207
alqışına səbəb oldu.
Vaxt ötürdü. Amma Ağ Diş Çeroku birtəhər etmişdi,
tullanıb diş götürür və cəld geri çəkilirdi. Buldoq dumanlı
bir inadla təqibdən əl çəkmirdi. Gec-tez o. Ağ Dişin
boğazım sənginə keçirəcək və döyüşün sonu çatacaqdı.
Hələlik Çerok öz rəqibinin bütün hücumlarına təmkinlə
dözürdü. Onun qısa qulaqları sallanmışdı, sinəsində və
çiynində yaralar vardı. Hətta dodaqları da qanamışdı.
Bütün bunları Ağ Diş etmişdi. Bu hücumların qarşısını
almaq mümkün deyildi.
Ağ Diş Çeroku ayağından vurub yıxmağa çalışdı.
Amma mümkün olmadı. Onların gövdələri arasında fərq
böyük idi. Buldoq zırpıydı, əndazəliydi. Bu dəfə Ağ Dişin
bəxti gətirmədi. Çerokun ətrafına fırfıra kimi fırlanıb
tullanan Ağ Diş bircə an gecikdi: rəqibi dönə bilmədi və
başını kənara çəkərək çiynini müdafiəsiz buraxdı. Ağ Diş
irəli şığıdı, amma onun öz çiyni rəqibinin çiyinlərindən
çox yüksəkdəydi. Ağzı boşa çıxdı, özünü saxlaya
bilməyərək buldoqun belindən yel kimi sıçrayıb keçdi. İlk
dəfə olaraq döyüşkən canavar müvazinətini saxlaya
bilməyib yıxıldı. O, pişik kimi göydə fırlandı və yalnız bu,
onu arxası üstə yerə düşməkdən saxladı. O, böyrü üstə yerə
çırpıldıldı və' dərhal ayağa qalxdı, amma gec idi. Çerok
artıq dişlərini onun boğazına batırmışdı.
downloaded from KitabYurdu.org
208
Tutaşma uğurlu deyildi. Çünki sinədən aşağı yerləri
didmək lazım gəlirdi. Ağ Diş o yan-bu yana vurnuxur,
buldoqdan yaxasını qurtarmağa çalışırdı. Onun dalınca
sürünən bu ağırlıq onu özündən çıxartmışdı. Buldoq onun
əl-qolunu bağlamışdı, azadlığını əlindən almışdı, elə bil o,
tələyə düşmüşdü. Ağ Dişi həyat eşqi bürümüşdü. Onun bə-
dəni qətiyyətlə azadlıq tələb edirdi. Beyni və ağlı bu
döyüşdə iştirak etmirdi, hər şey güc-qüvvətin ümidinə
qalmışdı. İndi güc-qüvvətin özündə həyat vardı.
Ağ Diş bir saniyə belə dayanmırdı. Dala-qabağa
tullanır, çapala- yırdı. Əlli funtluq bu yükü özündən rədd
etməyə çalışırdı; bu yük isə daş kimi onun sinəsindən
asılmışdı. Amma buldoq üçün bircə şey əhəmiyyətli, vacib
idi: çənələrini aralamamalıdır. Hərdən pəncələrini yerə
toxunduranda Ağ Dişə müqavimət göstərmək istəyirdi və
o dəqiqə də havada fırlanır, dəlilik edən rəqibinin hər
hərəkətinə tabe olurdu. İnstinkt nə deyirdisə, Çerok da o
cür hərəkət edirdi. O bilirdi ki, düz hərəkət edir. Çənəni
aralamaq olmazdı və yeri gəldikcə şövqdən tüklərini
ürpədirdi. Belə anlarda o, hətta gözlərini yumur, ağrını
vecinə almayaraq Ağ Dişi gah sağa, gah sola fırlanmağa
məcbur edirdi. Bütün bunların mənası yox idi. Çerok üçün
bir şey vacib idi, çənəsinin kilidini açmasın və açmırdı da...
Ağ Diş vurnuxmağı saxladı, o, tamam əldən düşmüşdü.
downloaded from KitabYurdu.org
209
O, daha heç nə edə bilmirdi və heç nə başa düşmürdü.
Ömrü boyu belə şeyə rast gəlməmişdi. Əvvəllər
boğuşduğu itlər özlərini tamam başqa cür aparırdılar.
Onlarla mübarizəyə girəndə gərək belə edəydin: yapışmaq,
dişləriylə yırtmaq, geriyə sıçramaq, yenə yapışmaq,
yırtmaq və geriyə. Ağ Diş zorla nəfəs alır, güclə ayaq üstə
dururdu. Çerok dişlərini tam sıxmasa da ağırlığım onun
üstünə salmışdı və Ağ Dişi arxası üstə çevirməyə çalışırdı.
Ağ Diş müqavimət göstərir və hiss edirdi ki, buldoqun
çənəsi onun dərisini çeynəyə-çeynəyə daha dərinə irəli-
ləyir. Getdikcə onun çənəsi Ağ Dişin boğazına sarı gəlirdi.
Buldoq nə etdiyini yaxşı bilirdi, o tutduğunu buraxmamağa
çalışır, imkan düşən kimi daha çox yapışmağa cəhd edirdi.
Ağ Diş sakitcə uzandı və Çero- kun əlinə fürsət düşdü,
amma Ağ Diş yırtmağa başlayanda, buldoq dərhal
çənələrini sıxdı.
Ağ Diş Çerokun yalnız peysərinə toxuna bilirdi. O,
dişlərini onun çiyninin üstünə keçirmişdi, ancaq dərini
çeynəyə bilmirdi - bu üsul ona yad idi. Heç çənəsi də bu
işin öhdəsindən gələ bilməzdi. O, Çero- ku əsəbi halda
didirdi və birdən ona elə gəldi ki, vəziyyət dəyişdi. Çerok
onu dalı üstə çevirdi və çənəsini sıxmamış üstünə çıxdı. Ağ
Diş dal ayaqlarını əyib düşmənini iti dımaqlarıyla cırmağa
başladı. Çerokun qamı yırtılmışdı, əgər bir az da gec
downloaded from KitabYurdu.org
210
kənara tullansaydı, xilas ola bilməyəcəkdi. Çerok düz Ağ
Dişin böyrünə düşdü.
Bu döyüş ağlagəlməz döyüş idi və ondan can qurtarmaq
çətin idi. Bu döyüş taleyin amansızlığıyla zəncirlənmişdi.
Çerokun dişləri yavaş-yavaş yuxarı, damarlara sarı gəlirdi.
Ağ Dişi ölümdən qoruyan yalnız onun qalın dərisi və
boynundakı tükləriydi. Çerok Ağ Dişin dərisini yırtmışdı,
amma bu az idi, o bununla kifayətlənmir, daha dərindən
tutmaq istəyirdi. O, Ağ Dişi boğurdu və döyüşkən
canavarın nəfəsi get-gedə kəsilirdi.
Mübarizə demək olar ki, başa çatmaq üzrəydi. Çerokun
tərəfində olanlar sevincdən nə edəcəklərini bilmirdilər və
külli miqdarda pula mərc gəlirdilər. Ağ Dişin azarkeşləri
isə məyus olmuşdular və təkliflərlə razılaşmırdılar. Ancaq
elə bir adam tapıldı ki, risk etdi; o birə qarşı əlli mərc gəldi.
Bu, Göyçək Smit idi. O, meydançaya girib barmağını Ağ
Dişə göstərdi və sonra kinayə ilə gülməyə başladı. Bu, öz
təsirini göstərdi. Ağ Diş qəzəbindən dəli oldu. O, son
gücünü toplayıb ayağa qalxdı. Ağ Diş əlli funtluq yüklə
dairədə vurnuxdu, buldoq ondan əl çəkmirdi ki, çəkmirdi.
Birdən Ağ Dişin qəzəbi dəhşətə döndü. Yenə onu həyat
eşqi, yaşamaq ehtirası çulğadı. Ağlı, bədəninə istiqamət
verən ağlı özünə gəldi. O, dairə boyu qaçırdı, ləhləyir,
yıxılır və yenidən duraraq tüklərini qabardır, düşmənini
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |