərrüfatının inkişafının icmaların həyat tərzinin artmasına dəstəyi;
- Dövlətin təmənnasız ayırdığı subsidiyaların büdcədə qalması və digər
əhəmiyyətli sahələrə yönəldilməsi.
Çətinliklər:
- Yerli kənd əhalisi arasında bilik və bacarıqların olmaması;
- Müasir mühitə uyğun olaraq aqrar sahə üzrə mütəxəssislərin yetişdirilməməsi;
- Yerli əhalinin bugünkü bazar qiymətlərindən məlumatsız olması (bazara birbaşa
çıxışının olmaması);
- Tədarükçülərlə əlaqələrinin müasir səviyyədə olmaması;
- İdarəetmə bacarıqlarının zəif olması;
- Kənd Təsərrüfatı Texnikalarının yararsızlığı.
Avropa Birliyinin kənd təsərrüfatı kooperasiyalarının inkişafına dair mövqeyi:
- Meliorasiya – (su təchizatının yaxşılaşdırılması);
- MTS – Maşın – Traktor Stansiyalarının yaradılması;
- Aqro Lizinq sisteminin sadələşdirilməsi və əlçatan olması;
- Araşdırmaların aparılması (texniki və əmlak baxımından);
10
- Maarifləndirmə və məlumatlandırma;
- KTK –rına texniki dəstəyin göstərilməsi (araşdırma, maarifləndirmə, təlimlər);
- Hansı sahələrdə Kooperativlərin yaradılmasının vacibliyinin təyin edilməsi;
- Maliyyə qurumları ilə əlaqələrin yaradılması;
- KTK- ları üçün Biznes Planların hazırlanmasında dəstək;
- Qadınların və gənclərin prosesə aktiv cəlb olunması və onların ictimai vəkilliyi;
- Fermerlərin inkişaf etmiş Avropa ölkələrinə təcrübə proqramlarına göndərilməsi;
- KTK-ları haqqında Qanunun tezləşdirilməsi haqqında dövlətə tövsiyyələrin
verilməsi;
- İndeksləşdirmə (hüquqi status və planlaşdırılma, idarəetmə strukturu və
hesabatlılıq sistemi, istehsal və keyfiyyət, bazar əlaqələri və biznes münasibətləri,
işə qəbul və üzvülük strategiyası və s.).
ARAŞDIRMANIN NƏTİCƏLƏRİ
"Uluçay" Sosial-İqtisadi İnnovasiya Mərkəzinin ölkə ərazisinin beş iqtisadi rayonları
üzrə 611 fermerlər arasında apardığı sorğular nəticəsində məlum olmuşdur ki,
respondentlərin Kənd Təsərrüfatı Kooperasiyalarının yaranmasına münasibəti dörd
əsas düşüncə tərzinə bölünür:
1. Kollektiv və sovet (kolxoz və sovxoz) təsərrüfatları sisteminin yenidən bərpası
ideologiyasını prioritet kimi qəbul edənlər:
Qeyr edilən prinsiplərlə kənd təsərrüfatının idarə edilməsinə üstünlük
verənlər əsasən yerli kənd əhalisinin orta və yaşlı təbəqəsidir. Postsovet məkanı
dağıldıqda insanlarda əmlak və torpaq mülkiyyətçilərinə çevrilmək eyforiyası
yaranmışdı. Artıq hər bir kəndli əməklərindən yalnız özlərinin bəhrələnəcəyini,
müstəqil aqrar siyasət yürüdəcəyini, şəxsi ailə balansının olması və hər hansı
subyektdən asılılığı ortadan qaldıracağını düşünürdü. Lakin məxsus olduqları
əmlak və torpaqlardan qeyri - konstruktiv istifadə, aqrotexniki qaydalara və
təlimatlara qeyri – proffesional yanaşma, sərf edilmiş uzun müddətli əməyin
rentabellsiz olmasına gətirib çıxardı və həmin insanlarda keçmiş fəaliyyətlərlə
bağlı nostalji hisslər yaranmağa başladı. Bu qrupa aid olan insanlarda artıq qəti
fikir formalaşıb ki, kolxoz və sovxozlar yenidən bərpa olunmalı, inzibati –
idarəetmə sistemi yaradılmalı, xüsusi
mülkiyyətə
əsaslanmamalı və
administrativ qaydalar formalaşdırılmaqla idarəçilik sistemi tam dövlətin
nəzarətinə verilməlidir. Bunu da onunla əsaslandırırlar ki, aqrar sektorun
idarəçiliyinin dövlət tərəfindən həyata keçirilməsi, onları maddi və mənəvi
məsuliyyətlərdən azad etməklə yanaşı davamlı və stabil inkişafa aparacaqdır. Bu
kateqoriyaya aid olan insanlar düşünürlər ki, torpaqların əkilməsi, suvarılması,
aqrotexniki qulluğun aparılması, heyvandarlığın inkişafı və s. kənd təsərrüfatı
sahələri dövlətin nəzarəti və dotasiyaları hesabına inkişaf etdirilməlidir.
2. Yeni Qanuna ehtiyacın olmadığını qeyd edənlər (şəxsi torpaqlarından
istədikləri və bacardıqları kimi istifadə edənlər);
Bu kateqoriyaya aid edilən insanlar digərlərindən fərqli olaraq müəyyən
dərəcədə daha çox torpaq sahələrinə malikdirlər. Həmin torpaq sahələrini də