Çağdaş dünya ədəbiyyatı
Yüklə 4,03 Mb. Pdf görüntüsü
|
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr: hekayələr.”.
Ə
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu – www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 177
Belə qadınların çoxusu uşaqlı olur: görəsən o da ana idimi? Heç təsəvvürümə gətirmirdim Klodun uşağını! Deyəsən, mən artıq onun övladını da öz doğma balamdan daha çox sevməyə başlamışdım. Hə, hə, çox yəqin ki, onun uşağı var. Sadəcə, bunu soruşub öyrənmək lazım gələcək! İnanıram ki, elə bir vaxt gələcək, biz qonaq otağımızın balkonundan çaya açılan mənzərəni seyr edəcəyik, pəncərəmiz önündə sırayla çiçəklər bitəcək və quşlar orada cəh-cəh vuracaq. Əlimdə quş qəfəsi, küçədə necə yeridiyimi gətirirəm xəyalıma! Əla! Yetər ki, onun könlü xoş olsun! Amma orada… mütləq çay olmalıdır! Axı, mən çaylara heyranam! Xatirimdədir, Rotterdamda olanda… Səhər çağı pəncərədən günəş şüaları otağa süzüləndə və oyanıb, təpədən-dırnağa, dəlicəsinə sənə aşiq və sadiq olan qəhbənin yanında uzandığını hiss edəndə, quşların cəh-cəhini eşidəndə, süfrənin hazırlandığını, onun isə yuyunub-darandığını görəndə, indiyədək yatıb-durduğu kişilərə rəğmən, onun indi səninki, sadəcə səninki olduğundan əmin olunca, qarşı tərəfdən keçən yük gəmilərinin gövdələrini və dor ağaclarını seyr etdikcə, sənin, onun, başqalarının, sizə qədər olan və sizdən sonra yaşayacaq lənətə gəlmiş insan nəsilləri axınının, bu çiçəklərin, bu quşların, bu günəşin, bu qoxunun, hər şeyin insanı boğduğunu, məhvə sürüklədiyini anlayırsan. İlahi! Məni nə indi, nə gələcəkdə, heç bir zaman fahişəsiz qoyma!
Kloda səfərə çıxmağı təklif etsəm də, o, sözümü yerə saldı. Bundan hədsiz dərəcədə sarsıldım. Bu etirazın səbəbi heç də mənim kasıblığımdan qaynaqlanmırdı, çünki Klod mənim maddi durumumdan xəbərdar idi, bilirdi ki, mən kitab yazıram və bir sıra başqa planlarım var. Yox, bunlar səbəb deyildi, burada nə isə daha köklü bir şey olmalıydı və o, bu sirri mənə açmağa hazırlaşmırdı. Daha bir məqamı da vurğulayım: mən son dərəcə dindar bir həyat tərzinə keçmişdim. Təkbaşına xeyli gəzib-dolaşır və kitabıma heç bir dəxli olmayan şeylər yazırdım. Mənə elə gəlirdi ki, bu kainatda yalnızam, həyat tərzim isə son dərəcə bitkin və kamil bir şəklə düşüb, bir növ heykəlləşmişəm. Amma mən bu heykəlin müəllifinin adını heç cür xatırlamırdım. Bununla yanaşı, fərqindəydim ki, bütün hərəkətlərim sanki yuxarıdan birisi tərəfindən mənə diqtə olunur, sanki mənim tək işim – xeyirxah əməllərlə ad çıxarmaqdır və heç kimin təqdirinə ehtiyac duymuram.
Klodun mənə təklif etdiyi hər cür xeyriyyəçilikdən, dəstəkdən boyun qaçırırdım. Ondan aldığım borcların da hesabını tam ciddiyyətlə aparmağa başladım. Klod, sən son günlərdə hədsiz kədərli görünürsən. Hərdən terrasda gözümə dəyəndə zərrəcə şübhə bəsləmirəm ki, onun gözlərində bir cüt yaş donub. O, məni sevir. Ümidsiz də olsa, dəlicəsinə və bütün varlığıyla sevir. Bəzən saatlarla terrasda otura bilir. Hərdənbir onu harayasa gəzintiyə aparıram, çünki onu bu cür bədbəxt və nigaran görmək, nəyəsə həsrətli görmək içimi, ruhumu əzir…
Hətta mən onun barəsində dostlarıma da söz açdım, bir mənada Klodu onlara sırımağa çalışdım. Bəlkə də bütün bunlar onun çarəsizlik içində oturub, nəyisə gözləməsindən, nəyinsə xiffətini çəkməsindən daha yaxşıdır… Görəsən belə, yapyalnız oturduğu zamanlarda o, nə barədə düşünür, axı?
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Bədii nəsr: hekayələr.”.
Ə
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu – www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 178
Günlərin bir günü ona yanaşıb, cibimdən min franklıq əsginas çıxarsam, görən nə olar? Qüssəli baxışlarını uzaq bir nöqtəyə dikən bu qadına yaxınlaşıb, sadəcə deyərəm ki: «Lap yadımdan çıxmışdı, al bu pulu, bu ara əlim yuxarıdır» (fransızca: «Voici quelque chose que j’ai oublie l’autre jour».) Bəzən yanaşı uzandığımız zaman yaranan sükut çevrədəki hər şeyi doldurmağa yetəndə o, dillənir: «Que pensez-vous maintenant?» (fransızca: «Nə barədə düşünürsən?»). Mən də hər dəfə eyni cavabı verirəm: «Rien!» (fransızca: «Heç nə barədə!»). Əslində isə düşünürəm ki: «Voici quelque chose que…» Bu, l’amour a credit in (fransızca «nisyə sevgi»nin) ya həzzidir, ya da bir növ əziyyəti.
O, çıxıb getdiyi zaman zənglərin tükürpədici hay-həşiri ilə baş-başa qalıram. O, məni özüylə barışdırır, könlümə hüzur və rahatlıq gətirir. Yastıqlara yayxanır, uzandığım yerdə və əlbəttə ki, onun hədiyyə etdiyi yüngül siqaretdən ləzzətli bir qullab alıram. Narahat olmağa hər hansı əsas yoxdur. Əgər mən damaq taxsaydım, inanıram ki, o, bu damağı da çıxarıb, çarpayımın böyründəki xırda masanın üstündəki kibritlə, zəngli saatla və digər xırda-xuruşla yanaşı duran stəkandakı suya salardı. Mənim şalvarım səliqəylə qatlanıb, şlyapam və paltom isə qapının yanındakı asılqandan asılıb. Hər şey öz yerindədir. Çox gözəl! Əgər sizin də həmdəminiz bir qəhbə olarsa, hesab edin ki, misli-bərabəri olmayan bir xəzinə tapmısınız…
Və ən əsası da odur ki, bütün bunlar sizin könlünüzcədir. Çox sarsıdıcı, haradasa mistik bir duyğudur. Bundakı mistik cəhət isə varlığın birliyindən, vəhdətindən doğur. İnsan özünü bu həyatın bir zərrəciyi hiss eləyir, ona qarışır, onun axarında əriyib gedir… Özümün müqəddəs, yoxsa kafir olmam, düzünü desəm, heç vecimə də deyil. Müqəddəslərin bəxtinə əbədi əzablar və Kəşməkəşlər yazılır. Mən isə başdan-ayağa hüzur və durğunluq içindəyəm.
Elə hey Klod üçün yeni müştərilər tapmaqla məşğulam və indi, onun yanından ötəndə gördüm ki, baxışlarındakı qüssə harayasa yox olub. Az qala hər gün onunla nahar edirik. Məni ən bahalı restoranlara çəkib aparmağa çalışır və mən daha buna heç etiraz eləmirəm. Həyatın hər anından zövq almağa çalışıram: axı, bahalı məkanlar ucuzlardan heç də geri qalmırlar. Əgər bu onun könlüncədirsə, qoy…Pourtant je pense a quelque chose. (fransızca: «Amma mən müəyyən bir məsələ barədə düşünürəm» - A.Y.).
Boş bir şeydir, amma axır vaxtlar fikrimi daha çox özünə cəmləşdirir bu. İlk dəfə bu fikri eşidəndə heç nə deməyib susdum. Öz-özümə: «Bu, qəribə, qismən də ağrılı bir hissdir. Boş ver» - dedim. Eyni zamanda da xoş şeydir. Bir başqa səfər isə bunun ağrılı, yoxsa təsadüfü ehtiyatsızlıq olduğuna heç cür qərar verə bilmədim. Təkrar rien a dire (fransızca: «Deyəcək söz yoxdur» - A.Y.).
Ən nəhayət, ona xəyanət elədim. Bir gecə özümü Böyük bulvarda, yüngülvarı kefli halda buldum. Respublika meydanında yaramazın birisi, yekəpərliyindən qadın dəllalına bənzəyən bir «öküz» mənə ilişdi. İçkili olmasaydım, o pəzəvəngi görcək, bəlkə də Yüklə 4,03 Mb. Dostları ilə paylaş:
|