160
çox yerlərdə tək-tək və ya qrup halında insanların söylədiklərinə
görə bizə məlum olmayan ən müxtəlif aparatlarda insana oxşar və
ya oxşar olmayan formalarda ağıllı varlıqların müşahidə olunması
qeyd olunub. Belə fikirlərə əsasən söyləmək olar ki, insandan daha
ağıllı varlıqların olması da mümkündür. Bir maraqlı fakt var ki, tə-
kamül prosesinin daha yüksək mərhələlərinə qalxdıqca, varlıqların
quruluşu mükəmməlləşir və buna müqabil də öz düşündüklərini hə-
yata keçirmək imkanı genişlənir. Deməli, buradan belə nəticə çıxır
ki, haradasa daha ağıllı olmaq üçün daha mükəmməl quruluşa ma-
lik olmaq ən əsas şərtdir. Bu isə o deməkdir ki, daha mükəmməl qu-
ruluşla daha çox həyat təcrübəsi əldə etmək mümkündür. Daha çox
həyat təcrübəsi əldə edən varlıq isə təbiidir ki, daha ağıllı olacaq-
dır. Daha ağıllı varlıq kimi həyat sürmək isə irsən, adətin xarakterə
çevrilməsi nəticəsində daha ağıllı nəsil yaratmaqla bərabər, daha
yeni mükəmməl forma yaratmaq deməkdir. Öz növbəsində, daha
mükəmməl quruluşun imkanları genişlənir və təkamülə doğru bö-
yük bir proses gedir. Hər hansı bir varlığın mövcudluğunda harada-
sa bir xüsusilik var. Bu xüsusilik ümumilikdən fərdiliyə keçdikcə,
daha çox fərqlilikdən daha az fərqliliyə keçən bir hal şəklində olur.
Məsələn, heyvanla insan arasında daha çox fərq var, lakin insanla
insan arasında artıq fərq kiçilib. Heyvanla insan arasında xarakterik
xüsusiyyətlər nə qədər kəskin fərqlənirsə, insanla insan arasındakı
fərq o səviyyəni heç vaxt ötüb keçə bilməz. Çünki insanların ya-
ranmasında iştirakçı olan səbəblərin daha çox ümumiliyi onların
bir-birindən seçilməsinin daha az xüsusiliyinə zəmindir. Lakin hey-
vanla insanın yaranmasında iştirakçı olan səbəblərin birlikdə daha
az ümumiliyi onların yaranmasında və heyvanla insanın bir-birin-
dən fərqlənməsində daha çox xüsusiliyin olmasına zəmindir. Bu ar-
tıq qruplara bölünmək deməkdir. Lakin zaman daim dəyişdiyindən
hər an üçün bütün kainat yalnız xüsusi bir hal yaşayır. Yəni əslində
bütün kainat varlıq kimi mövcud olduğu üçün yaşayır. Yaşayan hər
bir varlığın da hər bir an üçün xüsusi bir hal yaşantısı olur.
Bütün varlıqlar kainatın ayrı-ayrı kiçik mövcudluğu olduğun-
dan, deməli, kainatın ümumi hal yaşantısı haradasa ayrı-ayrı möv-
161
cud varlıqların da müəyyən hal yaşantısına öz səbəblər qrupu ilə tə-
sir edir. Haradasa müxtəlif səbəblər qrupunun yaratdığı ən müxtəlif
səbəblərdən təsirlənmiş hər hansı bir mövcud varlıq da hər an üçün
bu ümumi səbəblər qrupunun təsirindən yaranan bir hal yaşaya-ya-
şaya özü də ən müxtəlif səbəblər yaradaraq ümumi kainatın ha-
lına təsir edir. Deməli, haradasa ümumi kainatın vahid halı onun
ayrı-ayrı üzvlərinin birlikdə yaşanan hal yaşantısının birliyidir və
haradasa kainatın ayrı-ayrı üzvlərinin hal yaşantısı kainatın ümumi
hal yaşantısının məhsuludur. Bunlar bir-biri ilə qırılmaz vəhdət təş-
kil edən iki qoşa prosesdir. Deməli, haradasa kainatın vahid bir hal
yaşantısı varsa, bu, ən böyük səbəb olmalıdır və bu vahid hal yaşan-
tısı həm də çoxlu sayda kiçik varlıqların hal yaşantılarının yaratdığı
ümumi hal yaşantılarının cəmi ilə vahidləşirsə, deməli, haradasa
mövcudluğun müəyyən əhatə dairəsinə malik sonu var. Buradan
belə bir nəticə də çıxır ki, kainatın ümumi hal yaşantısı haradasa
materiyanın bizə məlum olan və olmayan hal yaşantılarının ümumi
cəmini təşkil edir. Burası da bizə məlumdur ki, ümumi kainatda
gedən proseslər nizamlı, məqsədli və təkamülə doğrudur və kai-
natın təkamülə doğru inkişafındakı kiçik səbəblər qrupunun hər an
üçün yaşanan halı haradasa kainatın ən böyük səbəbinin yaşanan
halıdır və bu səbəbin məhsuludur. Ən böyük səbəb ən ali varlıq ol-
duğundan deməli, ən ali varlıq bütün kainatın halını yaşayır və onu
bu yaşantıdan alınan hala uyğun daha rahatlıq vəziyyətinə uyğun-
laşdırır. Daha rahat hal yaşantısına doğru gediş isə təkamülə doğ-
ru gediş deməkdir. Deməli, ən ali varlıq ümumi kainatı təkamülə
doğru aparan ən böyük səbəbdir, yəni ən ali varlıq ən ali idarəe-
dicidir. Bir şeyi də qeyd etmək lazımdır ki, həyatda hər bir varlıq
öz düşdüyü şəraitdə özü üçün ən əlverişli rahatlıq halına can atır.
Lakin burada bir şeyi də nəzərdən qaçırmaq olmaz, təkamül prose-
sinə doğru hərəkət etdikcə hər bir canlı öz daha rahat halını təmin
etməklə yanaşı, daha uzunmüddətli yaşamağını da təmin etməyə
çalışır. Bu ayrı-ayrı fərdlər arasında baş verən və varlığın həyatı
boyu apardığı mübarizədən doğan bir haldır. Lakin ümumiyyətlə
götürdükdə, təkamül prosesində daha böyük səbəbdən digər daha
162
böyük səbəbə keçdikcə varlığın öz varlığını daha uzun müddətə
qorumaq məsələsi də təmin olunur. İnsan şüurlu varlıqlar içərisində
ən çox sınağa çəkilənlərdən biridir ki, bu da onun gələcək müqəd-
dəratını təyin edir. Həm də insan öz səviyyəsinə görə şüurlu varlıq-
lar içərisində özünəməxsus yer tutur. Ey insan, öz yaxşı əməllərinlə
bu sınaq meydanından üzü ağ çıx. Ən ali idarəedənə ancaq yaxşı
əməl sahibləri qovuşmağa müyəssər olar. Ən ali varlığın ədalət qa-
nunları bu qovuşuğa aparan ən doğru yoldur. Ey insan, ən ali varlı
varlığın ədalət qanunlarına riayət et. Şüur insanın insanlığını yerinə
yetirmək üçün verilən yeganə vasitədir. Şüur elə bir vasitədir ki, o,
yalnız müəyyən quruluşa malik varlıqda olur. Varlıqlarda düşüncəli
fəaliyyəti müəyyən nisbətlərdə hiss etmək olar, lakin normal insan
düşüncəsindəki həddi işlətdiyimiz şüur ifadəsinə aid etmək daha
münasibdir. Konkret söyləmək olmaz ki, şüur yalnız insana məx-
sus bir vasitədir. Belə demək mümkündür ki, insandan bir qədər
sadə və insandan son dərəcə mürəkkəb varlıqların da şüura malik
olmaq imkanı var. Lakin şüurun ilk başlanğıcını insanda ona görə
görürük ki, insanda öz hərəkətlərinə cavabdehlik hissi hər halda
daha çox hiss olunur, bu, həm də məsuliyyətdir. Bu da insanın qu-
ruluşunun şüurlu olmaq imkanlılığındadır. İnsan təkamülün elə
bir mərhələsindədir ki, hissiyyatla ağıl onun varlığında təxminən
bərabər imkanlarla qarşılaşır və ilkin olaraq insanın hissiyyatı ilə
ağlı arasındakı mübarizənin məhsulu olan iradə yaranır. İnsan daha
böyük səbəbdən digər daha böyük səbəbə keçidin son pillələrin-
dədir. Bir maraqlı fakt var ki, bunu bütün insanlar bilməlidir, in-
san təkamülün elə mərhələsindədir ki, o materiyanın bir növündən
digərinə keçmək imkanına malikdir. Daha böyük səbəbdən digər
daha böyük səbəbə gedən yolda insan və təkamülün insandan üstün
bir neçə varlığı belə bir imkana malikdir. İnsanda hissiyyatla ağıl
təxminən bərabərlik təşkil etdiyindən, təkamülün bu prosesindəki
sınaq insan üçün xüsusilə çətindir. İnsan bütün ömrü boyu gördüyü
işlərdə öz ağlından yaxşı məqsədlər üçün istifadə edib hissiyyatı
bir qədər üstələyə bilsə, o, materiyanın təkamül prosesində onun
digər üstün növünə keçmək imkanını özündə saxlayar. Yaxşı əməl-
Dostları ilə paylaş: |