78
bacara
bilməyəcəyini görən bəyazidlilər Bəyazid qalasına sığınaraq
müqavimət göstərməyə başlayır. Lakin irəvanlılar qalanı mühasirəyə alsa da
onu tuta
bilmədi. Bəyazidlilərin müqavimətini görən İrəvan qoşunu bir neçə
kəndi talan etdikdən sonra çoxlu qənimətlə geri qayıdır (130,137).
Müharibənin uzanmasının xanlıq üçün pis nəticə verəcəyini başa
düşən Məhəmməd xan sultana şikayət məktubu yazaraq ondan İshaq
paşanın düşmən hərəkətlərinin qarşısını almağı xahiş etdi. Bu dövrdə Rusiya
ilə müharibə edən Osmanlı dövləti Azərbaycan xanlarını özündən incik
salmaq
istəmirdi. Belə bir mürəkkəb vəziyyətdə İshaq paşanın İrəvana qarşı
düşmən hərəkəti burada möhkəmlənmək istəyən Osmanlı sarayının
siyasətinə uyğun gəlmirdi. İrəvan xanından məktub alan sultan təcili tədbir
görmək qərarına gəldi. Münaqişə edən hər iki tərəfə fərman göndərildi.
Fərmanda «keçmişlərin unudulması, narazılıqların aradan qaldırılması
barədə əvvəlki hadisələri unudub səmimi qonşuluq münasibətlərinin,
dostluq,
mehribançılıq göstərilməsi əmr olunmuşdu» (39,132-133). Sultanın
fərmanından sonra hər iki tərəf döyüşləri dayandırmışdı. 1789-cu ilin
payızında Ərzurum hakimi Abdulla paşanın vasitəçiliyi ilə Məhəmməd xan-
la
İshaq paşa razılığa gələrək barışmış və tərəflər arasında sülh müqaviləsi
bağlanmışdı. (39,132-133).
İrəvan xanı Bəyazid paşası ilə sülh müqaviləsi bağladıqdan sonra Xoy
xanlığı ilə müharibəyə başlayır. Buna səbəb Məhəmməd xanla Bəyazid
pa
şası arasında döyüşlər gedərkən Xoy xanı Hüseyn xanın İsaq paşaya gizli
kömək etməsi olmuşdu. Xoy xanını cəzalandırmağa bəhanə axtaran
Məhəmməd xan vaxtilə anasının saxlamaq üçün Xoya göndərdiyi qiymətli
əşyalarını geri qaytarmağı tələb etdi. Lakin Hüseyn xan bu tələbə məhəl
qoymadı. Belə olduqda Məhəmməd xan Xoya hücum etmək üçün qoşun
toplamağa başladı. Naxçıvan hakimi Kəlbəli xan (1787-1820) bu
əməliyyatda ona hərbi yardım göstərdi. Hazırlıq başa çatdıqdan sonra 1790-
cı il mayın 10-da Məhəmməd xan və müttəfiqi Kəlbəli xan Xoy şəhərinə
hücum etdi.
Açıq döyüşdə müttəfiqlərin təzyiqinə davam gətirə bilməyən
Hüseyn xan Xoy qalas
ına sığınır. Müttəfiq qoşunları Xoy şəhərini ələ
keçirərək qalanı mühasirəyə aldı. Xoyluların ciddi müqaviməti nəticəsində
mühasirə uzandı. Mühasirənin uzandığını görən Məhəmməd xan və Kəlbəli
xan Hüseyn xanla
danışıqlara başlayır. Vəziyyətinin acınacaqlı olduğunu
başa düşən Xoy xanı müttəfiqlərin təklifini qəbul etmək məcburiyyətində
qaldı. O, qiymətli əşyaların bir hissəsini geri qaytarır, digər hissəsi isə geri
qaytarılana qədər qardaşı Cəfərqulu bəyi girov təklif etdi. Bununla razılaşan
müttəfiqlər Xoy xanı ilə sülh müqaviləsi bağlayaraq geri qayıdır. Bir neçə
həftədən sonra qalan bütün qiymətli əşyalar da təhvil verildi. Bundan sonra
79
Cəfərqulu xan azadlığa buraxıldı. Tərəflər arasında baş verən bu hadisə
mayın 10-dan iyulun 7-dək davam etmişdi (130,142-143).
Lakin
tərəflər arasında sülh uzun sürmədi. Xoy xanı İrəvana cavab
zərbəsi endirməyi qərara aldı. O, ilk növbədə hiylə işlədərək Məhəmməd
xanla
Kəlbəli xanın arasını vura bildi. Nəticədə Xoy hakimi Kəlbəli xanla
barışdı (29,62). Dünənki müttəfiqlər isə düşmənə çevrildi.
Kəlbəli xanın xəyanətinə görən Məhəmməd xan onu cəzalandırmağı
qərara aldı. İlk olaraq İrəvan qoşunu yürüşə başlayır. Lakin İrəvan qoşunu
sərhədyanı Tiza (?) qalasını mühasirəyə alsa da onu tuta bilmədi.
Naxçıvanlıların güclü müqaviməti nəticəsində irəvanlılar böyük itkiyə
məruz qaldı. İlk hücumda müvəffəqiyyətsizliyə düçar olan Məhəmməd xan
tezliklə, Xoy xanının qardaşı Cəfərqulu bəyin və Kəlbəli xanın başçılığı ilə
müttəfiq qoşunlarının İrəvana hücum etməsi xəbərini aldı. Bu xəbəri eşidən
İrəvan qoşunu təcili geri çəkilərək İrəvan qalası yaxınlığında «Müxənnət
təpə» adlanan yerdə düşərgə saldı. Lakin burada mövqe tutan qoşunun bir
hissəsi üzücü yürüşdən sonra dağılıb gedir (130,144).
Xoy
və Naxçıvanın birləşmiş qoşunlarının hücumu yerli əhali arasın-
da
təşvişə səbəb olmuşdu. Xan müdafiə tədbirləri görməyə başladı. Onun
əmri ilə əhalinin bir hissəsi İrəvan qalasına, digər hissəsi isə əlçatmaz yer-
lərə sığındı (130,144).
Müttəfiq qoşunları xanlığın ərazisinə daxil olaraq Şəruru ələ keçirir
və yol üstündə olan kəndləri dağıdaraq üç gündən sonra İrəvan qalasına
yaxınlaşdı. Müttəfiq qoşunlarının yaxınlaşdığını görən Məhəmməd xan
azsaylı qoşunla açıq döyüşə girməyi qərara aldı. Bu onun bağışlanılmaz
səhvi idi. Döyüşə girən İrəvan qoşunu məğlub olaraq qalaya geri çəkildi.
Qalaya
qədər irəvanlıları təqib edən müttəfiq qoşunu onlardan xeyli adam
öldürməyə müəffəq oldu. Onlar qalaya yaxınlaşaraq Yeniköy kəndində
düşərgə saldı (130,144).
İrəvan qalasını mühasirəyə alan Xoy və Naxçıvan qoşunu güclü
müqavimətə rast gəldi. Buna baxmayaraq, tezliklə müttəfiqlər Hüseyn xan-
dan
əlavə hərbi kömək alır. Vəziyyətin çıxılmaz olduğunu görən
Məhəmməd xan kömək üçün II İrakliyə və Axalsıx paşasına müraciət etdi.
Lakin
gözlədiyi köməyi ala bilmədi (130,145).
Mühas
irənin uzanması müttəfiqləri də pis vəziyyətdə qoymuşdu. Or-
duda
ərzaq çatışmazlığı hiss olunurdu. Digər tərəfdən qoşun içərisində
Kartli-Kaxetiyadan
irəvanlılara kömək gəlməsi haqqında şayiə yayılmışdı.
Bu
səbəblərə görə, 7 gün İrəvan qalası yanında qaldıqdan sonra müttəfiq
qo
şunları mühasirəni götürərək 1790-cı il avqustun 29-da Eçmiədzin
istiqamətində geri çəkilir. Yolları üstündə bir neçə kəndi qarət edərək
Dostları ilə paylaş: |