201
daha inkişaf etmişdirlər və nəsil artırırlar. Bu inkişaf onlarda daha
sürətli forma və məzmun dəyişiklikləri ilə nəticələnir. Üzvi mad-
dələrdə yaşam, mühitə uyğunlaşma, həyat təcrübəsi ilə mühafizə
olunur. Bu da, öz növbəsində, xarakterin formalaşması ilə nəticələ-
nir. Qeyri-üzvi maddələrdə potensiallıq təşkil edən ruhun mayası,
bu yaşamda həyat təcrübəsi əldə etmək imkanı olmadığından, ol-
duğu vəziyyətdə də qalır.
Üzvi maddələrdə yaşantı və mühitə uyğunlaşma nəticəsində xa-
rakterdə formalaşma getdiyindən artıq xüsusi bir varlığın ayrıca bir
ruhu yaranır. Varlığın ruhunu ayrıca göz ilə görmək mümkün deyil.
Şüurlu olmaq üçün, birinci növbədə, şüurlu olmaq imkanına malik
olmaq lazım gəldiyindən, ruhun varlığını da dərk etmək üçün, bi-
rinci növbədə, ruhun varlığını dərk etmək imkanına malik olmaq
lazımdır.
İdrak – hər hansı bir varlığın tamamlanmış quruluşdakı xarakte-
rindən
formalaşan dərrakəlilikdir, yəni məqsədli fəaliyyətdir.
Hər hansı bir andakı nəticə özündən əvvəlki səbəblərin məhsulu
olduğundan, kainatdakı səbəb-nəticə ardıcıllığı daha geniş dairə-
dən mərkəzə doğru səbəb-nəticə ardıcıllıqları axınında, ilk başlan-
ğıcla, yəni dairənin mərkəzindəki ilkinliklə tamamlanır.
Ruh – hər hansı bir varlığın müəyyən tamamlanmış quruluşdakı
aktivlik dərəcəsindən doğan və həmin varlığı onun imkanı daxi-
lində həyati fəallığa təhrik edən qüvvədir. Həyat hadisələri ruhun
aktivliyinə təsir edir. Ruhun aktivliyi bədənin fəaliyyətinə təsir
göstərir. Bütün kainat tamamlanmış bir quruluş kimi qəbul edil-
sə, bu quruluşun aktivlik dərəcəsindən doğan qüvvə ən ali ruhdur.
Ən ali ruh bütün kainatın halını, yəni ayrı-ayrılıqda kainatı təşkil
edən tamamlanmış müəyyən quruluşların halını yaşayır. Ən ali ruh
tamamlanmış ən böyük və ən mükəmməl quruluşa malik olduğun-
dan, o həm də ən böyük idraka malikdir. Ən böyük idraksa kaina-
tın məqsədli, nizamlı və təkamülə doğru hərəkətini təşkil edir. Hər
hansı bir varlığın xarakteri ilk bünövrəsini yaradıcısından alır və
düşdüyü mühitdə formalaşır. Qeyri-üzvi maddələrdən üzvi mad-
dələrin fərqlərindən biri də ondan ibarətdir ki, üzvi maddələr öz in-