Cəlil Cavanşir
Yüklə 2,09 Mb. Pdf görüntüsü
|
136 Sevgimi tapmışdım, amma o qadın başqasının səa- dəti idi. Evli qadına vurulmuşdum. Günlərlə gözümə yuxu getmirdi. Bütün gün feysbukdakı fotolarına baxıb, doluxsu- nurdum. Boşaltdığım içki şüşələri, masamın üstündə qalaq- lanmış siqaret qutuları ona olan sevgimin yeganə şahidi idi. Heç kəsə, hətta ən yaxın dostlarıma belə danışa bilmirdim bu sevdanın məni necə qovurduğunu... Özümü kifayət qədər yetkin və ağıllı saysam da, özü- mə toxtaqlıq verə bilmirdim. Yersiz, səbəbsiz ağlamaq tutur- du məni. Kirayə mənzilimin divarları üstümə gəldikcə qə- hərdən boğula-boğula fotolarına dəfələrlə baxıb üzümü yas- tığa sıxırdım. Hər gün içirdim ki, bu acını, bu sevdanı, bu eş- qi unudum. Hərdən məclislərdə və ya təsadüfən görüşəndə özü- mü itirirdim. Gözlərinin içinə baxmağa ürək eləmirdim. Və ən dəhşətlisi... Mən onu halal ərinə dəlicəsinə qısqanırdım. Qəribədir ki, bütün şərtlər məni ona doğru itələyirdi. Onun özünəməxsus sehrindən, cazibəsindən çıxa bilmirdim. Son vaxtlar dostlaşmışdıq və hərdən görüşüb birlikdə vaxt keçirirdik. O mənim yanımda olanda özünü çox sərbəst apa- rır, ərinə qarşı heç bir ilgisi olmadığını ciddi-cəhdlə mənə və ətrafdakılara göstərməyə çalışırdı. Baxışları, saçları, dodaqları, əlləri... Hər gün bir az da düşürdüm onun sehrinə. Sosial şə- bəkələrdə olduqca quru, rəsmi danışırdı mənimlə. Amma bir gün... Bir gün olmayacaq şeylər oldu və bütün gecəni göz yaşları içində çırpındım. Sərxoş idi və ağlayırdı. Rəfiqəsi də, əri də yanımız- daydı. Dalbadal siqaret tüstülədirdim. Sərxoş olsam da, söh- 137 bəti eşidirdim. O, ərini sevmədiyini, başqa birini sevdiyini danışırdı rəfiqəsinə... Yenidən dünyam qaraldı, bütün ümidlərimi itirdim və evə getmək üçün ayağa qalxdım. Ayrılanda qəfildən məni qucaqladı və ağlaya-ağlaya ərini yox, başqa birisini sevdiyini mənə də təkrar etdi. Mənə elə qısılmışdı ki, həyəcandan özü- mü itirmişdim. Saçlarını tumarlayır, sakitləşdirmək üçün onu dilə tuturdum. Evə çatana qədər ağladım. Yeniyetmələr kimi dilim söz tutmurdu. Yolüstü bir şüşə də araq alıb öz otağıma qa- pıldım. Gecə səhərə qədər içdim... İki gün sonra təkrar görüşdük. Sakit kafelərin birində oturduq. O meyvə şirəsi, mən pivə sifariş verdim. Siqaret sü- mürə-sümürə onun ağrılı həyat hekayətini dinlədim. Ərini sevmədiyini, onunla yaşamağa məcbur olduğunu anlatdı... Sonra sevdiyi oğlandan, o oğlanın onu necə atıb get- məsindən, aldatmasından danışdı. Mən ona məsləhət ver- dikcə hiss edirdim ki, boğazıma dolan qəhəri, əllərimin əs- məsini gizlədə bilmirəm. Ayrılanda arxasınca baxdım, getmək istəmirdi... Bir həftə sonra, gecə sabaha qədər internetdə da- nışdıq. Söhbətimiz fırlanıb sevgi, eşq mövzusu üzərinə gəldi. O ərini sevmədiyini, sevdiyi oğlanı unutduğunu, başqa biri- sinə aşiq olduğunu yazdı mənə... Siqareti bir-birinə ca- lamışdım. Həyəcandan əllərim əsir, gözüm yaşarırdı. İndi imkanım olsa, sevdiyi oğlanı da, ərini də, aşiq olacağı adamı da parçalayardım. Ürəyimdə gizli bir istəyim də vardı... "Kaş aşiq olduğu insan mən olaydım" deyə düşünürdüm... ... Və birdən-birə mənə aşiq olduğunu deyəndə hön- kürtümü saxlaya bilmədim... Sonra hər şey çox sürətlə baş 138 verdi. Heç vaxt xəyalını qura bilmədiyim anlar, dəqiqələr ya- şadım onunla. Hər şey çox kədərli, inanılmaz və möhtəşəm idi. Onu sevirdim...” Orxan yazını bitirəndə Könül heykəl kimi dayanıb, gözlərini naməlum istiqamətə zilləmişdi. Gözlərindən yaş süzülürdü. Göz yaşları daş heykəlin üzündən süzülən yağış damcıları kimi sinəsinə damcılayırdı. Orxan da tutulmuşdu. Ahmet Kayanın “Mahur Beste” mahnısı ortalığı kədərə qərq eləmişdi... Könül üzündə anlaşılmaz bir ifadə, tez-tez siqaret sü- mürür, əlindəki salfetlə gözündən qeyri-ixtiyari axan yaşı, burnunun seliyini silirdi. Artıq danışdıqca hər şeyin anlamı itir, biganələşirdi. ...Hikmətdən ayrılanda yaxşı yaşamağa, bahalı pal- tarlar geyinməyə alışmışdım. Metrodan, yarmarkadan alış- veriş edənlərə lağ edirdim həmişə. Nicat isə həmişə pul- suzluqdan, işsizlikdən gileylənirdi. Onun bütün paltarları mənim şərfimdən da ucuz idi. Onunla görüşdüyümü ha- mıdan gizlətməyə çalışırdım. Hikmətdən ayrılan kimi rəfiqə- min kirayə qaldığı evə köçmüşdüm. Evdə müxtəlif səbəblər- dən ərindən ayrılmış dörd qadın da yaşayırdı. O mənzildə yaşayan qadınların heç biri xoşbəxt deyildi. Hamımızın ta- leyində atılmışlıq, tənhalıq və sahibsizlik vardı. Kimsə evdən çıxanda arxasınca qeybət başlayırdı. Nicat məni orda çox qalmağa qoymadı. Köməkləşib ev tapdıq. Dostu Şahinin kö- məyi ilə o xarabadan yeni evə köçdük. Hər gün zəngləşir- dim. Şərait və şərtlər elə idi ki, onu itirməkdən qorxurdum. Hikmətdən ayrılandan sonra Nicat mənə qarşı bir az soyu- muşdu. Bilirdim ki, unuda bilmədiyi başqa bir qadın var. Həmin qadından ayrılmaq ona pis təsir etmişdi. Tez-tez özü- 139 nü, məni günahlandırır, o qadından ayrıldığı üçün özünü yamanlayırdı. Köhnə tanışlarımdan biri – deyəsən “CCH” radio- sunun Bakı bürosunda işləyirdi – mənə aşiq olmuşdu. Üç uşağını atıb mənimlə evlənmək istəyidi. Bütün günü kölgə kimi məni izləyir, gecə-gündüz feysbukda zəhləmi tökürdü. Nicata bu barədə deyəndə özündən çıxırdı. Fikirləri qarma- qarışıq, mənə qarşı münasibəti konkret olmasa da, məni ha- mıdan, hətta bütün köhnə dostlarımdan da qorumağa ça- lışırdı. Ona görə hamıdan yavaş-yavaş uzaqlaşırdım. Gecələr ona qısılıb yatmaq, onun enli və tüklü sinəsinə başımı söy- kəyib xəyal qurmaq məni heç vaxt olmadığım qədər xoşbəxt edirdi. İlk orqazmı onunla yaşamışdım... – Könül, lütfən bu söhbətləri etmə... – Bilirsən, əgər Nicatdan danışıramsa, xatırladığım bütün detalları danışmaq istəyirəm. – Məni isə sizin münasibətlərinizin necə pozulmağı maraq- landırır. – Doktor, icazə ver ilk gecəmizi danışım. Ürəyim gedir erotik söhbətlər, seksdən danışmaq üçün. – Xahiş edirəm, lazım deyil. Nicatın ölümünə doğru gedən yolu danış. Ayrılıq, davalarınız, problemləriniz... – Orxan, o mübahisə etməyi sevərdi, bilirsən. Məni Hikmət işə düzəltmişdi və mən hələ də onun dostlarının şərikli işlət- diyi şirkətdə çalışırdım. Bu onun xoşuna gəlmirdi. Mənim ordan uzaqlaşmağımı istəyirdi. Qısqanırdı. – Qısqanmaq üçün əsası vardı? – Vardı. Çalışdığım şirkətin təsisçilərindən biri Hacı idi. Din- dar olsa da, ona müsəlman demək olmazdı. Atası rayonlar- dan birinin icra başçısı idi. Pul hesabına istədiyini əldə et- məyi bacaranlardandı. Şirkətin şəriki dindar olmasa da, pulu Yüklə 2,09 Mb. Dostları ilə paylaş:
|