Bağırov Əlisalam başlanğICDAN başlanğica və ya ruhun keçDİYİ yol
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
205 Ruh – hər hansı bir varlığın müəyyən tamamlanmış quruluşdakı aktivlik dərəcəsindən doğan və həmin varlığı onun imkanı daxilin- də məqsədli həyati fəaliyyətə təhrik edən qüvvədir. İdrak – hər han- sı bir varlığın tamamlanmış quruluşdakı xarakterindən formalaşan dərrakəlilikdir. Bədən, ruh və idrak hər hansı bir sistemli quruluş- da bir-birini tamamlayır. Dərrakə – ibtidai mövcudluqlardan ən ali səviyyələrə qədər mövcudluqların bütün mərhələlərini əhatə edən və hər mövcudluğun öz səviyyəsində ümumi bir dərk məhsuludur. Bütün mövcud varlıqların hamısının ruhu var, lakin hər varlıq ru- hunun tələbatına öz imkanları səviyyəsində cavab verir. Bütün ka- inatın ən ümumi halını ən böyük ruh – ən ali varlıq yaşayır. Bütün canlı orqanizmlər öz fiziki quruluşlarının imkanı səviyyəsində hə- yat təcrübəsi toplamaq imkanlıdırlar və bu imkan daxilində idraka, yəni dərkə malikdirlər. Həm də bütün canlı orqanizmlər öz imkan- ları daxilində ideal rahatlıq halına meyillidirlər. Hər hansı bir varlıq başqa varlıqla sistemli əlaqədə deyilsə, onlardan hər biri bir-biri üçün dağıdıcı qüvvədir. Hər hansı bir canlı orqanizm təşkil edən hüceyrələr arasında normal əlaqə həmin canlı orqanizmin ümumi sabitliyinin qarantıdır. Canlı orqanizmin sabitliyi ən müxtəlif səbəblərdən pozula bilər. Daha tez-tez rast gəlinən və diqqəti cəlb edib qeydə alınanı orqaniz- min bir və ya bir necə üzvünün qismən fəaliyyətdən düşməsi olur. Bu da ən müxtəlif səbəblərdən ola bilər. Çox vaxt səbəb aradan qaldırılır və orqanizmin fəaliyyəti bərpa olunur. Bəzən isə orqaniz- min, ayrılıqda götürdükdə, bütün üzvləri demək olar ki, qaydasında olur, lakin orqanizmin ümumi sabitliyi pozulur. Belə hal üçün diaq- noz orqanizmin ümumi sabitliyini pozan müxtəlif səbəblərlə izah olunsa da, əsasən, çox vaxt diqqətdən yayınan bir səbəb də var. Bu canlı orqanizmi təşkil edən hüceyrələr arasında normal əlaqəni pozan müxtəlif enerjilərdir (xüsusilə qara). Canlı orqanizmin hüceyrələri arasında normal əlaqə vahidlik prinsipinin şərtidir. Canlı orqanizmə təsir edərkən həmin orqa- nizmdə təsir etdiyin enerjinin növündən asılı olaraq müəyyən hal yaşantısı yaranır. 206 Hər hansı bir orqanizmin həmin an üçün yaşantısı hüceyrələri arasındakı əlaqələrin hansı səviyyədə olmasından asılıdır. Bitkilər- də inkişaf dözümlülük həddi üzərində qurulub. Bitkilərdə beyin olmadığından zərbədən geri çəkilmə komandası da yoxdur. Hey- vanlarda beyin zərbədən geri çəkilmə komandasını verir. Beyin qu- ruluşu mükəmməlləşdikcə, zərbəyə tuş gəlməmək imkanlılığı artır, yəni varlıq ideal rahatlıq halına doğru daha bir addım yaxınlaşır. İnsan Yer kürəsində öz rahatlığını daha üstün quran ən ali var- lıqdır. Hər bir insanın topladığı həyat təcrübəsinə uyğun öz dünyası var. Hər bir insanın ruhi aləmi ruhi dünyasının rəngarəngliyi ilə ölçülür. Hər bir insanın ruhu ruhi dünyasının məcmusunun cəmidir. İnsan həm də heyvandan onunla fərqlənir ki, bəşəriyyətin qoyub getdiyi biliklər toplusundan istifadə etmək imkanına sahibdir. İn- san həyat hadisələrinə qarşı laqeyd, diqqətsiz olduqda, yəni onu düzgün qiymətləndirmədikdə səhv edir. Laqeydlik və diqqətsizlik yanlış təcrübənin əsasıdır. Hər hansı bir canlı hər hansı bir həyat hadisəsinə imkanı daxilində cavab verir. Nitqin əhatəliliyi hər han- sı bir varlığın fiziki quruluşunun inkişaf səviyyəsi ilə bağlıdır. Kainatda zamanın axını səbəblər qrupunun təbii istəkləri ilə is- tiqamətləndiyi üçün varlıqların daha mükəmməlinin daha mükəm- məli ilə əvəz olunması prosesində forma və məzmun dəyişikliyi ardıcıllığının gəlişini labüdləşdirir. Enerji ilk baxışda təbii bir du- rumdur. O, ilk başlanğıcda ən sadə formasındadır, bu potensiallıq- dır, biz onu sıfır həddi kimi qəbul edirik. Lakin enerjinin sonrakı, onun son həddi ruh şəklində formalaşır, bu həm də parlaq nur is- tehsalıdır. Ruh haqqında iki variant var. Birincisi ruh var. İkincisi ruh yox- dur. Birinci variant əsas götürülsə, görək ruhun varlığı haqqında nələri bilirik. Əvvəlcədən qeyd edək ki, elm hələ ruhun varlığını sü- but etməyib. Lakin bəzi müqəddəs kitablarda yazılanlara əsasən, bir çox dini mütəxəssislərin və müxtəlif şəxslərin fikirlərinə görə ruh var. Əgər belədirsə onlar ruhu hansı formada səciyyələndirirlər? 1. Ruh insanın bu həyatda yaşadığı formasında, ancaq materiya- nın daha incə növündə, özü də dərkə və hərəkətə malikdir. 207 2. Ruh öz əməllərinə görə sorğu-sual edilir və buna uyğun da ya mükafatlandırlır, ya da cəzalandırılır. 3. Uşaqların və dəlilərin ruhu sorğu-sual olunmur. 4. Ruhlar bizi görür və bizdən üstün nüfuz dairəsinə malikdirlər. Əsasən, ruh haqqında söylənilən fikirlər belədir. Əvvəlcə bu göstəricilərə əsasən müəyyən fikir söyləyək. Ruh öz əməlinə görə sorğu-sual edilirsə, deməli, insanın yaşadığı müddət ərzində əldə etdiyi həyat təcrübələri yaddaş şəklində ruhda var və o, dərkə ma- likdir. Deməli, ruh insanın bədənində yaşadığı müddət ərzində şəx- siləşir. Şəxsiləşmiş ruhlar öz əməllərinə görə qiymətləndirilirlər. Onda belə çıxır ki, ruhlar insan bədəninə daxil olana qədər təmiz enerji şəklində olurlar, insan bədəninə daxil olandan sonra müəy- yən təcrübə toplayırlar. Deməli, yuxarıdakı dörd sıranın hamısı şəxsiləşmiş ruhlar haqqında gedən söhbətlərdir. Ruhlar ilkin olaraq təmiz enerji şəklində standartdırlarsa, onda onları yaxşı və pis əməllərə təhrik edən nədir? İstifadə etdikləri bədənin quruluşumu, düşdükləri mühitmi?! Ruhlar insanın yaşadı- ğı müddət ərzində əldə etdiyi həyat təcrübəsi nəticəsində beyində yaranan daha incə materiya növlü idrak məhsulu ilə formalaşır. Bu idrak məhsulu bir zaman itiriləcək bədəndən ayrılıb öz mövcudlu- ğunu davam etdirir və öz tərkibinə uyğun öz mühitində qərarlaşır. Uşaq ana bətnində atadan, anadan gəlmə ən müxtəlif tərkiblərdən qərarlaşdığı kimi, ruh da insan bədənində tədricən ən müxtəlif həyat təcrübələrindən formalaşır. Uşaq ana bətnindən çıxıb daha əhatəli dünyaya düşdüyü kimi, ruh da insan bədənindən çıxıb daha əhatəli dünyaya düşür. Bu parlaq nur, idrak məhsuludur – ruhdur. Deməli, ruhşəkilli yaşantı həyatın müəyyən mərhələsində can- lı varlıqların keçəcəyi müəyyən pillədir. Bütün bunlar isə paralel dünya varlıqlarıdır. İnsanlar bu dünyanın, ruh başqa dünyanın. An- caq o dünya bu həyatın məhsuludur. Sanki o paralel dünya bu həya- tın astar üzüdür, güzgü əksidir, ancaq dərkə malik və hərəkətlidir. Ruh bədəni o vaxt tərk edir ki, bədən artıq xarici mühitin təsir- lərinə müqavimət göstərə bilmir. Deməli, ruh sağlam bədəni heç vaxt tərk edib getmir. Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|