170
etdirmişdi. Texnikumu bitirdikdən sonra Sultanabad 7
illik məktəbində pedaqoji fəaliyyətə başlamışdı.
Onların ailəsi 1948-ci ildə yenidən deportasiyaya
məruz qalmışdır. Sultanabad kəndini Göyçayın Alpout
kəndinə köçürdükdən sonra ermənilər Arpagölün sa-
hə sini genişləndirər kən Sultanabad kəndi və qədim
qəbiristanlığı gölün suları altında qaldı. 1953-cü ildə
kəndin əhalisi iqlim şəraitinə dözməyərək tamamilə geri
qayıdır və ermənilərin mane olmalarına baxmayaraq,
gö lün sahilində kiçik kənd evləri tikib orada yaşayırlar.
Son ralar kənd adamları imkanları artdıqca yenitipli
evlər tikib 80 evli gözəl bir qəsəbə yaratmışdılar.. Lakin
kəndin əhalisi 1989-cu ilin əvvəlində yenə də ermənilərin
terrorçu hərəkətləri nəticəsində qaçqın düşdülər.
Sultanabad kəndinin adını dəyişdirib Şurabad qoy-
salar da, əslində Şura höküməti bu kəndi “abad” yox, 3
dəfə bərbad etmişdir. Paşa müəllim də öz ailəsi ilə birlikdə
Gəncə şəhərində məskunlaşdı. O, burada təqaüdə çıxdı.
Paşa müəllim Göyçayda da pedaqoji fəaliyyətini
davam etdirmişdir. 1954-cü ildə Ağbabaya qayıtdıqdan
sonra yenə də Sultanabadda məskunlaşmışdır. Müəllim
işləyə-işləyə APİ-nin Azərbaycan dili və ədəbiyyatı
fakültəsini bitirib ali təhsil almışdır. Quzukənd, Düzkənd
və Balıqlı səkkizillik məktəblərinin və Təpəköy kənd
orta məktəbinin direktoru işləmişdir. 1969-cu ildən ta
1988-ci ilədək 500-dən çox şagirdi olan Təpəköy kənd
orta məktəbində dərs hissə müdiri kimi çalışmışdır. Paşa
müəllim rayonda çox böyük nüfuzu olan şəxsiyyətlərdən
171
biri idi. Çöhrəsində gülüş, dilində zarafat olardı. O,
Azərbaycan dili və ədəbiyyatı fənnini dərindən bildiyi
kimi, həm də digər fənləri – tarix, fizika, biologiya,
riyaziyyat və s. fənləri yaxşı bilir, ixtisas müəllimlərinə
öz sözünü deyə bilirdi. Coğrafiya fənnini onun kimi
bilən tapılmazdı. Coğrafiyanı dərindən mənimsəməkdə
isə texnikumun adlı-sanlı coğrafiya müəllimi Ələşrəf
Bayramovun fəaliyyətini həmişə qiymətləndirərdi. Di-
gər fənləri bilməyinin səbəbini ondan soruşduqda Paşa
müəllim deyərdi ki, müxtəlif fənləri belə bilməyim
İrəvan Pedaqoji Texnikumunda aldığım təhsillə bağlıdır.
O, texnikumun şöhrət qazanmasında onun savadlı və
tələbkeş direktorları Bəhlul Yusifovu və Həbib Məm-
mədzadəni daha çox xatırlayardı.
Ümumiyyətlə, Paşa müəllim pedaqoji fəaliyyəti döv-
ründə ana dilimizin şirinliyini, “Dədə Qorqud”dan qopub
gələn milli ruhu, özündərki, yurd sevgisini və digər
əxlaqi-mənəvi keyfiyyətləri minlərlə gənc nəslə aşılayan
bir şəxsiyyət, bir müəllim kimi onu tanıyanların, xüsusilə
sabiq şagirdlərinin qəlbində əbədi yaşayacaqdır.
172
AĞABALA QULAMALI OĞLU BABAYEV
A.Babayev 1916-cı ildə Gığı
kəndində anadan olmuşdur. O 1937-
ci ildə Gığı natamam orta məktəbini
bitirib, İrəvan Pedaqoji məktəbinə
daxil olmuşdur. Oranı bitirdikdən
sonra 1940-ci ildən A.Babayev
Qafan rayonun Xələc kəndindəki
ibtidai məktəbə müəllim təyin edilir.
Bir il sonra onu Kürüd kəndindəki
ibtidai məkətəbə təyin edirlər. 1942-ci ildə oradan Vətən
müharibəsinə gedir, cənubi-qərbi döyüş meydanlarında
Hitler quldurlarına qarşı aparılan mübarizədə iştirak edir.
1943-cü ildə o ağır yaralanır və qolunun birini itirir.
Öz doğma kəndi olan Gığıya qayıdır və yenə də pedaqoji
fəaliyyətə başlayır. O, 1943-50-ci illərdə Gığı orta
məktəbində müəllim, 1950-ci ildən başlayaraq ömrünün
sonuna qədər məktəb direktoru işləmişdir. Ağabala Ba-
bayev istehsalatdan ayrılmadan Bakı qiyabi pedaqoji
institutunda öz təhsilini davam etdirmiş və 1952-ci ildə
həmin məktəbi bitirmişdir.
A.Babayev ən yaxşı müəllim, təcrübəli və bacarıqlı
pedaqoq olmaqla özünün bütün şüurlu həyatını yetiş-
məkdə olan nəslin təhsilinə tərbiyə olunmalarına həsr
etmişdir. Pedaqoji iş sahəsindəki xidmətlərinə görə ona
1954-cü ildə Ermənistan SSR əməkdar müəllim fəxri adı
173
verilmişdir. O, bir neçə medallarla təltif edilmişdir.
A.Babayev ictimai işlərdə böyük fəallıqla iştirak
etmiş, dəfələrlə Ermənistan KP Qafan rayon komitəsinin
üzvü, rayon sovetinin deputatı, Gığı kənd soveti deputatı
və icraiyyə komitəsinin üzvü seçilmiş, on ildən artıq
təbliğatçı kimi işləmişdir.
İrəvan Pedaqoji məktəbinin məzunları Nurəli
Qurbanov və Ağabala Babayev
174
HƏSƏNOVA SƏRİYYƏ MİRZƏXAN QIZI
Həsənova Səriyyə Mirzəxan
qızı 1921-ci ildə Ermənistan SSR-
nin Qafan rayonun Yuxarı Gödəkli
kəndində anadan olub. 7 illik
məktəbinin I sinfinə qəbul olub.
1935/1936-cı dərs ilində həmin
məktəbin VII sinfi ni bitirib.
1936/1937-ci dərs ilində Yerevan
Pedaqoji Tex nikumuna daxil olub,
1938/39-cu dərs ilində həmin məktəbi əla qiymətlə
bitirib. 1939/1940-cı dərs ilindən 1947/48-ci dərs ilinə
qədər Yuxarı Gödəkli 7 illik məktəbində müəllim və
dərs hissə müdiri vəzifəsində çalışıb. 1947/1948-ci dərs
ilindən Oxtar 8 illik məktəbində müəllim və dərs hissə
müdiri vəzifəsində çalışıb. Sonra isə 1966-1967-ci dərs
ilində həmin məktəbə məktəb direktoru təyin olunub.
1965-ci ildə Ermənistan SSR-nin “Əməkdar müəllim”
adı almışdır. 1942/43-cü dərs ilində “Əlaçı müəllim” adı
almışdır.
1941/45-ci ildə Böyük Vətən Müharibəsinin “Əmək
veteranı” medalı almışdır. 1949-cu ildə “Əməkdən
fərqlənmə” medalı almışdır.
1941-ci ildən Sov.İKP-nın üzvüdür. 1951-ci ildə
Azər baycan Qiyabi Pedaqoji İnstitutunun dil-ədəbiyyat
fakultəsini bitirmişdir.
Dostları ilə paylaş: |